Να’ μαστε λοιπόν πάλι εδώ, κανονικά πια, με τις συνταγές, με τις φωτογραφίες, τις φλυαρίες (μου) και με πολύ πολύ όρεξη για νέες δημιουργίες.
Στη σύντομη (?) φωτογραφική αναδρομή στις διακοπές μου, που σας έκανα την περασμένη εβδομάδα, σας είπα και για ένα πάρτυ που οργανώσαμε για τα γενέθλια του αδερφού μου τις τελευταίες μέρες. Ο (μεγάλος πια, αλλά για μένα πάντα μικρούλης) αδερφός μου, είναι γεννημένος στις 17 Αυγούστου, πράγμα που, όταν ήταν μικρός, σήμαινε ότι η μαμά μου οργάνωνε πάντα γι’ αυτόν ένα παιδικό πάρτυ μέσα στις διακοπές, και συγκεκριμένα το σαββατοκύριακο του Δεκαπενταύγουστου. Ήταν για μας πάντα κάτι σαν το κλείσιμο των διακοπών, και για όλα τα παιδιά της περιοχής, κάτι σαν παράδοση. Κάποια χρονιά (που κανείς μας δε θυμάται ποια ήταν, υπολογίζω κάπου μεταξύ 1990-1995), η Ερατούλα μας εντυπωσίασε ετοιμάζοντας μία καταπληκτικής έμπνευσης τούρτα, η οποία είχε το σχήμα μιας φέτας καρπουζιού!
Κάποτε βέβαια όλοι μεγαλώσαμε, και τα παιδικά πάρτυ έγιναν παρελθόν. Η τούρτα αυτή όμως, όπως ίσως φαντάζεστε, έμεινε στην ιστορία, και πάντα τη θυμόμαστε όποτε συζητάμε για γενέθλια, τούρτες, κλπ. Κάπως έτσι την ξαναθυμηθήκαμε μέσα στο καλοκαίρι, και τότε μου ήρθε η ιδέα. Θα του ετοίμαζα ένα πάρτυ-έκπληξη! Και μάλιστα, ένα πάρτυ παιδικό, στο ίδιο μέρος, με τους ίδιους καλεσμένους, μιας και η ζωή μας τα έχει φέρει τόσο όμορφα, που οι περισσότεροι από εμάς συνεχίζουμε να κάνουμε τις διακοπές μας στο ίδιο μέρος, με την ίδια παρέα, με τη μόνη διαφορά ότι δεν είμαστε πια πιτσιρίκια, αλλά ενήλικες 30-35 χρονών (ενήλικες στα χαρτιά μόνο…). Και
φυσικά θα έφτιαχνα τη θρυλική τούρτα καρπούζι, κρατώντας βέβαια μόνο την ιδέα της διακόσμησης, αφού σε καμία περίπτωση δε θυμόμασταν τι παντεσπάνι, ή τι γέμιση είχε εκείνη η τούρτα.
Ναι, πολύ πρωτότυπο, δε λέω, αλλά, δεν ξέρω για εσάς, εγώ όμως, άμα περιμένω να μου φέρουν μια τούρτα και τη δω έτσι άσπρη άσπρη και λαχταριστή και στη συνέχεια την κόψουν και είναι μέσα ένα καρπούζι, θα ξενερώσω… Κι ας μου αρέσει πολύ το καρπούζι… Άμα είναι να φάμε φρούτο, να φάμε φρούτο. Άμα όμως είναι να φάμε γλυκό, ε, ας φάμε γλυκό….
