Έρχομαι σήμερα να σου μιλήσω μόνο για αυτά τα muffins. Τα έφτιαξα μόλις χτες και μου έχουν πάρει ελαφρώς το μυαλό. Αυτά τα muffins είναι ο λόγος που θα πάρω άλλα 2 κιλά τις επόμενες ημέρες, αν βέβαια με αφήσουν να φάω και δεν μου τα φάνε όλα. Αυτά τα φαινομενικά τόσο αθώα muffins βανίλιας. Τα βλέπεις έτσι απ’ έξω και δεν σε προϊδεάζουν για αυτό που θα ακολουθήσει την πρώτη σου μπουκιά. Αυτή την τόσο τραγανή αλλά και μαστιχωτή μπουκιά. Και μετά, ωπ, τι είναι αυτό που γεμίζει το στόμα μου, πραλίνα φουντουκιού; Πού βρέθηκες εσύ εδώ;;;
Τα ονομάζω επισήμως “τα muffins της καραντίνας” και θα εξηγηθώ. Στην κανονική ζωή, ξέρεις, αυτή που βγαίνουμε από το σπίτι μας, κυκλοφορούμε ελεύθεροι χωρίς να κοιτάμε τον όποιον διασταυρωθούμε στο δρόμο περίεργα, και δεν φοβόμαστε το παραμικρό φτάρνισμα που θα ακούσουμε μέσα στο σπίτι μας, ακόμα κι αν είναι περίοδος αλλεργιών, δεν θα έφτιαχνα τέτοια κεκάκια για να τα δίνω στα παιδιά τις καθημερινές. Θα έφτιαχνα λίγα για το σαββατοκύριακο, θα τα πρόσφερα ως λιχουδιά που είναι πολύ τυχερά που θα τη φάνε, και μετά θα με παρακαλούσανε να φάνε ακόμα ένα (κι εγώ φυσικά θα αρνιόμουν). Κι αυτό γιατί, εκτός από το μαγικό αυτό υλικό που ονομάζεται πραλίνα φουντουκιού που έχουν μέσα, το οποίο στο σπίτι μας επιτρέπεται μόνο το σαββατοκύριακο, έχουν και πολλή ζάχαρη.
Πολλή ζάχαρη, η οποία όμως, σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία υγρού σε αυτά τα κεκάκια, δίνει αυτό το απίστευτα μαστιχωτό αποτέλεσμα στην υφή, κι αυτό το τραγανό “στεφανάκι”, που για μένα αξίζει περισσότερο ακόμα και από τη γέμιση, και θυμίζει πολύ στο δάγκωμα τους εργολάβους, τα αγαπημένα αμυγδαλωτά μπισκοτάκια. Πραλίνα και πολλή ζάχαρη λοιπόν, και κάπως έτσι θεωρούνται “αμαρτωλά”, “απαγορευμένα”, και σίγουρα όχι ένα κεκάκι που θα έδινα να πάρει μαζί του το παιδί στο σχολείο (γιατί μπορεί να μη μου φαίνεται, αλλά σε κάτι τέτοια είμαι πολύ αυστηρή).
