Το κεφάλαιο «καφές» είναι πολύ μεγάλο. Για άλλους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσουν τη μέρα τους, ή ακόμα και για ανοίξει το μάτι τους, για άλλους πάλι είναι μια συνήθεια, έτσι απλά, και υπάρχουν κι εκείνοι που δεν τον χρειάζονται καθόλου (πώς ζείτε;). Για να καταλάβετε σε ποια κατηγορία ανήκω εγώ, επιστρατεύω τις αγαπημένες μου (θυμηθείτε) θεωρίες blissfood…
Blissfood θεωρία
#2
“Το να φτιάξεις καφέ μπορεί να είναι εύκολο, το να φτιάξεις όμως
καφέ χωρίς να έχεις πιει ακόμα καφέ είναι πολύ πολύ δύσκολο”
Αυτή την ανάρτηση ήθελα εδώ και πολύ καιρό να την κάνω, αλλά θεώρησα ότι ήρθε η ώρα της τώρα που κρύωσε λιγάκι ο καιρός και ο κρύος καφές κάνει λίγο στην άκρη για να έρθει μια μεγάλη κούπα με αχνιστό καφέ, που θα μας ζεστάνει και θα βοηθήσει να ξυπνήσουμε όμορφα και ήρεμα. Αλλά δεν είναι μόνο ο καφές. Σιγά σιγά τα απογευματινά ice tea και φραπεδάκια θα αντικατασταθούν με ζεστά αρωματικά τσάγια και ίσως με απολαυστικές ζεστές σοκολάτες.
Η ιδέα για το σιρόπι αχλαδιού βρέθηκε μπροστά μου όταν έφτιαξα το pear butter και είχα στη διάθεσή μου μπόλικες φλούδες αχλαδιών. Θυμήθηκα ότι είχα διαβάσει αυτή τη συνταγή της Βίκυς και έτσι, μαζί με τα κομμάτια της σάρκας του φρούτου, στο διπλανό κατσαρολάκι σιγόβρασαν και οι φλούδες. Τα άλλα δύο σιρόπια, της βανίλιας και του Grand Marnier, είναι απλές παρασκευές του πιο απλού σιροπιού, στο οποίο έχω προσθέσει τα αντίστοιχα
αρώματα. Μπορείτε να κάνετε πολλές παραλλαγές, ανάλογα με τα δικά σας γούστα, οι ιδέες είναι άπειρες και οι γεύσεις άλλες τόσες. Καραμέλα, φουντούκι, amaretto, μέντα, σοκολάτα, ό,τι κάνει τον δικό σας καφέ πιο απολαυστικό. Αλήθεια, εσείς τι θα διαλέγατε;
Για το σιρόπι αχλαδιού
Ζάχαρη σε αναλογία 2 νερό προς 1 ζάχαρη
Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε τις φλούδες των αχλαδιών και νερό ίσα να τις σκεπάζει. Τα αφήνουμε να σιγοβράζουν για καμιά ώρα ή και παραπάνω, προσέχοντας να είναι πάντα σκεπασμένες με νερό, μπορεί να χρειαστεί να προσθέσουμε.
Στη συνέχεια σουρώνουμε, πετάμε τις φλούδες και κρατάμε και μετράμε το νερό. Ξαναβάζουμε το νερό στο κατσαρολάκι και προσθέτουμε ζάχαρη σε αναλογία 2 νερό προς 1 ζάχαρη.
Το αφήνουμε να βράσει για περίπου 5 λεπτά μέχρι να δέσει. Το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει πριν να το βάλουμε στο μπουκάλι.
Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι το νερό με τη ζάχαρη, ανακατεύουμε τη ζάχαρη να διαλυθεί και αφήνουμε να βράσει. Σχίζουμε στη μέση τους λοβούς της βανίλιας και τους προσθέτουμε στο σιρόπι. Βράζουμε για 5 λεπτά μέχρι να δέσει. Το αποσύρουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει πριν να το βάλουμε στο μπουκάλι.
