Τον Δημήτρη τον άφησα επίτηδες για το τέλος. Πριν να εξηγήσω το γιατί, πρέπει να σας τον συστήσω.
Υπάρχουν διάφορα είδη φίλων που κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή. Υπάρχουν ας πούμε οι παιδικοί μας φίλοι, εκείνοι που τους ξέρουμε και μας ξέρουν μια ζωή, έχουμε μεγαλώσει μαζί, ξέρουμε τα πάντα ο ένας για τον άλλο και αυτό κάνει τη σχέση μας ξεχωριστή. Υπάρχουν οι φίλοι που κάνουμε στα φοιτητικά, ή νεανικά μας χρόνια, αυτοί με τους οποίους ουσιαστικά ανακαλύπτουμε τη ζωή, κάνουμε σχέδια μαζί, κάνουμε βλακείες μαζί, τρώμε τα μούτρα μας μαζί, και ουσιαστικά (πάλι) μεγαλώνουμε μαζί.
Υπάρχουν όμως και οι φίλοι που κάνουμε σε μεγάλη ηλικία. Τότε που (συνήθως) οι απόψεις μας για τη ζωή και για το καθετί είναι (ας πούμε) κατασταλαγμένες, τότε που η καθημερινότητά μας έχει αρχή, μέση, τέλος (και δεν περνάμε από το ένα 24ωρο στο άλλο κάνοντας απλά το κέφι μας), τότε που πραγματικά δεν ψάχνουμε για άλλους φίλους, γιατί όλοι οι άνθρωποι που πραγματικά μας ενδιαφέρουν έχουν πάρει τη θέση τους στη ζωή και την καρδιά μας.
Είναι λοιπόν οι φίλοι με τους οποίους κάτι μας συνέδεσε. Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους εκεί που έτυχε να καθόμαστε σε μια κοινή παρέα είπαμε “ναι ρε φίλε, κι εγώ έτσι ακριβώς το σκέφτομαι”. Και μετά το ξαναείπαμε. Και μετά καταλάβαμε ότι ταιριάζουμε, και γίναμε φίλοι.
Τέτοιος φίλος είναι για μένα ο Δημήτρης. Ίσως λίγο παραπάνω ΠΑΟΚ για τα γούστα μου, αλλά σ’αυτή την πόλη δεν είναι και πολύ εύκολο να πετύχεις το αντίθετο…
Η συνταγή
για ταψί διαμέτρου 32 εκ)
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
400 ml χλιαρό νερό
10 γρ. αλάτι
10 ml ξύδι
Λίγο λάδι (1 κ.σ.)
200 γραμμάρια μαργαρίνη
200 γραμμάρια αγελαδινό βούτυρο
μπορεί να «παίξει»
Νισεστέ για το άνοιγμα του φύλλου
500 γρ. χοντροκομμένα καρύδια ή λίγο
παραπάνω (ή ισοβαρές μίγμα καρύδι-αμύγδαλο)
2 κ.γ. κανέλα
1 κ.γ. γαρύφαλλο τριμμένο
1 ½ κ.γ.
μαύρη ζάχαρη κατεργασμένη
1 κ.γ μοσχοκάρυδο (προαιρετικά)
1 κιλό άσπρη ζάχαρη
1 λίτρο νερό
300 γραμμάρια μέλι
4-5 γαρύφαλλα
1 ξύλο κανέλας (προαιρετικά)
Φλούδα από μισό λεμόνι
1 κ.σ. χυμό λεμόνι
Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά της γέμισης και τα
ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι
Βάζουμε όλα τα υλικά της ζύμης εκτός από τα βούτυρα
και νισεστέ σε ένα μπολ ή πάνω στον πάγκο ή με μίξερ και ζυμώνουμε μέχρι να
γίνει μαλακή η ζύμη. Αφήνουμε να ξεκουραστεί σκεπασμένη με πετσέτα
Λιώνουμε τα βούτυρα και βουτυρώνουμε με ένα πινέλο το
ταψί κάτω και περιμετρικά
Ρολάρουμε τη ζύμη για να γίνει ένας κύλινδρος 50-60
εκατοστά
Κόβουμε τη ζύμη με μαχαίρι σε 2 ίσα κομμάτια (με χρήση
ζυγαριάς), τα ρολάρουμε και αυτά να γίνουν κύλινδρος και τα κόβουμε σε 10
μικρότερα το καθένα βάρους 75 γραμμάρια περίπου
Ξεκινάμε από το 1ο κομματάκι που κόψαμε και
ανοίγουμε τα φύλλα.
