Πιάνω τον εαυτό μου τώρα τελευταία να έχει ελαφρώς νοσταλγική διάθεση. Μου έρχονται συνεχώς στο μυαλό εικόνες από την παιδική μου ηλικία, ιστορίες από τα παλιά, και φυσικά, γεύσεις και αρώματα από το πατρικό μου σπίτι και την κουζίνα του. Κάπως έτσι οδηγήθηκα και πάλι στο αγαπημένο μου “τετράδιο”, και σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές συνταγές της καθημερινής μαγειρικής της μαμάς μου. Σουτζουκάκια σμυρνέικα.
Προσπαθώντας να καταλάβω από πού προέρχεται αυτή μου η διάθεση, οδηγούμαι μάλλον στο συμπέρασμα ότι ευθύνεται το γεγονός ότι ο μεγάλος μου γιος είναι πια 7 χρονών, ηλικία από την οποία έχω πολύ καθαρές μνήμες από τον εαυτό μου, και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Πώς ήμουν εγώ ως παιδί, ποιες ήταν οι δικές μου συνήθειες, και, πάρα πολύ συχνά, πώς αντιδρούσε η μαμά μου σε αντίστοιχες καταστάσεις με αυτές που τώρα αντιμετωπίζω εγώ… Δεν ξέρω κατά πόσο μια τέτοια αντιμετώπιση είναι σωστή, πάντως είναι αφορμή να ανασύρονται πάρα πολλές όμορφες αναμνήσεις στο μυαλό μου, κι αυτό είναι πάντα καλό, σωστά;
Και φυσικά, ένα τέτοιο ταξίδι στις αναμνήσεις πάντα περνάει και από την κουζίνα της Ερατούλας. Εκεί που πάντα γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Από εκεί που έρχεται πολύ συχνά η έμπνευση για το καθημερινό, και όχι μόνο, πρόγραμμα φαγητού της δικής μου κουζίνας. Από εκεί που έρχεται και η συνταγή για τα πιο νόστιμα σμυρνέικα σουτζουκάκια του κόσμου.
Όταν ήμουν μικρή λοιπόν, η οργανωτική μαμά μου έγραφε πάντα το εβδομαδιαίο πρόγραμμα φαγητού σε ένα χαρτί, το οποίο στερέωνε με μαγνητάκια στο ψυγείο και έτσι όλοι ξέραμε από το προηγούμενο σαββατοκύριακο ακόμα, τι μας περιμένει όλη την εβδομάδα. Εννοείται ότι, όπως όλα τα παιδιά, είχαμε κι εμείς τα φαγητά τα οποία, όταν αντικρύζαμε, αρχίζαμε την ατελείωτη γκρίνια, αλλά και κάποια που τα περιμέναμε πώς και πώς. Όταν λοιπόν το πρόγραμμα έγραφε “Σουτζουκάκια σμυρνέικα”, είμασταν όλοι ευχαριστημένοι.
Το αγαπούσα και το αγαπώ πολύ αυτό το φαγητό. Και πάντα θυμάμαι τη μαμά μου να μαγειρεύει και να γυρνάει να με ρωτάει: “Ποιο είναι το μπαχαρικό που χαρακτηρίζει τα σουτζουκάκια ως σμυρνέικα;”. Κι εγώ, σαν την καλή μαθήτρια που ήμουν να απαντάω “το κύμινο μαμά”. Ναι, οκ, της πήρε πολλές φορές να μου το πει και να το ξαναπεί για να το θυμάμαι, αλλά άπαξ και το έμαθα, δεν το ξέχασα ποτέ. Πάντα, όταν θα ανοίξω το βαζάκι με το κύμινο για να το χρησιμοποιήσω σε κάποια συνταγή, πάντα σκέφτομαι “σμυρνέικα”.
Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι επειδή η μαμά μου συνεχίζει και μας τα μαγειρεύει ακόμα σχετικά συχνά, δεν τα είχα εντάξει στο δικό μου καθημερινό ρεπερτόριο. Όμως όταν πια κατάλαβα ότι με ένα κιλό κιμά, δέκα λεπτά προετοιμασία, άλλα είκοσι ψήσιμο και ελάχιστο μαγείρεμα μέσα στην πανεύκολη σάλτσα τους μπορώ να έχω λαχταριστό φαγητό που αρέσει σε όλη την οικογένειά μου, και μάλιστα για δύο μέρες, τότε άρχισε να μπαίνει και στο πρόγραμμα που αναρτάται και στο δικό μου το ψυγείο.
