Το σαββατοκύριακο έφτιαξα ένα από τα αγαπημένα μου γλυκά. Την πρώτη φορά που δοκίμασα πάστα φλώρα στη ζωή μου τη θυμάμαι σαν τώρα, κι ας έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια. Την είχε φτιάξει μια θεία του μπαμπά μου και μας την είχε φέρει. Από τότε έχω κόλλημα με αυτό το γλυκό. Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την κουζίνα και κατάλαβα και πόσο εύκολο γλυκό είναι, ε, τότε το κόλλημα μεγάλωσε πολύ.
Είναι αυτή η κατηγορία των γλυκών, που δεν είναι επιδόρπια, αλλά τρώγονται ως συνοδευτικά του καφέ ή του τσαγιού, ή ακόμα, αν ανήκετε στην ίδια κατηγορία με εμένα, που το πρωί για να μπει ο οργανισμός σε λειτουργία θέλει με γερή δόση ζάχαρης, είναι ό,τι πρέπει για πρωινό. Αυτά λοιπόν τα γλυκά, είναι τα αγαπημένα μου.
Η πλάκα είναι ότι το δεν ήταν το συγκεκριμένο γλυκό στο πρόγραμμα για σήμερα (στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι όποιος με ξέρει καλά μπορεί να μαντέψει ότι πιθανόν να έχω φτιάξει πρόγραμμα για τους επόμενους καναδυό μήνες, και το να παρεκκλίνω μπορεί να μου φέρει πανικό…). Ή μάλλον είχα σκοπό να το κάνω, αλλά όχι να σας το δείξω. Βασικά το ψυγείο μου είχε ανάγκη να το κάνω, γιατί με τόσες μισάνοιχτες μαρμελάδες που υπήρχαν μέσα, μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι κάθε φορά που το άνοιγα, μου φώναζε “άδειασέ με, άδειασέ με, δεν μπορώ άλλο, θα σκάσω!”. Ναι, μην απορείτε, το ψυγείο μου κι εγώ έχουμε τέτοια σχέση.
Με ξέρετε πια ότι είμαι το κορίτσι-μαρμελάδα, ε, όλες αυτές όταν φτιάχνονται, κάπως πρέπει να φαγωθούν. Ένα απόγευμα την περασμένη εβδομάδα λοιπόν, άνοιξα το ψυγείο, έβγαλα όόόλα τα βάζα και βαζάκια έξω και άρχισα την καταμέτρηση. Δεν θέλετε να ξέρετε. Ε, τότε αποφάσισα ότι το σαββατοκύριακο θα έφτιαχνα πάστα φλώρα. Ανακάλυψα μάλιστα ότι είχα ανοίξει η τρελή δύο βάζα από την ίδια περσινή μαρμελάδα πορτοκάλι, οπότε αυτόματα αποφασίστηκε και ποια θα ήταν η μαρμελάδα της γέμισης.
Την έφτιαξα το Σάββατο το βράδυ και σκεφτόμουν ότι είχα το ιδανικό κυριακάτικο πρωινό μου έτοιμο. Την Κυριακή το πρωί λοιπόν, έτσι όπως την έκοψα, την έβαλα στο αγαπημένο μου πιάτο, είχα και τον καφέ μου έτοιμο, και σκέφτηκα “δεν τη βγάζεις και μερικές φωτογραφίες, εδώ επί τόπου;”. Και την έβγαλα, εκεί, πάνω στον πάγκο της κουζίνας, και σήμερα σας την παρουσιάζω…
Πάστα φλώρα με μαρμελάδα πορτοκάλι, με άρωμα πορτοκαλιού στη ζύμη, το ιδανικό γλυκό για να “ξεφορτωθείτε” της ανοιχτές μαρμελάδες που έχετε στο ψυγείο. Και αν έχετε πολλά βαζάκια με διαφορετικές γεύσεις, μην αγχωθείτε, κάντε την μισή-μισή, βάζοντας μία μαρμελάδα στη μια μεριά και άλλη μαρμελάδα στην άλλη μεριά. Για ποικιλία βρε αδερφέ…
Η συνταγή (για ένα ταψί 28 εκ.)
