Δεν είναι φοβερό το πώς κάποια φαγητά, ή κάποιες γεύσεις και αρώματα ασκούν ιδιαίτερη έλξη επάνω μας; Το παθαίνεις κι εσύ με όλα αυτά τα μπαχαρικά, ξέρεις, αυτά που συναντάμε σε πολλές από τις κουζίνες του κόσμου, αυτά με τα έντονα αρώματα, που κάνουν το φαγητό μας πιο ενδιαφέρον, πιο πικάντικο, πιο λαχταριστό; Οκ, το δέχομαι ότι και μόνο η χρήση της λέξης “λαχταριστό” στην ερώτηση, προκαταβάλει ενδεχομένως μία θετική απάντηση, αλλά ποτέ δεν έκρυψα το γεγονός ότι είμαι προκατειλημμένη με κάποια πράγματα…
Όσο κι αν σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν όμως, μη μου πεις ότι δεν βρίσκεις εντυπωσιακό το πώς, τα ίδια αρώματα, οι ίδιες γεύσεις, οι ίδιοι ή παρόμοιοι συνδυασμοί εντοπίζονται σε πολλά μέρη του κόσμου. Σκέψου μόνο ότι φαγητά με έντονη γεύση πάπρικας ή κύμινου, σε συνδυασμούς με κρέας ή λαχανικά, αλλά και εύκολες ζύμες, τα συναντάμε τόσο σε ασιατικές χώρες, σε χώρες της ανατολικής μεσογείου, αλλά και στη λατινική Αμερική.
Σήμερα πάντως το ταξίδι μας πηγαίνει ανατολικά. Διαβάζω στη wikipedia ότι η καταγωγή του λαχματζούν εντοπίζεται στις χώρες της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου, ενώ είναι πολύ δημοφιλές τόσο στην Τουρκία και την Αρμενία, αλλά και την Συρία, τον Λίβανο και το Ιράκ. Σε όλες αυτές τις χώρες η ονομασία του σημαίνει “κρέας με ζύμη”, και πρόκειται, όπως ίσως γνωρίζεις ή, αν είσαι τυχερός, ήδη έχεις γευτεί, πρόκειται για μία ζύμη που ανοίγεται σε ένα λεπτό φύλλο όπως της πίτσας, καλύπτεται από ένα μείγμα κιμά με μπαχαρικά και μυρωδικά, και ψήνεται στον φούρνο.
Και μετά από το σύντομο μάθημα περί της καταγωγής του λαχματζούν, ας έρθουμε και στο θέμα που πραγματικά μας ενδιαφέρει, δηλαδή το πόσο λαχταριστό είναι. Ας επανέλθω λοιπόν στην εισαγωγή μου, και ας σε ρωτήσω. Πάπρικα, κουρκουμάς, κύμινο, δάφνη, μαϊντανός, και λίγο σκορδάκι να τσιμπάει; Ζουμερός κιμάς, βαθιά γεύση από πελτέ ντομάτας, γλύκα από το καρότο και το κρεμμύδι; Σου εξάπτουν καθόλου το ενδιαφέρον οι παραπάνω λέξεις; Οι συνδυασμός τους; Αν σου μιλήσω και για την αφράτη σαν σύννεφο βάση πάνω στην οποία κάθονται; Ίσως τότε μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις καλύτερα για τι πράγμα μιλάμε. Ή μπορώ απλά να αφήσω τις εικόνες από τα λαχματζούν να μιλήσουν από μόνες τους και να μην σου πω τίποτα παραπάνω.
Η αλήθεια είναι ότι ψάχνοντας να βρω τις κατάλληλες συνταγές για να δοκιμάσω και να καταλήξω στον δικό μου συνδυασμό, βρήκα τόσο συνταγές στις οποίες το μείγμα του κιμά ζυμώνεται ωμό και απλώνεται πάνω στο ζυμάρι, οπότε και μαγειρεύεται κατευθείαν στο φούρνο, όσο και συνταγές στις οποίες ο κιμάς μαγειρεύεται πρώτα στην κατσαρόλα, αφού καβουρδιστεί καλά, και απλώνεται πάνω στη ζύμη σαν μία πολύ πηχτή σάλτσα. Δύο ήταν οι λόγοι οι οποίοι με οδήγησαν στον δεύτερο τρόπο.
Ο πρώτος είχε να κάνει με τον χρόνο ψησίματος του λαχματζούν. Σκέφτηκα ότι, όταν έχω να ψήσω μία ζύμη πολύ παρόμοια σε υφή με αυτή της ιταλικής πίτσας, που αν παραψηθεί χάνει αμέσως όλο το νόημά της, πρέπει και ο χρόνος ψησίματος του κιμά να είναι αντίστοιχα μικρός. Όταν λοιπόν ο κιμάς έχει μαγειρευτεί ήδη μέχρι ένα σημείο στην κατσαρόλα, τότε το ψήσιμο γίνεται ομοιόμορφα και όπως πρέπει, χωρίς περιθώρια αποτυχίας.
