Το πάρτυ για τα 4α γενέθλια του Γιώργου – Ένα πάρτυ με σουπερήρωες!

Το ήθελε, το ζητούσε επίμονα, ήταν αποφασισμένος. Δεν υπήρχε περίπτωση να συμβιβαστεί με κάτι άλλο. Είχα τόσα άλλα θέματα στο μυαλό μου. Όχι. Εκείνος ήθελε πάρτυ με σουπερήρωες. Στην αρχή ήθελε μόνο τον Spiderman, που είναι και ο αγαπημένος του. Σιγά-σιγά όμως ήθελε να βάζουμε κι άλλους. Άντε και ο Ironman, άντε και ο Hulk, άντε και ο Batman, άντε στο τέλος μαζεύτηκαν πολλοί.

Η αλήθεια είναι ότι θεωρούσα (και εν μέρει ακόμα θεωρώ) ότι είναι μικρός για να του αρέσουν οι σουπερήρωες. Καθώς όμως ήταν ολοφάνερο από το καλοκαίρι ακόμα, που άρχισαν οι πρώτες συζητήσεις, ότι τίποτε άλλο δεν θα τον έκανε τόσο χαρούμενο, αποφάσισα να ενδώσω, ακόμα και να το απολαύσω. Και τελικά, νομίζω ότι του ταίριαξε περισσότερο από ότι το περίμενα…

Έτσι λοιπόν, την περασμένη Κυριακή το πρωί, το σπίτι μας γέμισε σουπερήρωες. Πολλούς σουπερήρωες. Καμιά εικοσαριά μικρούς σουπερήρωες που ένωσαν τις υπερδυνάμεις τους και γέμισαν το σπίτι μας χαρούμενες φωνούλες και γέλια! Θέλετε να δείτε;

Η πρόσκληση

Το σύνθημα φυσικά το έδωσε η πρόσκληση. Την έφτιαξα με τα χεράκια μου χρησιμοποιώντας τα δωρεάν κόλπα του picmonkey, και τη μοιράσαμε στους συμμαθητές του στα προνήπια και στους υπόλοιπους φίλους μας.

Η διακόσμηση και το στήσιμο του πάρτυ

Στην είσοδο του σπιτιού, με το καλωσόρισμα δηλαδή, περίμενε όλα τα παιδιά μία έκπληξη. Γιατί τι σόι πάρτυ με σουπερήρωες θα ήταν αν δεν είχε ο κάθε ένας τη μάσκα του και τη μπέρτα του; Τα παιδάκια λοιπόν ανοίγοντας την πόρτα έβρισκαν μια μουρλομαμά ντυμένη με μπλούζα Wonderwoman και έναν μουρλομπαμπά ντυμένο με μπλουζάκι Hulk (το μουρλοπαιδάκι Spiderman έτρεχε από δω κι από κει ευτυχισμένο, πού μυαλό για καλωσορίσματα…), να τους περιμένουν να διαλέξουν τη μάσκα και τη μπέρτα τους. Τα κοριτσάκια, έτοιμα πάντα για μεταμφιέσεις και παιχνίδι ρόλων, αμέσως ξεχνούσαν και ντροπές και τα πάντα, διάλεγαν πάντα την κόκκινη μπέρτα και από μία ασορτί μάσκα. Τα αγοράκια, πιο διστακτικά στην αρχή, αλλά στη συνέχεια πολύ δυναμικά, διάλεγαν τους αγαπημένους τους. Hulk, Ironman, Captain America, Wolverine, Flash, κι άλλοι πολλοί, ήταν όλοι εκεί και τους περίμεναν.

Στους τοίχους, στις πόρτες και σε πολλά σημεία του σπιτιού (και της πολυκατοικίας μη σας πω…), κολλήθηκαν τα γνωστά σκιτσάκια με τα ηχητικά εφέ, αλλά και οι ουρανοξύστες που αποτελούν το πιο σύνηθες σκηνικό για τις ιστορίες που διαβάζουμε στα βιβλία κόμικ… Ένα σκούρο μπλε σεντόνι και άλλη μια τέτοια κατασκευή, αποτέλεσαν το τέλειο photobooth, λεπτομέρειες του οποίου βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία (με τον εορτάζοντα να ποζάρει όλο καμάρι με το μπαλόνι “4” αγκαλιά…).

