Σοκολατένια μπισκότα με m&m’s

Και έτσι λοιπόν, μετά από 38 εβδομάδες και μία ημέρα στην κοιλιά της μαμάς του, το μωράκι μας αποφάσισε ένα βράδυ πως ήρθε η ώρα να κάνει την έξοδό του, υγιέστατο και με συνοπτικές διαδικασίες, να μην ταλαιπωρήσει και πολύ τη μαμά. Γι’ αυτό κι εγώ σήμερα, ακριβώς τρεις εβδομάδες μετά τα ευχάριστα, είμαι ξανά εδώ για να σας κεράσω μπισκοτάκι για το καλό. Ένα σοκολατένιο, απλό, αλλά ιδιαίτερα παιχνιδιάρικο μπισκοτάκι, πολύχρωμο, χαρούμενο, για να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά της οικογένειάς μας.

Της τετραμελούς λοιπόν, πια, οικογένειάς μας, τετραμελούς και ανδροκρατούμενης… Είναι πραγματικά πολύ γλυκό να μαθαίνεις το φύλο του παιδιού σου τη στιγμή που γεννιέται. Ακόμα κι όταν εκείνη ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποιείς ότι θα είσαι πια η μόνη γυναίκα σε ένα σπίτι με τρεις άντρες. Ή μάλλον, ειδικά όταν συνειδητοποιείς ότι θα είσαι πια η μόνη γυναίκα σε ένα σπίτι με τρεις άντρες. Κι εκεί που νόμιζες ότι κατά βάθος (όχι πολύ βάθος θα σου πουν όσοι με ξέρουν έστω και λίγο) ευχόσουν ότι είχε έρθει η ώρα να διαλέξεις κι εσύ χρωματιστά φορεματάκια και να φτιάξεις κοτσιδάκια σε κοριτσίστικο κεφαλάκι, παίρνεις εκείνη τη στιγμή αγκαλιά αυτό το πλασματάκι, και ξέρεις ότι τώρα κούμπωσαν όλα, ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε. Η επιθυμία του Γιώργου να έχει έναν μικρό αδερφό “για να γίνουμε συμμορία και να του μάθω όλα τα κόλπα”, η γλύκα και η αθωότητα των μικρών αγοριών όταν σε κοιτάζουν στα μάτια, που δεν την αλλάζεις με τίποτα, και κυρίως το αίσθημα ευθύνης απέναντι σε όλες τις γυναίκες που ξέρεις ότι έχεις μέσα σου πολύ έντονο, ότι ο σκοπός σου πια σε αυτή τη ζωή είναι να μεγαλώσεις σωστούς άντρες, που δεν θα κάνουν καμία γυναίκα δυστυχισμένη…

Εδώ και τρεις εβδομάδες πια λοιπόν, η ζωή μας άλλαξε, γέμισε, ομόρφυνε. Ο Γιώργος δείχνει ήδη πόσο καλός μεγάλος αδερφός είναι, φροντίζει, ενδιαφέρεται και ανησυχεί για τον αδερφούλη του, ο Κώστας αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο καλός μπαμπάς είναι, ειδικά τώρα πια που έχει την εμπειρία και δεν φοβάται να πιάσει και να κρατήσει ένα νεογέννητο, είναι παντού και φροντίζει για τα πάντα.

Κι εγώ; Ε, εντάξει. Ποτέ οι πρώτες μέρες με ένα νεογέννητο δεν είναι εύκολες… Έχω αποφασίσει ότι η μέρα θα πρέπει να βγαίνει με σφηνάκια ύπνου, αφού ο μικρούλης τη νύχτα έχει τα ζόρια του και ξυπνάει συχνά, ότι το outfit of the day το επόμενο διάστημα θα είναι η ξεκούμπωτη πιτζάμα με βασικό αξεσουάρ ένα κολλημένο βρέφος επάνω μου, το χτένισμά μου θα είναι το top knot της τρελλής, και το μακιγιάζ η απόχρωση 01 total black στο κάτω μέρος των ματιών. Είναι όμως πολύ βασικό ότι αυτή τη φορά ξέρω ότι η φάση αυτή περνάει και φεύγει, και ότι πολύ σύντομα θα ξαναγίνω άνθρωπος. Ε, εντάξει, πάντα η ζωή με δύο παιδιά θα είναι πιο απαιτητική από ότι με ένα, αλλά και πάλι… Και η ζωή με ένα παιδί ήταν πολύ πιο απαιτητική από ότι χωρίς παιδί, αλλά και πάλι μια χαρά τα κατάφερα, σωστά;

Πέρα από την πλάκα βέβαια, η αλήθεια είναι ότι απολαμβάνω το κάθε λεπτό που έχω τον μικρούλη αγκαλιά. Ειδικά εφόσον ξέρω καλά πια πόσο λίγο κρατάει αυτή η φάση, ειδικά εφόσον βλέπω μπροστά μου πόσο γρήγορα μεγαλώνουν και αλλάζουν… Δεν ξέρω, αλλά από τότε που ήρθε το μωρό, ο Γιώργος ξαφνικά μου φαίνεται πολύ μεγάλος. Μετά βέβαια, έρχεται και χώνεται κι αυτός στην αγκαλιά μου, μου κάνει γλύκες και νάζια (γιατί κακά τα ψέμματα, καλός ο μπέμπης, τον αγαπάει πολύ, αλλά την προσοχή της μαμάς τη διεκδικεί με κάθε τρόπο…), και τότε γίνεται ξανά κι εκείνος το μικρό μου αγοράκι.