Ο δεύτερος λόγος μπορώ να πω ότι είναι περισσότερο πρακτικός, έχει να κάνει με τον προγραμματισμό του φαγητού της εβδομάδας, και με το γεγονός ότι προσπάθησα να φτιάξω ταυτόχρονα δύο φαγητά, με έναν κόπο. Έτσι λοιπόν, ο κιμάς που θα μοιραζόταν στα δύο και θα οδηγούσε σε ένα λαχματζούν (που δεν ήμουν σίγουρη αν θα κέρδιζε τα παιδιά-και πόσο λάθος έκανα) και σε μια κλασική μακαρονάδα με κιμά (την οποία σίγουρα τα παιδιά θα τσάκιζαν), ξεκίνησε να μαγειρεύεται ταυτόχρονα, και στη συνέχεια απλά χωρίστηκε στα δύο. Καταλαβαίνεις νομίζω πόσο σημαντικό ήταν αυτό το shortcut για μένα….
Ανεξάρτητα βέβαια με τους λόγους της δικής μου επιλογής, αυτό το λαχματζούν θέλω να το δοκιμάσεις έτσι όπως σου το προτείνω. Με το ίδιο ζυμαράκι (που αν σου περισσέψει γίνεται η πιο εξαιρετική βάση για την πίτσα σου), με την ίδια τεχνική, και τα ίδια ακριβώς αρώματα στον κιμά (ανεξάρτητα αν έχεις κι εσύ να φτιάξεις ταυτόχρονα ή όχι μακαρόνια με κιμά), και φυσικά να το σερβίρεις με μπόλικο στραγγιστό γιαούρτι και φρεσκοκομμένο μαϊντανό, για να ολοκληρώσεις την απόλαυση. Και μετά φυσικά να με ενημερώσεις, για να χαρώ κι εγώ με τη χαρά σου!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 8
- για τη ζύμη
- 500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 φακελάκι ξηρή μαγιά
- 300 ml χλιαρό νερό
- 3 κ.σ. ελαιόλαδο
- ½ κ.γ. αλάτι
- για τον κιμά
- 4 κ.σ. ελαιόλαδο
- 500 γραμ. κιμά μοσχαρίσιο (ή 250 μοσχαρίσιο και 250 αρνίσιο)
- 1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο
- 1 μεγάλο καρότο τριμμένο
- 1 μεγάλη κ.σ. πελτέ ντομάτας
- 250 ml νερό
- 2 φύλλα δάφνης
- 1 κ.γ. πάπρικα γλυκιά
- ½ κ.γ. κύμινο
- ½ κ.γ. κουρκουμάς
- ½ κ.γ. σκόρδο σε σκόνη
- αλάτι, πιπέρι
- 2 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
- για το σερβίρισμα
- γιαούρτι στραγγιστό
- μαϊντανό ψιλοκομμένο
- Ξεκινάμε με τη ζύμη. Διαλύουμε τη μαγιά στο χλιαρό νερό και την αφήνουμε για 10 λεπτά.
- Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ το μείγμα της μαγιάς, το ελαιόλαδο, το αλάτι και το αλεύρι και ξεκινάμε να ζυμώνουμε με τον γάντζο. Αν δεν έχουμε σταθερό μίξερ, ρίχνουμε όλα τα υλικά σε ένα μεγάλο μπωλ και προσθέτουμε το αλεύρι σιγά σιγά όσο ζυμώνουμε.
- Ζυμώνουμε μέχρι να έχουμε μία ζύμη μαλακή που ίσα ίσα ξεκολλάει από τα χέρια.
- Σκεπάζουμε τη ζύμη με μία καθαρή πετσέτα και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει για τουλάχιστον 1 ώρα, μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
- Ετοιμάζουμε το μείγμα του κιμά. Βάζουμε το ελαιόλαδο σε μία κατσαρόλα με αντικολλητικό πάτο να ζεσταθεί και προσθέτουμε τον κιμά.
- Καβουρδίζουμε πολύ καλά τον κιμά, μέχρι να αλλάξει εντελώς χρώμα.
- Προσθέτουμε το κρεμμύδι, το καρότο και τον πελτέ και συνεχίζουμε το σωτάρισμα.
- Ρίχνουμε το νερό και ανακατεύουμε.
- Προσθέτουμε τα μπαχαρικά και τον μαϊντανό, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε περιμένοντας να πάρει βράση.
- Μόλις αρχίσει να βράζει, χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγομαγειρεύουμε για 15-20 λεπτά. Θέλουμε το μείγμα του κιμά να έχει αρκετό υγρό, να είναι ζουμερό, για να μην στεγνώσει στο ψήσιμο. Αφήνουμε λίγο να κρυώσει.
- Όταν η ζύμη μας έχει φουσκώσει αρκετά, αλευρώνουμε μια επιφάνεια εργασίας και ρίχνουμε επάνω τη ζύμη.
- Την ανοίγουμε λίγο με τα χέρια μας σε ένα παραλληλόγραμμο και τη χωρίζουμε σε 8 ίσα κομμάτια.
- Πλάθουμε τα ζυμαράκια σε μπαλάκια και ανοίγουμε το καθένα σε ένα δίσκο, είτε με έναν πλάστη, είτε με τα χέρια μας αν μπορούμε.
- Βάζουμε τους δίσκους στο ταψί (χωράνε άνετα 2 σε κάθε ταψί-λαμαρίνα του φούρνου), και απλώνουμε/μοιράζουμε ισόποσα πάνω στον καθένα το μείγμα του κιμά.
- Ψήνουμε σε πολύ καλά προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 20-25 λεπτά κάθε ταψί.
- Σερβίρουμε με γιαούρτι στραγγιστό και φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό.
No Comments