Στο ψυγείο μου τον τελευταίο χρόνο πηγαινοέρχεται πολύ γάλα. Το βλαστάρι μου, βλέπετε, πίνει κατα μέσο όρο ένα λίτρο γάλα την ημέρα, πολλές φορές δε, το ξεπερνάει. Έτσι, όποιος βρεθεί στο σούπερ μάρκετ, αγοράζει και κανα-δυό μπουκάλια. Ποτέ δεν πάνε χαμένα, ίσα-ίσα, υπάρχουν μέρες που φοβάμαι ότι δεν θα μας φτάσει το πρωί… Μερικές φορές βέβαια, γινόμαστε λίγο παραπάνω ενθουσιώδεις, όπως το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, που άνοιξα το ψυγείο Παρασκευή απόγευμα και μου χαμογέλασαν τέσσερα ολόκληρα μπουκάλια γάλα. Ευτυχώς το γάλα ενδύκνειται για τόσες παρασκευές, που ποτέ, μα ποτέ, δεν πρόκειται να πάει χαμένο. Γιατί, μπορεί γενικά να μην μου αρέσει καθόλου να πετάω τρόφιμα, αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ να πετάξω δύο πράγματα: γάλα και ψωμί.
Οι σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου στην αρχή με πήγανε σε φαγητό, ένα ταψί παστίτσιο ή λαζάνια, για παράδειγμα, όπου να μπορώ να χρησιμοποιήσω το γάλα για να φτιάξω μπεσαμέλ. Και μόνο που το σκέφτηκα, βαρέθηκα. Άλλωστε είχα άλλα μαγειρικά σχέδια για το σαββατοκύριακο, με τα οποία δεν ταίριαζε καθόλου, μα καθόλου όμως, κάτι τέτοιο (την Πέμπτη θα δείτε τι εννοώ). Πάμε λοιπόν σε άλλες εναλλακτικές, και ποιές είναι φυσικά οι επόμενες; Κρέμες και ρυζόγαλα… Αγαπημένες, εύκολες γεύσεις.
Και μιας και προσπαθώ λίγο τον τελευταίο καιρό να απέχω από τα πολλά πολλά γλυκά, η ιδέα αυτή μου φάνηκε ιδανική. Ας φτιάξω καλύτερα ένα γλυκό αλλά υγιεινό σνακ για τον μικρό, όχι ότι εμείς δεν θα το απολαύσουμε, ίσα-ίσα… Κατά τη γνώμη μου, το ρυζόγαλο είναι ένα γλυκό που δε χρειάζεται πολλή ζάχαρη, γιατί το ρύζι γλασέ του δίνει αρκετή γλύκα από μόνο του. Κι αν το αρωματίσουμε και λίγο πιο έντονα με βανίλια, ή πορτοκάλι, όπως έκανα εγώ αυτή τη φορά, σε ξεγελάει πολύ. Το τελευταίο διάστημα συνηθίζω να το φτιάχνω και με καστανή ζάχαρη, αντί για κανονική, κι έτσι γίνεται ακόμη πιο υγιεινό.
Δεν είχα σκοπό να σας το δείξω σήμερα, αλλά έτσι όπως είδα τα χρωματιστά μπωλάκια στη σειρά, μου φάνηκαν τόσο όμορφα, που δεν μπορούσα να αντισταθώ!
Στα απαραίτητα tips της γιαγιάς, βράζουμε το ρύζι σε νερό, για πολλή ώρα. Για πολλή πολλή ώρα όμως. Να γίνει λιώμα βρε παιδί μου, να βγάλει όλη του την κόλλα. Έτσι χρειάζεται πολύ λίγο κορν φλάουρ για να δέσει.
Η συνταγή (για 6 μεγάλα μπωλ)
250 γραμ. ρύζι γλασέ
500 ml γάλα
4 κ.σ. ζάχαρη καστανή
1 κ.σ. κοφτή κορν φλαουρ
ξύσμα από 1 πορτοκάλι
κανέλα για το σερβίρισμα
Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι νερό να βράζει, περίπου μισό λίτρο, και μια πρέζα αλάτι. Μόλις το νερό βράσει, ρίχνουμε το ρύζι. Χαμηλώνουμε σε μέτρια φωτιά και αφήνουμε το ρύζι να βράσει, ανακατεύοντας συχνά για να μην κολλήσει. Το αφήνουμε να βράσει πολύ, να λιώσει σχεδόν το ρύζι. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε κι άλλο νερό. Μόλις το ρύζι απορροφήσει όλο το νερό και έχει μαλακώσει πάρα πολύ, ρίχνουμε το γάλα στο κατσαρολάκι, κρατώντας στην άκρη περίπου μισή κούπα. Προσθέτουμε στο κατσαρολάκι τη ζάχαρη και το ξύσμα του πορτοκαλιού και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το υπόλοιπο γάλα σε ένα μπωλάκι και διαλύουμε μέσα σ’ αυτό το κορν φλαουρ.
