Μέσα στην καρδιά του χειμώνα, κόντρα στο τσουχτερό κρύο, μια χαρούμενη, γεμάτη χρώμα συνταγή για cupcakes, για να μας φτιάξει τη διάθεση… Πάντα ένα cupcake μπορεί να φτιάξει τη διάθεση…
… ειδικά αν η εβδομάδα ξεκινά μετά από ένα σαββατοκύριακο, του οποίου χρυσός χορηγός ήταν για άλλη μια φορά τα παιδικά αντιπυρετικά, και χορηγός επικοινωνίας ο φυσιολογικός ορός (γιατί με βουλωμένη μύτη δεν κατάφερε να επικοινωνήσει καλά ποτέ κανένας…). Προσπαθώντας λοιπόν για άλλη μια φορά να δω πέρα από τις δυσκολίες, να ξεπεράσω τη γκρίνια που φέρνει η βουλωμένη μύτη, ο βήχας και ο πυρετός, θέλησα να φτιάξω κάτι όμορφο, γλυκό και λαχταριστό.
Η εποχή φωνάζει λεμόνια, κι εγώ μες τη χαρά ψάχνω να βρω τα πιο ζουμερά, τα πιο μυρωδάτα, τα πιο νόστιμα λεμόνια και γεμίζω με αυτά το ψυγείο, το τραπέζι της κουζίνας, αλλά και τα γλυκά μου. Το αγαπώ το λεμόνι στα γλυκά, νομίσω πια ότι έχω βαρεθεί να το λέω. Οι μπόλικες, άλλωστε, λεμονοσυνταγές στο αρχείο αυτού εδώ του blog το μαρτυρούν με τον καλύτερο τρόπο. Και φέτος το χειμώνα θα εμπλουτιστούν…
Μια από τις πολλές συνταγές λοιπόν που ήθελα να δοκιμάσω ήταν αυτά τα cupcakes, τα οποία ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν τυχαία μπροστά μου στο pinterest. Όπως τυχαία βρέθηκαν μπροστά μου και αυτά τα πανέμορφα, κατακόκκινα, ζουμερά raspberries, φρέσκα και ελληνικότατα, κι έτσι απλά, η συνταγή έγινε λίγο πιο χρωματιστή, λίγο πιο γλυκιά, λίγο πιο… μμμμ, θα τολμήσω να το πω, λαχταριστή…
Και γιατί να μην το πω άλλωστε, αφού και μόνο το γεγονός ότι είδα τον καλό μου δύο φορές μέσα στην ίδια μέρα να τα τιμάει (είναι πιο chic από το να πω “να τα τσακίζει”…) μου φτάνει για απόδειξη. Μιλάμε για τον άνθρωπο που μπορεί να τον παρακαλάς να δοκιμάσει ένα κέικ, που εσύ και άλλοι πόσοι άνθρωποι να σου το εκθειάζουν για το πόσο αφράτο και λαχταριστό, ανάλαφρο ή πλούσιο μπορεί να είναι, και εκείνος στο τέλος να πει… “καλό είναι, αλλά είναι κέικ”… (αλήθεια, για αυτό το οικογενειακό μας δράμα δεν σας έχω μιλήσει ποτέ, ε; Ναι, ο καλός μου δεν τρώει κέικ… Τουλάχιστον παρηγοριέμαι ότι δεν το παθαίνει μόνο με τα δικά μου, το παθαίνει γενικώς…).
Πραγματικά, και πέρα από την πλάκα όμως, το cupcake αυτό είναι θεϊκό… Αφράτο κεκάκι, που μοσχοβολάει λεμόνι, μια έκπληξη από το lemon curd που ξεχειλίζει μόλις το δαγκώσεις, εκεί που δεν το περιμένεις, και μία ανάλαφρη κρέμα, με ένα συνδυασμό που ούτε εγώ περίμενα ότι θα είναι τόσο ταιριαστός, αυτόν του λεμονιού με τα raspberries.
Λίγο τα χρώματα, λίγο η γεύση τους, δαγκώνεις μια μπουκιά και λες… μήπως τελικά, πέρα από το κρύο και τις αρρώστιες, η άνοιξη δεν αργεί και τόόόσο πολύ;
Καλή και γλυκιά σας εβδομάδα!
