Τελικά έχω βρει γιατί έχω την τάση να τα “πειράζω” όλα. Τα φαγητά, τα γλυκά, (το ντιζάιν του μπλογκ, ε,ε;;;; δεν είναι πολύ ωραίο, ε;;;) ό,τι συνταγή πέσει στα χέρια μου τέλος πάντων. Μάλλον πρόκειται για γονίδιο. Γενιές και γενιές μαγειρισσών, πολύ πολύ καλύτερων από εμένα, είχαν έμφυτη την τάση αυτή. Η γιαγια το ίδιο. Η μαμά ακόμα περισσότερο. Λέτε να τη γλίτωνα;
Ας πάρουμε για παράδειγμα αυτό το γλυκό. Είμαι σίγουρη πώς αν κάποιος που διαβάζει αυτή τη συνταγή είναι από τη Θεσσαλονίκη, άμα με βρει στο δρόμο, μπορεί και να με λιντσάρει (μήπως τελικά να την έβγαζα τη φωτογραφία μου από το about;;;). Είναι δυνατόν να είναι αυτό το παγωτό Αρμενοβίλ;;; Τι να σας πω, μπορεί να έχετε και δίκιο. Αλλά. Εγώ από μικρή αυτό το παγωτό έτρωγα για Αρμενοβίλ. Το έφτιαχνε πάντα η μαμά μου με αυτή τη συνταγή και το έλεγε έτσι. Έτσι λοιπόν, όταν της ζήτησα τη συνταγή για να το κάνω εγώ, και τη συνέκρινα με άλλες που βρήκα στο διαδίκτυο, κατάλαβα κάτι. Στα υλικά μπορεί να συμφωνούσαν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν άλλο. Το δικό μας Αρμενοβίλ, αυτό που ήξερα και που περίμενα να φάω κάθε καλοκαίρι, δεν είναι το κλασικό.
Προβληματίστηκα. Όταν τη ρώτησα από πού είναι η συνταγή, θυμήθηκε ότι ήταν μιας παλιάς καλής φίλης της γιαγιάς μου, η οποία ήταν από τις καλύτερες μαγείρισσες της πόλης στην εποχή της. Άρα σκέφτομαι ότι δεν ήταν λάθος. Κάτι ήξερε η Ευδοξία. Κι αν το σκεφτούμε και καλύτερα, είναι το ίδιο γλυκό, ελαφρώς “αποδομημένο”. Αντί να έχει μέσα σπασμένους μπεζέδες όπως το συνηθισμένο, έχει ένα δίσκο μπεζέ για βάση. Αντί να έχει λιωμένη κουβερτούρα μέσα, όπως το συνηθισμένο, έχει μία σοκολατένια στρώση παγωτού. Αντί να έχει καραμελωμένα αμύγδαλα μέσα, όπως το συνηθισμένο, τα έχει από πάνω, γεγονός που εμένα την περίεργη που δεν τα θέλω και πολύ πολύ με βολεύει, γιατί τα κάνω και στην άκρη άμα θέλω….
Σε κάθε περίπτωση, όπως και να το πούμε, αυτό το γλυκό είναι γλυκό υπερπαραγωγή. Ε, και αφού σήμερα σας υποδέχομαι με καινούρια διακόσμηση στο blogoσπίτι μου δεν μπορούσα να σας κεράσω κάτι λιγότερο…
Και μιας και ανέφερα την καινούργια διακόσμηση, θέλω να πω ότι είναι μεγάλη ευτυχία να έχεις φίλους που σε αγαπάνε και σε στηρίζουν τόσο, που μια μέρα, έτσι στο άσχετο, εκεί που κάθεσαι, σου στέλνουν μια φωτογραφία με το καινούργιο σου header. Χωρίς να το έχεις ζητήσει, έτσι απλά γιατί ήθελαν να στο κάνουν δώρο…. Μεγάλη ευτυχία….