Αφήνουμε το γάλα να πάρει μία βράση και στη συνέχεια ρίχνουμε το υπόλοιπο γάλα, με το διαλυμένο κορν φλάουρ. Το αφήνουμε στη φωτιά και ανακατεύουμε, μέχρι η κουτάλα να συναντάει αντίσταση. Αποσύρουμε το κατσαρολάκι από τη φωτιά και μοιράζουμε το ρυζόγαλο σε μπωλ. Ρίχνουμε από πάνω λίγη κανέλα και λίγο ξύσμα πορτοκαλιού ακόμα, αν θέλουμε. Τρώγεται ιδανικά χλιαρό.
Αφήνουμε το γάλα να πάρει μία βράση και στη συνέχεια ρίχνουμε το υπόλοιπο γάλα, με το διαλυμένο κορν φλάουρ. Το αφήνουμε στη φωτιά και ανακατεύουμε, μέχρι η κουτάλα να συναντάει αντίσταση. Αποσύρουμε το κατσαρολάκι από τη φωτιά και μοιράζουμε το ρυζόγαλο σε μπωλ. Ρίχνουμε από πάνω λίγη κανέλα και λίγο ξύσμα πορτοκαλιού ακόμα, αν θέλουμε. Τρώγεται ιδανικά χλιαρό.
29 Comments
ο Νικολας τρελαινεται για ρυζογαλο και του φτιαχνω συχνα. Αλλα βάζω κρεμα βανιλια αντι για κορν φλάουρ.. Με μπολικη κανελα!! Καλη εβδομαδα Χρυσα μου!!
Κρέμα βανίλια βάζω συνήθως κι εγώ, όταν δεν το κάνω με το πορτοκάλι, είναι σαφώς πιο γευστική από το σκέτο κορν φλάουρ. Ο δικός μου το τρώει, αλλά δεν πετάει και τη σκούφια του…
Φιλάκια Ελπίδα!
Πολύ μου αρέσει το ρυζόγαλο! Και με το άρωμα πορτοκαλιού θα είναι ακόμη πιο μυρωδάτο και γευστικό! Υπέροχος συνδυασμός! Και δεν πετάχτηκε και το γάλα… 😉
Φιλιά!
Ταιριάζει πολύ, και το κάνει διαφορετικό από το συνηθισμένο…
Και εννοείται ότι δεν πετάχτηκε το γάλα!
Φιλιά Αναστασία!
Αυτή την ανάρτησή σου να δει ο Γεώργιος να μου ζητάει συνεχώς αρωματισμένο ρυζόγαλο!!!!!
Εγώ παρόλο που συναγωνίζομαι τον μικρό σου στην κατανάλωση γάλατος, το θέλω μόνο κρύο 🙂
Καλημέρα & καλή εβδομάδα!
Ε, κάνε κι εσύ ένα, είναι τόσο εύκολο!
καλή εβδομάδα Δημητρούλα!
Μεγάλη επιτυχία το ρυζόγαλό σου Χρύσα μου!
Μέχρι κι η διαφάνεια του ρυζιού μεταφέρθηκε στα όμορφα μπωλάκια, εντός κι εκτός!
Καλημέρα Αστέρι!
Ζ.
Εντός, εκτός, και επί τα αυτά! Εσύ προσέχεις πάντα τις λεπτομέρειες!
Καληνύχτα, θα πω εγώ, Ζαμπία μου!
Μου αρεσει το άρωμα κανέλα πορτοκάλι!!!!!
Καλή συνέχεια στη μερα μας 🙂
Ε, ναι, το ένα συμπληρώνει το άλλο!
Καλή εβδομάδα Αριάδνη!
Μμμμμ ωραια ιδέα!
Καλή σου εβδομάδα 🙂
Χαίρομαι που σου αρέσει!
Φιλιά!
Και πως έχω πεθυμήσει ένα ρυζογαλάκι!
Με μπόλικη κανελίτσα!!!
Σου πέτυχε τέλεια Χρύσα μου!
Φιλιά, καλή βδομάδα!
Είδες; Γι'αυτό είμαι εγώ εδώ, για να στο θυμίσω!
Ευχαριστώ Έλενα, πολλά φιλιά!
