Σας έχω πει ποτέ ότι μεγάλωσα στην Καλαμαριά; (κατά το γνωστό άσμα “μα εγώ είμαι απ’ την Καλαμαριά αα α α, πώς να τ’ αντέξω όλα αυτά, καρδιά μου, ααα, πώς να τ’ αντέξω όλα αυτάάά” – άσχετο). Στην Καλαμαριά λοιπόν, την κατ’ εξοχήν ποντιακή περιοχή της Θεσσαλονίκης, οι παραδοσιακοί φούρνοι της περιοχής, είχαν, και νομίζω ότι αρκετοί τη συνεχίζουν ακόμα, μία παράδοση. Κάθε Κυριακή πρωί, έβγαζαν ταψιά με πεϊνιρλί, για τα οποία οι Καλαμαριώτες, μετά την εκκλησία, έκαναν ουρές. Τα πεϊνιρλί ετοιμαζόταν εκείνη την ώρα, τα ταψιά έβγαιναν ζεματιστά και λίγα-λίγα, και, αν ήσουν άτυχος και ο μπροστινός σου στην ουρά έπαιρνε το τελευταίο (ή καλύτερα τα 5-6 τελευταία – γιατί όλοι τόσα έπαιρναν), θα έπρεπε να περιμένεις να βγει η επόμενη φουρνιά για να πάρεις το πακετάκι σου να το πας στο σπίτι για να το απολαύσει όλη η οικογένεια.
Η συνταγή (για 4 πεϊνιρλί)
για τη ζύμη
500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
25 γραμ. νωπή μαγιά
1/2 κούπας χλιαρό γάλα
3/4 κούπας χλιαρό νερό
50 γραμ βούτυρο κομμένο σε κύβους
1/2 κ.γ. αλάτι
1/2 κ.γ. ζάχαρη
για τη γέμιση
400 γραμ. κασέρι (χρησιμοποίησα Σοχού)
50 γραμ. βούτυρο λιωμένο
4 φέτες σαλάμι αέρος ψιλοκομμένο
36 Comments
τι ωραια εικονα,τι ωραια που μας τα περιεγραψες,ζητω η καλαμαρια!!!!!ζηω τα ποντιακα!και ζητω τα πεινιρλι σου τα οποια ειναι κολαση,χμμμμ δεν σε πιστευω χρυσα οτι ηταν η πρωτη φορα που τα εφτιαξεεεες,αχαχαχαχ!!!!!!!!!!!!!
πολλα φιλια!!!!!
Ναι, ναι, πρώτη, αλλά σίγουρα όχι τελευταία! Νομίζω θα τα καθιερώσω..
Τι μου κάνεις!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΑΑΧΧΧΧΧ το αγαπημένο μου είναι με κασέρι, παστουρμά και βούτυρο φυσικά!!!!
Πολύ ωραίο σου έγινε, θα το φτιάξω κάποια στιγμή και θα το φάω αμέσως!! ζεστό ζεστό!!
Καλημέρα!!!
Οπωσδήποτε! Φουσκώνουν πολύ ωραία και γίνονται σούπερ αφράτα!
ΑΑΑΑΑ Μάνα μου! Τι ωραία πεϊνιρλι είναι αυτά! Καταγράφονται.
Κατέγραψε και φτιάξε Γιώτα!
Καλησπέρα !!!
Πολύ ωραία έγιναν !!!! , και ωραίες φωτογραφίες !!!
Σε ευχαριστώ πολύ Άρη!
Αντε να αντισταθείς σε πεϊνιρλί και μάλιστα σπιτικό!
Εγώ σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα μπορούσα!
Σου έγιναν φανταστικά!
Φιλάκια!
Ε, όχι βέβαια, γιατί να αντισταθείς;;
Ευχαριστώ Έλενα!
αγαπαμε τα πεινιρλι!!! Ιδίως οταν ειναι αφρατα αφρατα!!εμενα μου αρεσουν και κρυα!! μ'αρεσουν οι επιλογες σου!! επίσης προτεινω κασερι και μπέικον, και φέτα ντομάτα πιπερια!! την κραταω να τη δοκιμασω!! πολλα φιλια Χρυσα μου!!
Πολύ ωραίες οι προτάσεις Ελπιδάκι, με συμπληρώνεις ιδανικά! Δοκίμασε!
Τι όμορφα!
Σπιτικά, αφράτα και νόστιμα!
Ζ.
Και εύκολα…. Σημαντικό…
Φιλιά Ζ!
Ποτέ δεν το χα με τα πεϊνιρλί να σου πω την αλήθεια και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί τόσο ντόρος, αλλα τελικά πάιζει ρόλο το που τρως κάτι και μετά από πόση ώρα. Τα δικά σου φαίνονται λαχταριστά και μου αρέσει που δεν τα φόρτωσες με υλικά, λίγα και καλά.
Αν είχες τέτοια εμπειρία, believe me, θα το καταλάβαινες αμέσως!
Χαίρομαι που σου άρεσαν αυτά τουλάχιστον!
Λαχταριστά και υπέροχα πεϊνιρλι!!
Σίγουρα θα τα δοκιμάσω!!
Να τα δοκιμάσεις και περιμένω εντυπώσεις!
