Χωρίς κατηγορία

Ένα διήμερο στην Καλαμπάκα, το κυνήγι της τρούφας και η ξενάγηση στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών

11 Απριλίου 2016
Πριν από λίγες μέρες είχα την τύχη να βρεθώ στην Καλαμπάκα, μετά από την πολύ ευγενική πρόσκληση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείου Μανιταριών, για ένα διήμερο γνωριμίας με το μουσείο, τις δραστηριότητές του, αλλά και ένα διήμερο μανιταρογνωσίας και “μανιταροφαγίας”. Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα πώς και πώς. Λίγο το γεγονός ότι δεν είχα ξαναβρεθεί στην περιοχή, λίγο η μεγάλη αδυναμία στα μανιτάρια, και κυρίως το σημείο στο πρόγραμμα που έλεγε “κυνήγι τρούφας με εκπαιδευμένα τρουφόσκυλα”  και “τρουφομακαρονάδα στο δάσος”, ήταν αρκετά για να με κάνουν ιδιαίτερα περίεργη. Και η πιο μεγάλη αλήθεια είναι ότι έφυγα από εκεί εντυπωσιασμένη, ενθουσιασμένη, ιδιαίτερα χαρούμενη που είχα την ευκαιρία να ζήσω όλη την “μανιταροεμπειρία” και την ομορφιά αυτής της φύσης από κοντά.

 

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας είναι από μόνο του ένα κόσμημα για την περιοχή. Η πολύ πλούσια συλλογή πτηνών και θηλαστικών, πολλά από αυτά ιδιαίτερα σπάνια, κάποια υπό εξαφάνιση, κάποια εξαφανισμένα από πολλά πολλά χρόνια πριν, και σίγουρα μοναδικά εκθέματα στην Ελλάδα, από μόνη της είναι αρκετή για να κάνει και τον πιο αδιάφορο να ενδιαφερθεί για την ιστορία και το φυσικό περιβάλλον τους. Αλλά είναι η ποιότητα των εκθεμάτων, ο τρόπος που παρουσιάζονται, και όλος ο σχεδιασμός του μουσείου, που εντυπωσιάζουν.

 

Τα ζώα παρουσιάζονται σε διοράματα που αναπαριστούν το οικοσύστημα που διαβιούν, γεγονός που βοηθάει πολύ τον επισκέπτη να εγκλιματιστεί, να μάθει και να να νιώσει πραγματικά σαν να βρίσκεται μπροστά στο ζώο που παρακολουθεί.

 

Ακόμα όμως περισσότερο από την ποιότητα και την ποικιλία, αυτό που θα μου μείνει είναι το μεράκι, η αφοσίωση και η αγάπη των ιδιοκτητών του Μουσείου για το δημιούργημά τους. Γιατί το Μουσείο αυτό είναι μία ιδιωτική πρωτοβουλία ανθρώπων με όραμα και όρεξη για δημιουργία, και αυτό από μόνο του είναι πάντα κάτι πολύ σημαντικό.
Ο διευθυντής του Μουσείου, κ. Νίκος Πάλλας, με την ενθουσιασμένη blogger…
Αλλά η εμπειρία συνεχίζεται με την ξενάγηση στο Μουσείο Μανιταριών, όπου η συλλογή αποτελείται από πάρα πολλά είδη, γλυπτά μανιτάρια κατασκευασμένα ένα προς ένα, διατηρώντας ταυτόχρονα απόλυτη ομοιότητα χρώματος, σχήματος και μεγέθους.
Φυσικά η λευκή τρούφα, το “τούβερ των μεγίστων” κατέχει την πιο περίοπτη θέση, ανάμεσα στα εκθέματα.
Και φυσικά στο πωλητήριο του Μουσείου μπορείτε να βρείτε μία μεγάλη ποικιλία από προϊόντα μανιταριών, από αποξηραμένα μανιτάρια και τρουφόλαδα, μέχρι και σοκολάτα με άρωμα τρούφας (η οποία by the way είναι α-πί-στευ-τη!).

 

Αφού ολοκληρώθηκε η ξενάγησή μας, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο μανιταρογνωσίας, από τον Πρόεδρο των Μανιταρόφιλων Ελλάδας, τον κ. Γιώργο Κωνσταντινίδη. Μάθαμε για τα είδη των μανιταριών, πώς ξεχωρίζουμε τα βρώσιμα από τα υπόλοιπα, τις περιοχές της Ελλάδας όπου εμφανίζονται, και πολλές άλλες χρήσιμες πληροφορίες.
Όταν τελείωσε και το σεμινάριο, βρήκαμε την ευκαιρία για μια βόλτα στα Μετέωρα. Η ομορφιά και η απεραντοσύνη σου κόβουν πραγματικά την ανάσα!

