Dressing μουστάρδας για σαλάτες

“Και από Δευτέρα, δίαιτα…..”

Όποιος δεν το έχει πει ποτέ, να σηκώσει το χέρι.

Τίποτα; Κανείς; That’s what I thought……

Αυτή η Δευτέρα της δίαιτας, να είχε στόμα να μιλήσει. Θα μας διαολόστελνε όλους, που
τη χρησιμοποιούμε τόσο συχνά, αλλά την αφήνουμε να εκπληρώσει το σκοπό της (και
εδώ σας βάζω κι ένα στοιχηματάκι) ούτε τις μισές φορές, και πάλι είμαι
επιεικής.

Ήρθελοιπόν και πάλι αυτή η Δευτέρα….

Ε, νομίζω ότι όταν μπαίνει ο Απρίλιος (καλό μήνα βρε) ακόμη και οι τελευταίοι
ενδίδουν.

“Θα κόψω τα γλυκά/το ψωμί/το βραδινό/το ποτό/τη ζάχαρη στον καφέ(!!!! – ναι καλέ, η
ζάχαρη σε πάχυνε, όχι η σοκολατόπιτα που τον συνόδευε)”. Συνηθισμένες
εκφράσεις. Δεν θα το παίξω υπεράνω, ναι, ανήκω κι εγώ σε αυτήν την κατηγορία
που αφήνεται το χειμώνα που τα ρούχα είναι πιο γεμάτα, και καλύπτουν κοιλίτσες
και μπουτάκια και απ’ όλα, αλλά μόλις βγάζουν τα ανοιξιάτικα παθαίνουν πανικό.
Και άντε, όταν έχεις 6 μόλις μήνες που γέννησες, να το χρησιμοποιήσεις ως
δικαιολογία. Όταν έχεις όμως 18, και μάλιστα είσαι και 1-2 κιλάκια παραπάνω από
ότι ήσουν στους 6;;;;;; Δικαιολογίες λοιπόν τέλος. ΔΙ-ΑΙ-ΤΑ.

Για μένα
η δίαιτα μπορεί να έχει πολλές στερήσεις, αλλά έχει και ένα καλό. Σαλάτες! Τις
αγαπώ τις σαλάτες. Σου δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργήσεις, όσο λίγα πιάτα.
Θέλει βέβαια λίγη προσοχή, γιατί μπορεί να ξεκινήσεις για ένα ελαφρύ γεύμα,
αλλά άμα τις γεμίσεις με τυριά, σάλτσες, μαγιονέζες, αλλαντικά, κ.ο.κ., ε, ας
έτρωγες κανένα γύρο καλύτερα.

Σήμερα λοιπόν
σας ετοίμασα μία από τις αγαπημένες μου, η οποία είναι ένα πλήρες γεύμα. Μία
πράσινη σαλάτα με ψημένο φιλέτο κοτόπουλου, κρουτόν και παρμεζάνα.  Ο
καθένας βέβαια, μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει ό,τι θέλει, ανάλογα με την
όρεξη, το γούστο του ή τα υλικά που έχει στη διάθεσή του. Εγώ συνήθως μπορεί να
χρησιμοποιήσω 2 ειδών σαλάτες (συνήθως σγουρή και iceberg, ανάλογα τι έχει το
ψυγείο), να την κάνω χωρίς το κοτόπουλο, αν τη θέλω πιο ελαφριά, να βάλω και
καλαμπόκι που μου αρέσει πολύ (αλλά σήμερα δεν είχα). Η αγαπημένη προσθήκη του
Κώστα είναι δύο βραστά αβγά, και επίσης προτιμάει να σπάσει μέσα μερικά
παξιμάδια λαδιού, παρά να βάλει το κρουτόν. Επίσης, αν έχετε χρόνο και διάθεση
μπορείτε να βάλετε χειροποίητα κρουτόν, θα είναι σίγουρα πιο νόστιμα. Αυτά,
έτσι για να πάρετε μερικές ιδέες. Δεν θα επικεντρωθώ όμως στο περιεχόμενο της
σαλάτας.

Θα
μείνουμε στο dressing. Γιατί μπορεί να αγαπώ τις σαλάτες, αλλά μη μου πεις ότι
θα φάμε μαρούλι με λίγο κρεμμυδάκι και λαδολέμονο, γιατί δεν θα της ρίξω
δεύτερη ματιά. Άμα είναι να φάμε ελαφρά, ας φάμε ό,τι καλύτερο. Έτσι δε θα μας
μένει και το απωθημένο…. Η λεπτομέρεια βέβαια στα υλικά του dressing αυτού,
αλλά και οποιουδήποτε υλικού μπαίνει σε μια σαλάτα και καταναλώνεται ωμό, είναι
στην ποιότητα. Γιατί τότε θα αναδειχθούν καλύτερα, και θα δώσουν το υποσχόμενο
αποτέλεσμα.

Η
συγκεκριμένη εκδοχή της σαλάτας μπορεί, όπως είπα να είναι η αγαπημένη μου,
αλλά αυτό το dressing ταιριάζει και σε άλλες. Εγώ το χρησιμοποιώ για παράδειγμα
στην πατατοσαλάτα, γιατί δε μου αρέσει καθόλου η μαγιονέζα, και επίσης σε
λαχανικά βραστά ή στον ατμό. Εννοείται ότι οι ποσότητες των υλικών
αυξομειώνονται ανάλογα με το γούστο σας, εμένα μου αρέσει και να είναι λίγο
ξινούτσικη (μη σας τρομάξει, όταν ανακατεύεται με τη σαλάτα απαλύνεται η γεύση
της), και να τσιμπάει λίγο η μουστάρδα, γι’ αυτό και βάζω λίγο καυτερούτσικη
dijon. Αν θέλετε ένα πιο ήπιο αποτέλεσμα όμως, βάλτε απαλή μουστάρδα στην ίδια
ποσότητα. Ταιριάζει επίσης και μια μουστάρδα με κόκκους.

Με τις
ποσότητες που δίνω, βγαίνει ένα βαζάκι, το οποίο μπορούμε να έχουμε έτοιμο στο
ψυγείο, και να το κρατήσουμε για 3-4 μέρες, για να το χρησιμοποιούμε στις
σαλάτες μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι κάθε φορά, πριν το χρησιμοποιήσουμε,
να ανακινούμε λίγο το βάζο.

Άντε,
και οι τελευταίοι, από Δευτέρα ξεκινήστε, γιατί θέλουμε συμπαράσταση!

Η συνταγή (για ένα βαζάκι 300 ml)

200 ml ελαιόλαδο (θα επιμείνω να είναι ένα εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο)

50 ml ξίδι λευκό balsamico (αν δε βρείτε μπορείτε να βάλετε ξίδι από λευκό κρασί, αλλά λίγο λιγότερο, γιατί είναι πιο οξύ)

χυμό από 1 λεμόνι

2 κ.σ. μουστάρδα ντιζόν (ή άλλη όπως γράφω παραπάνω)

1/2 κ.γ. σκόρδο σε σκόνη

αλάτι, πιπέρι (αν έχετε αφρό αλατιού, προτιμήστε τον για αυτή τη συνταγή)

Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα βαζάκι που κλείνει καλά και ανακινούμε. Δοκιμάζουμε μήπως χρειάζεται κάτι παραπάνω, και προσθέτουμε αναλόγως. Το επιπλέον λεμόνι ή ξίδι θα το κάνει πιο ξινό, ενώ το επιπλέον λάδι θα το απαλύνει. Προσθέτουμε επιπλέον μουστάρδα, αν το θέλουμε πιο πλούσιο στην υφή.