Για το σιρόπι Grand Marnier
Το αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε το λικέρ, ανακατεύουμε και το αφήνουμε να κρυώσει πριν να το βάλουμε στο μπουκάλι.
38 Comments
Δεν τον χρειάζομαι και ναι… ΖΩ!!!
Εντάξει…έναν ελληνικό πότε πότε πίνω και τον φτιάχνω με σπέσιαλ καιμάκι!!
Ωραία και τα τρία σιροπάκια σου !!
Αυτό με το αχλάδι θα πρέπει να έχει πολύ ιδιαίτερη γεύση!!
Καλημέρα Χρύσα!
Τότε είσαι πολυ τυχερή! Το αχλάδι πάει πολυ με τη σοκολάτα και πιθανόν με κάποιο ανάλαφρο σε γεύση τσάι. Δοκιμασε και πες μου!
Και φυσικά κάποια στιγμή θα ήθελα να δοκιμάσω αυτό το σπέσιαλ καϊμάκι!
Βανίλια!!!
Όπως θα κατάλαβες και από τα κοντινά, κι εμένα αυτό είναι το αγαπημένο μου!
Το οτι θα σε βλεπαμε και σε ρολο αλχημιστη με τα σιροπια σου και τους καφεδες, δεν το ειχα φανταστει.
Σιγουρα βανιλια και Grand Marnier. Αλλα και το φινο αχλαδι πολυ θα ηθελα να το δοκιμασω!
Καλημερα!!!!!!
Πίστεψε με Χρυσαυγή, αν είχα λίγο χρόνο παραπάνω θα βλέπατε κι αλλα πολλά!
Είναι μια απλή ιδέα που όμως δίνει μια διαφορετική νοτα σε μια τόσο καθημερινή συνήθεια!
Φιλάκια!
Υπάρχει κατηγορία ανθρώπων που ζουν χωρίς καφέ??
Ανμπιλίβαμπλ, που λένε και στο χωριό μου!
Εγώ προσωπικά δεν ανήκω σ' αυτήν την κατηγορία, πιθανόν στις φλέβες μου να ρέει καφεϊνη, δεν ζω χωρίς καφέ δηλαδή!!
Θα επέλεγα αχλάδι για να το δοκιμάσω και φυσικά θα συνέχιζα και με τα υπόλοιπα σιρόπια…. ε, να μην τα δοκιμάσω και αυτά??
Πάντως το αγαπημένο μου άρωμα για τον καφέ είναι η καραμέλα, θα δοκιμάσω να φτιάξω τα σιρόπια σου με εσάνς καραμέλας, πιστεύω πως το αποτέλεσμα θα είναι εξαιρετικό!
Φιλιά, καλή βδομάδα!
Ανμπιλιβαμπλ ιντιντ, αλλά να που υπάρχουν!
Η καραμέλα μου αρέσει κι εμένα, πιθανόν σε ένα vol. 2 αυτής της ανάρτησης να δοκιμάσω ένα τέτοιο!
Καλή εβδομάδα!!
"Πω πω σορόπια, πω πω σερμπέτια", που λέει και το άσμα!
Χρύσα μου η ιδέα σου για διαφορετικές γεύσεις που θα αρωματίσουν τον καφέ μας θα βρει συνοδοιπόρους όλους τους καφεδομανείς… κι εμένα μαζί μ΄αυτούς!
Όλα τα αρώματα και τις γεύσεις θάθελα να τα δοκιμάσω.
Κίσσις! 🙂
Είδες Ζαμπία μου, κολλήσαμε από τα σορόπια!
Έτσι, για αλλαγή βρε παιδί μου, ολο τον ίδιο καφέ θα πίνουμε;
Φιλάκια!
