Αυτή η μαρμελάδα δε μοιάζει με καμία άλλη. Με καμία. Δεν ισχυρίζομαι ότι έφτιαξα την καλύτερη μαρμελάδα φράουλα του κόσμου, αλλά σκεφτείτε το λίγο, θα δείτε ότι έχω δίκιο. Αυτή η μαρμελάδα δε μοιάζει με καμία άλλη. Ούτε με κάποια μαρμελάδα αγορασμένη από κάποιο σούπερ μάρκετ, ή από κάποιο γυναικείο συνεταιρισμό. Ούτε με τη μαρμελάδα που μπορεί να φτιάχνει η γειτόνισσα, που μπορεί να είναι η καλύτερη μαγείρισσα. Ούτε καν με τη μαρμελάδα που μπορεί να έφτιαξα εγώ πέρυσι ή πρόπερσι. Αυτό είναι που μ’αρέσει στις χειροποίητες μαρμελάδες. Έχουν χαρακτήρα βρε αδερφέ. Η κάθε παρτίδα που θα φτιάξεις, δε θα μοιάζει ποτέ με την επόμενη. Μπορεί να βάλεις τα ίδια καλά υλικά, να τη βράσεις τον ίδιο χρόνο με το ρολόι, αλλά ποτέ δεν θα είναι η ίδια. Θαρρείς και με έναν μαγικό τρόπο, κλείνεις μέσα στο βαζάκι τη στιγμή που την έφτιαξες.
Υπάρχουν μαρμελάδες που τις θυμάμαι ακόμα. Εκείνη η τελευταία παρτίδα ροδάκινο που έφτιαξε η γιαγιά μου, και την τρώγαμε λίγη λίγη μην τυχόν και τελειώσει, εκείνη η πρώτη που έφτιαξα εγώ πριν από αρκετά χρόνια που δε μου είχε πει κανείς ότι πρέπει να είμαι πάνω από την κατσαρόλα όσο βράζει, κι εγώ έφυγα για λίγο και μετά καθαρίζαμε μαρμελάδες πάνω, κάτω και πίσω από την κουζίνα για πολύ καιρό (ακόμα και μέσα στο φούρνο είχε μπει η άτιμη). Εκείνες τις φοβερές και ιδιαίτερες μαρμελάδες που προέκυπταν από πειραματισμούς που έκανε η μαμά μου και το Χαρικλάκι στη Χαλκιδική, το καλοκαίρι που ήμουν 8 μηνών έγκυος, και μου έφερναν όλη την ώρα να “δοκιμάζω”…
Και πάντα η ίδια κουβέντα: “Θυμάσαι εκείνη τη μαρμελάδα που….” Πάντα θυμάμαι. Κάθε φορά που ανοίγω ένα βάζο μαρμελάδα που έφτιαξα εγώ, η μαμά μου ή κάποιος άλλος που μου τη χάρισε, νομίζω ότι θυμάμαι, σκέφτομαι και συγκρίνω. “Καλή αυτή, αλλά εκείνη που είχαμε κάνει τότε, που είχε μέσα και λίγο από εκείνο, που την είχαμε κάνει και ένα ωραίο τέτοιο γλυκό, θυμάσαι;” Αντιλαμβάνομαι ότι μόλις έγραψα τη λέξη θυμάμαι/θυμάσαι τέσσερις φορές σε μια παράγραφο, αλλά δεν θα σβήσω ούτε μία. Γιατί αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω. Ένα βάζο μαρμελάδα που φτιάχνεις μόνος σου δεν είναι ποτέ μόνο φρούτα με ζάχαρη που βράζουν… Είναι πολλά παραπάνω. Για μένα τουλάχιστον.