Βάζουμε 4 φύλλα στο ταψί. Αν ένα φύλλο
φτάνει να γίνει διπλό, βάζω 2 διπλά
Είτε το τυλίγουμε στον πλάστη και το ξετυλίγουμε πάνω
από το ταψί
Είτε βάζουμε τον πλάστη κάτω από το φύλλο στο τραπέζι
και το σηκώνουμε για να κρεμάσει δεξιά-αριστερά και το στρώνουμε πάνω από το
ταψί
Βουτυρώνουμε τη μισή πλευρά του τελευταίου φύλλου (το 4ο
που βάλαμε) και στην άλλη μισή πλευρά βάζουμε γέμιση
Βάζουμε φύλλο, βουτυρώνουμε την άλλη μισή πλευρά
(δηλαδή αυτή που βρίσκεται πάνω από την απλωμένη γέμιση) και στην άλλη μισή
πλευρά απλώνουμε γέμιση
έτσι μέχρι να βάλουμε ακόμα 13 φύλλα και να έχουμε 7 βουτυρωμένα αριστερά και 7
βουτυρωμένα δεξιά. Άρα υλικό θα υπάρχει πάνω και στο 17ο φύλλο.
3 φύλλα που έχουν μείνει τα ανοίγουμε λίγο μεγαλύτερα για να καλύψουν όλα τα
υπόλοιπα πλήρως και τα βάζουμε από πάνω χωρίς να τα βουτυρώσουμε.
ένα μαχαίρι χαράσσουμε με πριονωτές κινήσεις διαγώνια (μπακλαβαδωτά) και χιαστί
για να σχηματίσουμε τα κομμάτια μπακλαβά
καλά επιμένοντας στα αυλάκια
με λίγο νερό
ένα γαρύφαλλο στο κέντρο κάθε κομματιού
για 60-80 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο (αντίσταση) στους 180
να κρυώσει πολύ καλά σκεπασμένο με μία πετσέτα για τουλάχιστον 7-8 ώρες (κατά
προτίμηση μία νύχτα)
μία κατσαρόλα βάζουμε όλα τα υλικά του σιροπιού εκτός από το μέλι και τα αφήνουμε
να βράσουν ανακατεύοντας
ξεκινήσουν να αχνίζουν βάζουμε το μέλι και ανακατεύουμε
τη στιγμή που θα ξεκινήσει να κοχλάζει βράζουμε για 7-8 λεπτά και το τραβάμε
από το μάτι. Το σιρόπι είναι έτοιμο όταν δεν κυλάει αμέσως στο πιάτο
να κρυώσει αλλά όχι πολύ (να παραμείνει σχεδόν καυτό)
το μπακλαβά ομοιόμορφα και τον αφήνουμε να τραβήξει για ώρες
το «μισό βουτύρωμα-μισή στρώση» μπορώ να κάνω το εξής:
Βάζω γέμιση πάνω
στο 4ο φύλλο
Βάζω το 5ο
φύλλο και το βουτυρώνω
Βάζω το 6ο
φύλλο χωρίς να το βουτυρώσω και το καλύπτω με γέμιση
Βάζω το 17ο
φύλλο και το βουτυρώνω
Βάζω το 18ο
φύλλο χωρίς να το βουτυρώσω και το καλύπτω με γέμιση
Βάζω τα
υπολειπόμενα 2 φύλλα
βγουν διπλά τότε:
Βάζω το «μισό» 4ο
φύλλο και στρώνω γέμιση
Διπλώνω το 4ο
φύλλο και το βουτυρώνω
Βάζω το «μισό» 5ο
φύλλο και στρώνω γέμιση
Διπλώνω το 5ο
φύλλο και το βουτυρώνω
Βάζω το 17ο
φύλλο και το βουτυρώνω
Βάζω το 19ο
και 20ο διπλό φύλλο χωρίς να το βουτυρώσω
αραιή
βάζω από διαφορετική πλευρά του ταψιού έτσι ώστε να τσακίσματα να ακολουθούν
περιστροφική φορά
11 Comments
Συγκινήθηκα,μου θύμισε τη μητέρα μου.
Έφτιαχνε μπακλαβά (εμένα δε μου άρεσε ποτέ και με παρακαλούσε να φάω) με 30-40 χειροποίητα φύλλα σε ένα τεράστιο ταψί. Στα μέρη μας δεν βάζαμε βούτυρο αλλά όταν είχε στρωθεί το γλυκό και κοπεί περιχύνονταν με καυτό λάδι πριν ψηθεί.
