Η πρώτη συνταγή μετά την επιστροφή μου από ένα ταξίδι στην Ισπανία, έστω και σχεδόν ένα μήνα μετά, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τις patatas bravas. Για περίπου μια εβδομάδα άλλωστε, δεν έλειπαν από σχεδόν κανένα τραπέζι που καθόμουν για φαγητό, παρέα με όλα τα tapas και πριν από κάθε paella… Υπερβολή; Μπορεί. Αλλά μία εβδομάδα στην Ισπανία σε κάνει σίγουρα να επαναπροσδιορίζεις αυτή την έννοια, ειδικά όταν μιλάς για φαγητό…
Κι αν ο χρόνος μετά την επιστροφή από ένα ταξίδι κυλάει ακόμα πιο γρήγορα, με τις υποχρεώσεις που άφησες πίσω σου να σε κυνηγάνε και να σε πιέζουν ασφυκτικά, οι ημέρες αυτές δεν ξεχνιούνται εύκολα, ειδικά αν το έχεις ευχαριστηθεί τόσο πολύ. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να γράψω για τις ημέρες που πέρασα στη Βαλένθια, τα όσα είδα, γεύτηκα και έζησα, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά αυτό: έχω πάει σε αρκετές ευρωπαϊκές πόλεις, κάποιες μου άρεσαν πολύ, κάποιες θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να τις επισκέπτομαι τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Στη Βαλένθια όμως θα μπορούσα να ζήσω. Αύριο κιόλας. Θα μάζευα οικογένεια και πράγματα και θα ζούσα εκεί.
Και πάλι υπερβολή; Και πάλι δεν ξέρω να σου πω. Αλλά ναι, όσο κι αν το σκέφτηκα, όσο κι αν είπα στον εαυτό μου ότι μπορεί να φταίει το γεγονός ότι είχα αρκετά χρόνια να ταξιδέψω στο εξωτερικό, ή το γεγονός ότι η καθημερινότητα και οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι σαν να σε πολεμάνε και να σε διώχνουν, κατέληξα ότι δεν είναι αυτό που με οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα. Είναι τα όσα άκουσα από τους ανθρώπους που ζουν και δουλεύουν εκεί, είναι τα όσα παρατηρούσα, από τα παιδιά που τα πήγαιναν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες το πρωί στο σχολείο, μέχρι τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονταν στη δουλειά τους, η ηρεμία, η τάξη και η χαρά στο βλέμμα των ανθρώπων. Και ναι, φυσικά είναι και το φαγητό, αλλά νομίζω μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι τουλάχιστον σε αυτό, δεν υστερούμε καθόλου.
Ας αφήσω όμως το όνειρο της μετανάστευσης στη Βαλένθια, και ας επιστρέψω σε αυτό το τόσο ξεχωριστό, μέσα στην απλότητά του, λαχταριστό όνειρο. Να το πω ορεκτικό, να το πω συνοδευτικό, να το πω μεζεδάκι, όπως και να το πω, οι patatas bravas είναι μια συνταγή που φωνάζει Ισπανία από μακριά. Έχει ελάχιστες πρώτες ύλες, είναι απλή και γρήγορη, αλλά θέλει μεράκι και φροντίδα, και η γεύση που σου αφήνει, εκτός από τη γλύκα του σκόρδου στη σάλτσα allioli (σκορδάτη μαγιονέζα στην ουσία), ξεχειλίζει από την απίστευτη ένταση της κόκκινης πιπεριάς, που βρίσκεται τόσο στη σάλτσα brava, όσο και στην μπόλικη γλυκιά πάπρικα που ρίχνεις πάνω στις πατάτες όταν τις σερβίρεις.