Μωρέ σίγουρα τα έκανες εσύ ή μπας και είναι από κανένα φούρνο στην Καλαμαριά??? Τόσο ευπαρουσίαστα είναι, σαν επαγγελματικά, πολλά εύγε και μπράβο!!! Κι εγώ μόνο με κασέρι και βούτυρο τα προτιμώ, απλή και αξέχαστη γεύση!
Χαχαχαχα, λες: Τέτοιο παραμύθι;;;
Ευχαριστώ Αμαλία!
Όπως ακριβώς το έγραψες στον τίτλο Χρύσα μου. ΚΛΑΣΣΙΚΟ και ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ!
Έχουν βγει εξαιρετικά, όπως τα βλέπω… Μπράβο σου.
Ευχαριστώ Πηνελόπη!
Τεράστια αγάπη τα πεϊνιρλί Χρύσα μου. Η δική μας οικογενειακή παράδοση ήθελε να τρώμε πεϊνιρλί μετά από σχολικές γιορτές και παρελάσεις.
Έτσι όπως τα περιγράφεις, με το βούτυρο να μοσχοβολά και το κασέρι να λιώνει υπέροχα. Έχω σκεφτεί άπειρες φορές να φτιάξω αλλά δεν. Νομίζω ότι ο κυριότερος λόγος που το αποφεύγω είναι ότι μετά θα τα φτιάχνω συνέχεια και θα πάρω άνετα 5 κιλά σε μια εβδομάδα!
Τα δικά σου δείχνουν φανταστικά! Το σχήμα τους είναι τόσο καλοκαμωμένο και η ζύμη δείχνει τόσο προκλητικά χρυσαφένια. Εύγε κορίτσι, εξαιρετική δουλειά πάλι!
Φιλιά
Ααα, έχετε κι εσείς οικογενειακή πεϊνιρλοπαράδοση! Τέλεια!
Άσε, κι εγώ αυτό φοβάμαι ότι θα πάθω τώρα, διότι, εκτός των άλλων, είναι τελικά και εύκολα!
Ευχαριστώ, ευχαριστώ!
Φιλιά Ερμιονάκι!
It looks so tasty 🙂
Thank you Ela!
Μάααααλιστα,την αποθηκεύω και την φτιάχνω άμεσα!!!Με τρέλανες με την περιγραφή και τις εικόνες!!!!!!!!!!!
Αχχχ λατρεμένα! Ειδικά και με λεπτες φετούλες από σουτζούκι 😀
Και παγωμένα πάντως μία χαρά τρώγονται την επομένη για πρωϊνό (μείον το σουτζούκι βεβαίως βεβαίως!)
Καλό Σαββατοκύριακο!
Εκπληκτικά! Το κασέρι δεν το πολυχρησιμοποιώ αλλά εδώ επιβάλλεται!!Καλό σ/κ!
Aαααχ, πεϊνερλί! Ζεστά, αφράτα, μοσχομυριστά! Φυσικά, θα προτιμούσα να μην κουνήσω ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι και να μου τα φέρει κάποιος φρέσκα και ζεστά-ζεστά για να τα απολαύσω. Άδικη ζωή, μεγαλώνεις και πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος. Είναι ωραία να σε κανακεύουν και να σε φροντίζουν που και που.
Καλό βράδυ και καλό σ/κ!
Τελικά ολες παιδια των πεινιρλι είμαστε χα χα!
Αγαπημενο!
Στην ΑΘηνα, παλια, υπηρχαν ξακουστα πεϊνιρλάδικα-εστιατορια προς στα βορεια προάστεια
που μας πηγαιναν Κυριακες μεσημέρι.
πω,πω!!! απίθανα!!
μόνο με βούτυρο και κασέρι….τέλεια!!
την κρατάω την συνταγή! 😉
Λατρεύω τα πεϊνιρλί και το δικό σου έγινε πολύ νόστιμο!! Απίθανο και με το σαλάμι πρέπει να απογειώνεται!!! Το κασέρι του πάει τρελλά!
Πωπωωωωωω! Γιατι αργησα; Μου λες;;;;; Γιατι;;;; Λατρευω πενιρλι! Απλα ονειρεμενα. Ετρωγα καποτε πολυ συχνα οταν πηγαινα λυκειο. Ενταξει τοτε ειχα παρει και κιλα και τα πενιρλι ειχαν τη συμμετοχη τους σε αυτο..
Παντως Χρυσα τα δικα σου εκτος του οτι ειναι ευκολακια, ειναι και πολυ αφρατα, κατι που κανει τα ματια μου να κανουν πουλακια οταν τα αντικρυζουν!
Μπραβο κοριτσαρα για τη συνταγη.
Και τελος να πω ποσο δικιο εχεις οταν λες οτι τρωγονται ζεστα!!!!!!! Θανατος!
Καλημερααααααααα!!!
σλουρπ!!!!!!! τελεια!!! οτι πρεπει για πρωινο μεσημεριανο απογευματινο βραδυνο χαχα!!! και ενα σοκολατενο γαλα απο διπλα !!! γεια στα χερια σου!
Μα ακριβώς όπως τα λες! Κλασσικό και αγαπημένο που ποτέ δεν το βαριόμαστε!! Όσο ήμουν μικρή έτρωγα συχνά, τώρα το επιλέγω σε συγκεκριμένες φάσεις γιατί παχαίνει ρε γαμώτο…Μπράβο βρε σι Χρύσα είναι τη καλύτερη ιδέα!