Δυο-τρία μυστικά για τη συνταγή: Αν δεν είστε πολύ φαν του κύμινου ή του σκόρδου, μπορείτε φυσικά να προσαρμόσετε τις ποσότητες στα γούστα σας, η αναλογία που δίνω εγώ δεν βγάζει πολύ έντονο άρωμα, όμως σίγουρα καταλαβαίνεις ότι είναι εκεί. Αν θέλετε μπορείτε να μουλιάσετε σε νεράκι το ψωμί που μπαίνει στον κιμά, όμως το κόκκινο κρασί δίνει άλλο βάθος και ένταση στη γεύση, θα πρότεινα να μην το παραλείψετε. Και τέλος, όπως σε κάθε συνταγή με κιμά που ψήνεται, ελάχιστο baking powder είναι απαραίτητο για να γίνουν πολύ αφράτα τα σουτζουκάκια. Όσο για το τι γαρνιτούρα τα συνοδεύει; Το ρύζι είναι μάλλον ο ιδανικός τους συνδυασμός, αν και εμένα μου αρέσει εξίσου και ο πουρές πατάτας. Βέβαια, αν θέλει κανείς να ενθουσιάσει τα παιδιά που θα τους τα σερβίρει, μια γεναία μερίδα τηγανιτές πατάτες θα είναι το καλύτερο.
Εύκολο φαγητό, γρήγορο, χουχουλιάρικο, με υλικά που πάντα βρίσκονται στο σπίτι, και με γεύση που αρέσει σε μικρούς και μεγάλους. Τέλειο; Όταν μάλιστα γίνεται αφορμή για περισσότερες αναμνήσεις και ταξίδια του μυαλού, τότε γίνεται το ιδανικό blissfood.
Όταν ξεκινούσα πριν από σχεδόν 6 χρόνια και έβαζα τον υπότιτλο “food that makes me happy”, αυτό εννοούσα.
Καλή όρεξη!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 8
- για τα σουτζουκάκια
- 1 κιλό κιμά μοσχαρίσιο
- 2 αβγά
- 5 κ.σ. ελαιόλαδο
- 3 φέτες ψωμιού (μόνο την ψίχα)
- 100 ml κόκκινο κρασί
- 1 σκελίδα σκόρδο τριμμένο (ή ½ κ.γ σκόνη σκόρδου)
- ½ κ.γ. baking powder
- ½ κ.γ. κύμινο
- αλάτι, πιπέρι
- για τη σάλτσα
- 250 ml χυμό ντομάτας
- 3 κ.σ. ελαιόλαδο
- ½ κ.γ. κύμινο
- ¼ κ.γ. σκόνη σκόρδου (προεραιτικά)
- αλάτι, πιπέρι
- Βάζουμε τις φέτες του ψωμιού να μουλιάσουν στο κρασί.
- Σε ένα μεγάλο μπωλ βάζουμε τον κιμά, τα αβγά, το λάδι, το σκόρδο, το κύμινο, το baking powder, το αλάτι και το πιπέρι.
- Στραγγίζουμε το ψωμί από το κρασί και το ρίχνουμε κι αυτό στο μπωλ.
- Ζυμώνουμε καλά με τα χέρια μας. Σκεπάζουμε το μπωλ και το αφήνουμε για λίγη ώρα στο ψυγείο.
- Βγάζουμε το μπωλ από το ψυγείο, πλάθουμε τον κιμά σε σουτζουκάκια και τα τοποθετούμε σε ταψί που έχουμε αλείψει με ελαιόλαδο.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στο γκριλ στους 200 βαθμούς, για περίπου 20 λεπτά. Στα μισά ανοίγουμε το φούρνο και γυρίζουμε τα σουτζουκάκια από την άλλη.
- Μέχρι να ψηθούν τα σουτζουκάκια ετοιμάζουμε την εύκολη σάλτσα.
- Ρίχνουμε σε μία κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά, όλα τα υλικά της σάλτσας, ανακατεύουμε, και μόλις πάρει την πρώτη βράση, κατεβάζουμε τη φωτιά.
- Μόλις τα σουτζουκάκια ψηθούν, τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα με τη σάλτσα, αφήνουμε να σιγοβράσουν για 5-7 λεπτά και στη συνέχεια σβήνουμε τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα.
- Σερβίρουμε τα σουτζουκάκια με ρύζι, με πουρέ πατάτας ή με πατάτες τηγανιτές.
2 Comments
Το καλύτερο φαγητό Χρύσα μου. Και τι ωραία δεμένη σαλτσούλα!
τελεια!!! αγαπω σουτζουκακια με ρυζι !!! θα κρατηω τη συνταγη να τα δοκιμασω