Ζύμες, Ορεκτικά/Συνοδευτικά, Συνταγές

Focaccia σε δύο παραλλαγές

13 Φεβρουαρίου 2014
Μου αρέσει να μαγειρεύω. Πολύ. Υπάρχουν όμως και μερικές
φορές που βαριέμαι….. Βαριέμαι, όχι μόνο να μαγειρέψω, αλλά και να φάω
κανονικό φαγητό. Ποτέ όμως δε βαριέμαι να φτιάξω μία ζύμη. Καλά, δε το συζητώ
για ζύμες για κέικ και μπισκότα, και γλυκά γενικότερα, κάνω σαν τρελή. Αλλά και
ζύμες για πίτες, για αλμυρές τάρτες, μόνο ψωμί δεν έχω φτιάξει ακόμα, θα το βάλω
όμως στο πρόγραμμα κάποια στιγμή.

 

Μία τέτοια μέρα βαρεμάρας
λοιπόν, αποφάσισα να κάνω αυτή τη συνταγή που την είχα κρατημένη από κάποιο
περιοδικό ή διαφημιστικό εταιρίας – ούτε που θυμάμαι, γιατί έχουν περάσει πολλά
χρόνια – και δεν την είχα κάνει ποτέ. Έβαλα ποδιά, σήκωσα μανίκια, μπήκα σε mood ιταλικό
(αγαπημένο), και έφτιαξα τη ζύμη για τη focaccia. Στη συνέχεια άνοιξα ψυγείο και ντουλάπια και έβαλα επάνω
ό,τι βρήκα. Σκέφτηκα να τη χωρίσω στη μέση και να κάνω δύο παραλλαγές, έτσι για
ποικιλία. Το ένα μισό με ψιλοκομμένο κρεμμύδι και δεντρολίβανο, και το άλλο μισό
με ντοματίνια και ελιές.

 

Το καλό με αυτού του τύπου τις συνταγές είναι ότι οι
συνδυασμοί που μπορεί να κάνει κανείς είναι άπειροι. Διάφορα λαχανικά, κανένα
τυράκι, ό,τι μυρωδικά μας αρέσουν, όλα μπορούν να κάτσουν πάνω σε μια focaccia, αρκεί να μπουν με μέτρο
γιατί, κατά την ταπεινή μου γνώμη, στη focaccia η ζύμη πρέπει να είναι ο
πρωταγωνιστής και όχι τα toppings.
Μπορεί άνετα βεβαίως να φαγωθεί και σκέτη, να ρίξουμε πριν το ψήσιμο μόνο λίγο
χοντρό αλάτι και κανένα μυρωδικό.

 

Το σίγουρο είναι πάντως ότι με ένα κομμάτι και μια σαλάτα
χορταίνεις, και έχεις απολαύσει ένα τέλειο, ελαφρύ γεύμα.

 

Κι αν έχετε έρωτα με την Ιταλία, όπως εγώ, κλείνετε τα μάτια
και βρίσκεστε στους δρόμους της Ρώμης με το ragazzo ή τη ragazza σας αγκαζέ
και κάνετε ατέλειωτες βόλτες απολαμβάνοντας ένα κομμάτι αρωματική focaccia στο
χέρι…. (άντε, έβαλα κι εγώ λίγο Βαλεντίνο μέσα…. ποιος το περίμενε…)

 

 

Η συνταγή

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
500-550 ml νερό σε θερμοκρασία δωματίου
1 φακελάκι ξερή μαγιά
2 κ.γ. αλάτι
1/2 κ.γ. ζάχαρη
4 κ.σ. ελαιόλαδο

Σε ένα μεγάλο μπωλ ρίχνουμε το αλεύρι, τη μαγιά, το αλάτι και τη ζάχαρη. Προσθέτουμε λίγο-λίγο το νερό και ζυμώνουμε, μέχρι να γίνει μια ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια. Βάζουμε και το ελαιόλαδο και το ενσωματώνουμε κι αυτό ζυμώνοντας. Αδειάζουμε τη ζύμη σε μια ορθογώνια φόρμα σιλικόνης, ή σε ένα αντικολλητικό ταψί (εγώ χρησιμοποίησα τη λαμαρίνα του φούρνου και ένα τσέρκι στο οποίο έστρωσα λαδόκολλα). Την αφήνουμε σκεπασμένη σε ένα ζεστό μέρος για 40 περίπου λεπτά για να φουσκώσει. Όταν φουσκώσει, κάνουμε “λακουβίτσες” με τα δάχτυλά μας, και ρίχνουμε από πάνω λίγο ακόμα ελαιόλαδο και ό,τι άλλο θέλουμε να απλώσουμε επάνω. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 25-30 λεπτά, μέχρι να χρυσίσει η ζύμη.
Για την παραλλαγή με το κρεμμύδι και το δενδρολίβανο

Ψιλοκόβουμε ένα μικρό κρεμμύδι και δύο κλαδάκια δενδρολίβανο και τα απλώνουμε πάνω στη ζύμη, μαζί με χοντρό αλάτι (όσο θέλουμε).