Για παντεσπάνι, ένα κέικ από τα γνωστά, που το έχω φτιάξει πολλές φορές και είναι σιγουράκι. Για το εσωτερικό, ξεκίνησα για μία κρέμα μερέντα-cheesecake, αλλά στην πορεία ανακάλυψα ότι στο σπίτι δεν υπήρχε μερέντα, αντίθετα από ότι πίστευα. Ψάχνοντας λοιπόν να αυτοσχεδιάσω, πετάγεται η φωνή της (μαγειρικής) λογικής. Η μανούλα. “Γιατί δε βάζεις μαρμελάδα;” . Και κάπως έτσι φίλοι μου έγινε η πιο τέλεια κρέμα cheesecake μαρμελάδα φράουλα που έχετε δοκιμάσει ποτέ! Η επικάλυψη, η πιο απλή σαντιγί, χρωματισμένη με χρώματα ζαχαροπλαστικής, και στην κορυφή τα πιο σοκολατένια κουκούτσια… αυτά, κανείς δεν τα φτύνει, αντιθέτως, όλοι τα κυνηγάνε…
ψήνουμε κανονικά. Θα προκύψει ένα λεπτό σχετικά παντεσπάνι. Αφού κρυώσει καλά,
το βγάζουμε από τη φόρμα και το κόβουμε κάθετα, ώστε να σχηματιστούν δύο ημικύκλια.
Προσέχουμε να έχουν όσο το δυνατόν τις ίδιες διαστάσεις.
τυρί κρέμα τύπου philadelphia
άχνη ζάχαρη
χρησιμοποίησα αυτή)
σταδιακά την άχνη και τη βανίλια, συνεχίζοντας το χτύπημα. Ρίχνουμε στο τέλος
τη μαρμελάδα, χτυπώντας μέχρι να ενσωματωθεί στο μείγμα. Αν η κρέμα δεν είναι
αρκετά σφιχτή, ρίχνουμε λίγη άχνη ακόμα. Έχουμε υπόψη μας βέβαια ότι θα μπει
στο ψυγείο και θα σφίξει περισσότερο. Βάζουμε το μείγμα στο ψυγείο και αφήνουμε
αρκετές ώρες μέχρι να τη χρησιμοποιήσουμε. Μπορούμε να τη φτιάξουμε και από την
προηγουμένη.
σταγόνες μαύρης κουβερτούρας
θα βάλουμε τα ¾ και στο άλλο το ¼. Ρίχνουμε στο περισσότερο μείγμα σταγόνες από
το κόκκινο χρώμα, λίγες-λίγες, μέχρι να έχουμε το επιθυμητό χρώμα του καρπουζιού.
Κάνουμε το ίδιο και στο λιγότερο μείγμα, χρησιμοποιώντας το πράσινο χρώμα.
την τούρτα. Καλύπτουμε την επιφάνεια με την κρέμα που έχει εντωμεταξύ σφίξει
στο ψυγείο. Πάνω από την κρέμα τοποθετούμε προσεκτικά το δεύτερο ημικύκλιο. Τέλος
καλύπτουμε την τούρτα με τη σαντιγί, πρώτα την κόκκινη, και μετά την πράσινη,
με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματιστεί ή φέτα ενός καρπουζιού. Τέλος, προσθέτουμε
τα κουκούτσια-σταγόνες σοκολάτας.
Το… bonus
Και επειδή είναι πολύ πιθανό να σας περισσέψει τόσο η κρέμα, όσο και σαντιγί,
όπως έγινε και με μένα, ορίστε και μια ιδέα για ανακύκλωση.
Προσθέτουμε στην κρέμα που περίσσεψε λίγες κουταλιές από τη σαντιγί, έτσι ώστε
να έχετε μια κρέμα πιο ρευστή μεν, αλλά πολύ αφράτη στην υφή. Θρυμματίζουμε
μερικά μπισκότα (εγώ έβαλα γεμιστά με κρέμα βανίλιας) και ρίχνουμε μία κουταλιά
της σούπας από αυτά στον πάτο ενός ποτηριού. Βάζουμε από πάνω λίγη κρέμα, και
επαναλαμβάνουμε άλλη μια φορά. Γαρνίρουμε με μαρμελάδα φράουλα και
απολαμβάνουμε!
19 Comments
τελεια η τουρτα καρπούζι!! αυτο το κολπακι με την κρεμα τυρι και τη μαρμελαδα φραουλα το κανω κι εγω..χεχε.. αλλα χωρις αχνη ζαχαρη.. Μου φαινεται ηδη πολυ γλυκο.. φιλια
Είναι πολύ ωραίος ο συγκεκριμένος συνδυασμός Ελπίδα, η άχνη το κάνει πιο σταθερό, θα το δοκιμάσω όμως και χωρίς, μου έβαλες ιδέες!