Όσοι θυμάστε παλαιότερα πάρτυ μας θα καταλάβατε ήδη ότι για άλλη μια φορά μεγαλούργησε η σκηνογράφος γιαγιά Ερατώ….

Το σκηνικό συμπλήρωσαν τα πολύχρωμα πιάτα, μαχαιροπίρουνα, χαρτοπετσέτες, ποτήρια και καλαμάκια. Δεν ήθελα καθόλου τα είδη σερβιρίσματος να έχουν εικόνες σουπερηρώων, γι’ αυτό προτίμησα να παίξω με τα χρώματα (τα οποία είχα και από προηγούμενα πάρτυ), και με τα σχέδια των βιβλίων κόμικ. Μεγάλη βοήθεια και έμπνευση, για άλλη μια φορά σε πάρτυ μας, η Λευκή και το Happy Teapot, από όπου προμηθεύτηκα και πάλι τα περισσότερα, με αγαπημένα τα αξεσουάρ για το photobooth και τα cupcakes.

Αυτοσχέδια λεπτομέρεια ήταν τα χωνάκια για pop corn και τσιπς, τα οποία έφτιαξα πανεύκολα, εκτυπώνοντας σε απλό Α4 χαρτί μία σελίδα κόμικ, την οποία στη συνέχεια τύλιξα και κόλλησα…

Η πινιάτα μας

Φέτος αποφάσισα ότι τα παιδάκια ήταν αρκετά μεγάλα για να συμμετέχουν σε ένα χτύπημα πινιάτας. Και τελικά είχα δίκιο, αφού το ευχαριστήθηκαν, νομίζω περισσότερο από οτιδήποτε σε όλο το πάρτυ. Την πινιάτα με τον Spiderman την παρήγγειλα από τα πάντα δημιουργικά και δραστήρια κορίτσια του Ανθομέλι, και πραγματικά ήταν το μεγάλο σουξέ του πάρτυ. Η φωτογραφία την αδικεί, γιατί ήταν πραγματικά υπέροχη…. Απλά πρέπει κάποτε, σε κάποιο πάρτυ επιτέλους, να θυμηθώ είτε να βγάζω πολλές φωτογραφίες, είτε να δίνω τη μηχανή σε κάποιον άλλον να βγάζει πολλές φωτογραφίες…

Η ανθομελένια Κατερίνα, όταν μου την έδωσε μου είπε “σου βάζω και τα κονφετί χωριστά, μήπως δεν τα θέλεις μέσα στο σπίτι”… Ε, λοιπόν, τα έβαλα, και έγινε χαμός στο σπίτι, αλλά το πόσο ωραίο εφέ δημιούργησα, δε σας λέω τίποτα… Δεν ξέρω τελικά ποιος το χάρηκε πιο πολύ, τα πιτσιρίκια ή εγώ…

Ο μπουφές του πάρτυ

Περνώντας στα δικά μας, στο μπουφέ δηλαδή, φέτος αποφάσισα να τα κάνω όλα λίγο πιο παιχνιδιάρικα, και λίγο πιο χρωματιστά, κρατώντας τις γεύσεις αρκετά “παιδικές”.

Ξεκινώντας με τα ποτά, χυμοί για τα παιδάκια, αναψυκτικά, μπύρες και κρασί για τους μεγάλους, αλλά…

… και το σούπερ ποτό του Ironman, μία σπιτική λεμονάδα με  γρενανδίνη… (και ναι, καλά καταλάβατε, τα περισσότερα φαγητά και γλυκά που θα ακολουθήσουν είναι εμπνευσμένα από κάποιον σουπερήρωα…)

Τα hot dogs είναι πλέον καθιερωμένα σε κάθε πάρτυ μας, αφού πάντα αρέσουν σε μικρούς και μεγάλους, ενώ τα  pop corn και τα πατατάκια, έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους…

Σκηνικό καταστροφής χωρίς βόμβες γίνεται; Δε γίνεται… Ετοίμασα λοιπόν αυτά τα πανεύκολα και κολασμένα cheesebombs, των οποίων τη συνταγή θα σας παρουσιάσω πολύ σύντομα.

