World baking day χθες, και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην το δω σαν μια ευκαιρία να ψήσω κάτι. Και μια και στα δικά μας έχει επικρατήσει ως η Παγκόσμια Ημέρα Κέικ, είπα να ακολουθήσω κι εγώ. Μεταξύ μας, μάλλον αφορμή έψαχνα, γιατί κάτι με τις δίαιτες, κάτι με την άνοιξη που ήρθε για τα καλά και δεν καθόμαστε και πολύ στο σπίτι μας πια, είχα πολύ καιρό να φτιάξω οτιδήποτε “κεκοειδές” (αγαπημένη λέξη…), πράγμα ανήκουστο για μένα.
Τα συγκεκριμένα κεκάκια τα έχω φτιάξει πάρα πολλές φορές, άλλοτε επιτυχημένα, άλλοτε όχι τόσο. Τα έχω δοκιμάσει δε, με πάρα πολλές διαφορετικές γεύσεις μαρμελάδας, κι έχω καταλήξει σε κάποιες αγαπημένες μου. Μία από αυτές είναι και η φράουλα. Όταν λοιπόν την περασμένη εβδομάδα έφτιαξα αυτή τη μαρμελάδα φράουλα, σκέφτηκα ότι αυτά τα κεκάκια έπρεπε οπωσδήποτε να περιέχουν αυτή, και καμία άλλη. Είναι από αυτά τα μείγματα κέικ που ξεκινάνε λίγο ανάποδα από τα κανονικά, με το λιώσιμο του βουτύρου με τη σοκολάτα, και όλη η διαδικασία γίνεται μέσα σε κατσαρόλα και είναι πάρα μα πάρα πολύ εύκολη. Και φυσικά γρήγορη.
Από όσες φορές όμως κι αν τα έφτιαξα, ελάχιστες μπήκα στη διαδικασία να τα “στολίσω”. Είπα όμως αυτή τη φορά, ε, παγκόσμια ημέρα είναι αυτή, ας κάνουμε κι εμείς το κατιτίς παραπάνω. Βουτυρόκρεμα. Η δεύτερη φορά που φτιάχνω. Όχι μόνο για το μπλογκ, γενικότερα. Και μου αρέσει, ενώ δεν είμαι πολύ “του βουτύρου”, με την έννοια ότι όπου μπορώ, θα το αποφύγω. Αλλά αυτή βουτυρόκρεμα…. ααααχχχ…. Βουτυράτη όσο πρέπει, γλυκιά όσο πρέπει, και με την προσθήκη της μαρμελάδας, που θεώρησα απαραίτητη για να είναι αισθητή η παρουσία της σε όλο το cupcake.
Η φετινή αυτή παγκόσμια ημέρα μας ζητάει όχι μόνο να φτιάξουμε κάποιο κέικ, αλλά να το φτιάξουμε για κάποιον, να το αφιερώσουμε, ας πούμε σε κάποιον. Ε, λοιπόν εγώ σκέφτηκα, ότι θέλω να το αφιερώσω στις καινούργιες μου φίλες, τις bloggers που εδώ και επτά μήνες που έφτιαξα αυτήν εδώ τη σελίδα (και ίσως και πιο πριν…), με έχουν βοηθήσει πολύ με τα σχόλια, τις συμβουλές τους, την επικοινωνία τους μαζί μου, και που, με τον τρόπο τους, με “έβαλαν” από την αρχή στην παρέα τους, μια παρέα γεμάτη ταλέντο, μεράκι και όρεξη για μαγειρική, φωτογραφία, επικοινωνία. Λυπάμαι μόνο που δεν μπορώ να δω από κοντά τις φίλες μου και να μοιραστώ μαζί τους αυτό το γλυκάκι.
Η συνταγή (για 12 cupcakes)
Για τα κεκάκια
125 γραμ. βούτυρο
100 γραμ. κουβερτούρα
300 γραμ. μαρμελάδα φράουλα
100 γραμ. ζάχαρη
2 αβγά
150 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
Σε ένα κατσαρολάκι, με αντικολλητικό πάτο κατά προτίμηση, βάζουμε το βούτυρο και την κουβερτούρα να λιώσουν και ανακατεύουμε. Λίγο πριν λιώσουν τελείως, αποσύρουμε από τη φωτιά και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε μέχρι να γίνουν ένα ενιαίο μείγμα. Αφήνουμε να κρυώσει λίγο, και μόλις γίνει χλιαρό, προσθέτουμε τη ζάχαρη και τη μαρμελάδα (δες tip παρακάτω). Χτυπάμε ελαφρώς τα αβγά και τα προσθέτουμε. Τέλος, ρίχνουμε το αλεύρι κοσκινισμένο και συνεχίζουμε το ανακάτεμα, μέχρι να έχουμε ένα ομοιόμορφο μείγμα. Βάζουμε τα ειδικά χαρτάκια σε μία φόρμα για muffins και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 25 λεπτά. Δοκιμάζουμε με με τη μέθοδο της οδοντογλυφίδας αν είναι έτοιμα, και τα αφήνουμε να κρυώσουν καλά.