Την οποία πάπρικα φυσικά και δεν θα μπορούσα να παραλείψω να φέρω μαζί μου, ενθύμιο από την πανέμορφη κεντρική αγορά τροφίμων της Βαλένθια, και την οποία είχα μεγάλο άγχος να μεταφέρω μαζί μου πίσω, καταφέρνοντας να τη διατηρίσω άθικτη και να μην κλαίω με την επιστροφή μου. Γιατί όπως καταλαβαίνεις, δεν θα μπορούσα να γυρίσω πίσω από αυτή την πόλη και να μην φέρω μαζί μου, εκτός από τα υπέροχα, υπέροχα, υπέροχα κεραμικά της, και λίγη από τη νοστιμιά της.
Αυτή τη γεύση λοιπόν, αυτής της φανταστικής εβδομάδας που πέρασα στη νέα αγαπημένη μου πόλη, θέλω να σου μεταφέρω σήμερα. Κι αν ακόμα δεν μπορώ να σε πείσω ότι ο επόμενος προορισμός σου πρέπει να είναι η Βαλένθια (πιστεύω πως αν καταφέρω ποτέ να γράψω μια ανάρτηση-αφιέρωμα στο ταξίδι αυτό, θα καταφέρω και να σε πείσω), ελπίζω τουλάχιστον να σε έπεισα ότι αυτές τις πατάτες, τις patatas bravas, με αυτές τις γρήγορες, δροσερές και πανεύκολες σάλτσες, πρέπει οπωσδήποτε να τις δοκιμάσεις.
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 4
- 4-5 μεγάλες πατάτες
- 300 ml αραβοσιτέλαιο ή ηλιέλαιο για το τηγάνισμα
- αλάτι και λίγη πάπρικα γλυκιά για το σερβίρισμα
- για τη σάλτσα brava
- 1 πιπεριά φλωρίνης από βάζο
- 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας
- 50 ml ελαιόλαδο
- ½ κ.γ. πάπρικα γλυκιά (ή γλυκιά καπνιστή)
- αλάτι
- για τη σάλτσα allioli
- 3 κ.σ. μαγιονέζα
- 1 σκελίδα σκόρδο τριμμένο
- 1 κ.σ. ελαιόλαδο
- χυμό από μισό λεμόνι
- αλάτι
- Καθαρίζουμε και κόβουμε τις πατάτες σε κύβους περίπου 1 τ. εκ. (αν οι πατάτες είναι νέες και λεπτόφλουδες, μπορούμε απλώς να τις τρίψουμε πολύ καλά με βούρτσα και να κρατήσουμε τη φλούδα τους)
- Βάζουμε τις πατάτες σε κατσαρόλα την οποία γεμίζουμε με νερό, τόσο όσο να τις σκεπάσει, και βάζουμε την κατσαρόλα στη φωτιά.
- Αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά και στη συνέχεια τις σουρώνουμε και τις στεγνώνουμε.
- Στο μεταξύ φτιάχνουμε τις σάλτσες. Για τη σάλτσα brava ρίχνουμε στο μούλτι όλα τα υλικά (και λίγο από το ξύδι από το βάζο της πιπεριάς) και χτυπάμε καλά μέχρι να έχουμε ένα ομοιόμορφο μείγμα.
- Για τη σάλτσα allioli, ρίχνουμε σε ένα μπωλ όλα τα υλικά και ανακατεύουμε καλά.
- Βάζουμε τις σάλτσες στο ψυγείο και ζεσταίνουμε το λάδι για να τηγανίσουμε τις πατάτες.
- Μόλις κάψει καλά το λάδι, ρίχνουμε λίγες λίγες τις πατάτες και τηγανίζουμε σε δυνατή φωτιά μέχρι να αποκτήσουν χρυσό χρώμα και ωραία κρούστα, περίπου 5-7 λεπτά.
- Βγάζουμε τις πατάτες με τρυπητή κουτάλα και τις αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί. Συνεχίζουμε με τις υπόλοιπες δόσεις, ανάλογα με το μέγεθος του τηγανιού μας (δεν στριμώχνουμε τις πατάτες στο τηγάνι).
- Σερβίρουμε τις πατάτες με αλάτι και γλυκιά πάπρικα, μαζί με τις δύο συνοδευτικές σάλτσες και παγωμένη μπύρα!
No Comments