Ένα καφεδάκι για ν' ανοίξει το ματάκι μας το πρωί, το χρειαζόμαστε! Το αγαπημένο μου άρωμα είναι αυτό του φουντουκιού! Αλλά τώρα οι σημερινές σου προτάσεις για σιροπάκια που θα αρωματίσουν τον καφέ μας, με βάζουν στην διαδικασία να δοκιμάσω και άλλες γεύσεις!! Και τα τρία είναι δελεαστικά!!
Καλή εβδομάδα.
Και το φουντούκι είναι τέλεια γεύση στον καφέ, κάνει και ωραίο συνδυασμό με τη βανίλια! Πολυ ωραία η επιλογή σου Ειρήνη, θα το δοκιμάσω κι αυτό σε σιρόπι!
Φιλιά!
Καλή εβδομάδα Χρύσα μου!
Μ΄αρέσεις γιατί την ξεκινάς δυναμικά, με προτάσεις απλές αλλά πολύ γευστικές που έρχονται να αλλάξουν τα δεδομένα μας για τον καφέ, τη σοκολάτα και γενικότερα τα ζεστά ροφήματα.
Με αυτόν τον τρόπο η ποικιλία των γεύσεων αυξάνεται εντυπωσιακά!
Well done girl!
Ε, μα, ολο συνοδευτικα του καφέ κάνουμε, δεν πρέπει να ασχοληθούμε λίγο και με τον ίδιο τον καφέ;;;
Χαίρομαι πολυ που σου άρεσε η ιδεα Ερμιόνη μου, ελπίζω να δοκιμάσεις και να βρεις την αγαπημένη σου!
Φιλάκια και καλή εβδομάδα!
Εγώ θα έλεγα φουντούκι και καραμέλα.. και βανίλια ίσως.. Αλλα και το αχλάδι μου φαίνεται πολύ περίεργο και αξιοδοκίμαστο..χεχε… Επίσης Χρυσα μου.. μάλλον έχεις ξεχασει να βάλεις το σύνδεσμο που οδηγεί στην ανάρτηση για το τι θα κάνουμε το 1 κιλό αχλάδια.. (οκ εγώ το ξερω τι θα τα κάνουμε γιατί είχα διαβάσει την αναρτηση..αλλά καλου κακού..) πολλα φιλια
Το αχλάδι δεν πάει πολυ με τον καφέ, αλλά δοκίμασέ το στη ζέστη σοκολάτα και θα με θυμηθείς!
Κι ευχαριστώ για την παρατηρηση, μάλλον χτύπησε ο δαίμων του… πληκτρολογίου, γιατί θυμάμαι πολυ καλά ότι το έβαλα το λινκ… Πού να χάθηκε άραγε…
Φιλάκια!
Τι ωραία, αρωματική ιδέα!
Χαίρομαι που σου αρέσει Μαρία μου!
Αααα είσαι προκομένη νοικοκυρά εσύ!
Ε, μα, τι νόμιζες! 😉
Ένταξη, ένταξη με έπεισες!!Θα έρθω να με κεράσεις καφέ και να μου δείξεις τα καταπληκτικά σιρόπια σου,χιχι.
Έλα, έλα! Είμαστε πάντα ανοιχτά!
Σίγουρα θα τα φτιάξω κάποια στιγμή και την επόμενη φορά που θα σερβίρω καφέ, κανείς δεν θα μείνει ασυγκίνητος… 🙂
Φιλάκια!
Όπως στα καλύτερα καφέ! Θα τους εντυπωσιάσεις Αναστασία!
Γεια σου Χρυσα!!!
Αρχικα θελω να πω οτι η περιγραφη σου εκει για τηνπρωτη γουλια καφε το πρωι…..με ξετρελανε,σχεδον μου ηρθε η μυρωδια του πρωινου σου καφε και ας ειναι μεσημερι!
Γενικα οι homemade παρασκευες πολυ μου αρεσουν,μου δωσες τωρα ιδεα και για σιροπακια.
Θα διαλεγα…βανιλια…φουντουκι…αχ δεν ξερω…ολα θα τα διαλεγα!
