Ζαχαροπλαστείο, Μικρές γλυκές μπουκιές (Τρουφάκια/Σοκολατάκια/Κεράσματα), Συνταγές

Boys can cook vol.4 – Ο μπακλαβάς του Δημήτρη

12 Φεβρουαρίου 2016
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην τέταρτη και τελευταία ανάρτηση του project “Boys can cook”. Να την πω την αλήθεια. Στενοχωριέμαι. Αλλά χαίρομαι πολύ που σήμερα έχω αυτή τη συνταγή να σας δείξω. Το περίμενα καιρό. Για να λέμε βέβαια την αλήθεια, η συνταγή δεν είναι ακριβώς “ο μπακλαβάς του Δημήτρη”, αλλά “ο μπακλαβάς της γιαγιάς Φιλιώς” (της γιαγιάς του Δημήτρη δηλαδή).

Τον Δημήτρη τον άφησα επίτηδες για το τέλος. Πριν να εξηγήσω το γιατί, πρέπει να σας τον συστήσω.
Υπάρχουν διάφορα είδη φίλων που κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή. Υπάρχουν ας πούμε οι παιδικοί μας φίλοι, εκείνοι που τους ξέρουμε και μας ξέρουν μια ζωή, έχουμε μεγαλώσει μαζί, ξέρουμε τα πάντα ο ένας για τον άλλο και αυτό κάνει τη σχέση μας ξεχωριστή. Υπάρχουν οι φίλοι που κάνουμε στα φοιτητικά, ή νεανικά μας χρόνια, αυτοί με τους οποίους ουσιαστικά ανακαλύπτουμε τη ζωή, κάνουμε σχέδια μαζί, κάνουμε βλακείες μαζί, τρώμε τα μούτρα μας μαζί, και ουσιαστικά (πάλι) μεγαλώνουμε μαζί.
Υπάρχουν όμως και οι φίλοι που κάνουμε σε μεγάλη ηλικία. Τότε που (συνήθως) οι απόψεις μας για τη ζωή και για το καθετί είναι (ας πούμε) κατασταλαγμένες, τότε που η καθημερινότητά μας έχει αρχή, μέση, τέλος (και δεν περνάμε από το ένα 24ωρο στο άλλο κάνοντας απλά το κέφι μας), τότε που πραγματικά δεν ψάχνουμε για άλλους φίλους, γιατί όλοι οι άνθρωποι που πραγματικά μας ενδιαφέρουν έχουν πάρει τη θέση τους στη ζωή και την καρδιά μας.
Είναι λοιπόν οι φίλοι με τους οποίους κάτι μας συνέδεσε. Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους εκεί που έτυχε να καθόμαστε σε μια κοινή παρέα είπαμε “ναι ρε φίλε, κι εγώ έτσι ακριβώς το σκέφτομαι”. Και μετά το ξαναείπαμε. Και μετά καταλάβαμε ότι ταιριάζουμε, και γίναμε φίλοι.
Τέτοιος φίλος είναι για μένα ο Δημήτρης. Ίσως λίγο παραπάνω ΠΑΟΚ για τα γούστα μου, αλλά σ’αυτή την πόλη δεν είναι και πολύ εύκολο να πετύχεις το αντίθετο…

 

Ο Δημήτρης όμως, ήταν ήταν και η αφορμή για το “Boys can cook”, και ο πρώτος που σκέφτηκα ότι θα συμμετείχε. Πιο συγκεκριμένα, ο μπακλαβάς τη γιαγιάς του Δημήτρη. Πώς έγινε αυτό;
Για τη γιαγιά Φιλιώ είχα ακούσει πολλά από τον εγγονό της. Και κυρίως για το πόσο καλή μαγείρισσα ήταν. Κάθε Χριστούγεννα, η γιαγιά Φιλιώ έφτιαχνε τον περίφημο μπακλαβάς της και κερνούσε όλες τις φίλες της στη γειτονιά. Πριν από λίγα χρόνια δυστυχώς, έφυγε η γιαγιά Φιλιώ. Εκείνα τα Χριστούγεννα, με πήρε μια μέρα ο Δημήτρης τηλέφωνο, και με ρώτησε “είσαι στη δουλειά”; Λίγη ώρα μετά, εμφανίστηκε στο γραφείο μου με ένα τάπερ μπακλαβά. “Αυτό είναι για σένα”, μου είπε. Ήταν οι πρώτες γιορτές που είχα το blog. Όταν τον ρώτησα πώς προέκυψε ο μπακλαβάς, μου είπε πως έκατσε και έφτιαξε τον μπακλαβά της γιαγιάς, και πήγε να κεράσει τις φίλες της στη γειτονιά. Δεν θυμάμαι αν τότε κατάφερα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, αλλά θυμάμαι ότι εκείνη τη στιγμή αποφάσισα ότι αυτή την ιστορία ήθελα κάποτε να την διηγηθώ.

