Σούπα με κολοκύθα και γλυκοπατάτα

Εντάξει, κάτι πρέπει να γίνει με αυτόν τον καιρό. Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην υπόλοιπη χώρα, αλλά σ’ αυτή την πόλη που το δεύτερο όνομά της είναι “υγρασία”, ο καιρός αυτές τις μέρες είναι ό,τι να’ ναι.  Είναι αλκυονίδες μέρες, ή δεν είναι; Ας αποφασίσει παρακαλώ. Κι αν είναι, μπορεί να σταματήσει να ρίχνει αυτές τις ξεκάρφωτες νυχτερινές βροχές; Και κυρίως, μπορώ να ξυπνήσω ένα πρωί και να μην έχει 98% υγρασία;;;  Πιστεύω πως κανένας Θεσσαλονικιός, όσο κι αν αγαπάει αυτή την πόλη, δεν αντέχει αυτή τη μούχλα που κρατάει όλο το χειμώνα…

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χθεσινή ημέρα. Για διάφορους λόγους δεν πήγα στη δουλειά, ένας από αυτούς είναι ότι νιώθω να με τριγυρνάει κάτι σε αρρώστια (δεν είμαστε για τέτοια τώρα), έτσι σκέφτηκα, “αφού είμαι που είμαι σπίτι, δε φτιάχνω μια ωραία ζεστή σουπίτσα, να ζεσταθεί το μέσα μας;”. Ήθελα κι από καιρό να δοκιμάσω τη συγκεκριμένη σούπα, οπότε, δε χρειάστηκε δεύτερη σκέψη. Χάρηκα κιόλας γιατί όταν ξεκίνησα να μαγειρεύω είχε έξω έναν ωραίο φωτεινό ήλιο, ευκαιρία για ωραίες φωτογραφίες με φυσικό φως. Ναι, καλά. Μέχρι να μαγειρέψω, να σερβίρω και να στήσω το ντεκόρ (τρομάρα μου) να τη και η συννεφιά. Επειδή είμαι και πολύ ευγενικό κορίτσι, με καλή ανατροφή, δε θα σας πω τι αναφώνησα. Το καταπίνω, λέω ό,τι θέλει ας βγει, και ξεκινάω. Αφού τελείωσα, μάζεψα και έφαγα (θα φτάσουμε κι εκεί), να τος πάλι ο ήλιος…… (σε αυτό το σημείο κοντεύω να ξεχάσω και την καλή μου ανατροφή…). Γι’ αυτό λοιπόν ξαναρωτάω: τι θα γίνει με τον καιρό;;;

Ας πάμε καλύτερα στη σούπα, γιατί αν συνεχίσω το παραλήρημα, ούτε εγώ δεν θα θέλω να διαβάσω παρακάτω… Αν μπορώ να δώσω έναν ορισμό είναι food for the soul… Σε ζεσταίνει, σε καλμάρει, σε αναζωογονεί. Το γεγονός ότι τα λαχανικά ψήνονται και δεν βράζουν φαίνεται στη γεύση της, και την κάνουν πολύ ενδιαφέρουσα. Η αρχική συνταγή είχε για αρώματα κανέλα και μοσχοκάρυδο, αλλά μου φάνηκε ότι θα έβγαινε πολύ “χριστουγεννιάτικη”, κι εγώ ήθελα κάτι άλλο. Είπα να πειραματιστώ με άλλα μπαχαρικά, πιο “ριψοκίνδυνα” και δοκίμασα ξερό κόλιανδρο και γλυκιά πάπρικα. Και ευτυχώς ο πειραματισμός πέτυχε. Της πήγε πάρα πολύ. Η δε συνοδεία το ξινόγαλου, τη δροσίζει και προσφέρει αυτή την αντίθεση που πάντα χρειάζεται στη γεύση. Επιπλέον, το γεγονός ότι η περισσότερη δουλειά γίνεται μόνη της στο φούρνο, της δίνει σίγουρα έξτρα πόντους!