Χρύσα καλησπέρα! Τι όμορφα χρώματα! Εγώ έπαιξα στις καφέ αποχρώσεις της κανέλας 😉 Το πορτοκάλι δεν το είχα σκεφτεί, αν και η κρέμα βανίλια που χρησιμοποιώ έχει πορτοκάλι και δίνει λίγο άρωμα! Καλοφάγωτα τα ρυζόγαλά μας!!! Πολλά φιλιά
Και πολύ καλά έκανες, φαίνεται λαχταριστό!
Κι εμένα μου ήρθε σαν ιδέα για να το διαφοροποιήσω λίγο!
Καλοφάγωτα Νίκη μου!
αυτο με το ψωμι κ το γαλα το εχω και εγω, δεν θελω να τα πεταω!! λατρευω το ρυζογαλο!!! με το κορν φλαου θα εγινε κρεμωδες σαν κρεμουλα και το πορτοκαλι θα εδωσε αρωμα!! τελειο!!!
Το χρειάζεται λίγο κορν φλάουρ για να πήξει λίγο παραπάνω, έτσι μου αρέσει εμένα τουλάχιστον…
Φιλάκια ντολμαδάκι!
Η αλήθεια είναι πως και εγώ κάπως έτσι προτιμώ να αξιοποιώ το παραπάνω γάλα που συσσωρεύεται στο ψυγείο!
Με γεύσεις μαμαδίστικες, οικείες και χουχουλιάρικες που μας ευφραίνουν και μας τονώνουν!
Συνήθως για το ρυζόγαλο χρησιμοποιώ λεμονάκι, αλλά και το πορτοκάλι ωραιότατο μου ακούγεται!
Φιλιά
Λεμονάκι, ε; Θα το δοκιμάσω! Εγώ συνήθως το κάνω κλασικό, με βανίλια, αλλά ήθελα να το αλλάξω λίγο, και μου ταίριαξε! Όταν θα μου ξαναμείνει γάλα (σίγουρα σύντομα…) θα δοκιμάσω το λεμόνι!
Καληνύχτα Ερμιόνη μου!
Παρόλο που τις κρέμες (σκέτες) δεν τις πολυσυμπαθώ, το ρυζόγαλο είναι μια κλασική,
παραδοσιακή κρέμα που την τρώω ακόμα και εγώ. Μου άρεσε πολύ η προσθήκη του
ξύσματος, το κάνει λίγο πιο γκουρμέ, θα την δοκιμάσω.
Φιλιά
Εγώ πάλι τρελαίνομαι για κρέμες! Το καλύτερό μου γλυκό!
Είναι λίγο το ξύσμα, αλλά κάνει τόση διαφορά, δοκίμασε και θα δεις Μίνα!
Φιλάκια!
Γεια σου χρυσα!!
Ρυζογαλο υπεροχο,μου θυμιζει και μενα την γιαγιακα μου!!!Το πορτοκαλι τελεια ιδεα!!
Αντε στειλε μας κανενα μπολακι ντε!!!!
φιλια πολλα!!!
E, νομίζω στους περισσότερους θυμίζει γιαγιά ή μαμά!
Στέλνω, στέλνω!
Φιλιά Κική!
Και κρύο και ζεστό, με άρωμα πορτοκαλιού ή όχι το λατρεύω! Μου αρέσει που το παρουσίασες σε χρωματιστά μπολάκια και κουταλάκια^^
Ναι, αυτά τα μπωλάκια παίζουν πολύ στην κουζίνα, λόγω μικρού…
Και κρύο το τρώμε, αλλά νομίζω ζεστούτσικο είναι άλλο πράγμα!
Φιλάκια Λίλια!
αγαπημένη γεύση!!!
Αγαπώ ρυζόγαλο, λατρεύω ρυζόγαλο και το δικό σου Χρύσα έγινε τέλειο!!!!!! Προσωπικά το απολαμβάνω πολύ κρύο αλλά και χλιαρό!!!
Φιλάκια!
Επιτέλους τα κατάφερα να έρθω να σχολιάσω!!! Έχω φτιάξει το ρυζογαλάκι σου 2 φορές ήδη και σήμερα που έχω πάλι πολύ γάλα και δεν θέλω να μου χαλάσει, θα το ξαναφτιάξω!!! Απίθανα πλούσια γεύση, υπέροχη υφή και η μυρωδιά του πορτοκαλιού και της κανέλας το απογειώνουν.
Πρώτη μου φορά έφτιαξα ρυζογαλάκι και το νόμιζα για δύσκολο. Τελικά εκτός απο λιγη αναμονή, είναι πις οφ…ρυγόγαλο η υπόθεση:))))
Φιλάρες πολλές Χρύσα-χέρα!!!!