 

Κι αν ήδη σκέφτεστε “τι καλό παιδί” και “κοίτα τι έκατσε και έκανε” να σας πω και τη λεπτομέρεια… Ο μπακλαβάς που ετοίμασε ο Δημήτρης εκείνα τα Χριστούγεννα, όπως και τα επόμενα (και όλα τα επόμενα, είμαι σίγουρη ότι θα το κάνει), αλλά και ο μπακλαβάς που ετοίμασε για τη σημερινή ανάρτηση, έχει χειροποίητο φύλλο. Είπατε κάτι κυρίες μου; Εγώ βέβαια τον αγάπησα λίίίγο περισσότερο όταν μου έστειλε και τη συνταγή γραμμένη, με αναλυτικότατες παρακαλώ πληροφορίες (ακόμα και κάποιος που δεν έχει μπει ποτέ μέσα σε κουζίνα μπορεί να τις ακολουθήσει), γιατί, όσο να πεις, μπακλαβά θα φτιάξουμε, τη θέλει την προσοχή του.
Αυτά λοιπόν από τα αγόρια μου. Δεν έχετε παράπονο, έτσι; Και ελαφριά lemon pie σας είχα, και πολύχρωμη, λαχταριστή παέγια σας είχα, και μελωμένο to-die-for χοιρινό κότσι σας είχα, και νομίζω ότι με το σημερινό δεν αφήνω κανέναν παραπονεμένο, ε; Η ανταπόκρισή σας τουλάχιστον αυτό μου έδειξε, και θέλω πραγματικά να σας ευχαριστήσω γι’ αυτό.
Σας εύχομαι καλό σαββατοκύριακο, εύχομαι να το περάσετε χωρίς γρίπη και ιώσεις (καλά, ξέρω, οι πιθανότητες είναι εναντίον μου…), και από την επόμενη εβδομάδα θα επιστρέψουμε στους κανονικούς, myblissfood ρυθμούς…

 

 