250 γρ. βούτυρο
1 αβγό και ένα κρόκο για επάλειψη
250 γρ. ζάχαρη
500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
άρωμα της αρεσκείας μας (βανίλια, πορτοκάλι, λεμόνι, αμύγδαλο)
500 γρ. μαρμελάδα της αρεσκείας μας
Λιώνουμε το βούτυρο στο φούρνο μικροκυμάτων ή σε ένα κατσαρολάκι. Μόλις λιώσει το μεταφέρουμε σε ένα μεγάλο μπωλ, προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά με σύρμα, μέχρι να διαλυθεί τελείως η ζάχαρη. Προσθέτουμε το αβγό και το άρωμα και συνεχίζουμε το χτύπημα. Ρίχνουμε το αλεύρι σε δόσεις, και αρχίζουμε το ζύμωμα με το χέρι. Θέλουμε η ζύμη μας να είναι μαλακή, ίσα ίσα να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του μπωλ, και ελαφρώς υγρή. Παίρνουμε τα 3/4 της ζύμης και τα στρώνουμε σε βουτυρωμένο και αλευρωμένο ταψί, δημιουργώντας τον πάτο της τάρτας. Βάζουμε τη ζύμη στο κέντρο του ταψιού και με τις παλάμες μας τη σπρώχνουμε προς τα τοιχώματα του ταψιού, φροντίζοντας να έχει παντού το ίδιο ύψος, όσο γίνεται. Φτάνοντας προς την άκρη του ταψιού, σπρώχνουμε και λίγο ακόμα να ανεβεί προς τα τοιχώματα για ένα εκατοστό περίπου, για να “θωρακίζει” τη μαρμελάδα. Αν δούμε ότι δε φτάνει η ζύμη για να καλύψει όλο το εύρος που θέλουμε, κάνουμε “μπαλώματα” με λίγα κομμάτια ζύμης ακόμα. Ρίχνουμε πάνω από τον στρωμένο με ζύμη πάτο, τη μαρμελάδα και την απλώνουμε με μια σπάτουλα ή το πίσω μέρος ενός κουταλιού, φροντίζοντας πάλι να έχει ίδιο ύψος παντού. Παίρνουμε την υπόλοιπη ζύμη και φτιάχνουμε μπαστουνάκια, τα οποία και τοποθετούμε στη σειρά, κάθετα και οριζόντια πάνω από τη μαρμελάδα. Ανακατεύουμε τον κρόκο και λίγο νεράκι και με ένα πινέλο περνάμε τα μπαστουνάκια για να γυαλίσουν στο ψήσιμο. Ψήνουμε την πάστα φλώρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου μία ώρα.
40 Comments
την παστα φλωρα την εχω και εγω για τογλυκο της ανακυκλωσης των μαρμελαδων!!! ειναι πανευκολο και πεντανοστιμο!
Ε, ναι, νομίζω όλοι όσοι κάνουν πολλές μαρμελάδες το ίδιο κάνουν!
Πανεύκολο και πεντανοστιμο, ακριβώς!
Πολύ αγαπημένο γλυκό! Οι μαρμελάδες βρίσκουν τη θέση τους!
Καλή εβδομάδα!
Έτσι ακριβώς Μαρία!
Καλή εβδομάδα!
Τη μού θύμισες τώρα Χρύσα!!!! Εικόνες των παιδικών μου χρόνων καθώς και γιαγιά και μαμά την έκαναν συχνά!!
Και μού έδωσες και λύση για τα βαζάκια μαρμελάδας βερίκοκο από την πεθερά μου που κάθονται τόσο καιρό στο ψυγείο!!!!
Πάντως πολύ καλά έκανες και την έβγαλες φωτογραφία γιατί διαφορετικά και τη συνταγή για το γλυκάκι θα χάναμε αλλά και το υπέροχο πιάτο σου 🙂
Καλημέρα & καλή εβδομάδα!
Νομίζω είναι από τα πιο χαρακτηριστικά γλυκά της παιδικής μας ηλικίας!
Φιλιά Δήμητρα!
Μαμαδίστικο, αγαπημένο γλυκό! Μένουμε κοντά να μου φέρεις ένα κομματάκι;
Νομίζω ότι πιο γρήγορα θα την ετοιμάσεις μόνη σου!
