Και τι να γράψεις για ένα ταψί γεμιστά; Βασικά, τι να γράψεις
για οποιοδήποτε φαγητό έχει μαγειρευτεί εκατομμύρια φορές από παραδοσιακές
νοικοκυρές, από μαγείρισσες σε παραδοσιακά μαγειρεία, από τηλεσέφ που θέλουν να
δείξουν όλοι το κάτι διαφορετικό, από ο-Θεός-να-τους-κάνει-μάγειρες σε παραθαλάσσια
τουριστικά μέρη που το κακοποιούν με όποιο τρόπο μπορούν, αρκεί να μπορούν να
το πασάρουν σε ανίδεους τουρίστες (όχι όλοι, ευτυχώς). Μπορείς να γράψεις για
τα δικά σου γεμιστά. Ή καλύτερα, μπορείς να γράψεις για το πόσο ιδιότροπη είσαι
γίνεσαι όταν πρόκειται να φας γεμιστά. Ναι, ναι, αυτό θα γράψεις.
για οποιοδήποτε φαγητό έχει μαγειρευτεί εκατομμύρια φορές από παραδοσιακές
νοικοκυρές, από μαγείρισσες σε παραδοσιακά μαγειρεία, από τηλεσέφ που θέλουν να
δείξουν όλοι το κάτι διαφορετικό, από ο-Θεός-να-τους-κάνει-μάγειρες σε παραθαλάσσια
τουριστικά μέρη που το κακοποιούν με όποιο τρόπο μπορούν, αρκεί να μπορούν να
το πασάρουν σε ανίδεους τουρίστες (όχι όλοι, ευτυχώς). Μπορείς να γράψεις για
τα δικά σου γεμιστά. Ή καλύτερα, μπορείς να γράψεις για το πόσο ιδιότροπη είσαι
γίνεσαι όταν πρόκειται να φας γεμιστά. Ναι, ναι, αυτό θα γράψεις.
Καταρχήν, να ξεκαθαρίζουμε τα βασικά. Ας υποθέσουμε ότι η
πλειοψηφία των κλασικών ταψιών με γεμιστά περιέχουν ίσες ποσότητες από ντομάτες
και πιπεριές. Σωστά; Ο λόγος, λοιπόν, που ο σημερινός τίτλος δε λέει «Ντομάτες
γεμιστές», αλλά λέει σκέτο «Γεμιστά» είναι απλός. Δεν υπάρχει περίπτωση, ποτέ,
για κανένα λόγο, με καμία αφορμή, όποιος κι αν τα έχει φτιάξει, να φάω πιπεριές
γεμιστές. Μη ρωτάτε γιατί. Γιατί έτσι. Είπαμε, ιδιότροπη. Άρα, όταν μιλάμε για
γεμιστά, μιλάμε μόνο, ΜΟΝΟ για ντομάτες.
πλειοψηφία των κλασικών ταψιών με γεμιστά περιέχουν ίσες ποσότητες από ντομάτες
και πιπεριές. Σωστά; Ο λόγος, λοιπόν, που ο σημερινός τίτλος δε λέει «Ντομάτες
γεμιστές», αλλά λέει σκέτο «Γεμιστά» είναι απλός. Δεν υπάρχει περίπτωση, ποτέ,
για κανένα λόγο, με καμία αφορμή, όποιος κι αν τα έχει φτιάξει, να φάω πιπεριές
γεμιστές. Μη ρωτάτε γιατί. Γιατί έτσι. Είπαμε, ιδιότροπη. Άρα, όταν μιλάμε για
γεμιστά, μιλάμε μόνο, ΜΟΝΟ για ντομάτες.
Μετά, είναι οι ντομάτες αυτές καθαυτές. Πώς πρέπει να είναι
οι ντομάτες; Α, εδώ υπάρχει άλλο θέμα. Οι ντομάτες πρέπει να έχουν μαγειρευτεί
τόσο ώστε να είναι μεν πολύ μαλακές, αλλά να ξεφλουδίζονται και εύκολα, γιατί η
φλούδα μου χαλάει τη γεύση. Πρέπει να φύγει.
οι ντομάτες; Α, εδώ υπάρχει άλλο θέμα. Οι ντομάτες πρέπει να έχουν μαγειρευτεί
τόσο ώστε να είναι μεν πολύ μαλακές, αλλά να ξεφλουδίζονται και εύκολα, γιατί η
φλούδα μου χαλάει τη γεύση. Πρέπει να φύγει.