Η συνταγή (για 12 cupcakes)
120 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
200 γραμ. ζάχαρη
ξύσμα από 2 λεμόνια
2 αβγά
2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
200 γραμ. αλεύρι
1 1/2 κ.γ. baking powder
100 ml γάλα
3 κ.σ. χυμός λεμονιού
για την κρέμα λεμόνι-raspberry
150 γραμ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
100 γραμ. τυρί κρέμα
250 γραμ. ζάχαρη άχνη
ξύσμα από 1 λεμόνι
50 γραμ. raspberries
λίγες σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής (προαιρετικά)
επιπλέον
12 κ.γ. lemon curd (σπιτικό ή του εμπορίου)
12 raspberries
κίτρινη τρούφα ή κας κας
Ρίχνουμε σε ένα μπωλ τη ζάχαρη και το ξύσμα λεμονιού και τα ανακατεύουμε τρίβοντάς τα με τα δάχτυλά μας. Βάζουμε στον κάδο του μίξερ ή σε ένα μεγάλο μπωλ το βούτυρο με την αρωματισμένη ζάχαρη και χτυπάμε καλά, μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε ένα ένα τα αβγά, χτυπώντας ενδιαμέσως. Ρίχνουμε και το εκχύλισμα βανίλιας. Προσθέτουμε εναλλάξ το αλεύρι με το γάλα συνεχίζοντας το χτύπημα. Τελειώνουμε με το αλεύρι, και τέλος προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε για τελευταία φορά. Γεμίζουμε τις θήκες από μία φόρμα για muffins με χαρτάκια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα για 20-25 λεπτά, μέχρι να εισάγουμε στο κέντρο τους μία οδοντογλυφίδα και αυτή να βγαίνει καθαρή.
Στο μεταξύ φτιάχνουμε την κρέμα, χτυπώντας στο μίξερ πρώτα το βούτυρο. Προσθέτουμε το τυρί κρέμα και το ξύσμα. Χτυπάμε. Λιώνουμε τα raspberries με ένα πιρούνι και τα προσθέτουμε. Συνεχίσουμε το χτύπημα και προσθέτουμε σιγά σιγά την άχνη. Χτυπάμε μέχρι να δούμε ότι έχουμε μία ομοιόμορφη κρέμα. Αν επιθυμούμε, ανακατεύουμε και μερικές σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής. Βάζουμε την κρέμα στο ψυγείο να σφίξει καλά πριν τη χρησιμοποιήσουμε.
Συναρμολόγηση:
Αφού κρυώσουν καλά τα κεκάκια, παίρνουμε ένα κοφτερό μαχαιράκι και αφαιρούμε την κορυφή τους σχηματίζοντας έναν μικρό κώνο με το μαχαίρι. Στη θέση του τοποθετούμε από ένα κουταλάκι lemon curd. Βάζουμε την κρέμα σε μια σακούλα κορνέ και την μοιράζουμε πάνω στα κεκάκια. Ρίχνουμε από πάνω λίγη κίτρινη τρούφα ή κας κας και τοποθετούμε στην κορυφή από κάθε κεκάκι ένα raspberry.
Προσαρμογή συνταγής από εδώ.
24 Comments
Φαίνονται πεντανόστιμα! Αν όμως δεν πείσω τα παιδιά μου να τα δοκιμάσουν …. πάλι μόνη μου θα τα φάω! χαχα!
Kathy
Καλύτερα, να μην τα δοκιμάσουν, πίστεψέ με Κατερίνα.. Θα τα θες όλα για σένα!
Καλά, Χρύσα σε λάτρεψα σήμερα!
Μου έφερες την άνοιξη στην οθόνη μου.
Όσο για τα κέικ και τον καλό σου, τι να πω? Θα ήταν ψέμα να πω ότι τον συμμερίζομαι και τον καταλαβαίνω. Ξέρεις εσύ, μιλάμε την ίδια γλώσσα!!!
Πανέμοφρες οι φωτογραφίες σου σαν ψεύτικες.
Φανταστικά και τα καπ κέικς!!!
Καλημέρα!!!!!!
Ναι, ναι, ξέρω, εσύ μπορείς να με καταλάβεις…. Πώς είναι δυνατόν άνθρωπος να μην αγαπάει τα κέικ!
Spring is coming Χρυσαυγή μου, μη μου στενοχωριέσαι!
πωπωπω!! τι υπεροχα χρωματα!! σαν ανοιξη στο πιατο !!! Αγαπημενες γευσεις!! Θα τα δοκιμασουμε κι εμεις!! πολλα φιλια και καλη εβδομαδα Χρυσα μου!!
Αυτό ήθελα Ελπιδάκι, να φέρω την άνοιξη για λίγο στην οθόνη!
Να τα δοκιμάσετε, εσείς ειδικά που είστε λεμονο-φαν!
Καταπληκτική συνταγή για κεκακια και υπεροχες φωτογραφίες !!
Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο, χαίρομαι που σου άρεσαν!
Πόσο όμορφα χρώματα!
Τι ωραία που δένει το ροζ με το κίτρινο 🙂
Μου αρέσουν όλες οι λεπτομέρειες… οι θήκες στα ίδια χρώματα, τα κίτρινα κας κας.
Καλό είναι να ξεκινά η Δευτέρα με τέτοιες εικόνες, πραγματικό χάρμα οφθαλμών!
Τα γλυκά με νότες λεμονιού είναι τεράστια αδυναμία και η "καρδιά" με κρέμα λεμονιού υπέροχη!
Στο μεταξύ, πάλι άρρωστοι είστε;
Περαστικά σας… υπομονή βρε κορίτσι. Υπομονή και cupcakes 🙂
Σε φιλώ
Μου αρέσει αυτός ο συνδυασμός χρωμάτων, την άνοιξη τον χρησιμοποιώ συχνά…
Ναι, φυσικά είμαστε και πάλι άρρωστοι… Κυκλοφορεί καινούργια ίωση και θα μας γλίτωνε;;; Όοοχι, πρέπει να τις δοκιμάσουμε όλες!
