Για το συγκεκριμένο γλυκό/πρωινό, είχα σκοπό να γράψω τελείως διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, πώς είναι δυνατόν μια Θεσσαλονικιά να τολμά να παρουσιάσει για μπουγάτσα κάτι τέτοιο χωρίς ντροπή, και μετά να προσπαθήσω να σας πείσω ότι το κάνω γιατί έχουν σχεδόν την ίδια γεύση. Ή ότι η μαμά μου στο τετράδιο των συνταγών που μου έγραψε όταν έφυγα από το πατρικό μου την ονομάζει «Μπουγάτσα Αστραπή», κι εγώ διαφωνώ εντελώς μ’ αυτή την ονομασία (πανεύκολη ναι, αλλά δεν μπορώ να ονομάσω «Αστραπή» κάτι που θέλει πάνω από μία ώρα να ετοιμαστεί… ) Αλλά πάλι, όλο αυτό το σαββατοκύριακο άλλα πράγματα ήθελα να κάνω, κι άλλα κατέληξα να κάνω… Γιατί δεν υπάρχει σοφότερη κουβέντα από το «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει».
ανακοίνωση της ΔΕΗ στην εξώπορτα, η οποία μας ενημερώνει ότι θα έχουμε διακοπή ρεύματος την Κυριακή το πρωί. Τέλεια! Πού να την ψήσω; Στον ξυλόφουρνο; Δεν έχω. Δεν πτοούμαι όμως, γιατί έχω σχεδιάσει ένα τέλειο Σάββατο, με οικογενειακή βόλτα στην αγορά, με μεσημεριανό φαγητό έξω, κάτι που έχουμε πολύ καιρό να κάνουμε. Λογάριαζα όμως πάλι χωρίς τον ξενοδόχο. ‘Η καλύτερα, τον τραπεζίτη. Ή μάλλον, τους τραπεζίτες. (Δεν εννοώ τους ιδιοκτήτες τραπεζών, τα δόντια του μικρούλη μου εννοώ…). Τους κάτω. Και τους δύο. Που μας ξαγρύπνησαν την Παρασκευή το βράδυ. Με αποτέλεσμα, η μαμά να σέρνεται, ο μικρός να μην ξέρει τι του φταίει όλη μέρα, και ο μπαμπάς να μην ξέρει ποιον να πρωτοηρεμήσει… Επομένως, ούτε αγορά, ούτε φαγητό έξω… Κλείστηκα κι εγώ λοιπόν στην κουζίνα, κι άρχισα να βουτυρώνω φύλλα.
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 8
- 1 πακέτο φύλλα κρούστας
- 1 πακέτο βούτυρο λιωμένο
- 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
- 1 κ.γ. κανέλλα
- 2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας ή 2 βανιλίνες
- νερό
- ζάχαρη άχνη και κανέλλα για το σερβίρισμα
- Βουτυρώνουμε αρχικά ένα-ένα τα φύλλα, και τα τοποθετούμε σουρωτά σε ένα ταψί (ή πυρέξ) το ένα δίπλα στο άλλο, σφιχτά-σφιχτά.
- Βάζουμε το ταψί σε προθερμασμένο στους 170 βαθμούς με αέρα φούρνο, και ψήνουμε μέχρι να ροδίσουν (εμένα μου πήρε περίπου μισή ώρα).
- Στο μεταξύ, σε ένα κατσαρολάκι ρίχνουμε το ζαχαρούχο γάλα και νερό σε ποσότητα ίση με τρεις φορές το κουτί του ζαχαρούχου.
- Προσθέτουμε την κανέλλα και τη βανίλια και ζεσταίνουμε. Θέλουμε να ζεσταθεί
- καλά, αλλά όχι να βράσει.
- Όταν ροδίσουν τα φύλλα, βγάζουμε το ταψί, και περιχύνουμε με το γάλα. Θα δούμε ότι έχει «πλημμυρίσει» κάπως, αλλά δε μας ανησυχεί, γιατί τα φύλλα θα απορροφήσουν όλο το υγρό.
