Μ. Τετάρτη σήμερα, και δεν είχα κανέναν σκοπό να ανεβάσω νηστίσιμη συνταγή φέτος. Περισσότερο είχα στο μυαλό μου ένα γλυκό για το Πασχαλινό τραπέζι, ένα συγκεκριμένο γλυκό, αλλά τελικά αποφάσισα να το φτιάξω κι εγώ για την Κυριακή του Πάσχα, οπότε δεν ταίριαξε στο πρόγραμμα. Άλλωστε, ποιο πρόγραμμα; Εδώ όλα τα προγράμματα έχουν πάει περίπατο.
Κι αυτά τα ελιόψωμα… Ούτε κι αυτά είχα σκοπό να τα ανεβάσω, ήθελα απλώς να φτιάξω κάτι για το τσιμπολόγημα της νηστείας, και να ξεφορτωθώ σιγά σιγά την φρέσκια μαγιά που, σαν τρελή κι εγώ, πήγα και αγόρασα τις πρώτες μέρες αυτής της κατάστασης. Μόλις όμως τα έφτιαξα και είδα και πόσο εύκολο ήταν να γίνουν, και κυρίως, πόσο πολύ νόστιμα, έγιναν αυτόματα μέρος του προγράμματος.
Η αλήθεια είναι ότι πρόλαβα και αγόρασα πολλή μαγιά… Δεν είχα σκοπό να αρχίσω τα φουρνίσματα στα καλά καθούμενα, ο χρόνος άλλωστε για μένα δεν περισσεύει, αλλά να που η μικρή διάρκεια ζωής της νωπής μαγιάς μου έβαλε περιορισμούς, και με “ανάγκασε” να μπω στη διαδικασία των ψωμιών και των τσουρεκιών, στην οποία δεν ήθελα να μπω. Θα μου πεις, και τη μαγιά τι την αγόρασες; Θα σου πω ότι παρασύρθηκα κι εγώ από το κλίμα, κάτι που δε μου αρέσει καθόλου όταν συμβαίνει, και, στην πρώτη ηλεκτρονική παραγγελία σούπερ μάρκετ της καραντίνας, έβαλα λίίίγη παραπάνω από όση θα χρειαζόταν.
Τελικά όμως δε με χάλασε καθόλου. Και τα ψωμάκια μας τα φάγαμε, και τις πίτσες μας τις φάγαμε, και τα τσουρέκια μου ψήνονται as we speak, και αυτά τα πανέμορφα και πεντανόστιμα ελιόψωμα ήταν ό,τι έπρεπε για τη νηστεία. Τα υπόλοιπα υλικά βρίσκονται ούτως ή άλλως πάντα στο σπίτι, με καραντίνα ή χωρίς, οπότε νομίζω απλά ότι απέκτησα μια νέα και όμορφη συνήθεια και θα συνεχίσω να ψήνω πιο συχνά αρτοπαρασκευάσματα, ακόμα και όταν όλο αυτό τελειώσει.
Τα συγκεκριμένα ελιόψωμα πάντως τα λάτρεψα από την ώρα που τα ζύμωνα. Στο παρελθόν έχω παιδευτεί αρκετά μέχρι να μάθω να δουλεύω τέτοιες ζύμες, οπότε τρελαίνομαι όταν ένα ζυμαράκι μου χαμογελάει από την αρχή, γίνεται εύπλαστο και αποκτά την υφή και την πυκνότητα που απαιτεί η κάθε συνταγή, φουσκώνει όσο πρέπει, πλάθεται εύκολα, ψήνεται όμορφα και τελικά καταλήγει σε ένα πεντανόστιμο αποτέλεσμα. Και αυτή η συνταγή είχε όλα τα παραπάνω.