Η συνταγή (για 2 μικρές μακρόστενες φόρμες)
1 κουτί φυτική σαντιγί τύπου morfat
400 γραμ. ζάχαρη άχνη
1 φακελάκι σαντιγί σε σκόνη τύπου garni
200 ml γάλα
6 αβγά (χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια)
500 γραμ. κουβερτούρα
2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας ή 2 κάψουλες βανιλίνης
για τη μαρέγκα
2 ασπράδια αβγών
8 κοφτές κ.σ. ζάχαρη κρυσταλλική
λίγες σταγόνες λεμόνι ή ξύδι ή 1/4 κ.γ. κρεμόριο
καραμελωμένα αμύγδαλα για το σερβίρισμα
Ξεκινάμε φτιάχνοντας τη στρώση της μαρέγκας, ακολουθώντας τις αδηγίες από εδώ, όσον αφορά το χτύπημα και το ψήσιμο, με τη διαφορά ότι σχηματίζουμε στη λαδόκολλα ένα δίσκο, που να έχει μήκος ίδιο με το μήκος της φόρμας που θα παγώσει το γλυκό και πλάτος όσο δύο φορές το πλάτος της φόρμας. Όταν ψηθεί και κρυώσει, κόβουμε κάθετα το δίσκο, σχηματίζοντας δύο ορθογώνιες μαρέγκες.
Σε ένα μπωλ χτυπάμε τη morfat με 300 γραμ. άχνη ζάχαρη, μέχρι να γίνει μία ομοιόμορφη κρέμα. Σε ένα άλλο μπωλ χτυπάμε το garni με το γάλα, μέχρι να γίνει σαντιγί. Ενώνουμε τα δύο μείγματα σαντιγί και τα αφήνουμε στην άκρη, και χωρίζουμε το καινούργιο μείγμα που προέκυψε σε δύο. Τα αφήνουμε στην άκρη μέχρι να τελειώσουμε με τα υπόλοιπα, καλύτερα στο ψυγείο.
Επειδή θα χρησιμοποιήσουμε τα αβγά ωμά, τα παστεριώνουμε ζεσταίνοντάς τα σε μπεν μαρί, χτυπώντας τα ταυτόχρονα με το μίξερ ή με αβγοδάρτη, μέχρι να φτάσουν σε θερμοκρασία 60 βαθμών κελσίου. Πρώτα κάνουμε τη διαδικασία για τους κρόκους, χτυπώντας τους μαζί με την υπόλοιπη άχνη ζάχαρη. Στη συνέχεια χτυπάμε τα ασπράδια σε ξεχωριστό μπωλ, πάλι σε μπεν μαρί. Μόλις φτάσουν στη επιθυμητή θερμοκρασία τα αποσύρουμε, και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να γίνουν μαρέγκα.
Λιώνουμε την κουβερτούρα, πάλι σε μπεν μαρί, ή στα μικροκύμματα.
Βγάζουμε τα δύο μπωλ με τη σαντιγί από το ψυγείο. Στο ένα προσθέτουμε τους κρόκους και τη βανίλια, και ανακατεύουμε. Στο άλλο προσθέτουμε τη λιωμένη κουβερτούρα και τα ασπράδια και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ένα ομοιόμορφο σοκολατένιο μείγμα. Βάζουμε το σοκολατένιο μείγμα στο ψυγείο.
Παίρνουμε τις φόρμες που θα χρησιμοποιήσουμε και επενδύουμε το εσωτερικό τους με διάφανη μεμβράνη. Μοιράζουμε στις δύο φόρμες το άσπρο μείγμα και βάζουμε στην κατάψυξη για μισή ώρα. Στη συνέχεια, τις βγάζουμε, προσθέτουμε το σοκολατένιο μείγμα, καλύπτουμε με τα δύο μακρόστενα κομμάτια μαρέγκας και ξαναβάζουμε τις φόρμες στην κατάψυξη για τουλάχιστον 5-6 ώρες, πριν ξεφορμάρουμε.
