Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά!
Εύχομαι να περάσατε όλοι καλά και να φάγατε καλύτερα! Εμείς πάντως
τα καταφέραμε και τα δύο, όσο κι αν ο καιρός προσπάθησε να μας πτοήσει……
τα καταφέραμε και τα δύο, όσο κι αν ο καιρός προσπάθησε να μας πτοήσει……
Για σήμερα σας έχω το γλυκό των γλυκών. Για μένα προσωπικά,
το τραπέζι του Πάσχα αξίζει για τους μεζέδες που βγαίνουν και συνοδεύουν το
τσιπουράκι όση ώρα σουβλίζεται το καημένο το αρνάκι, και για αυτό το γλυκό. Επειδή
όμως το γλυκό αυτό δεν το έφτιαξα εγώ, ζήτησα από τη χρυσοχέρα που το έφτιαξε
να μου γράψει δυο λογάκια γι’ αυτό, και να μου δώσει τη συνταγή.
το τραπέζι του Πάσχα αξίζει για τους μεζέδες που βγαίνουν και συνοδεύουν το
τσιπουράκι όση ώρα σουβλίζεται το καημένο το αρνάκι, και για αυτό το γλυκό. Επειδή
όμως το γλυκό αυτό δεν το έφτιαξα εγώ, ζήτησα από τη χρυσοχέρα που το έφτιαξε
να μου γράψει δυο λογάκια γι’ αυτό, και να μου δώσει τη συνταγή.
Ορίστε λοιπόν:
Η φιλοξενούσα blogger σας Χρύσα, είχε την τύχη να έχει
στη ζωή της δύο εκπληκτικές γιαγιάδες ˙ η μία με καταγωγή από τον Πόντο, η άλλη
από την Καππαδοκία. Έξυπνες και οι δυο, τρυφερές, χαρούμενες, η χαρά της ζωής,
και βέβαια καταπληκτικές και, παρά την εποχή τους, ψαγμένες μαγείρισσες. Πολλές
από τις συνταγές της blogger προέρχονται από τις κουζίνες των ψαγμένων γιαγιάδων της, είτε
αυτούσιες, είτε πειραγμένες από την εξίσου ψαγμένη εγγονή. Η σημερινή συνταγή
που θα σας δώσω είναι το καλό γλυκό της γιαγιάς Σοφίας, της Πόντιας, και το λέω
καλό γιατί δεν έλειπε ποτέ από τα επίσημα καλέσματα, τραπεζώματα, απογευματινά
τσάγια με τις φιλενάδες, και βέβαια Χριστουγεννιάτικα και Πασχαλινά οικογενειακά
γεύματα. Το Εκμέκ Κανταΐφι. Η χαρά του κάθε γλυκατζή. Η τέλεια κατάληξη κάθε γεύματος,
όσο κι αν έχεις φάει, γιατί, ως γνωστόν, στο στομάχι όόόλων των καλοφαγάδων υπάρχει
ξεχωριστό διαμέρισμα για επιδόρπιο, το οποίο ποτέ μα ποτέ δε γεμίζει με άλλου είδους
τροφή. Ιδού λοιπόν το καλό γλυκό της γιαγιάς Σοφίας. Α! και για να σας συστηθώ,
είμαι “the go-between” των γιαγιάδων και της
εγγονής, η μαμά της blogger,
η Ερατώ.
στη ζωή της δύο εκπληκτικές γιαγιάδες ˙ η μία με καταγωγή από τον Πόντο, η άλλη
από την Καππαδοκία. Έξυπνες και οι δυο, τρυφερές, χαρούμενες, η χαρά της ζωής,
και βέβαια καταπληκτικές και, παρά την εποχή τους, ψαγμένες μαγείρισσες. Πολλές
από τις συνταγές της blogger προέρχονται από τις κουζίνες των ψαγμένων γιαγιάδων της, είτε
αυτούσιες, είτε πειραγμένες από την εξίσου ψαγμένη εγγονή. Η σημερινή συνταγή
που θα σας δώσω είναι το καλό γλυκό της γιαγιάς Σοφίας, της Πόντιας, και το λέω
καλό γιατί δεν έλειπε ποτέ από τα επίσημα καλέσματα, τραπεζώματα, απογευματινά
τσάγια με τις φιλενάδες, και βέβαια Χριστουγεννιάτικα και Πασχαλινά οικογενειακά
γεύματα. Το Εκμέκ Κανταΐφι. Η χαρά του κάθε γλυκατζή. Η τέλεια κατάληξη κάθε γεύματος,
όσο κι αν έχεις φάει, γιατί, ως γνωστόν, στο στομάχι όόόλων των καλοφαγάδων υπάρχει
ξεχωριστό διαμέρισμα για επιδόρπιο, το οποίο ποτέ μα ποτέ δε γεμίζει με άλλου είδους
τροφή. Ιδού λοιπόν το καλό γλυκό της γιαγιάς Σοφίας. Α! και για να σας συστηθώ,
είμαι “the go-between” των γιαγιάδων και της
εγγονής, η μαμά της blogger,
η Ερατώ.
