Σήμερα θα λερωθούμε… Σήμερα ξεχνάμε τους καλούς μας τρόπους στο τραπέζι. Το θέλει και η μέρα άλλωστε… Σήμερα τα δαχτυλάκια θα κολλήσουν και θα ακούγεται συχνά ο γνωστός ήχος *γλείφω τα δάχτυλά μου*.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω χειρότερο από το κλισέ “η γυναίκα και το κοτόπουλο θέλουν χέρι”. Δεν έχω. Και στη ζωή μου έχω φάει πολύ δούλεμα από πολύ κόσμο που τρώω τα πάντα με το μαχαιροπίρουνο. Αλλά σήμερα κάνω μια εξαίρεση. Δεν ξέρω πώς θα ήθελε το καημένο το κοτοπουλάκι να το τρώνε, και αν θα ήθελε να του βάζουν χέρι ή όχι, πάντως σήμερα εκμεταλλεύομαι την ημέρα και πέφτω με τα χέρια και τα μούτρα και κολλάω από αυτό το εθιστικό γλάσο πάνω στο κοτόπουλο. Γιατί έχει αυτή τη γλυκόξινη γεύση που με τρελαίνει. Γιατί έχει τόσο μέλι, τόσο σκόρδο, τόσο τζίντζερ και τόση σόγια σως, όσο πρέπει.
Αυτή την Τσικνοπέμπτη δε θέλω ούτε σουβλάκια, ούτε παντσέτες, ούτε τίποτα. Θέλω αυτό το κοτοπουλάκι.
Σας αφήνω αν θέλετε να διαλέξετε και φτερούγες κοτόπουλου, αντί για τα κοπανάκια (chicken drums που λένε και στο χωριό μου), ή φυσικά να κάνετε ένα συνδυασμό των δύο. Κι εγώ αυτό θα έκανα, αλλά δεν βρήκα φτερούγες τη μέρα που ετοίμασα τη συνταγή. Σας αφήνω επίσης να “παίξετε” με καναδυό υλικά του γλάσου που μπορεί να μη σας βρίσκονται πρόχειρα (ή να μη σας αρέσουν και τόσο). Αλλά δε σας αφήνω να αλλάξετε τίποτα άλλο από τη συνταγή. Ναι, να το ψήσετε πρώτα για λίγη ώρα σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. Ναι, να το πασαλείψετε με το baking powder και να συνεχίσετε το ψήσιμο. Όλα αυτά θα του αφαιρέσουν την παραπανίσια υγρασία και θα το κάνουν τραγανό, σαν τηγανιτό. Όχι, δεν θα το στεγνώσουν. Και ύστερα θα έρθει κι αυτή η σαλτσούλα επάνω, θα ξαναμπεί στο φούρνο και θα καραμελώσει τόσο ιδανικά, που θα κάψετε και τα δάχτυλα, και τα χείλια και τη γλώσσα σας προκειμένου να τα απολαύσετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε.
Μόνο φροντίστε να έχετε από δίπλα και λίγη ακόμα από τη σάλτσα, γιατί σίγουρα, όμως σίγουρα, θα θέλετε να βουτήξετε και λίγο ακόμα…
Σας φιλώ (και σας λερώνω…)!
Η συνταγή
12 κοπανάκια κοτόπουλου
1 1/2 κ.σ. baking powder
αλάτι, πιπέρι
για το πικάντικο γλάσο
4 + 2 κ.σ. σως σόγιας
100 γραμ. μέλι
2 κ.σ. μαύρη ζάχαρη
4 κ.σ. ξύδι ρυζιού (rice vinegar, στα μαγαζιά με ασιατικά είδη) ή λευκό ξύδι
2 κ.σ. κέτσαπ (καυτερή, αν αντέχετε)
1 κ.γ. φρέσκο τζίντζερ ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένο
1 κ.σ. χυμό από lime (ή λεμόνι)
50 ml νερό
2 κ.σ. βούτυρο
1 κ.σ. κορν φλάουρ
Πλένουμε και στεγνώνουμε πολύ καλά τα κομμάτια του κοτόπουλου και τα τοποθετούμε σε ένα καλά λαδωμένο ταψί. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, στους 120 βαθμούς για 20 λεπτά. Τα βγάζουμε από το φούρνο και ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 220 βαθμούς. Ανακατεύουμε σε ένα μπωλ το baking powder και το αλατοπίπερο και περνάμε τα κοπανάκια από μέσα, ώστε να σκεπαστούν από το μείγμα. Μόλις φτάσει η θερμοκρασία του φούρνου στους 220, ξαναβάζουμε το ταψί με το κοτόπουλο στο φούρνο και ψήνουμε για περίπου 40 λεπτά, γυρνώντας τα στο ενδιάμεσο μία φορά.