 

 

Για την παραλλαγή με τη ντομάτα και τις ελιές

Κόβουμε μερικά ντοματίνια στη μέση (εναλλακτικά χρησιμοποιούμε ντομάτες κομμένες σε φέτες), και τα απλώνουμε πάνω στη ζύμη, μαζί με ελιές κομμένες σε φέτες, ρίγανη και χοντρό αλάτι (όσο θέλουμε).

You Might Also Like

18 Comments

  • Reply ΕΛΕΝΑ 13 Φεβρουαρίου 2014 at 09:27

    Συμφωνώ κι εγώ, η ζύμη πρέπει να είναι ο πρωταγωνιστής στην φοκάτσια!
    Τι καλά να είμασταν στην Ιταλία τώρα να βολτάρουμε, μας ξεσήκωσες!!
    Φιλάκια!

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 19:12

      Αυτός ήταν ο σκοπός και μάλλον τον πέτυχα 😉
      Φιλάκια Έλενα!

  • Reply peps 13 Φεβρουαρίου 2014 at 11:10

    Σπέσιαλ η φοκάτσια!!!!

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 19:13

      Βάζω τη φοκάτσια, βάζεις τη σαγκρία;;;

  • Reply Ξανθή 13 Φεβρουαρίου 2014 at 12:27

    Μου αρέσουν πολύ, και τις δυο εκδοχές τις έχω κάνει!!

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 19:13

      Ταιριάζουν τα γούστα μας Ξανθή!

  • Reply Kitchen Stories 13 Φεβρουαρίου 2014 at 15:31

    Πολύ το πάω αυτό το ψωμάκι.
    Σού έγινε τέλειο και λαχταριστό!

    Z.

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 19:16

      Ευχαριστώ Ζαμπία μου, είναι το καινούργιο αγαπημένο μου!

  • Reply Ερμιόνη 13 Φεβρουαρίου 2014 at 20:21

    Θέλω κι εγώ να φτιάξω αυτό το ωραίο ψωμάκι!
    Όλο λέω ότι θα το κάνω και όλο το αφήνω πίσω!
    Η εκδοχή με το κρεμμύδι μου αρέσει περισσότερο μιας που με τις ελιές δεν τα πάμε καλά!

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 21:51

      Να το κάνεις Ερμιόνη, θα σ' αρέσει πολύ! Κάνε όποια παραλλαγή προτιμάς, ή ακομα και κάποια άλλη, δική σου!

  • Reply Χρυσαυγή 13 Φεβρουαρίου 2014 at 21:01

    Πω πω!
    Ψωμιά να είναι κι ότι να ναι!
    Και οι δύο παραλλαγές είναι φοβερές. Δεν ξεχωρίζω, άρα σερβίρεις διπλή μερίδα! Δίκαιο!?????
    Φερνω μπύρες!

    Φιλια!

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 21:54

      Ε άμα φέρνεις μπύρες, διπλή και τριπλή μερίδα! Φιλία Χρυσαυγή!

  • Reply Silena 13 Φεβρουαρίου 2014 at 21:13

    Οτιδήποτε ζυμοειδές με ξετρελαίνει, οπότε με ξετρέλαναν και οι δύο παραλλαγές που μας προτείνεις Χρύσα!!!!
    Πολλά φιλιά!

    • Reply Χρύσα 13 Φεβρουαρίου 2014 at 21:57

      Και μπορείς να κάνεις κι άλλες πολλές παραλλαγές, ανάλογα με το γούστο σου! Βολεύει!

  • Reply - spoonstories- 13 Φεβρουαρίου 2014 at 21:58

    Και οι δυο οι παραλλαγές είναι ωραιότατες! Οπότε θα σερβιριστώ 2 κομμάτια!! γιουπιιι!!

  • Reply Χρύσα 14 Φεβρουαρίου 2014 at 19:47

    Όσα θες! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν! Καλό βράδυ!

  • Reply Elenis Cooking 15 Φεβρουαρίου 2014 at 06:55

    Τέλειες Χρύσα μου και οι δυο παραλλαγές, μου αρέσουν πάρα πολύ τα υλικά τους !!!
    Φιλάκια!!!

  • Reply Beauty Follower 15 Φεβρουαρίου 2014 at 08:37

    Για να δεις πόσο εύκολος άνθρωπος είμαι, τρώω και τις 2 εκδοχές.
    Μπορεις να μου στειλεις οτι περισέψει χα χα!

    http://beautyfollower.blogspot.gr/

  • Leave a Reply