So this is Christmas, and what have you done,
another year over, a new one just begun…
τραγουδάει ο John Lennon, και εδώ και μέρες, αυτό το τραγούδι δεν ξεκολλάει από το μυαλό μου… ειδικά αυτό το “and what have you done”.
Κάθομαι στον καναπέ χαζεύοντας τα φωτάκια να αναβοσβήνουν, και σκέφτομαι τον εαυτό μου πέρυσι, τέτοια εποχή, τότε που είμασταν ακόμα τρεις και βγαίναμε φωτογραφίες με αγιοβασιλιάτικα σκουφιά και κέρατα από ταρανδάκια, ενώ η κοιλιά μου χοροπηδούσε, και ο Γιώργος ευχόταν για το αδερφάκι που θα του έφερνε ο καινούργιος χρόνος.
Στο ίδιο σημείο που φέτος ένα μωρό μπουσουλάει, πιάνεται και σηκώνεται, έτοιμο να χοροπηδήσει, κυνηγάει τον μεγάλο του αδερφό, με τον οποίο έχει έρωτα, κι εκείνος, που δείχνει ήδη πόσο καλός είναι στο ρόλο του, του διαβάζει ιστορίες. Κι εγώ κάθομαι και χαζεύω, και δεν ξέρω για ποιον να περηφανευτώ πρώτα. Για τον μικρό που ξεπετάγεται τόσο γρήγορα που δεν τον προλαβαίνουμε, ή για τον μεγάλο που, μέσα σε μία χρονιά έγινε από μοναχοπαίδι νηπιάκι, ένας μεγάλος αδερφός που ταυτόχρονα έμαθε να διαβάζει, να γράφει και να αναλαμβάνει ευθύνες;
Αν μη τι άλλο, η χρονιά που φεύγει με αφήνει πιο πλούσια, ακόμα κι αν τις περισσότερες μέρες δεν προλαβαίνω ή δεν έχω το κουράγιο καν να το σκεφτώ…
Για να είμαι βέβαια πιο ειλικρινής, εκεί που πιο πάνω διαβάζεις “Κάθομαι στον καναπέ χαζεύοντας…”, κανονικά έπρεπε να γράφει “Κάθομαι στον καναπέ τρώγοντας ένα κομμάτι κέικ, χαζεύοντας…”. Και ίσως, αν θα ήθελα πραγματικά να είμαι ειλικρινής, κάπου μέσα μου θα ήθελα να μπορώ να γράψω “Επιτέλους έχουν κοιμηθεί και οι δύο, κάθομαι στον καναπέ με ένα γεμάτο φλιτζάνι gluhwein, τρώγοντας ένα κομμάτι κέικ, χαζεύοντας…”. Αλλά το γεμάτο φλυτζάνι gluhwein θα πρέπει να περιμένει κανένα χρόνο ακόμα, ίσα ίσα που το δοκίμασα για να δω αν πέτυχε, γιατί αλλιώς βλέπω τον μπούμπη να τραγουδάει το “Jingle Bells” πριν ακόμα πει μαμά. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, είναι αρκετά δυνατό. Είναι τόσο δυνατό, που η γεύση του δε χάνεται, ακόμα κι όταν ανακατεύεται με τα υπόλοιπα υλικά και ψήνεται μέσα σε αυτό το δεν-έχεις-ξαναφάει-τέτοιο κέικ. Και πίνεται πολύ ευχάριστα το άτιμο.
Νομίζω δε, ότι πίνοντάς το, κατευθείαν το μυαλό σου ταξιδεύει σε χριστουγεννιάτικες αγορές του εξωτερικού, σε παγωμένες πρωτεύουσες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Δεν πειράζει. Μου αρκεί για φέτος το χειμώνα το άρωμα της κανέλας, του γαρύφαλλου, του αστεροειδούς γλυκάνισου, του μανταρινιού και του πορτοκαλιού, που ανακατεύονται με το κρασί και γεμίζουν το σπίτι μου. Άλλωστε είναι τόσο εύκολο να το φτιάξω, που μπορώ να το ετοιμάσω μόνο και μόνο για τη μυρωδιά…
Και μετά, έρχεται η ώρα τα αρώματα αυτά να ενωθούν με τη σοκολάτα. Και τότε πράγματι έρχονται Χριστούγεννα στην κουζίνα μου. Αχ αυτό το κέικ. Αυτό το απίθανο κέικ. Αν υπάρχει ένα κέικ που πρέπει να φτιάξεις φέτος τις γιορτές, αυτό είναι ΑΥΤΟ το κέικ. Έλα να στο εξηγήσω καλύτερα.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Αυτό το κέικ έχει μέσα κρασί. Ζεστό, χριστουγεννιάτικο gluhwein. Ακόμα κι αν δεν καθήσεις να το φτιάξεις μόνος σου (που όμως πρέπει, πρέπει να το δοκιμάσεις), αυτό το μοναδικό άρωμα θα πλημμυρίσει το κέικ σου. Το απόλυτα σοκολατένιο κέικ σου. Που φτιάχνεται με κουβερτούρα, όχι με κακάο, και έτσι γίνεται πλούσιο, ζουμερό, πιο σοκολατένιο δε γίνεται. Ένα γιορτινό κέικ βέβαια, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Επιπλέον, για να μην καούμε και μέσα στην κουζίνα γιορτινές μέρες, αυτό το κέικ ετοιμάζεται με ένα κατσαρολάκι και μία κουτάλα. Ούτε μίξερ, ούτε τίποτα. Και το καλύτερο από όλα είναι ότι τη δεύτερη μέρα που θα το φάμε είναι ακόμα καλύτερο, την τρίτη πιο ζουμερό, την τέταρτη (αν έχει μείνει τίποτα), σκέτη κόλαση.