Έτσι έχουν τα πράγματα… Πω πω, έχω γράψει όμως τόσα πολλά για τα νέα μου, και έχω αφήσει πολύ λίγο χώρο για αυτά τα μπισκότα… Και είναι κρίμα, γιατί τους αξίζει παραπάνω προσοχή. Λοιπόν, τα μπισκότα αυτά τα φτιάξαμε με το Γιώργο πριν από αρκετό καιρό πια (ναι, προφανώς δεν είμαι τρελή να καθήσω αυτές τις μέρες να ψήσω μπισκότα και να τα φωτογραφήσω κιόλας…), και τα τσακίσαμε στην κυριολεξία… Είναι ακριβώς αυτό που βλέπεις, δεν χρειάζεται να στο περιγράψω με πολλά πολλά λόγια. Τραγανά από έξω, μαλακά από μέσα, σοκολατένια όσο δεν πάει, να λιώνουν τα κομματάκια σοκολάτας στο στόμα, και να εκρήγνυνται τα m&m’s σε κάθε μπουκιά. Τελικά τα περιέγραψα… Γενικότερα, είναι από αυτά τα μπισκότα που τα βάζεις κάτω με ένα μπουκάλι γάλα και τα εξαφανίζεις πριν καλά καλά το καταλάβεις. Από αυτά που μπαίνεις στην κουζίνα, και προσπαθείς μάταια να αποφύγεις να ανοίξεις το κουτί που νιώθεις ότι σε κοιτάει και λέει “φάε με”.

Λοιπόν, εμείς θα τα λέμε… Δεν ξέρω πόσο συχνά, όσο αποφασίσει ο μπέμπης… Αλλά νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε… Όχι με πολλές τέτοιες συνταγές, γιατί, κι εσύ θέλεις να βγεις στην παραλία, κι εγώ θέλω να ξαναγίνω άνθρωπος και να χωρέσω σε κάποια τουλάχιστον από τα ρούχα μου…

Εκτύπωση

Σοκολατένια μπισκότα με m&m's

Χρόνος προετοιμασίας:  10 λεπτά

Χρόνος μαγείρεματος:  10 λεπτά

Συνολικός χρόνος:  20 λεπτά

Μερίδες: 30

Υλικά

• 300 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 40 γραμ. κακάο
• 1 κ.γ. baking powder
• ¼ κ.γ. αλάτι
• 250 γραμ. βούτυρο
• 200 γραμ. ζάχαρη λευκή κρυσταλλική
• 50 γραμ. μαλακή καστανή ζάχαρη
• 2 μεγάλα αβγά
• 2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
• 100 γραμ. σταγόνες σοκολάτας (μαύρη ή γάλακτος)
• 100 γραμ. καραμελάκια τύπου m&m's

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε το αλεύρι, το κακάο, το baking powder και το αλάτι.
2. Σε ένα μεγαλύτερο μπωλ, ή στον κάδο του μίξερ, ρίχνουμε το βούτυρο (σε θερμοκρασία δωματίου) και τα δύο είδη ζάχαρης και χτυπάμε με το μίξερ μέχρι να ανακατευτούν καλά.
3. Προσθέτουμε τα αβγά ένα-ένα και τη βανίλια, ανακατεύοντας ενδιαμέσως.
4. Προσθέτουμε τα στερεά υλικά και ανακατεύουμε.
5. Σταματάμε το μίξερ, προσθέτουμε τις σταγόνες σοκολάτας και τα καραμελάκια και ανακατεύουμε καλά με μία σπάτουλα σιλικόνης ή ξύλινη κουτάλα, να μοιραστούν ομοιόμορφα στο μείγμα.
6. Στρώνουμε 2 λαμαρίνες ή ταψιά του φούρνου με λαδόκολλα και, χρησιμοποιώντας 2 κουτάλια της σούπας, μοιράζουμε τη ζύμη σε μπισκότα (περίπου 2 κ.σ. για κάθε μπισκότο), αφήνοντας κενό μερικά εκατοστά ανάμεσά τους, γιατί απλώνουν στο ψήσιμο.
7. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς στον αέρα για περίπου 10 λεπτά.
8. Αφήνουμε να κρυώσουν καλά μετά το ψήσιμο σε μία σχάρα.

3.5.3208