 

Είχαμε επίσης την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τόσο τα μανιτάρια, όσο και εκλεκτά κρεατικά, τυριά και κρασιά στο εστιατόριο “Πανόραμα”, και στην ταβέρνα “Μαγκλάρας”, όπου πήραμε μια γεύση για το γαστρονομικό υπερθέαμα που θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα.
Το κυνήγι της τρούφας, και την τρουφομακαρονάδα στο δάσος!
Αυτός είναι ο Χρήστος, ο κυνηγός, και ο φίλος του ο Brio, το εκπαιδευμένο γλυκύτατο τρουφόσκυλο. Οι δυο τους μας πρόσφεραν μία αξέχαστη ημέρα…

 

Ο Brio μυρίζει μία τρούφα και ξεκινάει το ψάξιμο… Τρέχει στο δάσος, μια από δω και μια από κει, κουνώντας ασταμάτητα τη φουντωτή ουρά του.

Κάπου κάπου επικεντρώνεται σε ένα σημείο και αρχίζει το σκάψιμο. Τότε τρέχει από πίσω του ο Χρήστος (και από πίσω του όλοι οι υπόλοιποι), για να δει τι θα βγάλει.

Ωπ! Να η τρούφα! Ο Brio θέλει να την κρατήσει για τον εαυτό του, αλλά ο Χρήστος τον προλαβαίνει (τις περισσότερες φορές τουλάχιστον…)! Και αυτό συνεχίζεται για πολλή ώρα… Ο Brio είναι ασταμάτητος!

Η επιβράβευση του Brio…

Και η δική μας! Μέσα σε μια περίπου ωρίτσα μαζέψαμε μπόλικες τρούφες, τις οποίες είδαμε, πιάσαμε, μυρίσαμε, δοκιμάσαμε…

Στην πορεία βρήκαμε και μερικά ακόμα μανιταράκια στο δάσος (ευκαιρία να τεστάρουμε τι μάθαμε στο σεμινάριο!)

Στο μεταξύ, το τεράστιο τηγάνι του Χρήστου, μας περιμένει σε μια άκρη του δάσους…

Φρέσκα μανιτάρια, αποξηραμένα μανιτάρια, και φυσικά οι τρούφες που μαζέψαμε, αποτέλεσαν τα καλύτερα συστατικά για το πιάτο που θα απολαμβάναμε στο δάσος…

Ο Χρήστος, με τη βοήθεια του κ. Πάλλα καθαρίζει καλά τις τρούφες πριν να ξεκινήσει το μαγείρεμα.

Και ξεκινάμε… Τα μανιτάρια σωτάρονται σε μπόλικο φρέσκο βούτυρο, και η μυρωδιά αρχίζει να μας σπάει τη μύτη!

Έρχεται και ο ζωμός από τα αποξηραμένα μανιτάρια (ναι, κι άλλα μανιτάρια…) και τώρα πια δεν κρατιόμαστε!

Λίγη (λίγη; δε νομίζω!) φρεσκοτριμμένη τρούφα και τώρα πια η μυρωδιά φτάνει μέχρι την πόλη της Καλαμπάκας, είμαι σίγουρη…

Ήρθε η ώρα του ζυμαρικού, mafaldine λέει ο Χρήστος, για να κρατάνε όλο το ζουμάκι… Κάτι ξέρει παραπάνω!

Μερικά εντυπωσιακά σάλτα, και…..

… ήρθε η ώρα να δοκιμάσουμε, χωρίς υπερβολή, την πιο αρωματική, την πιο γευστική, την πιο υπέροχη μακαρονάδα, τη μακαρονάδα του δάσους, όπως αποφασίσαμε να την ονομάσουμε! Ειλικρινά, αυτή τη γεύση θα τη θυμάμαι για πολύ καιρό…
Το καλύτερο από όλα όμως δεν σας το είπα…
Το Μουσείο ξεκινά και επίσημα να προσφέρει την εμπειρία του κυνηγιού της τρούφας και επίσημα για τους επισκέπτες του, από το Σάββατο 16 Απριλίου, κι έτσι μπορείτε κι εσείς να απολαύσετε μια αξέχαστη μέρα σαν τη δική μου, με αποκορύφωμα την απίστευτη αυτή μακαρονάδα. Πληροφορίες για το πρόγραμμα και τις κρατήσεις μπορείτε να βρείτε στη σχετική σελίδα του Μουσείου. Πιστέψτε με, είναι μία εμπειρία που δεν θέλετε να χάσετε…
Για σκεφτείτε το… Εγώ πάντως θα το ξανακάνω οπωσδήποτε…
Για όλη αυτή την εμπειρία θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους ανθρώπους του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείου Μανιταριών, ήταν όλα πραγματικά άψογα.

You Might Also Like

19 Comments

  • Reply AgapameAnDolmas 11 Απριλίου 2016 at 07:00

    καλημερα!!!!! ουαου!!!!!!1 πρεπει να ηταν φοβερηεμπειρια!!! τι ωραιες εικονες κ τι ωραιο μουσειο! πρωτη φορα το ακουω! μουσειο μανιταριων!!