Χρόνια πολλά και καλά μαγειρέματα.
Η συνταγή (για ταψί διαμέτρου 32 εκ.)
½ κιλό φύλλο κανταΐφι
250
γραμ. φρέσκο βούτυρο λιωμένο
γραμ. φρέσκο βούτυρο λιωμένο
για το σιρόπι
1 κιλό
ζάχαρη
ζάχαρη
1 λίτρο
νερό
νερό
λίγο λεμόνι
για την crème patisserie
1 λίτρο
γάλα
γάλα
125
γραμ. αλεύρι
γραμ. αλεύρι
200
γραμ. ζάχαρη
γραμ. ζάχαρη
5 αβγά
άρωμα βανίλιας (1 λωβό, ή 2 κ.σ. εκχύλισμα)
λίγη σαντιγί για επικάλυψη
αμύγδαλο φιλέ ή καραμελωμένο
Ετοιμάζουμε πρώτα το σιρόπι, το οποίο πρέπει να είναι σε
θερμοκρασία δωματίου. Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό και το λεμόνι σε κατσαρολάκι
να πάρει μία βράση, αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει.
θερμοκρασία δωματίου. Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό και το λεμόνι σε κατσαρολάκι
να πάρει μία βράση, αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει.
Στρώνουμε το κανταΐφι στο ταψί, αφού το «ξεμαλλιάσουμε» καλά.
Ραντίζουμε με το λιωμένο βούτυρο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180
βαθμούς μέχρι να πάρει χρυσαφένιο χρώμα, περίπου 40 με 45 λεπτά, ανάλογα με το
φούρνο μας. Μόλις ψηθεί το κανταΐφι, το σιροπιάζουμε, καυτό, όπως βγαίνει από
το φούρνο με το κρύο σιροπάκι. Αφήνουμε να κρυώσει το κανταΐφι και καταπιανόμαστε
με την κρέμα ζαχαροπλαστικής. Αυτή τη φάση, ως εδώ, μπορούμε να την κάνουμε από
την προηγούμενη μέρα, γιατί το σιροπιασμένο κανταΐφι διατηρείται στο ψυγείο 2-3
μέρες μια χαρά.
Ραντίζουμε με το λιωμένο βούτυρο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180
βαθμούς μέχρι να πάρει χρυσαφένιο χρώμα, περίπου 40 με 45 λεπτά, ανάλογα με το
φούρνο μας. Μόλις ψηθεί το κανταΐφι, το σιροπιάζουμε, καυτό, όπως βγαίνει από
το φούρνο με το κρύο σιροπάκι. Αφήνουμε να κρυώσει το κανταΐφι και καταπιανόμαστε
με την κρέμα ζαχαροπλαστικής. Αυτή τη φάση, ως εδώ, μπορούμε να την κάνουμε από
την προηγούμενη μέρα, γιατί το σιροπιασμένο κανταΐφι διατηρείται στο ψυγείο 2-3
μέρες μια χαρά.
Για την κρέμα, βάζουμε το γάλα με το άρωμα της βανίλιας σε
κατσαρόλα να ζεσταθεί. Σε ένα βαθύ σκεύος χτυπάμε τα αβγά με τη ζάχαρη και αφού
αφρατέψουν προσθέτουμε και το αλεύρι. Όταν ανακατωθούν τα υλικά και γίνουν σαν
κρεμούλα, προσθέτουμε λίγο από το ζεστό γάλα, ανακατεύουμε και ρίχνουμε την κρέμα
των αβγών στην κατσαρόλα με το υπόλοιπο γάλα και αρχίζουμε να ανακατεύουμε με
το σύρμα συνεχώς, για να μην «πιάσει» η κρέμα. Καλό είναι η φωτιά μας να είναι
μέτρια, όχι πολύ δυνατή. Ψήνουμε την κρέμα μέχρι να δέσει, αποσύρουμε από τη
φωτιά και ρίχνουμε πάνω στο σιροπιασμένο κανταΐφι.
κατσαρόλα να ζεσταθεί. Σε ένα βαθύ σκεύος χτυπάμε τα αβγά με τη ζάχαρη και αφού
αφρατέψουν προσθέτουμε και το αλεύρι. Όταν ανακατωθούν τα υλικά και γίνουν σαν
κρεμούλα, προσθέτουμε λίγο από το ζεστό γάλα, ανακατεύουμε και ρίχνουμε την κρέμα
των αβγών στην κατσαρόλα με το υπόλοιπο γάλα και αρχίζουμε να ανακατεύουμε με
το σύρμα συνεχώς, για να μην «πιάσει» η κρέμα. Καλό είναι η φωτιά μας να είναι
μέτρια, όχι πολύ δυνατή. Ψήνουμε την κρέμα μέχρι να δέσει, αποσύρουμε από τη
φωτιά και ρίχνουμε πάνω στο σιροπιασμένο κανταΐφι.
Όταν κρυώσει η κρέμα, καλύπτουμε με ένα λεπτό στρώμα σαντιγί
και πασπαλίζουμε με φιλέ αμυγδαλάκι, ή ακόμα καλύτερα με κοπανισμένο ελαφρά
καραμελωμένο αμύγδαλο.