Έτσι λοιπόν, αυτή η παρτίδα μαρμελάδα φράουλα είναι αυτή που φτιάξαμε το Σάββατο το απόγευμα μαζί με τη μανούλα μου, αυτή που εγώ επέμενα να βάλω παραπάνω βανίλια (και καλά έκανα, έγινε άλλο πράγμα!), αυτή που έγινε με ένα κασόνι φράουλες για να μοιραστεί η περισσότερη, αυτή που όσο έβραζε, εγώ δεν το κούνησα ρούπι από την κουζίνα, γιατί φοβόμουν.
Και όσο έβραζε φυσικά εμείς λέγαμε “θυμάσαι κι αυτή που….” και κάναμε τα σχέδια για τις επόμενες που θα φτιάξουμε φέτος το καλοκαίρι…
Κι επειδή κάτι μου λέει ότι αυτή μπορεί να γίνει και η δική σας αγαπημένη φετινή μαρμελάδα, δοκιμάστε την, και μην ξεχάσετε να διαβάσετε τα πολύ χρήσιμα tips μετά τη συνταγή!
Καλή επιτυχία!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
- 3,5 κιλά φράουλες (το βάρος αφού καθαρίσουμε τα κοτσάνια)
- 2 κιλά ζάχαρη
- 4 λοβούς βανίλιας
- 1 μήλο τριμμένο
- Ξεκινάμε από την προηγούμενη μέρα, πλένοντας και στραγγίζοντας καλά τις φράουλες.
- Τις βάζουμε ολόκληρες σε μια μεγάλη κατσαρόλα μαζί με τη ζάχαρη. Προσέχουμε η ζάχαρη να καλύπτει πλήρως τις φράουλες.
- Κλείνουμε την κατσαρόλα και την αφήνουμε έτσι, κλειστή, χωρίς να ανάψουμε φωτιά, για όλο το βράδυ.
- Την επόμενη μέρα ανακατεύουμε λίγο (θα έχουν βγάλει ζουμάκι οι φράουλες) και ανάβουμε τη φωτιά, αρχικά σε μέτρια θερμοκρασία.
- Σκίζουμε κατά μήκος τους λοβούς τις βανίλιας και τους ρίχνουμε στην κατσαρόλα.
- Προσθέτουμε και το τριμμένο μήλο και μόλις ζεσταθεί αρκετά η κατσαρόλα, ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στο μέγιστο.
- Σε όλη τη διάρκεια του βρασμού προσέχουμε φυσικά να μην απομακρυνθούμε, αλλά και να αφαιρούμε τον αφρό που θα σχηματίζεται στην κορυφή της μαρμελάδας.
- Μόλις δούμε ότι αρχίζει να φουσκώνει πολύ και να βράζει πολύ έντονα, χαμηλώνουμε πάλι τη θερμοκρασία και αφήνουμε να βράζει για περίπου μία ώρα, μπορεί και λίγο παραπάνω.
- Για να δούμε αν είναι έτοιμη, βάζουμε ένα πιάτο στο ψυγείο, το βγάζουμε κρύο, ρίχνουμε μια κουταλιά μαρμελάδα και το ξαναβάζουμε για κανένα λεπτό στο ψυγείο. Το βγάζουμε και βλέπουμε πόσο έχει πήξει η μαρμελάδα. Είναι έτοιμη όταν γέρνουμε το πιάτο και δεν τρέχει σαν σιρόπι.
- Όταν δούμε ότι έχει πήξει αρκετά η μαρμελάδα, ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε.
- Αφαιρούμε τους λοβούς βανίλιας και αν δε θέλουμε να έχει μεγάλα κομμάτια φρούτου μέσα, τη χτυπάμε λίγο με το ραβδομπλέντερ.
- Όταν είναι έτοιμη, τη μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
- Το τριμμένο μήλο το βάζουμε γιατί έχει πηκτίνη και θα βοηθήσει στη σύσταση της μαρμελάδας, δεν το καταλαβαίνουμε στη γεύση. Αν θέλουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κουκούτσια και φλούδες από μήλο μέσα σε ένα τουλπάνι.