φιλια!!!
Η πρώτη γουλια καφέ το πρωί είναι ιερή Κική, και γι'αυτο την περιποιουμαστε τόσο!
Μην προβληματίζεσαι πολυ, κάνε οσα σιροπακια θες!
αν και coffeeholic τον καφέ μου τον πίνω σκέτο. ομολογώ όμως πως πολύ ευχαρίστως θα δοκίμαζα εκείνο το αχλαδάκι!!! 😉
φιλιά!!
Επειδή ήμουν σίγουρη ότι θα υπάρχουν και πολλοί που προτιμούν straight τον καφέ, γι'αυτο και προτείνω τη χρήση τους στη σοκολάτα ή ακόμα και σε τσάι! Εκεί ταιριάζει πολυ και το αχλαδακι που σου άρεσε!
Φιλιά!
Το πρωτο κ το τριτο τα θελω!!!!!!!!!
Καλή μας νύχτα 🙂
Δοκίμασέ τα Αριάδνη, είναι και τόσο εύκολα!
Πολύ καλή ιδέα να δώσεις άρωμα στον καφέ με σιρόπι. Αν και τον πρωινό καφέ τον πίνω
οπωσδήποτε χωρίς πρόσθετη γεύση, το απόγευμα θα δοκίμαζα σίγουρα
τα αρωματικά σου σιρόπια.
Η χρήση τους είναι αυστηρά μόνο για ροφήματα ή μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε
και στα γλυκά μας; Σίγουρα ναι!
Εννοείται ότι μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και στα γλυκά! Και για ένα παντεσπάνι είναι πολύ ωραία, μη σου πω ότι έχω χρησιμοποιήσει τη βανίλια και σε φρουτοσαλάτες!
Πολύ ωραία ιδέα Χρύσα να αρωματίσεις τον καφέ… η αλήθεια είναι ότι εγώ τον καφέ τον θέλω καφέ… είμαι λίγο σκληροπυρηνική… χαχαχα
Τα σιρόπια σου είναι υπέροχα και κυρίως το Grand Marnier!
Ε, ναι, το ξέρω ότι πολύς κόσμος τον προτιμάει τελείως σκέτο! Τον Κώστα δεν τον έχω καταφέρει ακόμα να τα δοκιμάσει, χεχε!
Έπιασες μεγάλο θέμα Χρύσα καθώς μπορεί το ψυγείο να μείνει άδειο αλλά καφές και γάλα δεν λείπουν ποτέ από το Άσυλο!!! Και εννοείται πως ξέρω απ΄ έξω την ακριβή δοσολογία καφέ (πίνω πάντα σκέτο στιγμιαίο δυνατό ανακατεμένο σε φρέσκο γάλα και φυσικά παγωμένο) που χρειάζεται κάθε κούπα στο σπίτι!!!!!
Πολύ ωραία τα σιρόπια σου!!! Τα κρατώ στα υπόψη για κάποια άλλη χρήση 🙂
Οι χρήσεις τους είναι πολλές Δήμητρα, και φυσικά δεν εξαντλούνται στον καφέ!
Είπαμε, ο καθένας όπως τον προτιμάει τον καφέ του!
Και εγώ σαν φανατική λάτρης του καφέ τον πίνω τελείως σκέτο, αλλά έχω σκεφτεί ένα σωρό χρήσεις για τα σιροπάκια σου. Στο γιαούρτι, στην φρουτοσαλάτα.. σ' ένα ποτήρι γεμάτο πάγο με λίγο (χμμ εε όχι και τόσο λίγο..) αλκοόλ και έτοιμο το σπιτικό cocktail!
Αυτό το τελευταίο δεν έπρεπε να το πεις… Με έχεις βάλει σε μεγάλο πειρασμό τώρα! Μόλις κοιμήθηκε και ο μικρός, μου φαίνεται θα αρχίσω να ψάχνω το ντουλάπι με τα ποτά!