Τα πρώτα δύο φαγώθηκαν με το που βγήκαν από το φούρνο. Κάηκε η γλώσσα μας, αλλά τα φάγαμε εγώ κι ο Κώστας μαζί με τις βραδινές σαλάτες μας. Ο Κώστας βέβαια δεν αρκέστηκε σε ένα, αλλά αψηφώντας το βλέμμα “πού το πας αυτό, πώς θα κάνω φωτογράφηση αύριο;” που του πέταξα, καταβρόχθησε ακόμα ένα. Εκεί που κοντέψαμε να μαλώσουμε ήταν όταν δήλωσε ότι ήθελε να πάρει δύο σήμερα το πρωί στη δουλειά. Συμβιβαστήκαμε και οι δύο και κατάφερε να πάρει ένα μεγάλο.
Δεν ξέρω αν εσύ κατάφερες να βρεις μαγιά, νομίζω ότι είναι πολλοί περισσότεροι εκεί έξω που έχουν στο ψυγείο ή στα ντουλάπια και δε μιλάνε, έχει γίνει η κατάσταση λίγο σαν τα λεφτά τα πρώτα χρόνια της κρίσης, τότε που κανείς δεν είχε, αλλά όλοι συνέχιζαν να ξοδεύουν. Αν έχεις, φτιάξτα τώρα. Είτε για τη νηστεία, είτε όχι. Αν δεν έχεις, κράτα τη συνταγή, θα σου χρειαστεί όταν καταφέρεις να βρεις…
Καλή Ανάσταση να έχουμε, με ηρεμία και καλή διάθεση, και του χρόνου να ‘μαστε καλά και να γιορτάσουμε όλοι μαζί, υγιείς κι ευτυχισμένοι!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 12
- 1 κιλό αλεύρι
- 25 γραμ. νωπή μαγιά
- 1 κ.γ. αλάτι
- 500 ml νερό χλιαρό
- 100 ml ελαιόλαδο
- 100 γραμ. πάστα ελιάς
- Διαλύουμε τη μαγιά σε λίγο από το νερό μαζί με το αλάτι.
- Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ το αλεύρι, το μείγμα της μαγιάς, το ελαιόλαδο και το υπόλοιπο νερό και ζυμώνουμε με το γάντζο. Αν δεν έχουμε μίξερ με γάντζο, βάζουμε όλα τα υλικά σε μια μεγάλη λεκάνη και ζυμώνουμε με τα χέρια.
- Ζυμώνουμε ίσα ίσα μέχρι να έχουμε μία μαλακή και ελαστική ζύμη, που ακόμα κολλάει ελαφρώς στα χέρια μας.
- Λαδώνουμε λίγο τα χέρια μας, πλάθουμε μια μεγάλη μπάλα τη ζύμη, την αφήνουμε στη λεκάνη ή τον κάδο του μίξερ, τη σκεπάζουμε με μία καθαρή πετσέτα και την αφήνουμε να φουσκώσει σε ζεστό μέρος μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
- Ρίχνουμε λίγο αλεύρι στον πάγκο και βάζουμε επάνω τη ζύμη.
- Την απλώνουμε λίγο με τα χέρια μας και τη χωρίζουμε σε 12 ίσα μέρη, τα οποία πλάθουμε σε μπαλάκια.
- Παίρνουμε το κάθε μπαλάκι ζύμης, το πλάθουμε σε ένα μπαστουνάκι, το πλαταίνουμε με τα χέρια μας, απλώνουμε σε κάθε ένα από ένα κουταλάκι του γλυκού γεμάτο πάστα ελιάς, το διπλώνουμε κατά πλάτος και το τυλίγουμε σε ένα μικρό ρολάκι (ή πλεξούδα αν είμαστε πιο επιδέξιοι).
- Απλώνουμε αντικολλητικό χαρτί σε 2 μεγάλα ταψιά και τοποθετούμε τα ελιόψωμα αραιά αραιά γιατί θα φουσκώσουν κι άλλο.
- Σκεπάζουμε τα ταψιά με καθαρές πετσέτες και αφήνουμε να ξαναφουσκώσουν τα ελιόψωμα για περίπου 30 λεπτά.
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς στον αέρα και βάζουμε στον πάτο του ένα μπωλ με λίγο νερό.
- Βάζουμε τα ταψιά στο φούρνο και ψήνουμε για περίπου 45-50 λεπτά, μέχρι να χρυσίσει ελαφρώς η κόρα τους.
No Comments