- Τον αφρό που θα αφαιρέσετε, μην τον πετάξετε κατευθείαν! Σουρώστε τον σε πολύ πολύ ψιλό σουρωτήρι και θα έχετε ένα τέλειο σιρόπι για παγωτά ή ποτά. Ό,τι μείνει στο σουρωτήρι, αυτό πετάξτε το.
- Το λεμόνι το βάζουμε για να μη ζαχαρώσει η μαρμελάδα.
- Την ποσότητα της βανίλιας μη τη φοβηθείτε, είναι πολλές οι φράουλες, και επίσης θέλουμε η γεύση της να είναι εμφανής.
24 Comments
Η ισχύς εν τη ενώσει.
Μάνα και κόρη έδωσαν εκρηκτικό συνδυασμό και δημιουργήθηκε μια τέλεια μαρμελάδα και ένα τόσο τρυφερά γραμμένο κείμενο!
Μου έφτιαξες τη μέρα!
Καλημέρα!
Χεχε, ναι όντως ό,τι κάνουμε παρέα γίνεται πάντα τέλειο!
Το συγκεκριμένο κείμενο βγήκε τελείως απρογραμμάτιστα τρυφερό, όπως το λες, άλλα είχα σκοπό να γράψω, αλλά παρασύρθηκα από το συναίσθημα το καρκινάκι….
Ευχαριστώ πολύ!
Κάθε φορά είναι διαφορετική για΄τι έχει διαφορετικά φρούτα ( οι καιρικές συνθήκες πάντα τα επηρεάζουν) και επιπλέον έχει διαφορετικά συναισθήματα που τις συνοδεύουν!
Υπέροχες ετικέτες.
Έχεις πολύ δίκιο Ξανθή, φυσικά τα φρούτα δεν μπορούν ποτέ να είναι τα ίδια. Και τα συναισθήματα βεβαίως βεβαίως!
Οι ετικέτες είναι πολύ καλοφτιαγμένες, και έχει μεγάλη ποικιλία το συγκεκριμένο site, δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω!
Μαρμελάδα φράουλα που μοσχοβολάει βανίλια …… σούπερ!!!!!!
Μπράβο σε μανούλα και κορούλα!!
Οι ετικέτες πολύ όμορφες!
Φιλιά, καλή βδομάδα!
Μοσχοβολάει δεν θα πει τίποτα!
Ευχαριστούμε πολύ και οι δύο!
Φιλάκια Έλενα!
Απίστευτο…..πριν λίγο έψαχνα συνταγή για μαρμελάδα κι έχω βάλει τις φράουλες με τη ζάχαρη στη κατσαρόλα….!!!!
Τώρα είδα τη δικιά σου και θα βαλω κι εγώ βανίλια, της πάει πολύ!!!
Στείλε κανα βάζο..βλέπω φτιάξατε πολλά!!!
Μπράβο και στις δυό σας!!!
Θα χαζέψω και το σάιτ με τις ετικέτες! Ωραίο φαίνεται!!
Φιλιά!
Βάλε μπόλικη, μη τη λυπηθείς, και θα με θυμηθείς!
Θα στείλω από τη δικιά μου, στείλε κι εσύ από τη δικιά σου 😉
Φιλάκια!
Η κα Ερατώ ξαναχτύπησε σε συλλογική ετοιμασία φραουλομαρμελάδας!
Χρύσα μου, αυτά τα κοινά μαγειρέματα είναι ευτυχία όταν προκύπτουν. Μεταφέρεται και το πνεύμα των στιγμών στη γεύση των εδεσμάτων μας.
Καλοφάγωτη!
*…κι εγώ έχω βάλει σε μπωλ τις φράουλες κομμένες σε φέτες, με λίγη ζάχαρη και πολύ brandy, όπου θα "ντεκοράρουν" σε λίγο το απογευματινό μας παγωτό βανίλια στη βεράντα…:)
Z.