Η συνταγή

Για τη ζύμη (για 20 φύλλα κατάλληλα
για ταψί διαμέτρου 32 εκ)
·
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
·
400 ml χλιαρό νερό
·
10 γρ. αλάτι
·
10 ml ξύδι
·
Λίγο λάδι (1 κ.σ.)
·
200 γραμμάρια μαργαρίνη
·
200 γραμμάρια αγελαδινό βούτυρο
Σημείωση: η αναλογία βουτύρου-μαργαρίνης
μπορεί να «παίξει»
·
Νισεστέ για το άνοιγμα του φύλλου
ΓΕΜΙΣΗ
·
500 γρ. χοντροκομμένα καρύδια ή λίγο
παραπάνω (ή ισοβαρές μίγμα καρύδι-αμύγδαλο)
·
2 κ.γ. κανέλα
·
1 κ.γ. γαρύφαλλο τριμμένο
·
1 ½  κ.γ.
μαύρη ζάχαρη κατεργασμένη
·
1 κ.γ μοσχοκάρυδο (προαιρετικά)
ΣΙΡΟΠΙ
·
1 κιλό άσπρη ζάχαρη
·
1 λίτρο νερό
·
300 γραμμάρια μέλι
·
4-5 γαρύφαλλα
·
1 ξύλο κανέλας (προαιρετικά)
·
Φλούδα από μισό λεμόνι
·
1 κ.σ. χυμό λεμόνι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
1.
Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά της γέμισης και τα
ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι
2.
Βάζουμε όλα τα υλικά της ζύμης εκτός από τα βούτυρα
και νισεστέ
σε ένα μπολ ή πάνω στον πάγκο ή με μίξερ και ζυμώνουμε μέχρι να
γίνει μαλακή η ζύμη. Αφήνουμε να ξεκουραστεί σκεπασμένη με πετσέτα
3.
Λιώνουμε τα βούτυρα και βουτυρώνουμε με ένα πινέλο το
ταψί κάτω και περιμετρικά
4.
Ρολάρουμε τη ζύμη για να γίνει ένας κύλινδρος 50-60
εκατοστά
5.
Κόβουμε τη ζύμη με μαχαίρι σε 2 ίσα κομμάτια (με χρήση
ζυγαριάς), τα ρολάρουμε και αυτά να γίνουν κύλινδρος και τα κόβουμε σε 10
μικρότερα το καθένα βάρους 75 γραμμάρια περίπου
6.
Ξεκινάμε από το 1ο κομματάκι που κόψαμε και
ανοίγουμε τα φύλλα.
Ανάβουμε το φούρνο (αντιστάσεις) στους 180 βαθμούς
7.
Βάζουμε 4 φύλλα στο ταψί. Αν ένα φύλλο
φτάνει να γίνει διπλό, βάζω 2 διπλά
 
Το φύλλο μπορεί να μπει στο ταψί ως εξής:
·
Είτε το τυλίγουμε στον πλάστη και το ξετυλίγουμε πάνω
από το ταψί
·
Είτε βάζουμε τον πλάστη κάτω από το φύλλο στο τραπέζι
και το σηκώνουμε για να κρεμάσει δεξιά-αριστερά και το στρώνουμε πάνω από το
ταψί
8.
Βουτυρώνουμε τη μισή πλευρά του τελευταίου φύλλου (το 4ο
που βάλαμε) και στην άλλη μισή πλευρά βάζουμε γέμιση
9.
Βάζουμε φύλλο, βουτυρώνουμε την άλλη μισή πλευρά
(δηλαδή αυτή που βρίσκεται πάνω από την απλωμένη γέμιση) και στην άλλη μισή
πλευρά απλώνουμε γέμιση
10.  Συνεχίζουμε
έτσι μέχρι να βάλουμε ακόμα 13 φύλλα και να έχουμε 7 βουτυρωμένα αριστερά και 7
βουτυρωμένα δεξιά. Άρα υλικό θα υπάρχει πάνω και στο 17ο φύλλο.
11.  Τα
3 φύλλα που έχουν μείνει τα ανοίγουμε λίγο μεγαλύτερα για να καλύψουν όλα τα
υπόλοιπα πλήρως και τα βάζουμε από πάνω χωρίς να τα βουτυρώσουμε.
12.  Με
ένα μαχαίρι χαράσσουμε με πριονωτές κινήσεις διαγώνια (μπακλαβαδωτά) και χιαστί
για να σχηματίσουμε τα κομμάτια μπακλαβά

 