Στο μεταξύ ετοιμάζουμε το γλάσο. Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι όλα τα υλικά του γλάσου, εκτός από τις 2 κ.σ. σόγια σως και το κορν φλάουρ, τα οποία βάζουμε σε ένα μικρό μπωλάκι και ανακατεύουμε. Βάζουμε το κατσαρολάκι στη φωτιά να βράσει. Μόλις πάρει μία βράση, προσθέτουμε το μείγμα του κορν φλάουρ, ανακατεύουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά σε μέτρια και συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να πήξει η σάλτσα.
Βγάζουμε το κοτόπουλο από το φούρνο, καλύπτουμε τα κομμάτια με το γλάσο και τα ξαναβάζουμε στο ταψί. Επιστρέφουμε το ταψί στο φούρνο και ψήνουμε για άλλα 5 λεπτά. Προσέχουμε γιατί μπορεί να αρπάξουν πολύ γρήγορα.
Προσαρμογή συνταγής από εδώ.
13 Comments
νομιζω κ γω αυτου του κλισε ειμαι!! αλλα γενικα το φαι θελει χερι!!! εγω με τα χερια τρωω χαχαχαχα ανθρωπος σπηλαιων!!
το γλασο σου μου εκαν εκλικ κ το λιμπιζομαι!!! τελειο το κοτοπουλακι!
Σημερα κι αν θελει χέρι 😉
Καλή Τσικνοπέμπτη!
http://beautyfollower.blogspot.gr/
μμμμμμ αυτο το σουπερ λαχταριστο κοτοπουλο σίγουρα θελει χερι!! Μου τρεχουν τα σαλια και πιστευω οτι θα το δοκιμασω πολυ πολυ συντομα!!! φιλια
Δηλαδή τι σε πειράζει όταν ετοιμάζεις αυτή τη συνταγή να στέλνεις και κανένα ταπεράκι…ε??? Φαίνεται πεντανόστιμη και για χατήρι σου θα λερωθώ και εγώ και ας τρώω πάντα με μαχαιροπίρουνο! Σε φιλώ γλυκά!
Αυτό με το μπεϊκιν πάουντερ, ήταν για μένα έκπληξη, Χρύσα μου.
Πρέπει να το δοκιμάσω για να δω πως θα βγουν τα κοπανάκια…
Όσο για την σάλτσα, προσωπικά θα την έτρωγα ευχαρίστως, αλλά για τον μεγάλο άνδρα έχω μεγάλες αμφιβολίες…οπότε κάνω μια πιο πικάντικη για χάρη του :-))
Καλό σας Σαββατοκύριακο και καλή Αποκριά.
πραγματικά πολύ ενδιαφέρον κόλπο αυτό με το baking powder! δεν θα το σκεφτόμουν…
απίθανη συνταγή! οι φτερούγες δεν μου αρέσουν, θα κρατήσω τα κοπανάκια και μπόλικη σαλτσούλα!! τέλεια!
φιλιά πολλά!
ΥΓ. μπορεί να αργώ, άλλα δεν σε ξεχνάω! 😉
Να λερωθούμε χίλιες φορές Χρύσα μου 😉
Τέλεια είναι. Η φωτογραφιες είναι τόσο ωραίες και τόσο ζωντανές που νομίζω θα πιάσω ένα κοπανάκι…
Φιλιά πολλά 🙂
Γι'αυτο έχουμε τα πλυντήρια για να τρώμε και να το απολαμβάνουμε!
Αυτό είναι ένα φαγητό που σίγουρα αξίζει να ξεχάσεις τους καλούς σου τρόπους και τα μαχαιροπίρουνα και να πασαλειφτείς μέχρι τα αυτιά! Αγαπάμε οικογενειακώς τις φτερούγες κοτόπουλου/κοπανάκια με πικάντικο γλάσο κι έχω δοκιμάσει κι εγώ το κολπάκι με το μπέικιν πάουντερ. Ακούγεται περίεργο αλλά δουλεύει!
Τι μαχαιροπίρουνα λες καλέ..απαπα! Χεράκι και μόνο, άσε τους τρόπους και τον Ζαμπούνη και πιάσε το κοπανάκι!
Ξελιγωτικές οι φωτογραφίες σου!!!
Φανταστικό φαγητό!!!
Η αλήθεια είναι ότι τα κοπανάκια σου φαίνονται φοβερά λαχταριστά Χρύσα και ναι είμαι σίγουρη ότι θα γλείφουμε και τα δάχτυλα μας και θα είμαστε ιδιαιτέρως χαρούμενοι για αυτό!
Η δεύτερη φωτογραφία σου είναι πραγματικά άπαιχτη. Με κάνει να θέλω να πάω πρώτα σούπερ και μετά στην κουζίνα μου 🙂
Ταιριάζουν πολύ όμορφα και με ρυζάκι! Σε φιλώ!
μολις τωρα τα εφτιαξα.μου τελειωσε το τζιντζερ ομως και αναγκαστικα δεν εβαλα.συγχαρητηρια πολυ καλα ειναι προτεινω με σιγουρια την συνταγη