Ζυμαρικά, Κυρίως Πιάτα, Συνταγές

Κογχύλια στο φούρνο γεμιστά με κιμά και τυρί

28 Αυγούστου 2014

 

Που λέτε, φέτος στις διακοπές μου ήταν η πρώτη φορά που δεν πήρα μαζί μου βιβλία. Ή μάλλον ψέματα, την τελευταία στιγμή έβαλα μέσα στη βαλίτσα ένα βιβλίο, το οποίο σήμερα, 10 μέρες αφού επέστρεψα, βρίσκεται στο κομοδίνο μου, με το σελιδοδείκτη ακόμα στη σελίδα 45. Επειδή δεν με ξέρετε, θα πρέπει να σας πω ότι αυτό μέχρι πριν δύο χρόνια θα ήταν ανήκουστο, αν δεν είχα τελειώσει τουλάχιστον 5 βιβλία σε 20 μέρες θα σήμαινε ότι κάτι σοβαρό μου συμβαίνει, και οι δικοί μου θα τα είχαν χάσει. Αυτό βέβαια φέτος ήταν αδύνατο να συμβεί, αφού παλιότερα, όλα αυτά τα βιβλία τα διάβαζα ξαπλωμένη στην παραλία, ενώ φέτος, αυτό που έκανα καθημερινά στην παραλία ήταν ατέλειωτες βουτιές, πυργάκια στην άμμο με τα κουβαδάκια, και ατελείωτο πέταγμα πετραδακίων (?) στη θάλασσα.
Βέβαια, όλη αυτή η δραστηριότητα, εκτός από το προφανές όφελος του να περάσω πολύ και ποιοτικό χρόνο με το παιδάκι μου, είχε και άλλο ένα καλό… Απέκτησα το πιο τροπικό μαύρισμα των τελευταίων ετών! Μπορεί λοιπόν να μην πήρα βιβλία μαζί μου, πήρα όμως άπειρες σελίδες κομμένες από περιοδικά μαγειρικής, τις οποίες μάζευα εδώ και πολλά χρόνια, και έπρεπε επιτέλους να ξεκαθαρίσω. Κάποιες ήθελα να δοκιμάσω για το blog, κάποιες άλλες για να πειραματιστώ σε μαγειρικές “περιοχές” τις οποίες δεν κατέχω όσο θα ήθελα, κάποιες απλά γιατί τη δεδομένη στιγμή μου φάνηκαν ενδιαφέρουσες.
Ήμουν αποφασισμένη να μειώσω αυτές τις σελίδες σε έναν ρεαλιστικό αριθμό, και κυρίως να δω ποιες και πόσες θα μπορούσα να δοκιμάσω και να σας παρουσιάσω εδώ. Έτσι λοιπόν, κάποια μεσημέρια που το θηριάκι μου έπεφτε εξουθενωμένο από το πολύ παιχνίδι για ύπνο, εγώ έπαιρνα τη “δουλειά” μου και ξεκινούσα. Μέχρι να φύγουμε κατάφερα και μείωσα τις κομμένες σελίδες κατά το ήμισυ.
Εντάξει, δεν μπορώ να πω ότι όλα τα πειράματά μου άξιζαν. Όπως μια συνταγή για “τα πιο αφράτα και ζουμερά μπιφτέκια χωρίς ψωμί”, τα οποία δεν θα ήθελα να σχολιάσω καθόλου, αφού με το ζόρι καταφέραμε να τα καταπιούμε, τόσο “αφράτα” και “ζουμερά” ήταν. Ο δε Γιώργος, μόλις έβαλε μια μπουκιά στο στόμα του, μου την έφτυσε στα μούτρα και πήρε το ύφος: καλά ρε μάνα, εγώ γυρνάω πεινασμένος από τη θάλασσα κι εσύ μου δίνεις να φάω στόκο; Ακόμα και η σημερινή συνταγή μπορεί να ξεκίνησε από κάποια τέτοια σελίδα, αλλά στο τέλος, το μόνο που έμεινε από την αρχική, ήταν τα κοχύλια και ο κιμάς. Αλλά με συγχωρείτε, δεν μπορώ να ακολουθήσω μία συνταγή που στον τίτλο της περιέχει τις λέξεις “ελαφριά μπεσαμέλ” και στα υλικά απαριθμεί όλα τα απαραίτητα για μια “κανονική” μπεσαμέλ, στις κανονικές ποσότητες και από πάνω προσθέτει και καναδυό αβγά. Έφυγε λοιπόν τελείως η μπεσαμέλ, έμεινε ο κιμάς με μπόλικο ρεγκάτο, γέμισε τα κογχύλια, τα οποία στη συνέχεια “λούστηκαν” με μια κρεμώδη σάλτσα ντομάτας και φυσικά σκεπάστηκαν από μια γενναία ποσότητα επιπλέον τυριού.
Όχι λοιπόν ότι το φαγητό αυτό είναι κανένα αθώο, το ακριβώς αντίθετο, η γεύση του είναι αμαρτωλή όσο δεν πάει. Είναι όμως μια πανεύκολη συνταγή, και φυσικά δεν βλέπετε πουθενά στον τίτλο τη λέξη “ελαφριά”!

