Ραγού μανιταριών

Από τη στιγμή που τα χάζευα ακόμα στο ράφι, προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα ήθελα να φτιάξω… Στο δρόμο της επιστροφής στο μυαλό μου τριγύριζαν συνταγές. Δεν είχα αποφασίσει ακόμα τι ακριβώς θα έφτιαχνα, αλλά ήξερα ακριβώς τι ήθελα να πετύχω. Ήθελα την ατόφια γεύση αυτών των μανιταριών, τα έντονα αρώματά τους, και λίγα ακόμα συστατικά, τα οποία θα συμπλήρωναν αρμονικά το γευστικό αποτέλεσμα, και δεν θα “καπέλωναν” τους πρωταγωνιστές.

Ένα ραγού. Ένα απλό ραγού. Σιγομαγειρεμένα μανιτάρια, φρέσκα και αποξηραμένα μαζί, λίγη πιπεριά να δώσει χρώμα και να τονίσει με την αντίθεσή της τη γεύση, λίγο κόκκινο κρασί για το απαιτούμενο βάθος, σκορδάκι γιατί είναι το ιδανικό ταίρι του μανιταριού και λίγα μεσογειακά μυρωδικά για να ολοκληρώσουν το γευστικό αποτέλεσμα.

Αλήθεια σας λέω, την ώρα που μαγείρευα ήμουν σίγουρη ότι θα μου χτυπήσουν οι γείτονες την πόρτα να ζητήσουν μερίδα, τόσο μεθυστικό ήταν το άρωμα που έβγαινε από την κουζίνα.

Και, όπως ακριβώς το περίμενα, την ίδια αποδοχή είχαν όταν σερβιρίστηκαν (όχι στους γείτονες τελικά, αυτοί μια άλλη φορά…). Κακά τα ψέμματα, όταν η πρώτη ύλη είναι τόσο καλής ποιότητας, το αποτέλεσμα είναι εύκολο να ικανοποιήσει τον μάγειρα (και όσους θα το γευτούν φυσικά).

Ειδικά για τις μέρες της νηστείας, είναι μια ιδανική συνταγή, ένα πολύ χορταστικό πιάτο, ακόμα και μόνο του, ως κυρίως. Αλλά και ως ορεκτικό σε ένα τραπέζι, είναι ένας μεζές στον οποίο λίγοι θα μπορούν να αντισταθούν. Και είναι και ένα πολύ ελαφρύ πιάτο, γιατί, να μην ξεχνιόμαστε, ο καιρός δεν μας παίρνει για πολλές πολλές κραιπάλες, και τα μανιτάρια είναι ιδανική τροφή για όσους προσέχουν λίγο παραπάνω (κι εσύ Χρύσα, κι εσύ…).

Κι αν αναρωτιέστε πού μπορείτε να βρείτε τα προϊόντα αυτά, κάντε μια βόλτα στο e-shop του Μουσείου. Είμαι σίγουρη ότι θα σας ανοίξει την όρεξη!

Βάζουμε τα αποξηραμένα μανιτάρια σε ένα μπωλ και ρίχνουμε από πάνω τους το νερό που έχουμε προηγουμένως βράσει. Τα αφήνουμε για περίπου 20-30 λεπτά. Στη συνέχεια τα σουρώνουμε, κρατάμε το ζωμό τους σε ένα μπωλ και τα κόβουμε λίγο, αν είναι σε μεγάλα κομμάτια.

Καθαρίζουμε τα φρέσκα μανιτάρια με μια βρεγμένη πετσέτα και τα κόβουμε σε φέτες. Βάζουμε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι στη φωτιά, και όταν ζεσταθεί καλά ρίχνουμε ελαιόλαδο. Μόλις ζεσταθεί καλά το λάδι, προσθέτουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και τις πιπεριές και τα σωτάρουμε μέχρι να μαλακώσουν ελαφρώς. Προσθέτουμε το σκόρδο και σωτάρουμε λίγο ακόμα. Ρίχνουμε τα φρέσκα μανιτάρια και τη ρίγανη και ανακατεύουμε καλά, μαγειρεύοντάς τα μέχρι να να αρχίσουν να στεγνώνουν. Προσθέτουμε λίγο αλάτι και το αλεύρι, ανακατεύουμε καλά, ώστε το αλεύρι να πάει παντού και να απορροφηθεί, και στη συνέχεια σβήνουμε με το κρασί. Μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ, προσθέτουμε τα μανιτάρια που μούλιασαν στο νερό και μαγειρεύουμε ανακατεύοντας για λίγα λεπτά. Προσθέτουμε το ζωμό των μανιταριών, αλάτι και πιπέρι. Μόλις πάρει μία βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά σε μέτρια και αφήνουμε να μαγειρευτούν τα μανιτάρια, ανακατεύοντας πού και πού, για περίπου 20-30 λεπτά, μέχρι να πιούν όλο το υγρό τους, και να έχει δημιουργηθεί μία παχύρευστη σαλτσούλα. Τότε τα αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και το μπούκοβο (αν το θέλουμε).

Προσαρμογή συνταγής από εδώ.

Για τη συνταγή χρησιμοποιήθηκε μία ποικιλία αποξηραμένων μανιταριών (Βωλίτης, Shiitake, Χρυσή τρομπέτα), ευγενική προσφορά του Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών.