Ναι, γεια σας…. Να’ μαι κι εγώ… Είπα να μπω λίγο στο παρατημένο blogοσπιτάκι μου να ξαραχνιάσω… Πόσο ακόμα να μπαίνει κανείς και να βλέπει αυτές τις πίτσες ακόμα;…
Κοντεύει να τελειώσει το καλοκαίρι (καλά, υπερβολή), και ένα παγωτάκι δεν ανέβασα… ντροπή.
Το παγωτάκι που ετοιμάστηκε από τα τέλη του Ιουνίου και περίμενε τη σειρά του να αναρτηθεί μια Δευτέρα που θα ήταν όπως όλες τις άλλες. Αλλά δεν ήταν. Αλλά είμαι σίγουρη ότι δεν έχετε πια καμία όρεξη να διαβάσετε για εκείνες τις μέρες. Ή τις επόμενες. Ή για οτιδήποτε άλλο πέραν μιας συνταγής για νόστιμο παγωτό που τόσο γλυκά θα σας δροσίσει. Ναι, αυτό το έχετε σίγουρα ανάγκη. Να δροσιστείτε και να γλυκαθείτε… Εγώ πάλι, εκτός από την ανάγκη για ένα τέτοιο παγωτό, είχα πολύ έντονη την ανάγκη να τα πούμε λίγο…
Προσωπικά, αφού πέρασα τη φάση που νομίζω πέρασαν οι περισσότεροι, δηλαδή τη φάση “το μόνο πράγμα που διαβάζω είναι ειδήσεις, απόψεις, παραλειπόμενα”, αλλά και την επόμενη, δηλαδή την “αν ξαναδιαβάσω άλλη μία “λέξη” (να, εδώ συγκρατούμαι πάρα πολύ και δεν γράφω αυτό που πραγματικά σκέφτομαι) από οποιονδήποτε που ξαφνικά απέκτησε όλες τις γνώσεις όλων των οικονομολόγων, πολιτικών αναλυτών, διεθνολόγων, δημοσιογράφων κλπ όλου του κόσμου μαζί, θα ξεχάσω τους καλούς μου τρόπους”, πέρασα στη φάση που μου θύμισε το γιατί ξεκίνησα αυτό εδώ το blog. Για να σταματάω λίγο να ασχολούμαι με πράγματα που με αγχώνουν και με φθείρουν ψυχικά. Ξέρετε, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τον ίδιο τρόπο να αντιμετωπίζουν τις ίδιες καταστάσεις. Κι εγώ δεν είμαι από τους ανθρώπους που φημίζονται για την ψυχραιμία τους, δυστυχώς.
Έτσι, επέβαλα στον εαυτό μου να σταματήσει να διαβάζει όόόλη την ειδησεογραφία της κάθε ημέρας, ζητούσα από τον Κώστα να με ενημερώνει με συντομία, απομακρύνθηκα από την τηλεόραση εντελώς και το’ ριξα στο pinterest, και στις βουτιές με το Γιωργάκη, όποτε είχα την ευκαιρία.