Η συνταγή

1 πακέτο ζυμαρικά μεγάλα κογχύλια
1/2 κιλό μοσχαρίσιο κιμά
1/4 κούπας ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο
100 γραμ. πελτέ ντομάτας
αλάτι, πιπέρι
2 κ.γ. πάπρικα γλυκιά
1/4 τυρί ρεγκάτο τριμμένο
250 γραμ. σάλτσα ντομάτας με βασιλικό, σπιτική ή έτοιμη
150 γραμ. κρέμα γάλακτος

Βράζουμε τα κογχύλια σε αλατισμένο νερό ανακατεύοντας πού και πού, τα αποσύρουμε από τη φωτιά λίγο πριν την ώρα που προτείνει το πακέτο (τα δικά μου έλεγαν 11-13 λεπτά, και τα έβρασα 10). Τα αφήνουμε να κρυώσουν λίγο για να μπορούμε να τα πιάσουμε και να τα γεμίσουμε.
Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το ελαιόλαδο, και μόλις ζεσταθεί προσθέτουμε το κρεμμύδι και το γυρνάμε λίγο, μέχρι να γυαλίσει ελαφρώς. Προσθέτουμε τον κιμά και τον καβουρδίζουμε καλά. Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να έχει αλλάξει τελείως το χρώμα του, και στη συνέχεια αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε τον πελτέ, την πάπρικα και αλατοπιπερώνουμε. Αφήνουμε να σιγοβράσει για περίπου 10-12 λεπτά. Θα πρέπει να μείνει ο κιμάς χωρίς καθόλου υγρά. Όταν είναι έτοιμος, αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το ρεγκάτο, αφήνοντας στην άκρη περίπου 100 γραμ. για να τα ρίξουμε από πάνω.
Ετοιμάζουμε τη σάλτσα, βάζοντας την έτοιμη σάλτσα ντομάτας σε ένα κατσαρολάκι, και την αφήνουμε να πάρει μία βράση. Προσθέτουμε και την κρέμα γάλακτος, ανακατεύουμε και σιγοβράζουμε για 1-2 λεπτά ακόμα.
Όταν ετοιμαστεί η σάλτσα, παίρνουμε μερικές κουταλιές και βάζουμε στον πάτο ενός ταψιού ή ενός πυρέξ, αλείφοντάς την να πάει παντού, ώστε να μην κολλήσουν τα κογχύλια. Παίρνουμε ένα-ένα τα κογχύλια και τα γεμίζουμε με το μείγμα του κιμά-τυριού. Τα τοποθετούμε δίπλα δίπλα στο ταψί, με το άνοιγμά τους όσο γίνεται, να είναι από πάνω. Τα περιχύνουμε με την υπόλοιπη σάλτσα και ρίχνουμε από πάνω το υπόλοιπο τυρί. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για περίπου μισή ώρα.