Φιλάκια (από μακριά, να μην κολλήσουμε…)
Mέσα στο κρύο των ημερών οι φωτογραφίες σου είναι σαν όαση: χαρούμενες, ζωηρές και φωτεινές.
Τα χρώματα φανταστικά.
Και από γεύση μόνο την φαντάζομαι.. Οτι έχει λεμόνι μου αρέσει και ιδίως lemon curd.
Φιλιά πολλά 🙂
Ε, τότε Μάριον, αυτά είναι τα κεκάκια σου! Πιο λεμονάτα δε γίνεται!
Φιλάκια!
πως να μην σου φτιάξει η διάθεση με αυτά τα τόσο όμορφα και χρωματιστά κεκάκια!! τόσο ωραία χρώματα και αρώματα!
μπράβο κοριτσάκι μου!
σε φιλώ!
Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν!
Χαίρομαι που σας άρεσαν τόσο Εύη μου!
Φιλιά πολλά!
Τι νόστιμα χρωματα που εχουν!
http://beautyfollower.blogspot.gr/
Χρύσα μου εκτός του ότι τον τελευταίο καιρό κάτι έχω πάθει με τα λεμόνια και τα αναζητώ παντού (εγώ κατά βάση είμαι της σοκολάτας οπότε πολύ εντύπωση μου κάνει που θέλω να φάω λεμονόπιτα)… μου έφτιαξες την μέρα με τα ανοιξιάτικα χρώματα σου! Άνθισε ο υπολογιστής μου! Σε φιλώ!
Καλημέρα. Το άλλο σου μισό είναι σαν το δικό μου άλλο μισό. Με το ζόρι τρώει κέικ. Δεν του προκαλούν καμία εντύπωση. Τα cupcakes σου είναι τόσο φοβερά στην εμφάνιση που δεν θες να τα δαγκώσεις. Συγχαρητήρια!
Δεν ξέρω αν ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη αλλά ένα μυρωδάτο και λεμονάτο cupcake σίγουρα μπορεί!
Είναι τόσο χαριτωμένα, τόσο χρωματιστά, τόσο κοριτσίστικα! Πώς να μην σου φτιάξουν τη διάθεση;
Ελπίζω μετά τα cupcakes της παρηγοριάς, η εβδομάδα σας να ξεκίνησε πιο ευοίωνα. Περαστικά σας και κουράγιο.
Φιλιά!
Χρώματα και αρώματα!! Δώσε μας λεμονοσυνταγές, ποτέ δε λέμε όχι σε λεμονάκι μυρωδάτο!! Έκανες και την κοριτσίστικη τσαχπινιά…
Πολλά φιλιά!
Ααααα, Χρύσα μου τί νοστιμιά έφτιαξες!!! Και είναι τόσο όμορφα!!!! Τί να σου πω έτσι που τα βλέπω είναι σαν να ήρθε η άνοιξη και με τα λεμόνια έχω μια εμμονή… οπότε τα κεκάκια σου είναι πάρα πολύ ωραία!!!
Δεν τρώει κέικ!!!!???!!! Αυτό και αν είναι αιτία διαζυγίου! χαχαχα, πλάκα κάνω… Μένει πιο πολύ για σένα, δες το και ετσι (δεν ξερω αν ειναι καλο αυτό βέβαια). Με το που τα είδα και πριν διαβάσω τον πρόλογο σου σκέφτηκα ότι είναι ότι πρέπει για να δώσουν χρώμα στη μουντίλα της εβδομάδας… Περαστικά και είμαι σίγουρη οτι τα λαχταριστά cupcakes σου έδωσαν όλη την ενέργεια και την βιταμίνη C που χρειαζόσουν για να αναρρώσεις.
πωπωωωω ειναι τοσο τελεια!!! σα να πινεις τσαι {μιας κ ειμαστε ολοι κρυωμενοι} με τη βασιλισσα κ να σου βγαζει αυτα τα κερασματα!!! ανοιξιατικα φωτεινα!!! αγαπω λεμονοκεικ κ ειδικα με την κρεμα λεμονιου μεσα θα ειναι απιστευτα!!! μπραβο κ περαστικουλια!
Καλά ε, σαν να μπαίνει η άνοιξη σου λέω!
Το καλύτερο αντιγριπικό είναι τα κεκάκια και σου ανεβάζουν και την διάθεση στο φουλ! 🙂
Ελπίζω να είσαι καλύτερα τώρα πάντως!
Λοιπόν, εγώ πιστεύω πως ο καλός σου το παίζει ότι δεν του αρέσουν τα κέικ.. για να συνεχίζεις εσύ να δοκιμάζεις συνέχεια καινούργιες συνταγές μέχρι να βρεις υποτίθεται το ιδανικό του! η καλύτερη στρατηγική! hehe
Χρύσα πολύ χαρούμενα και πολύ ανοιξιάτικα! Ωραίες φωτογραφίες!
Περαστικά 🙂