Να χαλαρώνουμε λίγο παιδιά, να χαλαρώνουμε…
Δεν ξέρω αν σας πετυχαίνω σε ξαπλώστρα παραλίας ή σε καρέκλα γραφείου (εγώ για λίγο ακόμα στο δεύτερο…), πάντως όπου κι αν βρίσκεστε, αν αυτό το όπου βρίσκεται εντός των συνόρων αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας, σίγουρα χρειάζεστε ένα παγωτό…
Μια βασική συνταγή για παγωτό, την οποία μπορείτε να εμπλουτίσετε όπως σας αρέσει. Κομματάκια σοκολάτας, φρούτα, ξηροί καρποί, σιρόπια, γλυκά του κουταλιού, όλα παίζουν…
Και τις επόμενες μέρες παίζει και μία συνταγή με φρουτογλυκάκι άκρως καλοκαιρινό, γι’ αυτό, μη χαθείτε πολύ, ναι;;;
Μου λείψατε βρε…
Η συνταγή
300 ml κρέμα γάλακτος
400 ml γάλα φρέσκο πλήρες
150 γραμ. ζάχαρη
3 κρόκοι αβγών
3 λοβοί βανίλιας
Χαράζουμε με ένα μαχαιράκι τους λοβούς της βανίλιας κατά μήκος και αφαιρούμε τους σπόρους. Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε την κρέμα γάλακτος, το γάλα και τη βανίλια (σπόρους και λοβούς) να ζεσταθούν καλά, σε μέτρια φωτιά. Παράλληλα, σε ένα μπωλ χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη καλά με έναν αβγοδάρτη. Όταν το μείγμα γάλα-κρέμα γάλακτος ζεσταθεί πολύ, το αποσύρουμε από τη φωτιά, αφαιρούμε τους άδειους λοβούς βανίλιας και με μια κουτάλα ρίχνουμε λίγο λίγο στο μείγμα αβγών-ζάχαρης, ανακατεύοντας συνεχώς (διαφορετικά κινδυνεύουμε να φτιάξουμε γλυκιά ομελέτα…). Όταν έχουμε ρίξει το μισό και παραπάνω, μεταφέρουμε το περιεχόμενο του μπωλ πίσω στο κατσαρολάκι, και, ανακατεύοντας συνεχώς, το επιστρέφουμε στη φωτιά. Το αφήνουμε να σιγοβράζει για 3-4 λεπτά μέχρι να πήξει ελαφρώς (δεν σταματάμε να ανακατεύουμε), και αφού πήξει, το αποσύρουμε από τη φωτιά και αδειάζουμε το περιεχόμενο σε ένα μπωλ. Το αφήνουμε να κρυώσει τελείως, σκεπασμένο με διαφανή μεμβράνη. Μόλις κρυώσει το μεταφέρουμε στο ψυγείο για 3-4 ώρες (αν μπορούμε να το αφήσουμε και όλο το βράδυ, ακόμα καλύτερα). Στη συνέχεια το μεταφέρουμε στον κάδο της παγωτομηχανής, και το ετοιμάζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες της.
23 Comments
Καλημέρα! Εμείς να χαθούμε; Όχι. Εσύ τι θα κάνεις δεν ξέρω, σε επισκεπτόμουν συχνά και δεν έβλεπα ανάρτηση. Το παγωτό σου θα το δοκιμάσω σίγουρα!
Τι να κάνουμε Γιώτα μου, αποσυντονίστηκα!
Ελπίζω να σε αποζημιώσω με το παγωτάκι!
κι εμας μας έλειψες κορίτσι.. Κι αναρωτιομουν αν είχατε ηδη αρχισει τις βουτιες… Εμεις ειμαστε ηδη Χαλκιδικη εδω και ενα μηνα… Τα καναμε με το παραπανω τα μπανια μας και επεται και συνεχεια.. Η βανιλια δεν ειμαι απο τα προτιμωμενα παγωτα μου.. Αλλα αν την εμπλουτισεις με κομματια σοκολατας ή oreo.. τοτε θα την τιμήσω..χεχεχε… Πολλα φιλια και καλες διακοπες και σε σας!! PS..Περιμενω το φρουτογλυκακι..εεεε!!!
Ο μικρός είναι ήδη τον περισσότερο καιρό εκεί, κι εμεις σαββατοκύριακα και μερικές ακόμα μέρες που ξέκλεψα… Αλλα από Παρασκευή, εκεί κι εμείς! Χαβανέζοι θα γυρίσουμε!
Το εμπλουτίζεις με ό,τι θες, δε σε φοβάμαι εσένα, το καλύτερο θα βρεις!
Στα ίδια και εγώ Χρύσα μου , πέρασα απο όλες τις ανωτέρω φάσεις !!! Πολύ ωραίο το παγωτό σου κλασική κ αγαπημένη συνταγη !!! Θα το δοκιμάσω άμεσα μόλις επιστρέψουμε !!! Φιλακια μας έλειψες !!!
Ευχαριστώ Αθηνά, αίρομαι που σου αρέσει!
Εύχομαι να περνάτε τέλεια!
Ο βασιλιας των παγωτων ειναι η βανιλια!! Αχ χαθηκαμε Χρυσα με τουτα και με 'κειναι. Φανταζομουν ενα λοβο βανιλιας θα χρησιμοποιουσες για το παγωτο σου κι εσυ εβαλες 3. Πιο βανιλια πεθαινεις με λιγα λογια!! Σουυυυπερ!!!!