- Ξαναβάζουμε το ταψί στο φούρνο και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα περίπου 30 λεπτά, ή μέχρι να δούμε ότι έχει φουσκώσει το γλυκό, και ότι έχει απορροφήσει το περισσότερο γάλα (το υπόλοιπο θα απορροφηθεί καθώς κρυώνει).
- Περιμένουμε να κρυώσει λίγο και σερβίρουμε με άχνη και κανέλλα.
15 Comments
Δεν έχω φτιάξει ποτέ μου μπουγάτσα αλλά πράγματι αυτή μου φαίνεται πολύ εύκολη! Είναι πολύ λαχταριστή!
Καλό κουράγιο με τα δοντάκια του μκρού:)
Μια δοκιμή θα σε πείσει 🙂
Ευχαριστώ για το κουράγιο, με τις μέρες του είναι κι αυτός ο καημενούλης…
Το θέμα είναι να μην μας πτοούν οι αναποδιές και να συνεχίζουμε δημιουργικά όπως έκανες εσύ.
Καλή εβδομάδα.
Εννοείται ότι δε μας πτοούν! Καλή εβδομάδα Ξανθή!
παιζει να είναι η πιο εύκολη μπουγάτσα ever!!! διαστάυρωση μουγάτσας με γαλατόπιτα!! χαχαχα! εφυγα για σούπερ να πάρω φύλλο
Καλη εβδομάδα Χρύσα, και υπομονή με τα δοντάκια του μικρού!
Έχεις δίκιο για τη διασταύρωση, η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα σκεφτεί έτσι! Καλή εβδομάδα!
Καλά εννοείται ότι όταν έχει μικρό παιδάκι στο σπίτι απλά δεν γίνεται να κάνεις σχέδια. Είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι θα ναυαγήσουν. Τα δοντάκια είναι μεγάλη ταλαιπώρια κι εμείς είμαστε λίγο γκρινιαρούλες και δαγκώνουμε ότι βρίσκουμε μπροστά μας, ενώ έχουμε μεγάλη αδυναμία στον ώμο της μαμάς 🙂
Η μπουγάτσα σου φαίνεται πολύ δελεαστική, όντως για ένα Κυριακάτικο πρωινό θα είναι απίθανη!
Φιλιά!
Όλοι μαζί στην υπομονή, να περάσουν ευκολότερα! Φιλάκια Ερμιόνη μου!
Έμεινα με το τίτλο!
Μετά πέρασα στις φωτογραφίες… και ακόμα είμαι εκεί…..μου τρέχουν τα σάλια!!!!
Στο πρόλογο θα πάω άλλη ώρα!!
Φιλιά!!
χαχαχαχαχα! Το θέμα είναι ο επίλογος, δηλαδή, να σε κάνω να τη δοκιμάσεις! Φιλιά!
Δεν ξέρω πόσο στο…περίπου είναι τα πράγματα αλλά οι φωτογραφίες σου συνεργάστηκαν άψογα με τον…Θεό!
Φιλάκια σου πολλά και στο νινί πάρα πολλά!
Z.
Ευχαριστώ πολύ- πολύ- πολύ!!!! Η εξάσκηση μάλλον αρχίζει να αποδίδει 😉
Φιλιά!
Καλημερα!
Δεν εχω φτιαξει ποτε μου μπουγάτσα. Τις προάλλες πάντως που μου ρθε η ορεξη, διαπιστωσα οτι στην Αθηνα ειναι πολυ λίγα τα μπουγατσάδικα που την κάνουν νόστιμη.
http://beautyfollower.blogspot.gr
Χρύσα μου Σαλονικιά καλή σου μέρα! Πολύ γέλασα με τους "τραπεζίτες" και τις ιστορίες τους, αλλά φαίνεται εσείς που τους ζείτε από κοντά δεν γελάτε και τόσο! Θα με τρατάρεις μια μερίδα μπουγάτσα, έτσι; Δε θα με αφήνεις να φύγω ξενηστικωμένη;;;
Γλυκιά Μάρθα καλωσήρθες! Κι εμείς γελάμε, μη νομίζεις, αλλιώς πώς θα τα βγάλουμε πέρα;! Πολύ ευχαρίστως να κεράσω μπουγάτσα, και ό,τι άλλο θες! Τα φιλιά μου στη Νέα Υόρκη!