Είχαμε επίσης τα σαντουϊτσάκια του Batman…

… τα πιτσάκια του Captain America (απλές μικρές πιτούλες με σάλτσα ντομάτας και μοτσαρέλα)…

… και τα τυράκια του Spiderman! Είχαμε επίσης την κλασική τυρόπιτα της άλλης μας γιαγιάς, μία δροσερή μακαρονοσαλάτα, και μία πίτα του βοσκού, για την οποία (απορώ γιατί) ακόμα δεν σας έχω δώσει τη συνταγή…

Στα γλυκάκια μας, εκτός από cupcakes βανίλιας με την χρωματιστή βουτυρόκρεμα, είχαμε…

… μία σο-κολασμένη λιχουδιά πραλίνας φουντουκιού (συνταγή έρχεται σύντομα), και…

… τα πιο αγαπημένα μου απ’ όλα, τα Hulk pops! Δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από γιγαντιαία marshmallows, βουτηγμένα σε πράσινα candy melts και σε λίγη σοκολατένια τρούφα… Μα δεν είναι ίδια με τον τεράστιο Hulk;;;

Η τούρτα

Μεγάλο κεφάλαιο του πάρτυ, ήταν η τούρτα μας. Δεν θα πω ψέμματα, έχω δει και καλύτερες στο είδος της… Για να το παινευτώ όμως και λίγο, δεν είμαι σίγουρη ότι έχω φάει πολλές καλύτερες… Με παίδεψε πάρα πολύ. Ξέρετε τι είναι να προσπαθείς να ανοίξεις φύλλο ζαχαρόπαστας τη στιγμή που έξω έχει 30 βαθμούς Κελσίου; Θα σας πω εγώ. Δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Ειδικά αν δεν “το’ χεις”. Τόσο δύσκολο, που το απόγευμα πριν το πάρτυ τα παρατήσαμε στη μέση (φυσικά με την Ερατούλα παρέα) και την ξαναπιάσαμε την ημέρα του πάρτυ, στις 7.30 το πρωί, γιατί μόνο τότε είχε δροσιά…

Όμως φυσικά, τα πιτσιρίκια δεν βλέπουν ατέλειες, κι έτσι, ο μικρός απαιτητικός εορτάζον (“θέλω να έχει επάνω και τον Spiderman, και τον Batman, και τον Captain America, και τον Hulk”, και άλλους 5-6, που δε χωρούσαν…) ήταν απόλυτα ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, κι αυτό εμένα μου φτάνει…

Για την ιστορία, η τούρτα αυτή καθαυτή ήταν η ίδια που έφτιαξα και πέρυσι, και νομίζω η ίδια που θα συνεχίσω να φτιάχνω σε κάθε πάρτυ, αφού πια την κάνω με κλειστά σχεδόν μάτια…

Αυτά λοιπόν ήταν πάνω κάτω τα highlights του πάρτυ μας… Πώς σας φάνηκε;

Εγώ πάντως το καταευχαριστήθηκα, τόσο το πάρτυ το ίδιο, όσο και την προετοιμασία του. Κι ας κουράστηκα λίγο παραπάνω. Είχα για άλλη μια φορά βέβαια το καλύτερο party crew (εσείς ξέρετε ποιοι είστε…), που με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ, στο μαγείρεμα, στις κατασκευές, στο σερβίρισμα, στο καθάρισμα…

Και πάνω από όλα, είχα ένα μικρό τετράχρονο πια Spiderman με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, από την ώρα που ξύπνησε εκείνο το πρωί, μέχρι τη στιγμή που (με δυσκολία) έκλεισε τα μάτια του το βράδυ…

Και του χρόνου μικρούλη!