χρονια πολλα να τον χαίρεστε!!! οι μαμαδες τελικά είναι οι καλύτερες σεφ!! φοβερη η τουρτα καρπουζι!! κλέβει τις ενυτυπώσεις!! και πανευκολη η συνταγη σου! μπραβο!
Ευχαριστούμε , ευχαριστούμε! Και για τις ευχές και για τα καλά λόγια!
Από τις πιο πρωτότυπες τούρτες που έχω δει!!!! Κι εγώ σίγουρα θα κυνηγούσα τα "κουκούτσια" 🙂
Την καλημέρα μου!
Φαντάσου πόσο πρωτότυπη ήταν τόσα χρόνια πριν! Τα κουκούτσια γίνονται ανάρπαστα λέμε!
Πολύ πρωτότυπο και έχει και γέμιση!
Αυτά ειναι!
Καλή μας εβδομάδα!
Πρωτότυπο και εύκολο Αριάδνη! Χαίρομαι που σου άρεσε!
Θα το κάνω μέσα στην εβδομάδα που είναι τα γενέθλιά μου! Τέλειο!!!!!!!!!
Ναι! περιμένω εντυπώσεις! Ευχαριστώ!
Πολύ όμορφη και νόστιμη φαίνεται η τούρτα σου και σίγουρα πολύ καλύτερη
από ένα καρπούζι με σαντιγί. Καμιά φορά για χάρη της πρωτοτυπίας φτιάχνουν
απίστευτες βλακείες! Να τον χαίρεστε τον αδελφούλη.
Άντε πες κι εσύ…. Συγκρίνεται το σοκολατένιο κέικ με ένα καρπούζι;;;
Ευχαριστούμε πολύ!
Μα τι χρυσοχέρα αδελφούλα είσαι εσύ!!!!
Νομίζω ότι τόσο ο εορτάζων όσο και οι λοιποί καλεσμένοι, θα απόλαυσαν την πρωτότυπη τούρτα σου!
Φιλάκια, καλή βδομάδα!!
Είδες, είδες;
Αν μη τι άλλο, εντυπωσιάστηκαν!
Φιλάκια!
ΟΚ, το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά και η μητέρα σου παραήταν προχώ για την εποχή της!!!
Δεν έχω λόγια! Μόλις έκανα πιν την φοβερή τούρτα σου με σκοπό σε ένα από τα μελλοντικά γεννέθλια των κοριτσιών μου να την κάνω! Μπράβο σου για την άριστη εκτέλεση και για το πάρτι έκπληξη που οργάνωσες!!! Είσαι φοβερή αδελφούλα! 😉
Όσο για το καρπούζι – τούρτα (το πραγματικό καρπούζι τούρτα δηλαδή), έχω να πω μπλιάχ!
Είναι μόνο για να το βλέπεις ή να το παρουσιάσεις και να πουν όλοι "ααααααααααααα"!!!
Όχι όμως για να το τρως! Ξενέρωτο να περιμένεις γλυκό και να σου βγει φρούτο! Μπλιαχ ξανά !
Σε φιλώ πολύ! Χαίρομαι που επέστρεψες τόσο δυναμικά !!!!!!!!!!!!
Ε, μόνο που το μηλο έχει πολλά χιλιόμετρα να κανει μέχρι να φτάσει τη μηλιά…
Χαίρομαι πάρα πολύ που σου αρεσε τόσο! Ειδικά όταν θεωρω ότι είσαι από τις καλύτερα στο θέμα παιδική τούρτα Χρυσαυγή μου!
Φιλάκια πολλά και ευχαριστώ πολύ!!!
Όμορφη καρπουζότουρτα και τα σποράκια πολύ ωραία έκπληξη!
Φιλιά στην Ερατώ για τις ιδέες της!
Ζ.
Ευχαριστώ πολύ Ζαμπία μου! Τα σποτάκια είναι τελικά το μεγάλο χιτ!
Θα τα δώσω πολύ ευχαρίστως!
Θεική η τουρτα σου μέσα-εξω!
Αυτο το bonus μπορω να το εχω αυτη την στιγμη που μολις τελειωσα το μεσημεριανο και δεν έχω κάτι σε γλυκό?!
Να χαιρεσαι τον μικρο αδερφό 🙂