 

You Might Also Like

17 Comments

  • Reply ΕΛΕΝΑ 28 Αυγούστου 2014 at 07:52

    Πλέον μετά από τόσα χρόνια που μαγειρεύω, βλέποντας και μόνο τα υλικά της συνταγής, καταλαβαίνω αν είναι αποτυχία ή όχι. Ευτυχώς έχω το καλό, ότι ποτέ, αλλά ποτέ, δεν επηρεάζομαι από την φωτογραφία, η φωτογραφία είναι το μέσον που μπορεί να μας εξαπατήσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σε μια συνταγή.
    Πολύ καλά λοιπόν έκανες και άλλαξες τα φώτα στην αρχική συνταγή, κρίνοντας τι είναι αυτό που θα ταίριαζε στις γευστικές σας προτιμήσεις και επιτυγχάνοντας ένα πολύ νόστιμο αποτέλεσμα!
    Φιλάκια!

    • Reply Χρύσα 28 Αυγούστου 2014 at 19:42

      Ε, όταν είσαι τόσο έμπειρη μαγείρισσα, σίγουρα είναι διαφορετικα!
      Εγώ είμαι στις δοκιμές ακόμα! Ευτυχώς που οι περισσότερες πετυχαίνουν…
      Φιλάκια!

  • Reply Ελπίδα 28 Αυγούστου 2014 at 08:37

    μμμμμ τελεια.. Οτιδηποτε σε ζυμαρικο κατατάσσεται αυτοματα στην κατηγορία αγαπημένα!! καλη σου μερα Χρυσα μου

    • Reply Χρύσα 28 Αυγούστου 2014 at 19:43

      Εύκολο, γρήγορο, και με πολύ τυρί…. σίγουρη επιτυχία!

  • Reply kikitchen and the chef 28 Αυγούστου 2014 at 10:16

    Δεν ξερω αν ειναι η δεν ειναι ελαφρυ,δεν ξερω αν ειναι νοστιμο παντως οι φωτογραφιες σου ειναι θεικές και μου τρέχουν τα σαλια!!!

    • Reply Χρύσα 28 Αυγούστου 2014 at 19:44

      Σε ευχαριστώ πολύ Κικής, χαίρομαι που σου άρεσαν!

  • Reply mookies 28 Αυγούστου 2014 at 15:57

    Κατάφερες να την κάνεις τελικά πολύ λαχταριστή τη συνταγή!
    Έτσι είναι όμως, οι αποτυχίες είναι μέσα στο πρόγραμμα, μετά από λίγο καιρό
    μαθαίνεις να τις μετατρέπεις σε "αποδεκτούς" πειραματισμούς!

    • Reply Χρύσα 28 Αυγούστου 2014 at 19:45

      Ε, ναι, άλλωστε η μιση χαρά είναι στις δοκιμές! Πάντως η συγκεκριμένη έγινε γρήγορα αγαπημένη!

  • Reply AgapameAnDolmas 28 Αυγούστου 2014 at 20:23

    αυτη η συνταγη ειναι σημαδι απ τον θεο!!! πηρα και εγω κοχυλια να τα δοκιμασω και εψαχνα πω να τα κανω η με κιμα η με κοτοπουλο!! αυτο με τις συνταγες απ τα περιοδικα την εχω πατησει κι εγω! κεφτεδες χωρις ψωμι κανει και η μαμα μου αλλα βγανουν ζουμεροι και πολυ μαλακοι οχι σφιχτοι γτ δν εχουν το ψωμι. απλα διαλυονται ευκολα και θελει προσοχη στο τηγανι

  • Reply Ariadni St. 28 Αυγούστου 2014 at 22:48

    Εχω καιρό να κάνω κοχυλάκια! Με κόλασες!
    Καλό μας ξημέρωμα

  • Reply mia maria 29 Αυγούστου 2014 at 07:56

    Χαχα, όλοι με χαρτάκια από συνταγές κυκλοφορούμε!
    Πολύ ωραίο φαγητό! Καλοκαιρινο!

