Πίτσα σε φόρμα – Deep dish pizza

Στο μέσο της νηστείας, μια συνταγή που μόνο νηστίσιμη δεν τη λες. Συγνώμη, δεν το’ θελα…. Μια πίτσα… Ή μάλλον, όχι απλώς μια πίτσα, αλλά μια πίτσα σε φόρμα. Όχι μια πίτσα λεπτεπίλεπτη, ντελικάτη και ελαφριά, αλλά μια πίτσα που η κάθε μικρή μπουκιά ξεχειλίζει από περιεχόμενο… Από αυτές της πίτσες που, αν και φτιάχνεται στη φόρμα, δεν βοηθάει καθόλου στη δική σου φόρμα. Ούτε φυσικά και στη δική μου. Κυρίως στη δική μου…

Αν και ο ερχομός της άνοιξης είναι γεγονός, παρά τις όποιες τζιριτζάντζουλες (πού τη θυμήθηκες τη λέξη) του καιρού, τουλάχιστον στην τόσο άστατη καιρικά πόλη μου, δε λέω ακόμα να συμμαζευτώ… Τι θα γίνει με την περίπτωσή μου, δεν ξέρω. Είναι και όλες αυτές οι συνταγές που ξεφυτρώνουν μπροστά μου σαν τα μανιτάρια (μανιτάρια δεν έβαλα στην πίτσα, να θυμηθώ την επόμενη φορά), που δεν με αφήνουν να αγιάσω. Πάντα αυτή την εποχή φοβάμαι ένα πράγμα, φέτος όμως το τρέμω πραγματικά. Την ώρα και τη στιγμή που θα κατεβάσω τα καλοκαιρινά. Την ώρα και τη στιγμή που θα πρέπει να μπω στα καλοκαιρινά μου παντελόνια. Όχι τίποτα, δεν είναι και εποχές να πεις, δε βαριέσαι, θα πάρω άλλα. Αδύνατον.

Anyway, ας καταπιώ για άλλη μια φορά τις τύψεις μου, άλλωστε, δεν είναι να πεις ότι την έφαγα μόνη μου την πίτσα, τη μοιράστηκα με τόσο κόσμο (ε, καλά, με λίγο κόσμο. Πάντως τη μοιράστηκα.). Ας μείνουμε στην πίτσα αυτή, την τόσο… αμαρτωλή.

Μόνο μια θερμή παράκληση. Αν είσαι από εκείνους που βλέπουν χοντρή πίτσα και στραβομουτσουνιάζουν γιατί θεωρούν ότι η πίτσα τρώγεται μόνο πάνω σε λεπτή ιταλική ζύμη, σε παρακαλώ, δώσε μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτήν. Γιατί κι εγώ έτσι είμαι. Αλλά κάτι σε αυτή την πίτσα με έκανε από καιρό να θέλω να τη δοκιμάσω. Και όταν  για κάποιο λόγο βρέθηκα με ένα τόνο καλαμποκάλευρο (μη ρωτάς) στο ντουλάπι μου και άρχισα να ψάχνω συνταγές για να το αξιοποιήσω, μια από αυτές που βρέθηκε μπροστά μου ήταν αυτή η πίτσα, η τελείως αμερικανιά, Chicago style – Deep dish pizza. Οκ, λέω, γιατί όχι. Μια δοκιμή θα μας πείσει είπα.

Και μας έπεισε. Αρκεί να μην μπει κανείς στη διαδικασία να συγκρίνει. Άλλο πράγμα τρώμε εδώ. Διαφορετική τελείως πίτσα. Διαφορετικό ζυμάρι, διαφορετικό γέμισμα, γενικότερα, διαφορετική. Και πόσο, μα πόσο νόστιμη. Η ζύμη μπορεί να είναι μπόλικη, δεν σου δίνει όμως την αίσθηση ότι τρως ψωμί, είναι τραγανή, αλλά και αφράτη μαζί, είναι το καλαμποκάλευρο, είναι το βούτυρο που έχει μέσα, είναι η διαδικασία του απλώματος της, είναι όλα αυτά μαζί, που, πραγματικά, την κατατάσσουν πολύ ψηλά στη λίστα μου με τις καλύτερες πίτσες που έχω δοκιμάσει.

Κι επειδή με την άνοιξη έρχεται πάντα μια ανανέωση, κι επειδή η συγκεκριμένη ζύμη έχει τα κολπάκια της ως προς το άνοιγμά της, κι επειδή κάποια στιγμή έπρεπε να το αποφασίσω κι εγώ, η σημερινή συνταγή έρχεται σερβιρισμένη και με το πρώτο μου βίντεο… Οκ, βγήκε αρκετά μεγαλύτερο από ότι το υπολόγιζα, αλλά πρόκειται για ολόκληρη πίτσα… Είχε αρκετή πλάκα πάντως η όλη διαδικασία, και πάντα χαίρομαι να μαθαίνω και να εξασκούμαι σε κάτι καινούργιο, οπότε, λέω να το ξανακάνω. Μην περιμένετε σε κάθε συνταγή, αλλά πού και πού θα το κάνω κι αυτό… Περιμένω λοιπόν τη γνώμη σας! Και για το βίντεο, και φυσικά για την πίτσα!

