Έχει αρχίσει να μυρίζει καλοκαιράκι, ή είναι η ιδέα μου; Ακούς κι εσύ κάπου κάπου το κύμα να σκάει, τους γλάρους να πετάνε πάνω από το κεφάλι σου και το καλοκαιρινό αεράκι να σου ψιθυρίζει στο αυτί; Τι όχι; Μόνο εγώ τα ακούω; Δεν είναι δυνατόν, κάποιο λάθος κάνεις. Άκου πιο προσεκτικά. Ίσως τώρα; Μήπως θα βοηθούσε λίγο να δοκίμαζες ένα δροσερό ποτήρι από το αγαπημένο σου λευκό κρασί, και να είχες από δίπλα ένα πιάτο από μια μακαρονάδα με κάποιο αγαπημένο σου θαλασσινό, ελαφριά, ντελικάτη και απόλυτα γευστική;
Θα με ρωτήσεις, δηλαδή μου ζητάς να χρησιμοποιήσω τη γεύση μου για να ακούσω; Ναι, φυσικά, θα σου απαντήσω, πώς αλλιώς; Μη μου πεις ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ μια γεύση που σε έκανε να ακούς, ή να βλέπεις κάτι. Μη μου το πεις γιατί θα σου πω ότι πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο που τρως. Φυσικά και υπάρχουν γεύσεις που μπορούν να μας κάνουν να ακούσουμε, να δούμε, να νιώσουμε το καλοκαίρι. Και από σήμερα, σε αυτές εδώ τις σελίδες θα ακούμε, θα βλέπουμε και στην τελική θα νιώθουμε μόνο το καλοκαίρι.
Και θα ξεκινήσουμε με αυτήν εδώ τη συνταγή. Μια μακαρονάδα με γαρίδες και μία πολύ ελαφριά σάλτσα τυριού, που μοσχοβολάει σκόρδο (ναι, φυσικά και το σκόρδο μοσχοβολάει), λεμόνι και μαϊντανό. Κι αν βλέπεις τις εικόνες και σκέφτεσαι “τι σάλτσα μου λέει αυτή, αυτά είναι στεγνά”, θα σου απαντήσω ότι η σάλτσα γίνεται μόνο με την κρέμα τυριού, λίγο κρασί και το νερό που βράζουν τα ζυμαρικά, και τα ζυμαρικά τελειώνουν το μαγείρεμά τους μέσα σε αυτήν, οπότε την απορροφούν όλη, με αποτέλεσμα η κάθε μπουκιά να έχει όλη τη γεμάτη γεύση, αλλά να παραμένει πολύ ελαφριά.
Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί τη θεωρώ απόλυτα καλοκαιρινή. Μόνο η γεύση της γαρίδας και το άρωμα του λευκού κρασιού αρκούν για να σε μεταφέρουν στο παραθαλάσσιο ταβερνάκι, εκεί δίπλα που σκάει το κύμα, φαντάσου να συνδυάσεις και όλες τις υπόλοιπες γεύσεις που σου περιέγραψα παραπάνω.
Και επειδή στο μυαλό μου (και στο δικό σου, είμαι σίγουρη) μία συνταγή μπορεί να θεωρηθεί καλοκαιρινή μόνο εφόσον πληροί και τον δεύτερο βασικό κανόνα, αυτόν της ταχύτατης εκτέλεσής της, μπορώ να σου εγγυηθώ, ότι η μακαρονάδα αυτή μπορεί να ετοιμαστεί στον χρόνο που χρειάζονται τα ζυμαρικά να βράσουν, και ούτε λεπτό παραπάνω. Όπότε καταλαβαίνεις. Επιστρέφεις από τη δουλειά, βάζεις νερό να βράσει, αλλάζεις ρούχα, και τρως μακαρονάδα με γαρίδες μέσα σε λίγα λεπτά.