  • Reply Tante Kiki 30 Αυγούστου 2014 at 19:56

    Πράγματι έτσι ακριβώς συμβαίνει Χρύσα και με τα πιτσιρίκια που όταν εμφανίζονται το πολύ διάβασμα πάει περίπατο (εδώ συμβαίνει σε μένα που είμαι θεία όχι στις μαμάδες) αλλά και με τις συνταγές μαγειρικής από περιοδικά ακόμα και από βιβλία. Έχω κάνει διάφορες αποτυχημένες συνταγές που στην αρχή νόμιζα ότι έφταιγα εγώ αλλά από ένα σημείο και μετά έμαθα ότι αυτοί που τις γράφουν (και ας είναι σεφ γνωστοί) σπάνια τις δοκιμάζουν!!!!!!
    Πάντως το σημερινό φαγητό σου το λατρεύω και πρέπει να είναι πεντανόστιμο κι ας μην είναι αθώο!!!!
    Φιλιά!

  • Reply Beauty Follower 31 Αυγούστου 2014 at 10:34

    Νομιζω καλυτερα να μας μαγειρευεις απο το να διαβαζεις χα χα…
    ωραια συνταγη!

  • Reply Μarion, 4 Σεπτεμβρίου 2014 at 11:31

    Eτσι είναι Χρύσα μου. Κι εγώ διάβαζα παλιά στις διακοπές αρκετά.
    οταν ήταν μικρά τα παιδιά δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ γιατί είχα το νου μου σ αυτά.
    Τώρα θέλω να διαβάζω στη παραλία ''ανάλαφρα'' τύπου κουτσομπολιστικά περιοδικά (μονο τότε τα αγοράζω)χιχι…

    Πάντα υπάρχουν αποτυχημένες προσπάθειες. Και κάποιες συνταγές ασχετα με το τι φαίνεται στη φωτο, βγαίνουν χάλια.

    Τα κοχύλια γεμιστά πολύ μου αρέσουν. Με κιμά δεν τα έχω δοκιμάσει.
    Πολύ ωραία

    Φιλιά

  • Reply Dimitra 7 Σεπτεμβρίου 2014 at 15:21

    Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω (απο της Ζαμπίας τα κεφτεδακια!).
    Το blog σου και το ύφος του μου αρέσουν τρελά!! Θα δοκιμάσω και τις συνταγές σου λοιπόν ώστε να συμπληρωθεί το πακέτο:)
    Το φαγάκι αυτό μας ταιριάζει πολύ και θα υλοποιηθεί λίαν συντόμως!!
    Σε βρήκα και στο instagram.

    Όσο για τα βιβλία, σε νιώθω. Π.Π. Εποχή (προ παιδιών) διάβαζα καμιά 10αρια βιβλία όλο το καλοκαίρι. Τα τελεταία 8 χρόνια υπήρξε μεγάλο πλήγμα στην αναγνωστική μου διάθεση μιας και τον χρόνο εκείνο, τον διέθετα στα πιτσιρίκια μου. Φέτος ομως μεγάλωσαν!!! Χα χα χα. Διάβασα λοιπόν 6 βιβλία σε 1,5 μήνα! Άθλος:)
    Φιλια πολλά και θα τα λέμε Χρύσα:)

    • Reply Χρύσα 7 Σεπτεμβρίου 2014 at 19:17

      Καλώς ήρθες Δήμητρά μου!
      Αχ, τα κεφτεδάκια της Ζαμπίας… Χαίρομαι που σου αρέσει το myblissfood, εύχομαι να δοκιμάσεις και να σου αρέσουν και οι συνταγές μου!
      Και κυρίως χαίρομαι που με καταλαβαίνεις, χαχαχα!
      Φιλιά πολλά!

    • Reply Dimitra 9 Σεπτεμβρίου 2014 at 06:47

      Τα έφτιαξα χτες τα κοχύλια σου και τσακίσαμε ολο το πυρέξ μια 4μελη φαμίλια:)))
      Δεν βρήκα μεγαλα κοχύλια, πηρα τα μικρά, αλλά έγιναν εξίςου νόστιμα κι ας μην ήταν γεμισμένα με τον κιμά!!! Η σάλτσα ειχε μια απαλή και πολυ νόστιμη γεύση και η πάπρικα ηταν φανταστική πινελιά στον κιμά.
      Δεν ειμαι καλη μαγείρισσα και οταν βρίσκω και φτιάχνω πετυχημένες συνταγές και απογειώνομαι κουζινιστικά, ηδονίζομαι!!!!!

    Leave a Reply