Προσαρμογή συνταγής από αυτή
Για την επικάλυψη βουτυρόκρεμας
125 γραμ. βούτυρο (σε θερμοκρασία δωματίου)
350 γραμ. ζάχαρη άχνη
75 ml κρέμα γάλακτος
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας ή 1 κάψουλα βανιλίνης
3 κ.σ. μαρμελάδα φράουλα
Σε ένα μεγάλο μπωλ χτυπάμε με το μίξερ το βούτυρο μέχρι να γίνει αρκετά κρεμώδες. Προσθέτουμε τα 250 από τα 350 γραμ. άχνης ζάχαρης και συνεχίζουμε το χτύπημα. Ρίχνουμε την κρέμα γάλακτος, τη βανίλια και τη μαρμελάδα (ισχύει ξανά το tip παρακάτω). Ρίχνουμε σταδιακά την υπόλοιπη ζάχαρη, μέχρι να δούμε ότι η κρέμα έχει υφή σφιχτή-σταθερή και λεία.
Προσαρμογή συνταγής από αυτή
Όταν τα κεκάκια μας κρυώσουν τελείως, βάζουμε σε σακούλα κορνέ τη βουτυρόκρεμα και τα καλύπτουμε.
Tips
– Αν η μαρμελάδα μας έχει μεγάλα κομμάτια φρούτου μέσα, καλό είναι να τη χτυπήσουμε λίγο με το ραβδομπλέντερ (ή στο μούλτι, αν δεν έχουμε), γιατί διαφορετικά τα κομμάτια θα βαρύνουν τα κεκάκια και θα τα κάνουν να “κάτσουν” (σας το λέω γιατί έχω πάθει κι έχω μάθει). Το ίδιο κάνουμε και για την κρέμα, για να είναι πιο ομοιόμορφη η υφή της.
– Η δική μου εκδοχή έχει λιγότερη ζάχαρη από την αρχική συνταγή. Αν η μαρμελάδα που θα χρησιμοποιήσετε δεν είναι πολύ γλυκιά, (λόγω ζάχαρης ή και φρούτου) μπορείτε να βάλετε 150 γραμ. ζάχαρη. Αν η μαρμελάδα είναι πολύ γλυκιά, βάλτε και λιγότερη από τη δική μου.
-Μπορείτε να βάλετε μερικές σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής στην κρέμα, για να γίνει πιο όμορφη.
18 Comments
καλημέρα!! τι υπεροχα τα κεκάκια σου!! ρομαντικα!! φαινονται πεντανόστιμα!
Ευχαριστώ Αναστασία μου! Χαίρομαι που σου άρεσαν!
Καλημέρα Χρύσα!!! Τί υπέροχα τα κεκάκια σου!!! Νοστιμότατα, της εποχής και πανέμορφα!!!! Πολύ ωραία παρουσίαση!!!
Φιλιά!
Ε, ναι, η εποχή απαιτεί φραουλογλυκά!
Ευχαριστώ πολύ Κική!
Καλημέρα!!
Ωραία ροζουλιά καπκέικς!
Ροζουλιά και κοριτσίστικα, για τις φίλες μου!
Γουάου!
Κατ΄αρχίν τέλεια φωτογραφιση!!!
Τα κοιτάω και τα ξανακοιτάω και δεν τα χορταίνω.
Είναι φοβερά. Και φυσικά η συνταγή όπως είπες, πανεύκολη και σούπερ νόστιμα φαίνονται.
Μου αρέσουν πολύ σε όλα τους. Μπράβο βρε Χρύσα!!!
Εντάξει, με τοσο καλα λόγια, δικαιούσαι κεκάκι! Και μαλλον όχι μόνο ένα!
Ευχαριστώ Χρυσαυγή μου!
Τι γλυκιά αφιέρωση!!!
Και τόσο …. φραουλονόστιμη!!!!
Καλή βδομάδα Χρύσα μου, φιλάκια!
Γλυκιά σαν τις φίλες μου!
Φιλάκια Έλενα!
τελειες οι φωτογραφίες και το cupcake φαινεται τοσο λαχταριστό και φραουλένιο… Το pinαρω για μελλοντική χρηση..χεχε… φιλιά
Ευχαριστώ πολύ Ελπίδα μου, είναι όντως πολύ πολύ φραουλενιο!
Να τα κάνεις, η μέχρι τώρα εμπειρία μου λέει ότι κάνουν θραύση σε μικρά στοματακια! 😉
Φιλάκια πολλά!
Δείχνουν υπέροχα!
Ο συνδυασμός της σοκολάτας με τη φράουλα είναι φοβερός.
Αν θέλεις σου στέλνω διεύθυνση και μου στέλνεις 2-3 να δοκιμάσω ναι;
Χαχαχα, ε ναι, νομίζω επιβάλλεται!
Άλλωστε είσαι οπωσδήποτε μέσα στις πρωτες στις οποίες είναι αφιερωμένα Ερμιόνη…
Φιλάκια πολλά!
Δεν θα ησυχάσω ποτέ μου με τόσες νοστιμιές! Αχ σοκολατοφραουλένια μου Χρύσα, κατάφερες να με κάνεις να τα ονειρεύομαι!!
Έλα ρε Λίλια, δε φταίω…. Η παγκόσμια ημέρα….
Κληνυχτα και όνειρα γλυκά! 😉
Υπέροχη φωτογράφιση για ένα γλυκάκι που σίγουρα την αξίζει!
Φιλάκια!
Φραουλολαχτάρησα με τα κεκάκια σου Χρύσα μου!
..κια ότι σκεφτόμουν ότι μου λείπει πολύ τελευταία μια τέτοια δαγκωνιά!
Όμορφες φωτογραφίες!
Z.