Φιλάκια Νοτούλα!
Τι ωραια που μας τα "λες" χρυσα,σε απολαμβανω!!Πολυ καλη ιδεα για τις αγαπημενες μαρμελαδιτσες που περιμενουν καρτερικα στο ψυγειο!!!!Μ αρεσε η ιδεα να βαλω διαφορες γευσεις σε μια παστα φλωρα!!!
καλη εβδομαδα και φιλια!!
Ποικιλία, ποικιλία Κική! Το πρωί τρως φράουλα, το απόγευμα βερίκοκο, και πάει λέγοντας!
Φιλιά!
Απο τα πρωτα γλυκά που έφτιαξα μονη μου.. Αγαπω και τις μαρμελάδες και την πάσταφλώρα.. Οτι πρεπει για συνοδευτικό στο καφεδακι μου!! Καλη εβδομαδα Χρυσα μου!!
Ε, ναι, νομίζω για τους περισσότερους πρωτάρηδες είναι must η παστα φλώρα!
Φιλάκια Ελπίδα!
Δεν θες να ξέρεις πόσες μαρμελάδες έχει επίσης το δικό μου ψυγείο, αφού ότι φρούτο κυκλοφορούσε το μαρμελάδιασα κανονικά φέτος 😉
Κι εγώ για καμιά πάστα φλώρα το πήγαινα, μιας και επίσης είχα κόλλημα με αυτό το γλυκάκι.
Φιλάκια, καλή βδομάδα!!
Μας έπιασε όλες μανία εκκαθάρισης, ε; Τι καλύτερο από αυτό το γλυκάκι λοιπόν!
Φιλάκια Έλενα!
Πραγματικά αγαπημένο γλυκό.Όλοι κάποια ανάμνηση κουβαλάμε όταν τη βλέπουμε! Φιλιά Χρύσα μου!
Έτσι γίνεται με τα κλασικά μαμαδιστικα! Είναι γεμάτα αναμνήσεις!
Φιλάκια!
Με αυτήν σου την ανάρτηση, συνειδητοποιώ πως δεν έχω φτιάξει ποτέ πάστα φλώρα! Ναι, ναι και μένα απίστευτο μου φαίνεται. Θα μπει στο πρόγραμμα και θα ακολουθήσω σίγουρα την ιδέα για την μισή-μισή εκδοχή.
Καλή εβδομάδα!
Αποκλείεται! Έχεις φτιάξει τόσα και τόσα και ποτέ πάστα Φλώρα;;;
Στην κουζίνα γρήγορα!!!
αγαπημενη δεν λες τίποτα!
Καλη βδομάδα να έχουμε 🙂
Και για σένα, ε;
Φιλιά Αριάδνη!
Πολύ νόστιμο γλυκό, ιδανικό για όλες τις ώρες! Νομιζω ότι αξιοποίησες τέλεια τα ανοιγμένα βάζα! Μπράβο!!!
Φιλιά πολλά!
Ευχαριστώ πολυ Αναστασία, χαίρομαι που σου άρεσε!
Όχι μόνο αγαπημένο γλυκό αλλά λατρεμένο και με τη μαρμελάδα πορτοκάλι …σούπερ σου έγινε Χρύσα μου!!! Από τα γλυκά που δεν κουράζεσαι να απολαμβάνεις κάθε ώρα της μέρας!!!
Φιλιά!
Με λίγο πορτοκάλι και στη ζυμη έγινε πολυ αρωματική Κικη! Της πάει το πορτοκάλι πολυ!
Μμμ… με σπιτική μαρμελάδα πορτοκάλι ε;
Ακούγεται άκρως δελεαστική!
Από τα καλύτερα συνοδευτικά του ελληνικού καφέ νομίζω!
Για πρωινό, με τον απογευματινό καφέ, η πάστα φλόρα είναι ιδανική για κάθε ώρα της ημέρας!
Φιλιά
Πάντα με σπιτική μαρμελάδα, αφού με ξέρεις τώρα πια!
Του ελληνικού, του γαλλικού, οποιου καφέ θες!
Παω να βάλω ένα κομματάκι….
Φιλάκια Ερμιόνη!