και πασπαλίζουμε με φιλέ αμυγδαλάκι, ή ακόμα καλύτερα με κοπανισμένο ελαφρά
καραμελωμένο αμύγδαλο.
22 Comments
καλημερα χρονια πολλα!! το αγαπω αυτο το γλυκο! υπεροχο!
Χρόνια πολλά! Κι εγώ το αγαπώ και το τίμησα δεόντως!
Φιλιά!
Χρόνια πολλά Χρύσα μου, Χριστός Ανέστη!!!!
Για το κολασμένο γλυκάκι τι να πω??? Respect!!!!
Φιλάκια!
Αληθώς Ανέστη Έλενα!
Το respect θα μεταφερθεί στη μαγείρισσα!
Φιλάκια!
Το λατρεύω το εκμέκ κανταΐφι! Μ'αρέσουν αυτές οι παλιές συνταγές των γιαγιάδων, άλλωστε έχω κι εγώ καταγωγή εν μέρει από την Πόλη (γλυκατζήδες οικογενειακώς!) Φιλιά!
Ε, εσύ με αυτήν την καταγωγή με καταλαβαίνεις!
Ήξεραν οι γιαγιάδες τι σερβίρανε, δεν ήταν ποτέ τίποτα στην τύχη…
Φιλάκια Ελεάννα μου!
Φοβερή η κόρη, φοβερή η μαμά, φοβερό και το γλυκό!
Πράγματι το εκμέκ κανταΐφι είναι υπέρ-αγαπημένο και δροσερό επιδόρπιο το οποίο ευτυχώς εξακολουθούμε να φτιάχνουμε και να τιμούμε δεόντως!
Ωραία σε όλα της η παρουσίαση της μαμάς!
Φιλιά πολλά και χρόνια πολλά!
Είδες, είμαστε φοβερές οικογενειακώς 😉
Κι εμείς το λατρεύουμε Ερμιόνη μου, κι όπως κατάλαβες, δε χάνουμε ευκαιρία να το τιμούμε!
Χρόνια Πολλά και σε σένα!
Χρόνια πολλά Χρύσα, Χριστός Ανέστη, νασαι καλά
Πολύ ωραία η παρουσίαση της μαμάς… το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει λένε και όπως βλέπω γιαγιάδες, μαμά κι εγγονή τα πάνε καλά.
Πολύ ωραίο γλυκό και μετά από το αρνάκι είναι ότι πρέπει.
Μ αρέσει πολύ
Φιλιά 🙂
Αληθώς Ανέστη Μάριον!
Ευχαριστούμε και οι δυο για τα καλά σου λόγια, πράγματι είναι ένα κι ένα μετά από τέτοιο φαγοπότι!
Χρόνια πολλά!!!!! Χριστός Ανέστη!!!
Από τα πιο αγαπημένα γλυκά και αφού είναι από τα χεράκια της γιαγιά σίγουρα θα είναι φτιαγμένο με περίσσια φροντίδα!!!!
Καταπληκτικό!!!!!
Αληθώς Ανέστη Σιλένα!
Ευχαριστούμε πολύ!!! Πάντα με πολύ φροντίδα, πάντα!
Το αγαπω, το αγαπώ, το αγαπωωωωωωωω!
mononai.blogspot.gr
fetoula.blogspot.gr
Κι εμείς, κι εμείς, κι εμείς!!!!
Χρόνια Πολλά Χρύσα μου!
Ευχές και ευχαριστώ στην πολυτάλαντη Ερατώ, με το απίστευτα όμορφο όνομα!
Για το γλυκό δεν έχω λόγια…ένα delivery boy, με ένα ταψί εκμέκ, θα με διευκόλυνε αφάνταστα να βρω τα λόγια μου!
Φιλάκιαααααα!
Z.
Λοιπόν, τον φώναξα, και ήδη είναι στο δρόμο! Θα τον καταλάβεις από το μεγάάάλο ταψί που θα κουβαλάει!
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια Ζαμπία μου!
Χρονια πολλά με υγεία!
Οτι εχει να κάνει με καταίφι μου αρέσει πολύ 🙂
Χρόνια πολλά!
Όλα τα κανταϊφια καλά είναι, αλλά αυτό είναι άλλο πράγμα, trust me!
Και φαινεται εύκολο στην παρασκευη του 🙂
Ωχ Παναγίτσα μου…τι έπαθα βραδιάτικα…αφήστε με να αγιάσω χαχαχα Από τα αγαπημένα μας γλυκά εδώ στο σπίτι…Χρόνια Πολλά Χρύσα μου^^
Φανταστικό γλυκάκι!Τυχερή να έχεις τέτοιες γιαγιάδες!Χρόνια πολλά κ ευλογημένα,Χρύσα μου!
Αληθώς Ανέστη Χρύσα μου! Και του χρόνου με υγεία και χαρά!
Τέλειο το γλυκό σου… το λατρεύω και το έκανες πολύ ωραίο!!!