Ξεκινάω να γράφω αυτή την ανάρτηση και σκέφτομαι: “να γράψω ότι είναι η αγαπημένη μου γεύση στα γλυκά, μετά τη σοκολάτα”. Το σβήνω. Γιατί μπορεί να είναι η βανίλια. Ή το πορτοκάλι. Ή η καραμέλα τώρα τελευταία. Το θέμα είναι ότι τα λεμόνια τα λατρεύω…. Σε γλυκά, σε φαγητά, σε ποτά, είτε είναι κοκτέιλς, είτε είναι το αγαπημένο μου λικέρ limoncello (έρχεται και η συνταγή), τα λεμόνια το χειμώνα κυριαρχούν στην κουζίνα μου. Έχω και ένα ψιλοψυχαναγκαστικό θεματάκι, κληρονομικό από τη μανούλα, αν δεν έχω στο σπίτι αρκετά λεμόνια, νιώθω μία ανασφάλεια – μην το ψάχνετε, δεν ξεπερνιέται… Είναι και λίγο η αντίσταση σε αυτή τη “γιορτή” που έρχεται αυτή την εβδομάδα (μην περιμένετε σε αυτό το μπλογκ ανάρτηση με συνταγή για τον Άγιο Βαλεντίνο, δεν υπάρχει περίπτωση…), λίγο και αυτό το υπέροχο χρώμα τους που νομίζεις ότι προσπαθεί να φέρει την άνοιξη, αποφάσισα λοιπόν, μια και είναι ο καιρός τους, να δοκιμάσω μερικές συνταγές γεμάτες με λεμόνι αυτό το διάστημα. Μία συνταγή για σοκολατάκια, μία με το λικέρ που ανέφερα παραπάνω (αυτή θα είναι πολύ νοσταλγική υποψιάζομαι), αλλά για αρχή, μία συνταγή βγαλμένη από ΤΟ τετράδιο (ξέρετε, αυτό με όλες τις μαγικές μαμαδοσυνταγές που κρύβουν όλη μου την παιδική ηλικία….
Το κέικ αυτό έχει συνοδέψει πολλά απογευματινά σουαρέ με καφέ και τσάι (αλήθεια, εμείς γιατί δεν το κάνουμε πια αυτό;), με θείες και φίλες της μαμάς μου, και η αλήθεια είναι ότι το έφτιαξα πρώτη φορά. Αν εξαιρέσω ένα μικρό βαθμό δυσκολίας στη συναρμολόγηση, είναι πολύ εύκολο στην εκτέλεσή του, αρκεί να έχουμε μια μικρή εμπειρία στην κρέμα ζαχαροπλαστικής (θέλει κι αυτή την προσοχή της).
Η συνταγή
Για το κέικ
300 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
250 γραμ βούτυρο ή μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
200 γραμ. ζάχαρη
4 αβγά
ξύσμα από 1 λεμόνι
1 κάψουλα βανιλίνης ή 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής
½ λίτρο γάλα
150 γραμ. ζάχαρη
50 γραμ. αλεύρι
2 αβγά
ξύσμα από 1 λεμόνι
1 κάψουλα βανιλίνης ή 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
50 γραμ. αμύγδαλο φιλέ
επιπλέον
50 γραμ. αμύγδαλο φιλέ
Ξεκινάμε ετοιμάζοντας την κρέμα ζαχαροπλαστικής (μπορούμε να τη φτιάξουμε και από την προηγούμενη μέρα, και να την κρατήσουμε σκεπασμένη καλά με μεμβράνη στο ψυγείο). Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το γάλα, στο οποίο έχουμε προσθέσει το ξύσμα λεμονιού και τη βανίλια. Ταυτόχρονα, σε ένα μπωλ χτυπάμε τα αβγά με τη ζάχαρη και προσθέτουμε το αλεύρι κοσκινισμένο. Μόλις το γάλα είναι έτοιμο να βράσει, το αποσύρουμε από τη φωτιά και το προσθέτουμε λίγο-λίγο (πολύ λίγο-λίγο) στο μίγμα των αυγών, χτυπώντας συνέχεια (προσέχουμε για να μην ζεσταθεί απότομα το μίγμα, θα γίνει ομελέτα). Μεταφέρουμε ξανά την κρέμα στο κατσαρολάκι και βάζουμε πάλι στη φωτιά ανακατεύοντας συνέχεια. Μόλις αρχίσει να πήζει, την αποσύρουμε από τη φωτιά, την αδειάζουμε σε ένα μπωλ, προσθέτουμε το αμύγδαλο και ανακατεύουμε. Σκεπάζουμε με μεμβράνη (να εφάπτεται στην επιφάνεια της κρέμας, για να μην πιάσει κρούστα) και αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει και να πήξει καλά.