Α, ναι, με τη βανίλια πάντα παρασύρομαι, και ποτέ, μα ποτέ δεν το μετανιώνω!
Χαθήκαμε αλλά ξαναβρισκόμαστε σιγά σιγά, τουλάχιστον μέχρι να ξαναχαθούμε λόγω διακοπών αυτή τη φορά!
Καλή σου ημέρα Χρυσάκι!
Είχαμε που είχαμε ως έθνος μια ψυχολογία στα τάρταρα ήρθε-ήρθε το πράγμα κι απογίναμε! Τόση τοξικοί άνθρωποι και γεγονότα γύρω μας που μας σμπαράλιασαν…
Ήρθε όμως το σούπερ παγωτό σου να μας γλυκάνει και να μας βάλει να ξανασκεφτούμε ότι η δημιουργία είναι ζωή και πολύ κοντά στη θεϊκή υπόσταση του ανθρώπου!
Αφήνουμε λοιπόν όσα μας δηλητηριάζουν και δημιουργούμε!
Ζ.
Πόσο ωραία το λες Ζαμπία μου… Ας ελπίσουμε ότι η ψυχολογία μας τουλάχιστον θα επανέλθει σιγά σιγά!
Δημιουργία, το φάρμακο για όλα!
Καλημέρα !!
Το παγωτό είναι ό,τι καλύτερο αυτή την εποχή! Και φυσικά η φυσική βανίλια το απογειώνει 😉
Ναι, σαν την ένταση από τους κόκκους της βανίλιας δεν υπάρχει σε καμία άλλη μορφή της…
και μα ςμας ελειψες!!! ποιος μπορει να αντισταθει στο παγωτο;;;; τελειο!!!
Χαίρομαι! Όχι, κανείς δεν αντιστέκεται, ειδικά με τους 150 βαθμούς κελσίου που πιάνει έξω τα μεσημέρια!
Καλώς το κορίτσι μας! Στην ίδια φάση βρεθήκαμε όλοι! Χαίρομαι όμως που σε ξαναδιαβάζω! όσο για το παγωτάκι τι να πω, απίθανο! Οι δε φωτογραφίες εκπληκτικές!
Αθηνούλα, ας ελπίσουμε να περάσουμε σε επόμενες, πιο χαρούμενες φάσεις!
Ευχαριστώ πολύ κορίτσι!
welcome back!! κι εμάς μας έλειψες! όλοι περάσαμε αυτή την φάση, αλλά όπως λες κι εσύ πρέπει να κάνουμε πράγματα που μας χαλαρώνουν.
ποιος δεν θέλει ένα παγωτό με τέτοιον καύσωνα και ειδικά σπιτικό… η έξτρα βανίλια μου αρέσει!!
φιλιά πολλά κοριτσάκι!
Καλώς σε βρίσκω και πάλι Χρύσα! Κι εγώ τώρα μόλις αποδεσμεύτηκα από την μανία αυτή του "ακούω και διαβάζω ειδήσεις συνέχεια". Αυτό το στρες θα μας ξεκάνει κυριολεκτικά! Ας ελπίσουμε για το καλύτερο!
Πάντως το παγωτάκι σου είναι ΥΠΕΡΟΧΟ! Απολαυστικό, δροσερό και απαραίτητο!
Θετική σκέψη και αισιοδοξία, αυτά τα κρατάμε γερά για να μπορούμε να συνεχίσουμε!
Και από δίπλα βάζουμε και 1-2 μπαλίτσες παγωτό με έξτρα βανίλια για να μας δροσίζει!
Welcome back!!
Ε ναι μετα την πίτσα και με αυτες τις θερμοκρασιες, ενα παγωτάκι το θέλαμε!
http://beautyfollower.blogspot.gr/2015/07/giveaway-evil-eyetote-bag.html
Καλώς το κοριτσάκι μας! Καλά έκανες και μας ήρθες πάλι…Επιπλέον χρειαζόμαστε πάντα μια καλή συνταγή βανίλιας Χρύσα μου 😛
Ας σκεφτόμαστε αισιόδοξα!! Πολύ ωραία η συνταγή σου!!
Ωωωωωω τι ωραίο θα το κάνω