13.  Βουτυρώνουμε
καλά επιμένοντας στα αυλάκια
14.  Ραντίζουμε
με λίγο νερό
15.  Καρφώνουμε
ένα γαρύφαλλο στο κέντρο κάθε κομματιού
16.  Ψήνουμε
για 60-80 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο (αντίσταση) στους 180
Αφήνουμε
να κρυώσει πολύ καλά σκεπασμένο με μία πετσέτα για τουλάχιστον 7-8 ώρες (κατά
προτίμηση μία νύχτα)
17.  Σε
μία κατσαρόλα βάζουμε όλα τα υλικά του σιροπιού εκτός από το μέλι και τα αφήνουμε
να βράσουν ανακατεύοντας
18.  Όταν
ξεκινήσουν να αχνίζουν βάζουμε το μέλι και ανακατεύουμε
19.  Από
τη στιγμή που θα ξεκινήσει να κοχλάζει βράζουμε για 7-8 λεπτά και το τραβάμε
από το μάτι. Το σιρόπι είναι έτοιμο όταν δεν κυλάει αμέσως στο πιάτο
20.  Αφήνουμε
να κρυώσει αλλά όχι πολύ (να παραμείνει σχεδόν καυτό)
21.  Σιροπιάζουμε
το μπακλαβά ομοιόμορφα και τον αφήνουμε να τραβήξει για ώρες
Σημείωση 1    Αν δε θέλω να κάνω
το «μισό βουτύρωμα-μισή στρώση» μπορώ να κάνω το εξής:
·
Βάζω γέμιση πάνω
στο 4ο φύλλο
·
Βάζω το 5ο
φύλλο και το βουτυρώνω
·
Βάζω το 6ο
φύλλο χωρίς να το βουτυρώσω και το καλύπτω με γέμιση
….
·
Βάζω το 17ο
φύλλο και το βουτυρώνω
·
Βάζω το 18ο
φύλλο χωρίς να το βουτυρώσω και το καλύπτω με γέμιση
·
Βάζω τα
υπολειπόμενα 2 φύλλα
Σημείωση 2    Αν όλα τα φύλλα
βγουν διπλά τότε:
·
Βάζω το «μισό» 4ο
φύλλο και στρώνω γέμιση
·
Διπλώνω το 4ο
φύλλο και το βουτυρώνω
·
Βάζω το «μισό» 5ο
φύλλο και στρώνω γέμιση
·
Διπλώνω το 5ο
φύλλο και το βουτυρώνω
….
·
Βάζω το 17ο
φύλλο και το βουτυρώνω
·
Βάζω το 19ο
και 20ο διπλό φύλλο χωρίς να το βουτυρώσω
Εδώ προσέχω τα εξής:
Α) Η στρώση της γέμισης να είναι
αραιή
Β) Το φύλλο που στρώνω κάθε φορά το
βάζω από διαφορετική πλευρά του ταψιού έτσι ώστε να τσακίσματα να ακολουθούν
περιστροφική φορά

 

 

 

You Might Also Like

11 Comments

  • Reply Ξανθή 12 Φεβρουαρίου 2016 at 07:31

    Συγκινήθηκα,μου θύμισε τη μητέρα μου.
    Έφτιαχνε μπακλαβά (εμένα δε μου άρεσε ποτέ και με παρακαλούσε να φάω) με 30-40 χειροποίητα φύλλα σε ένα τεράστιο ταψί. Στα μέρη μας δεν βάζαμε βούτυρο αλλά όταν είχε στρωθεί το γλυκό και κοπεί περιχύνονταν με καυτό λάδι πριν ψηθεί.
    Θα περιμένω συνέχεια!! Καλημέρα

  • Reply Ariadni St. 12 Φεβρουαρίου 2016 at 08:10

    καλημερα! Σπιτικό φυλλο στον μπακλαβα;;;;;; Μωρε μπραβο στο παιδι!
    Καλή συνέχεια στη μερα σου!
    Φιλιά 🙂

  • Reply Notoula 12 Φεβρουαρίου 2016 at 08:15

    Εντάξει δεν παίζεται η συνταγή, super αναλυτική.
    Συγχαρητήρια στο αγόρι σου!

  • Reply Ελπίδα - two boys and hope 12 Φεβρουαρίου 2016 at 09:10

    ενταξει… εγω δεν τα συγκρατησα τα δακρυα… Μπραβο ρε στο Δημητρη… Σιφουρα η γιαγια Φιλιω ειναι καπου εκει και χαμογελαει συγκινημενη… ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΦΥΛΛΟ..ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΦΩΝΗ… Λατρευω το μπακλαβα… Νομιζω οτι θα τον προσπαθησω σιγουρα τις επομενες γιορτες!! πολλα φιλια

  • Reply Αγγελική~CooKika 12 Φεβρουαρίου 2016 at 13:19

    Η περιγραφή σου για τις φιλίες είναι τόσο περιεκτική και σωστή. Αυτοί οι φίλοι, οι πρόσφατοι,έχουν κάτι το ιδιαίτερο!
    Και εμείς τον έχουμε παράδοση τον μπακλαβά τα Χριστούγεννα…Μπράβο στον Δημήτρη που συνέχισε το κέρασμα την γιαγιάς! Και φυσικά πολλά μπράβο και ανοίγει φύλλο!!
    Να τους χαίρεσαι όλους τους φίλους και συγγενείς, ήταν ένα πεντανόστιμο αφιέρωμα!!
    Καλό σκ, φιλιά!