Συνεχίζουμε με το κέικ. Σε ένα μπωλ χτυπάμε με το μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη καλά, μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε ένα-ένα τα αβγά, και τα αρώματα (λεμόνι, βανίλια) συνεχίζοντας το χτύπημα. Τελειώνουμε ρίχνοντας το αλεύρι κοσκινισμένο, και χτυπάμε μέχρι να ενσωματωθεί στο μίγμα.
Συναρμολόγηση: Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μία φόρμα 24 εκ. Βάζουμε τη μισή ζύμη του κέικ, και ρίχνουμε από πάνω την κρέμα (η οποία έχει κρυώσει και έχει πήξει αρκετα). Με ένα κουτάλι και πολύ προσοχή ρίχνουμε την υπόλοιπη ζύμη από πάνω, κουταλιά-κουταλιά, σε όλη την επιφάνεια της κρέμας. Δε μας πειράζει να έχει κενά, θα καλυφθούν στο ψήσιμο, αρκεί να έχει απλωθεί ομοιόμορφα. Προσθέτουμε από πάνω το υπόλοιπο αμύγδαλο, και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 45-50 λεπτά.
29 Comments
Τι ωραίο χρώμα και πόσο αφράτο! Πολύ ωραίο, γεια στα χέρια σου!
Καλή εβδομάδα Χρύσα μου!
Ευχαριστώ πολύ Μαρία μου, τα λεμόνια δίνουν, όχι μόνο το άρωμα και τη γεύση τους, αλλά και το χρώμα! Καλή εβδομάδα!
Χρύσα πολύ ωραίο το λεμονάτο σου κέικ αυτό τον καιρό στο σπίτι επικρατούν πολλά εσπεριδοειδή με επικράτηση κιτρολέμονων. 'Έτσι έχω μυρωδιές πολλές, δεν προλαβαίνω όμως τα κέικ.
Καλή εβδομάδα.
Δεν πειράζει Ξανθή μου, θα μου αρκούσαν και οι μυρωδιές! Καλή εβδομάδα!
Χρύσα είναι καταπληκτικό! Έχω και αδυναμία στο λεμονάκι το μυρωδάτο οπότε ήρθε και έδεσε! Φιλιά
Δοκίμασέ το Λίλια! Για εμάς που έχουμε αδυναμία στα λεμόνια, είναι ό, τι πρέπει!
Αααα θα πρέπει να είναι πολύ ωραίο το κεικ σου με τη λεμονάτη κρέμα!!!
Φαίνεται υπέροχο!!
Ευχαριστώ Πέπη μου, είναι ιδιαίτερο στην υφή και πολύ… λεμονάτο!
Λατρεύω τα λεμονογλυκάκια, λάτρεψα και το υπέροχο κέικ σου!
Φιλιά, καλή βδομάδα!
Πολύ χαίρομαι Ελενάκι, καλή σου εβδομάδα!
Υπέροχο!
Μ΄αρέσει η υφή, η γεύση και…η θέα του!
Καλό βράδυ Χρύσα!
Z.
Ζαμπία μου, η γνώμη σου μετράει πολύ, το ξέρεις! Ευχαριστώ! Καλό σου βράδυ!
πωπωπω βρηκες το ευαισθητο σημείο μου, και αυτό ειναι μείον μου και αυτό ειναι μείον μου…!! 😛 και εγω δεν ειμαι φαν της σοκολάτας αλλα της βανίλιας και του λεμονιού!!! τα κεικ γεμιστα με κρεμες ειναι αδυναμια και ειδικα αυτο κεκάκι μου εκανε ενα…. βελαντίνικο κλικ!!ερωτας απ τις φώτο και μονο! απλό μαμαδίστικο αλλά σίγουρα πεντανόστιμο! οσο για τα σουαρέ, εμεις ακόμα μαζευόμαστε οι φιλενάδες για καφέ κ μασούλημα!
Ίσως τελικά δε χρειάζεται να διαλέγουμε…. κάθε πράγμα στον καιρό του, και τώρα είναι σίγουρα ο καιρός του λεμονιού!