Θα περιμένω συνέχεια!! Καλημέρα
καλημερα! Σπιτικό φυλλο στον μπακλαβα;;;;;; Μωρε μπραβο στο παιδι!
Καλή συνέχεια στη μερα σου!
Φιλιά 🙂
Εντάξει δεν παίζεται η συνταγή, super αναλυτική.
Συγχαρητήρια στο αγόρι σου!
ενταξει… εγω δεν τα συγκρατησα τα δακρυα… Μπραβο ρε στο Δημητρη… Σιφουρα η γιαγια Φιλιω ειναι καπου εκει και χαμογελαει συγκινημενη… ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΦΥΛΛΟ..ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΦΩΝΗ… Λατρευω το μπακλαβα… Νομιζω οτι θα τον προσπαθησω σιγουρα τις επομενες γιορτες!! πολλα φιλια
Η περιγραφή σου για τις φιλίες είναι τόσο περιεκτική και σωστή. Αυτοί οι φίλοι, οι πρόσφατοι,έχουν κάτι το ιδιαίτερο!
Και εμείς τον έχουμε παράδοση τον μπακλαβά τα Χριστούγεννα…Μπράβο στον Δημήτρη που συνέχισε το κέρασμα την γιαγιάς! Και φυσικά πολλά μπράβο και ανοίγει φύλλο!!
Να τους χαίρεσαι όλους τους φίλους και συγγενείς, ήταν ένα πεντανόστιμο αφιέρωμα!!
Καλό σκ, φιλιά!
Εύγε σε όλα τ' αγόρια που μαγειρεύουν!
Και που φτιάχνουν λαχταριστά φαγητά και γλυκά, αλλά κι' εγώ "αγάπησα" πιο πολύ τον φίλο σου τον Δημήτρη και τον μπακλαβά του (τον μπακλαβά της γιαγιάς Φιλιώς) καθώς έχω ιδιαίτερη αδυναμία και μια "ψύχωση" με τούτο το γλυκό, Χρύσα μου.
Γειά στα χέρια του!
Και στα δικά σου επίσης 🙂
Ενταξει ….τι να λεμε τωρα; Την εκπληξη μας την αφησες για το τελος. Ο μπακλαβας δεν ειναι απο τα καλυτερα μου γλυκα, αλλα με χειροποιητο φυλλο μπορει να γινει. Χιλια μπραβο στον ανδρα που ξερει ν'ανοιγει φυλλο!!!!!
Δεν μπορώ να πω ότι μας κράτησες το καλύτερο για το τέλος, γιατί πραγματικά όλες οι συνταγές ήταν εξαιρετικές και λαχταριστές, αλλά σίγουρα κράτησες το καλύτερο συνοδευτικό story για το τέλος 🙂
Πολύ μας συγκινήσατε βρε παιδιά!
Στο μεταξύ, εννοείται ότι έπαθα πλάκα με το χειροποίητο φύλλο!
Αγαπημένο γλυκό ο μπακλαβάς, με το φύλλο να μοσχοβολά βούτυρο, και τη γέμιση γεμάτη αρώματα!
Μπράβο και στο Δημήτρη!
Άντε με το καλό και ο δεύτερος κύκλος "αγορίστικων" συνταγών!
Σε φιλώ
To αφιέρωμα κλείνει με τον καλύτερο τρόπο.
Το ότι ανοίγει φύλλα για μπακλαβά ο Δημήτρης ειναι αξιέπαινος. Πολύ συγκινητικό που ακολουθεί την συνταγή της γιαγιάς και του την θυμίζει.
Μπράβο και σε σένα που μας τους παρουσίασες.
Φιλιά 🙂
εντάξει, τέτοιους φίλους τους κρατάς! συμφωνώ σε όλα όσα είπες για τις φιλίες. με συγκίνησε κι εμένα που τήρησε την παράδοση της γιαγιάς και με εντυπωσίασε με την λεπτομερή συνταγή.
Χρύσα μου ήταν ένας πραγματικά εξαιρετικός κύκλος συνταγών! μπράβο σου για την ιδέα και μπράβο σε όλους όσους συμμετείχαν! κάνατε πολύ καλή δουλειά!
φιλιά πολλά!
ενα ςμικρος θεουλης ο δημητρης!!!!!!1 και μεις βαζουμε χειροποιητο φυλλο αλλα ριχνουμε καυτο λαδι η βουτυρο πριν τον ψησουμε… θα δοκιμασω αυτη την εκδοχη απο περιεργεια γτ λατρευω τον μπακλαβα!! υπεροχες φωτογραφιες υπεροχος ο μπακλαβας