Ξεφορμάρουμε το γλυκό ανάποδα σε πιατέλα (η μαρέγκα θα αποτελεί τη βάση του γλυκού) και ρίχνουμε από πάνω τα καραμελωμένα αμύγδαλα.
19 Comments
κολασε μας!!!!!!!!!! Ξαναερχομαι….
Προσπαθώ Χρυσαυγή μου, προσπαθώ…
Τα κατάφερες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αααααααααα !!! δεν ειμαι απο θεσσαλονικη αλλα απο κοζανη και οντως αλλιως το εχουεμ το αμρενοβιλ εδω!! χαχαχαχα αλλα και το σικο σου ομως του φενρει λιγο! πρπει να μου στειλεις τη μια φορμα να τη δοκιμασω για να βγαλω το συμπερασμα ετσι χωρις δοκιμη δεν εγκρινω 😛
Είσαι δύσκολος κριτής τελικά….. Κοίτα, έχει μείνει μία φόρμα στην κατάψυξη και περιμένει… Δεν έρχεσαι να δοκιμάσεις;;;
Φιλιά πολλά!
Καλά, αυτό κι αν είναι γλυκό υπερπαραγωγή!
Και τι σε νοιάζει πως το λένε?? Εμάς πάντως, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου η ονομασία!
Το αποτέλεσμα μας ενδιαφέρει, το οποίο φαίνεται σούπερ!!
Φιλιά!
Ευχαριστώ Έλενα, τέρμα ο προβληματισμός για το όνομα τελικά!
Είναι νόστιμο το άτιμο!
Φιλάκια!
Με γεια και με χαρά το καινούριο look του blog!
Μου αρέσει πολύ, είναι φρέσκο και χαίρεσαι την περιήγηση! Το logo φανταστικό, είσαι πράγματι πολύ τυχερή που έχεις τόσο ταλαντούχους φίλους!
Και χάρηκα πολύ που είδα τη φωτογραφία σου στο About! Καιρός ήταν!
Μου αρέσει επίσης που αύξησες το μέγεθος των φωτογραφιών στο post, χρειαζόταν αυτή η αλλαγή!
Και βεβαίως μου αρέσει πολύ που αυτή η ανανέωση συνοδεύεται με ένα τόσο σούπερ γλυκό!
Πραγματικά υπερπαραγωγή!
Τα φιλιά μου!
Ευχαριστώ Ερμιονάκι, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε!
Προφανώς η ανανέωση ήθελε το καλύτερο γλυκό, γι' αυτό κι εγώ έβαλα τα δυνατά μου!
Φιλάκια!
ωραίο το header και μεγάλο μπράβο στους φίλους.. Ελπίζω να τους κερασες παγωτάκι.εεε;;; Αλλά και το παγωτό φαίνεται πολύ ωραίο!!! Το βάζω στα προσεχώς… φιλιά
Ευχαριστώ Ελπίδα μου! Να το δοκιμάσεις, το καλοκαίρι χρειάζεται παγωμένα γλυκά!
Με γεια το νέο, πολύ όμορφο look! Και το γλυκάκι το καλύτερο κέρασμα 🙂
Ευχαριστώ Μαρία μου, χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν και τα δύο!
Τώρα που πιάνουν οι ζέστες, δροσερό και γευστικό το υπερ-γλυκάκι σου!!
Σούπερ και η νέα σου εμφάνιση! Φιλούρες!
Έτσι το σκέφτηκα κι εγώ Λίλια, το θελει το καλοκαίρι!
Φιλιά!
Όπως και να το ονομάσεις, είναι λαχταριστό!!!!!
Με γεια και το καινούριο design!!! Μ' αρέσει!!
Χαίρομαι και χαίρομαι!!!
Φιλιά Πέπη!
Yπέροχο γλυκάκι, όντως υπερπαραγωγή! Ωραιότατο κ το design! Με γεια!
Καλημέρες από Ζάκυνθο!
Νοστιμότατο και με υπέροχη παρουσίαση Χρύσα!!! Κλασσικό της πόλης μας!
Φιλιά!