Πολύ ιδιαίτερη συνταγή Χρύσα! Εφτιαξες ένα γεμιστό κέικ πολύ ξεχωριστό.
Σου αξίζουν συγχαρητήρια. Μου αρέσει πολύ. Φαίνεται ζουμερό με την κρέμα μέσα και σίγουρα μαλακό. Ετσι όπως μου αρέσουν τα κέικ δηλαδή!!!!
Κι εγώ θα ήθελα να κάναμε αυτά τα σουαρέ που λες κι εσύ… με φιλενάδες, τσάι και κουβέντα. Πού ο χρόνος όμως? Πού???
Φιλιά πολλά!
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Χρυσαυγή μου! Αυτό με το χρόνο πρέπει να το λύσουμε κάποτε….
Εγώ είμαι σίγουρη ότι μετά τη σοκολάτα η αγαπημένη μου γεύση είναι το λεμόνι, οπότε το κέικ σου είναι ιδανικό για τον απογευματινό μου καφέ!
Ωραία η επίσης λεμονάτη κρέμα, δίνει ακόμα πιο πλούσια γεύση και κάνει το κέικ πιο επίσημο!
Είσαι κι εσύ φαν του λεμονιού, το έχω καταλάβει! Αυτή η συνταγή νομίζω είναι ό,τι πρέπει για σένα Ερμιονάκι! Φιλιά!
τρελαινομαι για απογευματινο τσάι με διαφορα κέικ και μπισκότα. Ε λοιπον το γλυκό σου θα ηταν ο πρωταγωνιστής!
http://beautyfollower.blogspot.gr
Τέλειο κεκάκι Χρύσα μου, ιδανικό για το απογευματινό μας καφεδάκι!!!
Φιλιά πολλά!!!!
Τρελαίνομαι για τα λεμονάτα μυρωδάτα κέικ!!!! Σίγουρα θα δοκιμάσω και το δικό σου Χρύσα! Δείχνει ζουμερό, αφράτο και η κρέμα θα του προσθέτει έχτρα γεύση και άρωμα!!!!
Καλό βράδυ!!! Φιλιά!
Πολύ αφράτο και λαχταριστό το κέικ σου Χρύσα μου!!! Καλή σου μέρα, φιλάκια:)
Θα συμφωνήσω σε 3 πράγματα.Πρώτον, αυτόν τον ψυχαναγκασμό με τα λεμόνια νομίζω τον έχουμε κληρονομήσει όλες από τις μανούλες μας.Δεύτερον, απεχθάνομαι αυτή τον Άγιο Βαλεντίνο και τρίτον και σημαντικότερο επιβάλλεται να επαναφέρουμε αυτά τα σουαρέ με μαμάδες,θείες,φίλες κτλ.Η συνταγή σου για μια ακόμη φορά είναι εκπληκτική!
Στα λεμονάτα κέικς, έχω ιδιαίτερη εκτίμηση! Η κρεμώδης γέμισή του, το απογειώνει γευστικά! Ωραιότατο!
Καλή σου ημέρα.
Κι εμένα μου αρέσει το λεμόνι Χρύσα.
Και το κεικ σου με την κρέμα μέσα είναι ακαταμάχητο, ιδανικό για καφέ
Φιλιά
Τωρα το εχω και ψηνεται,ανυπομονω να ερθει η ωρα του απογευματινου καφε να το'' δοκιμασουμε''!!!!!!!!!
Θα την δοκιμάσω οπωσδήποτε και θα σου πω!!!
Καλησπέρα! Θα δοκιμάσω την συνταγή φαίνεται τέλεια! Συγχαρητήρια! Ήθελα να ρωτήσω πόσες μέρες το συντηρουμε και πως? Λέω να το πάω δωράκι εν όψει Πάσχα! Ευχαριστώ πολύ!
Σε ευχαριστώ πολύ Άννα! Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο να μείνει στο ψυγείο αν δεν καταναλωθεί μέσα σε 1-2 ημέρες. Στο ψυγείο μπορεί να μείνει και μια εβδομάδα, ενώ θα γίνει και πιο υγρό κι έτσι θα είναι περισσότερο σαν γλυκό, παρά σαν κεικ, οπότε νομίζω ότι είναι ιδανικό για πασχαλινό δώρο! Καλό Πάσχα!