  • Reply Penelope 12 Φεβρουαρίου 2016 at 19:05

    Εύγε σε όλα τ' αγόρια που μαγειρεύουν!
    Και που φτιάχνουν λαχταριστά φαγητά και γλυκά, αλλά κι' εγώ "αγάπησα" πιο πολύ τον φίλο σου τον Δημήτρη και τον μπακλαβά του (τον μπακλαβά της γιαγιάς Φιλιώς) καθώς έχω ιδιαίτερη αδυναμία και μια "ψύχωση" με τούτο το γλυκό, Χρύσα μου.

    Γειά στα χέρια του!
    Και στα δικά σου επίσης 🙂

  • Reply Χρυσαυγή 12 Φεβρουαρίου 2016 at 20:13

    Ενταξει ….τι να λεμε τωρα; Την εκπληξη μας την αφησες για το τελος. Ο μπακλαβας δεν ειναι απο τα καλυτερα μου γλυκα, αλλα με χειροποιητο φυλλο μπορει να γινει. Χιλια μπραβο στον ανδρα που ξερει ν'ανοιγει φυλλο!!!!!

  • Reply Ερμιόνη 13 Φεβρουαρίου 2016 at 09:17

    Δεν μπορώ να πω ότι μας κράτησες το καλύτερο για το τέλος, γιατί πραγματικά όλες οι συνταγές ήταν εξαιρετικές και λαχταριστές, αλλά σίγουρα κράτησες το καλύτερο συνοδευτικό story για το τέλος 🙂
    Πολύ μας συγκινήσατε βρε παιδιά!
    Στο μεταξύ, εννοείται ότι έπαθα πλάκα με το χειροποίητο φύλλο!
    Αγαπημένο γλυκό ο μπακλαβάς, με το φύλλο να μοσχοβολά βούτυρο, και τη γέμιση γεμάτη αρώματα!
    Μπράβο και στο Δημήτρη!
    Άντε με το καλό και ο δεύτερος κύκλος "αγορίστικων" συνταγών!
    Σε φιλώ

  • Reply Μarion, 14 Φεβρουαρίου 2016 at 18:18

    To αφιέρωμα κλείνει με τον καλύτερο τρόπο.
    Το ότι ανοίγει φύλλα για μπακλαβά ο Δημήτρης ειναι αξιέπαινος. Πολύ συγκινητικό που ακολουθεί την συνταγή της γιαγιάς και του την θυμίζει.

    Μπράβο και σε σένα που μας τους παρουσίασες.

    Φιλιά 🙂

  • Reply evi@thehealthycook 14 Φεβρουαρίου 2016 at 23:42

    εντάξει, τέτοιους φίλους τους κρατάς! συμφωνώ σε όλα όσα είπες για τις φιλίες. με συγκίνησε κι εμένα που τήρησε την παράδοση της γιαγιάς και με εντυπωσίασε με την λεπτομερή συνταγή.
    Χρύσα μου ήταν ένας πραγματικά εξαιρετικός κύκλος συνταγών! μπράβο σου για την ιδέα και μπράβο σε όλους όσους συμμετείχαν! κάνατε πολύ καλή δουλειά!
    φιλιά πολλά!

  • Reply AgapameAnDolmas 17 Φεβρουαρίου 2016 at 08:03

    ενα ςμικρος θεουλης ο δημητρης!!!!!!1 και μεις βαζουμε χειροποιητο φυλλο αλλα ριχνουμε καυτο λαδι η βουτυρο πριν τον ψησουμε… θα δοκιμασω αυτη την εκδοχη απο περιεργεια γτ λατρευω τον μπακλαβα!! υπεροχες φωτογραφιες υπεροχος ο μπακλαβας

  • Leave a Reply