Η γέμιση τώρα. Θερμή παράκληση προς τους απανταχού
παρασκευαστές γεμιστών. Μην φοβάστε το υγρό στη γέμιση, και μη φοβάστε να τα ψήσετε
λίγο παραπάνω. Άμα δεν μελώσει η γέμιση, να τρως την πιρουνιά και να γεμίζει το
στόμα σου, δεν είναι γεμιστά, είναι ντομάτες (πιπεριές θέλετε εσείς, κάντε ό,τι
καταλαβαίνετε) με ρύζι σπυρωτό. Κι εγώ άμα βλέπω το ρυζάκι ζωντανό, να ξεχωρίζει
κόκκος-κόκκος, δεν το πλησιάζω το πιάτο. Όσον αφορά την ποσότητα της γέμισης,
αυτή πρέπει πάντα να είναι περισσότερη από όση χρειάζεται για να γεμίσει τις ντομάτες
(είπαμε, ό,τι θέλετε), ώστε να περισσεύει και να τη ρίξουμε έτσι, μόνη της στο
ταψί. Αφήστε τους άλλους να τρώνε τα κανονικά, εσείς φάτε το γύρω-γύρω. Η απάντησή
μου πάντα στην ερώτηση της μαμάς μου «Πόσα γεμιστά να σου βάλω;» ήταν «Ένα, και
μπόλικο γύρω-γύρω».
παρασκευαστές γεμιστών. Μην φοβάστε το υγρό στη γέμιση, και μη φοβάστε να τα ψήσετε
λίγο παραπάνω. Άμα δεν μελώσει η γέμιση, να τρως την πιρουνιά και να γεμίζει το
στόμα σου, δεν είναι γεμιστά, είναι ντομάτες (πιπεριές θέλετε εσείς, κάντε ό,τι
καταλαβαίνετε) με ρύζι σπυρωτό. Κι εγώ άμα βλέπω το ρυζάκι ζωντανό, να ξεχωρίζει
κόκκος-κόκκος, δεν το πλησιάζω το πιάτο. Όσον αφορά την ποσότητα της γέμισης,
αυτή πρέπει πάντα να είναι περισσότερη από όση χρειάζεται για να γεμίσει τις ντομάτες
(είπαμε, ό,τι θέλετε), ώστε να περισσεύει και να τη ρίξουμε έτσι, μόνη της στο
ταψί. Αφήστε τους άλλους να τρώνε τα κανονικά, εσείς φάτε το γύρω-γύρω. Η απάντησή
μου πάντα στην ερώτηση της μαμάς μου «Πόσα γεμιστά να σου βάλω;» ήταν «Ένα, και
μπόλικο γύρω-γύρω».
Κι αφού έγινα όσο ρεζίλι μπορεί να γίνει άνθρωπος μια Πέμπτη
πρωί (και μάλιστα αυτοβούλως), μπορούμε να προχωρήσουμε και στις πιο κλισέ
απαιτήσεις, δηλαδή να συνοδεύονται από καλό τυρί φέτα, φρέσκο λευκό (απαραιτήτως
λευκό) ψωμάκι, να μην «κολυμπάνε» στο λάδι, και φυσικά, ιδανικά, να τρώγονται ένα
καλοκαιρινό μεσημεράκι, στην εξοχή, μετά το μπάνιο στη θάλασσα.
πρωί (και μάλιστα αυτοβούλως), μπορούμε να προχωρήσουμε και στις πιο κλισέ
απαιτήσεις, δηλαδή να συνοδεύονται από καλό τυρί φέτα, φρέσκο λευκό (απαραιτήτως
λευκό) ψωμάκι, να μην «κολυμπάνε» στο λάδι, και φυσικά, ιδανικά, να τρώγονται ένα
καλοκαιρινό μεσημεράκι, στην εξοχή, μετά το μπάνιο στη θάλασσα.
Η συνταγή
9-10 ντομάτες (ανάλογα με το μέγεθος)
½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα ή τριμμένα στο multi
1 κούπα ρύζι καρολίνα
½ κούπα ελαιόλαδο
1 κούπα μαϊντανό ψιλοκκομμένο
1 κ.σ. δυόσμο ξερό
αλάτι, πιπέρι
Αδειάζουμε τις ντομάτες από το εσωτερικό τους, το οποίο
πολτοποιούμε στο μπλέντερ. Σε ένα βαθύ τηγάνι ή σε μια κατσαρόλα, βάζουμε το λάδι
να ζεσταθεί και σωτάρουμε το κρεμμύδι. Ρίχνουμε τον κιμά και τον καβουρδίζουμε.
Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, και τις πολτοποιημένες ντομάτες, και αφήνουμε
τη γέμιση να πάρει μία βράση. Αποσύρουμε από τη φωτιά και γεμίσουμε τις άδειες
ντομάτες. Τις καπακώνουμε με το καπάκι τους τοποθετούμε δίπλα-δίπλα στο ταψί
και αν έχει περισσέψει γέμιση (βλέπε παραπάνω) τη ρίχνουμε γύρω από τις ντομάτες.
Προσθέτουμε περίπου μία κούπα νερό στο ταψί, πασπαλίζουμε τα γεμιστά με τριμμένη
φρυγανιά και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για μία ώρα περίπου.
πολτοποιούμε στο μπλέντερ. Σε ένα βαθύ τηγάνι ή σε μια κατσαρόλα, βάζουμε το λάδι
να ζεσταθεί και σωτάρουμε το κρεμμύδι. Ρίχνουμε τον κιμά και τον καβουρδίζουμε.
Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά, και τις πολτοποιημένες ντομάτες, και αφήνουμε
τη γέμιση να πάρει μία βράση. Αποσύρουμε από τη φωτιά και γεμίσουμε τις άδειες
ντομάτες. Τις καπακώνουμε με το καπάκι τους τοποθετούμε δίπλα-δίπλα στο ταψί
και αν έχει περισσέψει γέμιση (βλέπε παραπάνω) τη ρίχνουμε γύρω από τις ντομάτες.
Προσθέτουμε περίπου μία κούπα νερό στο ταψί, πασπαλίζουμε τα γεμιστά με τριμμένη
φρυγανιά και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για μία ώρα περίπου.
16 Comments
Κλασικά ξε κλασικά φιλενάδα, εγώ τα τσακίζω χαχα
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Και πολύ καλά κάνεις!!!
Φιλάκια!
ανετα γινεται πολεμος περι γεμιστων!! μισοι που τρωνε μονο ντοματες αλλοι με πιπεριες αλλοι ορφανα αλλοι με κιμα και παει λεγοντας!!! και γω το γυρω γυρω προτιμω παρα το γεμιστο ολοκληρο!!μεγαλο θεμα αυτο το μαδιστικο γιαγιαδιστικο καλοκαιρινο φαι!!
Μεγάλο θέμα, δε λες τίποτα! Ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του, το βασικό ειναι να γίνεται ίση η μοιρασιά!
Ιδιαιτέρως απαιτητική έως ιδιότροπη σε βρίσκω με τα γεμιστά! Μου θυμίζεις την αδερφή μου, έτσι και εκείνη με τα περισσότερα φαγητά. Και εμένα μου αρέσουν οι ντομάτες πιο πολύ αλλά αν τύχει τρώω και πιπεριές. Πάντως ότι τα θέλεις με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο, μπορώ να το καταλάβω, είναι μερικά φαγητά που μόνο έτσι τα ευχαριστιέσαι.
Μα το παραδέχομαι! Είμαι πολύ ιδιότροπη! Το καλό είναι ότι δεν ειμαι με πολλά φαγητά ετσι… Οπότε σώζεται η κατάσταση…
Κι εγώ με κιμά τα φτιάχνω τα γεμιστά, γιατί έτσι τα θέλουν οι άντρες μου, αλλά και τα ορφανά τα τσακίζω ευχαρίστως!
Λοιπόν, εγώ προτιμώ τις πιπεριές, δηλαδή όχι απλά προτιμώ, αλλά λατρεύω τις γεμιστές πιπεριές, οπότε δεν πρόκειται να τα χαλάσουμε στην μοιρασιά χα χα χαα
Λατρεμένο καλοκαιρινό φαγάκι, αν και εγώ τα φτιάχνω συχνά και τον χειμώνα, είμαστε οικογενειακά λάτρεις των γεμιστών!
Φιλάκια!
Ωραία, θα τρώγαμε μια χαρά μαζι! Κι εγώ τα κάνω καμια φορά και το χειμώνα, αλλά το καλοκαίρι τα τρώμε πολύ συχνά.