Την κ. Ερατώ έχω τάξει στον εαυτό μου ότι θα την κάνω διάσημη (θα το δει και θα τα ακούσω, χιχι…)!
Προσπαθούμε να έχουμε πολλές τέτοιες "ευτυχίες" οι δυο μας!
Αυτό με το brandy….. ε, πώς θα γίνει να το δοκιμάσουμε κι εμείς;… Μου ακούγεται πολύ ενδιαφέρον!
Φιλάκια Ζαμπία!
καλώς σε βρήκα Χρύσα μου.. Μου άρεσε πολύ το Blog και οι συνταγές και ο τροπος που γράφεις.. Θα τα λέμε συχνά συμπολίτισσα!!! πολλά φιλιά και ps η μαρμελάδα τα σπάει και η μαμά σου έχει φοβερό όνομα!!!
Καλώς όρισες Ελπίδα μου! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το μπλογκοσπιτάκι μου!
Εννοείται θα τα λέμε συχνά!
Ευχαριστώ πολύ και θα το μεταφέρω!!!
Τι γλυκιά ανάρτηση!
Τόσο ως προς τον πρόλογο όσο και σε σχέση με το καθαρά μαγειρικό κομμάτι!
Από τις πλέον αγαπημένες μαρμελάδες… και νομίζω ότι πολύ καλά έκανες και επέμεινες για την προσθήκη βανίλιας!
Φιλιά!
Ε, μαρμελάδα φτιάξαμε, γλυκιά βγήκε κι η ανάρτηση… τελικά! Γιατί όπως είπα και στη Χρυσαυγή παραπάνω, άλλα ήθελα να πω, άλλα σκεφτόμουν, κι άλλα έγραψα τελικά…. με παρέσυρε το συναίσθημα… και το άρωμα φράουλα-βανίλια που πλημμύρισε το σπίτι!
Φιλάκια Ερμιόνη μου!
Η πιο αγαπημένη μου μαρμελάδα!! Και τώρα την έκανες ακόμα καλύτερη!! Μπράβο !!!
Καλό βράδυ κοριτσάκι μου!!
Ευχαριστώ πολύ πολύ Λίλια!
Αν σου αρέσει η φράουλα, αυτή θα τη λατρέψεις!
καλημερα!!! η 2η αγαπημενη μαρμελαδα μετα το βερίκοκο!!! εκανα πριν λιγες μερες αλλα δεν σκεφτηκα να βαλω βανίλια!! φανταζομαι μυρωδια ε!! αν βαζει κ η μαμα το χερακι της τυφλα να χουν οι πενταστερες παριζιάνικες μαρμελάδες ! 😉
Καλέ ποιες παριζιάνικες….. Τι να μας πουν….
Θα ακολουθήσει βερύκοκο οπωσδήποτε μόλις βγουν τα καλά! Και με ανάλογα "πειραγμένη" συνταγή!
Υπέροχη μαρμελάδα, υπέροχα βαζάκια, υπέροχες ετικέτες!
Αισθητική + νοστιμιά! Μπράβο, Χρύσα μου!
Ε, για μια αισθητική ζούμε Λένια! Προσπαθούμε να ομορφαίνουμε την καθημερινότητα με κάθε τι που μπορούμε!
Ευχαριστώ!
Πολύ όμορφη! Τι χρώμα! Γεια στα χέρια σας!
Ευχαριστούμε πολύ!
Χρώμα κατακόκκινο και άρωμα βανίλιας!
Καλημέρα Χρύσα μου και καλή εβδομάδα!!!! Υπέροχη και πολύ αρωματική πρέπει να έγινε η μαρμελάδα σας!!! Τέλεια και η παρουσίασή της αλλά και το κείμενο!!!! Γεια στα χέρια σας!!!
Φιλιά!
Ω τι ωραία που θα είναι! Δέχεστε παραγγελίες;