Μμμμμ μα τι στο καλό τηλεπάθεια είχαμε!?
http://beautyfollower.blogspot.gr
Γλυκια τηλεπάθεια!
Γειά σου γλυκό κορίτσι σαν μαρμελάδα!!!
Φοβερό γλυκό που άρχισα να το εκτιμώ όταν μεγάλωσα πια. Μικρή δεν το έτρωγα.
Φαίνεται απο τις φωτογραφίες και μόνο η απόλυτη επιτυχία του.
Πιάνει το χέρι σου άλλωστε! Γνωστά αυτά!
..Δε μου λες? Δεν στέλνεις προς τα δω το πιάτο με εκείνο το κομμάτι?
Το κομμάτι θα φαγωθεί και το πιάτο δεν θα επιστραφεί! Το λάτρεψα βλέπεις….
Το πιατάκι δεν πάει πουθενά! Έλα εδώ να σε κεράσω οση πάστα Φλώρα θες!
Για τα καλά λόγια δικαιούσαι μεγάλο κομμάτι 😉
Φιλάκια!
με λαβωσες τωρα για το πιατο………
Κλασική και πεντανόστιμη συνταγή και με σπιτική μαρμελάδα γίνεται φανταστική!
Φιλιά
Ε, πάντα τα σπιτικά υλικά είναι καλύτερα!
Φιλάκι Μίνα!
αχ, είναι και από τα δικά μου αγαπημένα γλυκά και συνειδητοποιώ πως έχω χρόνια να το φτιάξω!!
θα το κάνω σύντομα!!!!
και με σπιτική μαρμελάδα, ακόμα καλύτερα!!!
καλό βράδυ!!!
Να το κανεις βέβαια! Με σπιτική μαρμελάδα, καλύτερα!
Φιλάκια Εύη!
Δεν λέω ποτέ όχι σε πάστα φλώρα! Οι φωτογραφίες βγήκαν πολύ ωραίες, μια χαρά έκανες και τα φωτογράφησες επί τόπου 😉 Το πιατάκι δε, εξαιρετικό, από πού; Καλή εβδομάδα Χρύσα!
Το πιατάκι είναι από τα Butlers, και το λατρεύω!
Χαίρομαι που σου άρεσαν Ελεάννα, γιατί ήταν πραγματικά τελείως της στιγμής!
Φιλάκια!
Όποιος λέει πως δεν έχει γευτεί πάστα φλώρα, από τα χεράκια της μαμάς του (άντε και της γιαγιάς του) λέει εμφανώς ψέματα. :-)))
Και στο δικό μας σπίτι, αυτό ήταν από τα πιο προσιτά και συχνά γλυκά στα παιδικά μου χρόνια.
Την αγαπώ, αλλά την αποφεύγω τελευταίως καθώς οι άντρες μου…δεν…
Μην την φάω και όλη μόνη μου, γιατί γράψε "αλλοίμονο"!!
Εξαιρετική, φαίνεται Χρύσα. Και η μαρμελάδα πορτοκάλι της πάει πάρα πολύ πιστεύω.
Την λατρεύω την πάστα φλώρα, με οποιαδήποτε μαρμελάδα μπορεί να έχει σαν γέμιση! Είναι υπέροχο γλυκό, τόσο αγαπημένο! Με γυρίζει στα παιδικά μου χρόνια!
Καλό βράδυ.
Ε… τι να πούμε τώρα για την πάστα φλώρα!!! Αγαπημένη, αγαπημένη και ξανά αγαπημένη! Και πραγματικά σου καταναλώνει και τις μαρμελάδες του ψυγείου! Φέτος που έφτιαξα μαρμελάδα με μπουρνέλες έφτιαξα 2-3 φορές πάστα φλώρα. Σκέφτομαι μάλιστα να τη δοκιμάσω και με κυδώνι. Το δέντρο μας είναι γεμάτο και θα πρέπει να βρω εναλλακτικούς τρόπους για να τα χρησιμοποιήσω! Η συνταγές που είχα χρησιμοποιήσει ήταν πιο πολύπλοκες, οπότε τώρα θα δοκιμάσω και τη δική σου πρόταση! Πολλά φιλιά