Φιλιά Έλενα!
Βρε κορίτσι, πώς γίνεται να μη σου αρέσουν οι πιπεριές 🙂
Έχεις πολύ κατασταλαγμένα γούστα σε ότι αφορά τα γεμιστά πάντως. Είναι ένα από τα πιάτα -σήμα κατατεθέν του καλοκαιριού και αν η μαγείρισσα είναι μαστόρισσα, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό!
Φιλιά
Έλα ντε, πώς γίνεται;
Α, εσύ είσαι πολύ ευγενική μαζί μου… κατασταλαγμένη, λες, ε; Έτσι θα με λέω κι εγώ λοιπόν! Θα συμφωνήσω απόλυτα, το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό!
Φιλάκια Ερμιόνη!
Δεν καταλαβα; Γιατι μονο ντοματες η πιπεριες; Χαθηκαν τα κολοκυθακια και οι μελιτζανες; Αλλα κι εγω γουσταρω πολυ τις ντοματες με λιγοτερες απαιτησεις απο σενα φυσικα και χωρις φετα φυσικοτατα!!!! Χαχαχαχα
Μου αρεσει η εντελως καλοκαιρινη σου φωτογραφιση, μου αρεσει το ταψακι ετσι οπως το βλεπω, η ιδιαιτερη συνταγη σου με το "γυρω- γυρω" και τελος οι ντοματουλες που εχουν ανοιχτει απο τη μερια του "ποπου" τους και οχι απο την αλλη, οπως τις κανω εγω. Χαχαχα
Καλο βραδυ τρελο κοριτσι!!!
Α, τώρα ανοίγεις άλλο κεφάλαιο! Για τα κολοκυθάκια ειδικά έχω άλλη συνταγή, ακόμα καλύτερη… Αλλά ας αφήσουμε κάτι και για του χρόνου το καλοκαίρι!
Χωρίς φέτα, το έχω εμπεδώσει… Πώπω, και έχω κι άλλες συνταγές στο πρόγραμμα που έχουν μπόλικη φέτα… Τι θα σε κάνω…
Ναι, είδες, τώρα το προσέχω ότι ίσως είναι ανάποδα ανοιγμένες οι ντομάτες, αλλά έτσι τις έχω συνηθίσει, οπότε μου βγαίνει πιο φυσικό έτσι… Για να ξεχωρίζει και το "καπάκι"!
Φιλάκια πολλά!
Χαχαχαχαχ οπαδός των γεμιστών δεν είμαι αλλά απόλαυσα τις "παραξενιές" σου γύρω από το πιάτο!!!
Την καλημέρα μου 🙂
Δεν πειράζει Δήμητρα που δεν σου αρέσουν, χαίρομαι όμως που γέλασες! Αυτός ήταν κι ο σκοπός!
Φιλιά πολλά!
Καλημέρα Κατασταλαγμένη, (όχι η καλημέρα, εσύ)!
Κααααλά, άμα μετά την ανάλυση σού έμειναν "τα γύρω-γύρω" για στείλε τα από ΄δω -με μπόλικη φέτα, βάλε και τη μερίδα της Χρυσαυγής- να ελέγξω αν όντως έτσι είναι!
Φιλάκια άπειρα, καλή συνέχεια. 🙂
υ.γ.
Και ναι, τις τομάτες τις αδειάζω πάντα από την αντίθετη μεριά του κοτσανιού… γιατί; Δεν ξέρω.
Ζ.
Tα γεμιστά το έχουν αυτό Χρύσα μου: οι μισοί τρώνε μόνο ντομάτες και οι άλλοι μισοί και τα υπόλοιπα λαχανικά (πιπεριές, μελιτζάνες κλπ). Εγώ τρώω ντομάτα και πιπεριά. τα παιδιά μου ΜΟΝΟ ντομάτες.
Μου άρεσε η αναλυτική περιγραφή της ''ιδιοτροπίας'' σου στα γεμιστά, που στα περισσότερα θα συμφωνήσω. Οταν είναι καλομαγειρεμένα είναι άπαιχτα.
Ωραίος και ο κιμάς, δίνει άλλη νοστιμιά. Τέλειο καλοκαιρινό φαγάκι.
Ωραίες οι φωτογραφίες σου.
Φιλιά πολλά