Και πριν να πέσεις να με φας για την κατεψυγμένη γαρίδα, εννοείται ότι μπορείς να τη φτιάξεις με φρέσκιες γαρίδες αν θες, αν έχεις το χρόνο να τις καθαρίσεις, και αν είσαι τόσο καλός στον προγραμματισμό που δεν χρειάζεται ποτέ να πεις “έχω τίποτα στην κατάψυξη για να ετοιμάσω ένα φαγητό της προκοπής, τώρα που ξέχασα να ψωνίσω;” (και άρα ξεκάθαρα δεν είσαι σαν εμένα, και μπράβο σου). Απλώς θα πρέπει σε αυτή την περίπτωση να προσέξεις λίγο καλύτερα τους χρόνους, αλλά η υπομονή και η επιμονή σου θα σε ανταμείψουν σίγουρα με ακόμα πιο γευστικό αποτέλεσμα.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θεωρώ δεδομένο είναι το καλό λευκό κρασί με το οποίο θα πρέπει να τη συνοδεύσεις, για να απολαύσεις την εμπειρία αυτού του πιάτου ολοκληρωμένη. Το μόνο που θα σου ζητήσω, είναι στο πρώτο “στην υγειά μας”, να με θυμηθείς κι εμένα και να μου ευχηθείς “Καλό Καλοκαίρι”! Αυτό δηλαδή που θα σου ευχηθώ κι εγώ, αυτό που ξέρω ότι κι εσύ, όπως κι εγώ έχουμε τόση πολλή ανάγκη φέτος!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 4
- 500 γραμ. ζυμαρικά (κατά προτίμηση ταλιατέλες ή λινγκουίνι)
- 50 γραμ. βούτυρο
- 1 σκελίδα σκόρδο τριμμένο
- 300 γραμ. γαρίδες κατεψυγμένες
- 150 ml λευκό κρασί
- 200 γραμ. τυρί κρέμα
- ξύσμα από μισό λεμόνι
- μία κούπα ψιλοκομμένο μαϊντανό
- αλάτι, πιπέρι
- Αφήνουμε τις γαρίδες να ξεπαγώσουν εντελώς, και τις ξεπλένουμε καλά κάτω από τρεχούμενο νερό.
- Βάζουμε τα ζυμαρικά να βράσουν, σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου τους, υπολογίζοντας όμως μειωμένο χρόνο βρασμού κατά 3-4 λεπτά, γιατί θέλουμε να τελειώσουμε τη μακαρονάδα μέσα στη σάλτσα.
- Σε ένα μεγάλο και βαθύ τηγάνι βάζουμε το βούτυρο να λιώσει.
- Προσθέτουμε το σκόρδο και το ανακατεύουμε ίσα ίσα να αρωματίσει το βούτυρο, δεν το αφήνουμε να καεί, για να μην πικρίσει.
- Προσθέτουμε τις γαρίδες και τις σωτάρουμε καλά, και από τις δύο πλευρές, μέχρι να αλλάξει το χρώμα τους.
- Σβήνουμε με το κρασί, αλατοπιπερώνουμε, ανακατεύουμε και αφήνουμε να πάρει μία βράση μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ.
- Προσθέτουμε το τυρί κρέμα και το ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει. Ρίχνουμε και το ξύσμα λεμονιού και ανακατεύουμε.
- Αφού κρατήσουμε στην άκρη τουλάχιστον 2 κούπες από το νερό που βράζουν τα ζυμαρικά, μεταφέρουμε με μία λαβίδα ζυμαρικών ή μία μεγάλη πιρούνα τα ζυμαρικά μέσα στη σάλτσα. Δεν τα στραγγίζουμε, θέλουμε να μεταφέρεται και λίγο από το νερό μέσα στη σάλτσα.
- Προσθέτουμε και όσο νερό από αυτό που έβρασαν χρειάζεται, ώστε να έχουμε μία σάλτσα που θα σκεπάζει τα ζυμαρικά.
- Προσθέτουμε τον μαϊντανό, ανακατεύουμε και κλείνουμε το καπάκι. Αφήνουμε για τουλάχιστον 5 λεπτά να τραβήξουν τα ζυμαρικά τη σάλτσα.
- Αν διαπιστώσουμε την ώρα που θέλουμε να σερβίρουμε ότι είναι λίγο στεγνά, προσθέτουμε κι άλλο από το νερό που έβρασαν και ανακατεύουμε.
- Σερβίρουμε με επιπλέον φρέσκο μαϊντανό, ξύσμα λεμονιού και, αν θέλουμε, μαύρο φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
No Comments