    • Reply Χρύσα 11 Απριλίου 2016 at 20:32

      Ήταν πραγματικά φοβερή εμπειρία! Είσαι αρκετά κοντά, μην το χάσεις!

  • Reply thegreenmixer.com 11 Απριλίου 2016 at 09:04

    ααχ αυτή η μακαροναδα στο τέλος!!! (είμαι μακαρονού, τι να κάνω)

    • Reply Χρύσα 11 Απριλίου 2016 at 20:33

      Αααχχχ ναι… Στο είπα και από κοντά, ήταν το κάτι άλλο!

  • Reply lenia 11 Απριλίου 2016 at 09:31

    Ήθελα τόσο πολύ να έρθω, αλλά με τον μπεμπάκο ήταν αδύνατον! Υπέροχο το ποστ σου, μας ταξίδεψες έστω νοερά! όλα τα λεφτά βέβαια η μακαρονάδα (τι λιχούδω που είμαι, Θεέ μου!)! Μιλάμε μου τρέξανε τα σάλια!
    Φιλιά πολλά, Χρυσούλα μου!

    • Reply Χρύσα 11 Απριλίου 2016 at 20:34

      Δεν πειράζει Λενια μου, μια άλλη φορά!
      Γιατί νομίζω όλοι θα το ξανακάνουμε!

  • Reply Ξανθή 11 Απριλίου 2016 at 09:51

    Πολύ καλή εμπειρία το έχασα λόγω άλλων υποχρεώσεων, ελπίζω σε μια άλλη φορά.

    • Reply Χρύσα 11 Απριλίου 2016 at 20:35

      Ναι Ξανθή, ήταν υπέροχα, αν θα έχεις πάλι την ευκαιρία, μην το χάσεις!

  • Reply Madame Ginger 11 Απριλίου 2016 at 11:49

    Τι ωραία που περάσαμε! Άντε να ξαναβρεθούμε σύντομα…

    • Reply Χρύσα 11 Απριλίου 2016 at 20:36

      Αχ ναι… Θα ξαναβρεθούμε, θα έρθω για εκείνα τα eggs benedict μια φορά!

  • Reply Eugenia Eat Yourself Greek 11 Απριλίου 2016 at 17:05

    Υπεροχη Χρύσα, συμφωνώ και επαυξάνω! Υπέροχες και οι φωτογραφίες σου!Σε φιλώ και τα λέμε σύντομα!

    • Reply Χρύσα 11 Απριλίου 2016 at 20:38

      Ευχαριστώ πολυ Ευγενία μου! Πόσο ωραία περάσαμε, ε; Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα!

  • Reply Αγγελική~CooKika 12 Απριλίου 2016 at 16:09

    Αχ,πόσο την ζήλεψα αυτή την τεράστια τηγανάρα με την μακαρονάδα!! Χαίρομαι που περάσατε όμορφα, ήθελα κι γω να είμαι εκεί αλλά…
    Next time,φιλάκια!!

  • Reply Μarion, 12 Απριλίου 2016 at 17:53

    Πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία Χρύσα μου
    Ωραία πράγματα. Αυτό το τεράστιο τηγάνι φανταστικό..Οσο για την μακαρονάδα δεν το συζητάω…μοναδική !

    Φιλιά

  • Reply Χρυσαυγή 12 Απριλίου 2016 at 19:11

    Κορίτσια σας ζηλεύω που βρεθήκατε σε τέτοιο μέρος και με τόσο καταρτησμένους ανθρώπους να σας ενημερώσουν για τα πάντα!!
    Ζηλεύω και τη μακαρονάδα στο τέλος………..
    Αχχχχχχχχχχχχχχχχχχ!!!
    Μπράβο! Πάντα τέτοια!!!!!!!!!!

  • Reply To Paixnidaki 12 Απριλίου 2016 at 22:27

    έχω ενθουσιαστεί!!!! Θα ήθελα πάρα πολύ να επισκεφτώ ολα αυτά τα μέρη!!!

  • Reply mia maria 13 Απριλίου 2016 at 07:14

    Τι υπέροχη εμπειρία! Χαίρομαι που περάσατε τόσο όμορφα!

  • Reply Αθηνά 13 Απριλίου 2016 at 18:50

    Φανταστική εμπειρία!! Είμαι πραγματική λάτρης των μανιταριών και αχ της τρούφας!!! Όντως η μακαρονάδα πρέπει να ήταν φανταστική!!! Τέλεια Χρύσα μου πάντα τέτοια να έχεις 😉 (υποθέτω ότι ήταν το ΣΚ που ήμουν Θεσ/νίκη, κρίμα που δεν καταφέραμε να βρεθούμε…) Φιλιά!

  • Reply Ελπίδα - two boys and hope 14 Απριλίου 2016 at 19:21

    φοβερη εκδρομη και φοβερες στιγμες!! Αγαπαμε τα μανιταρια οικογενειακως!!! Αυτη η μακαροναδα φαινεται-και μαλλον ηταν- υπεροχη!! πολλα πολλα φιλια

  • Leave a Reply