Στις μέρες της μαρμότας όμως που ζούμε τον τελευταίο καιρό (μη μου πεις ότι δεν ξέρεις την ταινία, ειδικά εσύ που είσαι μεταξύ 20-30, ψάξε να τη δεις, έχει γίνει πολύ της μόδας ξανά, θα καταλάβεις το γιατί), οι αντιστάσεις μου πέφτουν μία μία καθημερινά. Όχι γιατί κουράστηκα και λέω δε βαριέσαι, ας φάνε και μια βλακεία παραπάνω και ας φυτευτούν στην τηλεόραση, αλλά γιατί πραγματικά δεν ένιωσα ποτέ μεγαλύτερη την ανάγκη να τους κακομάθω λίγο, να κάνω μερικές μικρές κινήσεις κάθε μέρα που θα τους δώσουν λίγο περισσότερη χαρά. Έτσι λοιπόν ο Γιώργος ενθουσιάστηκε σήμερα το πρωί όταν είδε σερβιρισμένο στο πρωινό του το κεκάκι του… Βέβαια το απόγευμα που ζήτησε να φάει ακόμη ένα έφαγε πόρτα, γιατί είπαμε, να πέφτουν οι αντιστάσεις, αλλά να κρατάμε και τα προσχήματα…
Βέβαια να μην τα ρίχνουμε όλα στα παιδιά, θέλουμε λίγο να κακομάθουμε και τους εαυτούς μας… Έτσι κι εγώ, μπαίνω-βγαίνω, τσιμπάω λίγο από ένα στεφανάκι. Μπαίνω-βγαίνω, τσιμπάω και λίγο από πιο μέσα. Βάζω και λίγο γαλατάκι, βουτάω λίγο κεκάκι. Γενικώς, καταστροφή…. Αλλά εντάξει, είπαμε… να κακομάθουμε λίγο και τους εαυτούς μας…
Το κακό τους βέβαια είναι ότι φτιάχνονται πάρα πολύ εύκολα, με υλικά που (ειδικά τώρα) σίγουρα όλοι έχουμε στο σπίτι (ναι, ακόμα κι εσύ, ξέρω ότι έβαλες στο καρότσι και μια μερέντα να υπάρχει…), οπότε ο πειρασμός είναι μεγάλος. Και επειδή ξέρω ότι το σκέφτεσαι, όχι, δεν μπορείς να μειώσεις την ποσότητα της ζάχαρης, δεν θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Αν θες να φτιάξεις muffins με λιγότερη ζάχαρη, έχουμε και τέτοιες συνταγές, και αρκετές μάλιστα… Αλλά αυτά είπαμε, είναι τα muffins της καραντίνας.
Muffins βανίλιας γεμιστά με πραλίνα φουντουκιού λοιπόν, και για όλους τους παραπάνω λόγους ήθελα πάρα πολύ να σου τα δείξω αυτά τα κεκάκια σήμερα. Κι ας είμαστε λίγες μέρες πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, και θα περίμενε κανείς (κι εγώ μαζί) ότι μόνο μια νηστίσιμη συνταγή θα είχε θέση εδώ. Δεν πειράζει, αν δεν προλάβεις να τα φτιάξεις ή αν νηστεύεις, κράτα τα για την μεθεπόμενη εβδομάδα… Πίστεψέ με, νομίζω ότι και τότε θα έχουμε ανάγκη για να κακομάθουμε τα παιδιά μας… Και τους εαυτούς μας φυσικά…
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 12
- 175 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
- 350 γραμ. ζάχαρη
- 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας ή βανίλια σε σκόνη
- 2 μεγάλα αβγά
- 300 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 κ.γ. baking powder
- 12 κ.γ. πραλίνα φουντουκιού
- Βάζουμε στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μεγάλο μπωλ το βούτυρο με τη ζάχαρη και τη βανίλια και τα χτυπάμε μέχρι να αφρατέψουν.
- Προσθέτουμε ένα ένα τα αβγά συνεχίζοντας το χτύπημα.
- Ρίχνουμε λίγο λίγο το αλεύρι ανακατεύοντας μέχρι να ενσωματωθεί στο μείγμα.
- Βουτυρώνουμε τις θήκες μιας φόρμας για muffins και βάζουμε από μία κουταλιά της σούπας από το μείγμα σε κάθε θήκη.
- Με ένα μικρό κουταλάκι απλώνουμε το μείγμα μέσα σε κάθε θήκη, δημιουργώντας μια λακούβα σε κάθε μία.
- Ρίχνουμε σε κάθε λακουβίτσα από ένα κουταλάκι του γλυκού πραλίνα φουντουκιού.
- Τοποθετούμε προσεκτικά από πάνω άλλη μισή κουταλιά της σούπας από το μείγμα του κέικ και το απλώνουμε με το πίσω μέρος του κουταλιού, ώστε να σκεπάζει την πραλίνα.
- Βάζουμε τη φόρμα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα και ψήνουμε για περίπου 25-30 λεπτά, μέχρι να χρυσίσουν γύρω γύρω. Κάνουμε το τεστ με την οδοντογλυφίδα για να ελέγξουμε ότι έχουν ψηθεί μέχρι μέσα σωστά.
- Τα βγάζουμε από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσουν αρκετά πριν να τα ξεφορμάρουμε.
No Comments