Γράφω την πρώτη συνταγή της χρονιάς τρώγοντας παράλληλα ένα κομμάτι από αυτό το υπέροχο κέικ και νιώθω μεγάλη χαρά. Μεγάλη χαρά που ανακάλυψα αυτό το κέικ, που τρώω αυτό το κέικ και που καταφέρνω να γράψω για αυτό το κέικ. Τέσσερις φορές η λέξη “κέικ” μέσα στις τρεις πρώτες γραμμές. Ξέρεις ότι δεν ενθουσιάζομαι συχνά έτσι. Μα για αυτό το κέικ λεμονιού με καρύδα ήθελα πάρα πολύ να σου γράψω.
Τα πρώτα χρόνια του blog είχα μια παράδοση, την οποία τηρούσα αυστηρά. Η πρώτη συνταγή της χρονιάς σε αυτές τις σελίδες έπρεπε να είναι πάντα γλυκιά. Έτσι, για το γούρι, για να καλοπιάνω τον νέο χρόνο. Με ταχρόνια βέβαια αυτό άλλαξε, ίσως περισσότερο γιατί, καθώς αυτό το blog παραμένει ένα ημερολόγιο γεύσεων, και όχι απλά ένα site συνταγών, έτσι βόλευε το πρόγραμμα, οι συνθήκες, η διάθεση. Αυτή η συνταγή ομως ήθελα οπωσδήποτε να είναι η πρώτη της χρονιάς. Να μην μεσολαβήσει άλλη. Και την αφορμή για αυτό έδωσαν αυτά τα εκπληκτικά μυρωδάτα λεμόνια που βρέθηκαν στο δρόμο μου τις προάλλες, και τα οποία ήθελα οπωσδήποτε να δοκιμάσω μέσα σε ένα κέικ. Ο συνδυασμός άλλωστε του λεμονιού με την καρύδα είναι άχαστος, φέρνει κατευθείαν το καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα, και δεν μπορείς να τον προσπεράσεις εύκολα.
Έκανα λοιπόν το ψάξιμό μου, έκανα τις προσαρμογές που ήθελα μέσα στο μυαλό μου, έβαλα κάτω τα υλικά και ξεκίνησα. Και ενώ την ώρα που ψηνόταν, δε μου γέμιζε και πολύ το μάτι, όταν δοκίμασα την πρώτη μπουκιά, έμεινα με ένα χαζό ύφος στο πρόσωπο, αυτό, ξέρεις που κοιτάς κάπου στο υπερπέραν και δεν μπορεί να μπει τίποτα ανάμεσα σε σένα και στο αντικείμενο του πόθου σου (για το κέικ λεμονιού μιλάμε πάντα, έτσι;). Ήταν σχεδόν σαν σιροπιασμένο. Τόσο υγρό και αφράτο ταυτόχρονα, το ινδοκάρυδο έκανε αισθητή την παρουσία του και το λεμόνι ήταν αυτό που σου έμενε στο τέλος. Το κορυφαίο ήταν ότι την επόμενη μέρα ήταν ακόμα καλύτερο. Τι άλλο να ζητήσω δηλαδή, τίποτα, το κέικ λεμονιού με την καρύδα πέρασε το τεστ με άριστα, και εννοείται ότι ήρθε για να μείνει.
Και επειδή φυσικά αυτές τις δοκιμές τις μοιράζομαι πάντα μαζί σου, ιδού η συνταγή για το πιο υγρό, το πιο αφράτο, το πιο μυρωδάτο κέικ λεμονιού με ινδοκάρυδο, το οποίο, τουλάχιστον εγώ, δοκίμασα ποτέ. Τώρα που τα λεμόνια είναι στα καλύτερά τους, ξεκίνα να γυρνάς τις λαϊκές, μη σου πω και τις λεμονιές της γειτονιάς, ψάξε και βρες τα πιο μοσχοβολιστά, μεγάλα και κατακίτρινα λεμόνια, και δοκίμασε κι εσύ το νέο αντικείμενο του πόθου μου. Όπως βλέπεις, είμαι απόλυτα διατεθειμένη να το μοιραστώ μαζί σου.
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 12
- 150 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
- 200 γραμ. ζάχαρη λευκή κρυσταλική
- 2 αβγά
- ξύσμα και χυμό από 1 λεμόνι
- 140 γραμ. αλεύρι
- 1 κ.σ. κορν φλάουρ
- ½ κ.γ. baking powder
- ½ κ.γ. σόδα
- 100 ml γάλα καρύδας
- 30 γραμ. ινδοκάρυδο
- για το γλάσο
- 50 ml γάλα καρύδας
- 150 γραμ. άχνη ζάχαρη
- 20 γραμ. ινδοκάρυδο
- Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μεγάλο μπωλ με μίξερ χειρός, μέχρι να αφρατέψουν.
- Προσθέτουμε ένα ένα τα αβγά, και στη συνέχεια το ξύσμα και τον χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε.
- Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι, το κορν φλάουρ, το baking powder και τη σόδα.
- Ρίχνουμε εναλλάξ στον κάδο του μίξερ το μείγμα με το αλεύρι και το γάλα καρύδας, προσέχοντας να τελειώσουμε με το αλεύρι.
- Προσθέτουμε και το ινδοκάρυδο και ανακατεύουμε μέχρι να ενσωματωθεί στο μείγμα.
- Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε καλά μία μακρόστενη φόρμα του κέικ και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με ανιστάσεις για περίπου 50 λεπτά. Το κέικ είναι έτοιμο, όταν βάζουμε στο κέντρο του μία οδοντογλυφίδα και αυτή βγαίνει καθαρή.
- Αφού ψηθεί το κέικ, το αφήνουμε να κρυώσει τελείως πριν ρίξουμε από πάνω το γλάσο.
- Για το γλάσο ανακατεύουμε καλά το γάλα καρύδας και την άχνη ζάχαρη λίγη λίγη.
- Ρίχνουμε το γλάσο πάνω στο κέικ, και από πάνω προσθέτουμε το ινδοκάρυδο.
No Comments