Τώρα λοιπόν που ο απογευματινός καφές πίνεται μέσα σε ένα λαμπερό σκηνικό, με φωτάκια και στολίδια, με παρέα ή χωρίς, τώρα που θέλουμε να πάμε κάτι διαφορετικό για κέρασμα στο γραφείο, τώρα που δικαιούμαστε απλά να κακομάθουμε λίγο τον εαυτό μας, δίπλα στα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες, ας βάλουμε κι αυτό… Το απόλυτα χριστουγεννιάτικο κέικ, μαζί με το απόλυτα χριστουγεννιάτικο ποτό.
Και για να τελειώσω όπως ξεκίνησα…
… and so this is Christmas, I hope you have fun,
the near and the dear ones, the old and the young.
A very merry Christmas, and a happy new year,
let’s hope it’s a good one, without any fear…
Καλές γιορτές με υγεία και ευτυχία σε όλους!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 6
- 750 ml κόκκινο ξηρό κρασί
- 50 ml κονιάκ
- χυμός και ξύσμα από 1 πορτοκάλι
- χυμός και ξύσμα από 2 μανταρίνια
- 5 στικς κανέλας
- 5 κομμάτια αστεροειδή γλυκάνισο
- 6-7 καρφάκια γαρύφαλο
- 50 γραμ. ξερά cranberries
- 2 κ.σ. μαλακή καστανή ζάχαρη
- Βάζω όλα τα υλικά μαζί σε ένα κατσαρολάκι και ζεσταίνω σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά. Δεν αφήνω να βράσει, για να μην εξατμιστεί το αλκοόλ.
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 20
- 150 ml ζεστό χριστουγεννιάτικο κρασί (gluhwein)*
- 250 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου, κομμένο σε κυβάκια
- 275 γραμ. κουβερτούρα, κομμένη σε κομμάτια
- 300 γραμ. μαλακή καστανή ζάχαρη
- 5 αβγά
- 275 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
- 1 κ.γ. κανέλα
- ½ κ.γ. μοσχοκάρυδο
- ½ κ.γ. baking powder
- για το γλάσο
- 200 γραμ. κρέμα γάλακτος
- 200 γραμ. κουβερτούρα
- 1 κ.σ. μέλι
- Σε μία μέτρια κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά το gluhwein.*
- Σβήνουμε τη φωτιά πριν βράσει, προσθέτουμε το βούτυρο και τη σοκολάτα, και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν τελείως.
- Προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε να λιώσει κι αυτή.
- Σε ένα μπωλ σπάμε τα αβγά και τα χτυπάμε ελαφρώς.
- Ρίχνουμε στο μείγμα τα αβγά και ανακατεύουμε (καλύτερα τώρα με έναν αβγοδάρτη).
- Προσθέτουμε το αλεύρι, το baking powder, την κανέλα και το μοσχοκάρυδο και ανακατεύουμε απαλά, μέχρι να ενσωματωθούν στο μείγμα.
- Βουτυρώνουμε μία φόρμα και καλύπτουμε τα τοιχώματα με κακάο. Αδειάζουμε το μείγμα στη φόρμα.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς με αέρα, για περίπου 1 ώρα. Το κέικ είναι έτοιμο όταν εισάγουμε ένα μαχαίρι στο κέντρο του, και η λάμα του βγαίνει καθαρή.
- Όταν είναι έτοιμο, το αφήνουμε να κρυώσει καλά και μετά ξεφορμάρουμε.
- Όταν έχει κρυώσει τελείως το κέικ, ετοιμάζουμε το γλάσο.
- Σε ένα κατσαρολάκι σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνουμε την κρέμα γάλακτος. Όσο ζεσταίνεται, σπάμε την κουβερτούρα σε κομμάτια και την βάζουμε σε ένα μπωλ.
- Λίγο πριν βράσει η κρέμα, αποσύρουμε από τη φωτιά και την ρίχνουμε πάνω από την κουβερτούρα.
- Αφήνουμε για ένα λεπτό περίπου να σταθεί, και ανακατεύουμε με μία σπάτουλα σιλικόνης, μέχρι να λιώσει η σοκολάτα.
- Προσθέτουμε το μέλι και ανακατεύουμε.
- Ρίχνουμε το γλάσο πάνω στο κέικ.
- Στολίζουμε το κέικ με χριστουγεννιάτικα κας κας, ή χρωματιστή ζάχαρη.
Η αρχική συνταγή από εδώ.
2 Comments
Τέλεια! Πόσο λαχταριστό το κέικ αλλά και πόσο ταιριάζει με το Gluhwein! Εντελώς Χριστουγεννιάτικο!
Καλά Χριστούγεννα Χρύσα μου με υγεία και χαρά 🙂
Ευχαριστώ 🙂