Εκτύπωση

Πίτσα σε φόρμα - Deep dish pizza

Χρόνος προετοιμασίας:  3 ώρες 15 λεπτά

Χρόνος μαγείρεματος:  20 λεπτά

Συνολικός χρόνος:  3 ώρες 35 λεπτά

Μερίδες: 4

Υλικά

• για το ζυμάρι
• 520 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 80 γραμ. καλαμποκάλευρο
• 1 φακελάκι ξερή μαγιά
• 1¼ κ.γ. αλάτι
• 1 κ.σ. ζάχαρη
• 300 ml χλιαρό νερό
• 125 γραμ. βούτυρο (το μισό λιωμένο, το άλλο μισό σε θερμοκρασία δωματίου)
• επιπλέον για την πίτσα (για 2 πίτσες)
• 250 γραμ. μοτσαρέλα τριμμένη
• 20 φέτες πεπερόνι
• 400 γραμ. σάλτσα ντομάτας (έτοιμη ή σπιτική)
• 100 γραμ. παρμεζάνα τριμμένη
• ελάχιστο καλαμποκάλευρο

Εκτέλεση

1. Ετοιμάζουμε τη ζύμη. Ρίχνουμε στον κάδο του μίξερ ή σε μεγάλο μπωλ το αλεύρι, το καλαμποκάλευρο, το αλάτι, τη ζάχαρη και τη μαγιά και τα ανακατεύουμε.
2. Προσθέτουμε το νερό, προσέχοντας να είναι χλιαρό, και το λιωμένο βούτυρο, το οποίο επίσης πρέπει να έχουμε αφήσει λίγο να κρυώσει (να μην είναι καυτό, γιατί θα "σκοτώσει" τη μαγιά.
3. Αν χρησιμοποιούμε το μίξερ, χρησιμοποιούμε το γάντζο και το αφήνουμε να ζυμώνει μέχρι να έχουμε μία μαλακή ζύμη που ίσα που θα ξεκολλάει, περίπου 4-5 λεπτά.
4. Αν δεν χρησιμοποιούμε μίξερ, ανακατεύουμε τα υλικά με ξύλινη κουτάλα, μέχρι να μην μπορούμε να τη δουλέψουμε άλλο, και συνεχίζουμε το ζύμωμα με το χέρι, μέχρι να έχουμε μία μαλακή ζύμη, που δεν θα κολλάει στα χέρια.
5. Αν η ζύμη μας κολλάει πολύ, μπορούμε να ρίξουμε μία κουταλιά αλεύρι. Αν είναι πολύ σκληρή, ρίχνουμε μία κουταλιά νερό.
6. Σχηματίζουμε μια μπάλα με τη ζύμη μας, τη βάζουμε σε ένα μπωλ, τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε σε ζεστό μέρος, για περίπου 1-2 ώρες. Η ζύμη μας θα διπλασιαστεί σε μέγεθος.
7. Αλευρώνουμε ελαφρώς την επιφάνεια εργασίας μας και αφήνουμε επάνω τη ζύμη.
8. Απλώνουμε τη ζύμη με τον πλάστη σε παραλληλόγραμμο.
9. Απλώνουμε πάνω το μαλακό βούτυρο, προσέχοντας να πάει σε όλη την επιφάνεια.
10. Τυλίγουμε τη ζύμη σε ρολό, κατά μήκος.
11. Κόβουμε τη ζύμη σε 2 κομμάτια, σχηματίζουμε 2 μπάλες, και τις βάζουμε πάλι στο μπωλ, σκεπάζουμε και αφήνουμε τη ζύμη στο ψυγείο αυτή τη φορά, για 30-60 λεπτά.
12. Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο, αλευρώνουμε ελαφρώς την επιφάνεια εργασίας και απλώνουμε τη ζύμη με τον πλάστη, αυτή τη φορά σε κύκλο, διαμέτρου περίπου 1,5 φορά μεγαλύτερης από τη διάμετρο της φόρμας μας.
13. Με οδηγό τον πλάστη, απλώνουμε τη ζύμη στη φόρμα, προσέχοντας να καλύπτει και τα πλαϊνά της.
14. Γεμίζουμε με την μισή τριμμένη μοτσαρέλα, απλώνουμε από πάνω τις μισές φέτες πεπερόνι και περιχύνουμε τη μισή σάλτσα.
15. Ρίχνουμε από πάνω τη μισή παρμεζάνα, διπλώνουμε τη ζύμη που περισσεύει προς τα μέσα και πασπαλίζουμε τη ζύμη με λίγο καλαμποκάλευρο.
16. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά.
17. Αν θέλουμε συνεχίζουμε με τη δεύτερη μπάλα ζύμης για να ετοιμάσουμε τη δεύτερη πίτσα, αν όχι, μπορούμε σε αυτή τη φάση να τυλίξουμε τη ζύμη με διάφανη μεμβράνη και να τη φυλάξουμε στην κατάψυξη.

3.5.3208