Κι άλλο παγωτάκι…. Τελείως διαφορετικό. Ούτε παγωτομηχανές,
ούτε εξεζητημένες γεύσεις, ούτε τίποτα. Δεν είχα σκοπό να σας το δείξω, αλλά να…
κάτι που δεν έχω προλάβει να φτιάξω οτιδήποτε άλλο αξιόλογο τις τελευταίες μέρες,
κάτι που τα σαββατοκύριακα εξαφανιζόμαστε και βγαίνω εκτός προγράμματος, έμεινα
χωρίς καθόλου υλικό για ανάρτηση. Και μετά, μια μέρα σκέφτηκα, γιατί όχι τα
παγωτάκια του Γιώργου; Επίκαιρα είναι, όμορφα είναι, επιτυχία έχουν
(τουλάχιστον στο δικό μου σπίτι), έτοιμα είναι, πολύ καιρό έχω να δώσω άλλη
μαμαδοσυνταγή, οπότε, ευκαιρία να τα μοιραστώ…
ούτε εξεζητημένες γεύσεις, ούτε τίποτα. Δεν είχα σκοπό να σας το δείξω, αλλά να…
κάτι που δεν έχω προλάβει να φτιάξω οτιδήποτε άλλο αξιόλογο τις τελευταίες μέρες,
κάτι που τα σαββατοκύριακα εξαφανιζόμαστε και βγαίνω εκτός προγράμματος, έμεινα
χωρίς καθόλου υλικό για ανάρτηση. Και μετά, μια μέρα σκέφτηκα, γιατί όχι τα
παγωτάκια του Γιώργου; Επίκαιρα είναι, όμορφα είναι, επιτυχία έχουν
(τουλάχιστον στο δικό μου σπίτι), έτοιμα είναι, πολύ καιρό έχω να δώσω άλλη
μαμαδοσυνταγή, οπότε, ευκαιρία να τα μοιραστώ…
Που λέτε, με τα συγκεκριμένα παγωτάκια, έχω βρει την υγειά
μου. Διότι το παιδάκι μου το πήρε το γονίδιο της μανούλας (μη χάσει) και έγινε
πολύ γλυκατζής. Όπου βρει γλυκό ορμάει. Θα μου πεις, το πρώτο είναι ή το
τελευταίο; Όχι, δεν είναι, το ξέρω, όπως ξέρω και ότι τρέχει όλη μέρα πάνω-κάτω
σαν το παλαβό, και δεν είναι κανένα στρουμπουλό αγοράκι (παρότι έχει μια τόσο
χαριτωμένη κοιλίτσα, σαν μικρή μπυροκοιλιά) αλλά είναι μια χαρά στο βάρος του,
παρόλα αυτά, είμαι πάντα της άποψης «προσέχουμε για να έχουμε».
μου. Διότι το παιδάκι μου το πήρε το γονίδιο της μανούλας (μη χάσει) και έγινε
πολύ γλυκατζής. Όπου βρει γλυκό ορμάει. Θα μου πεις, το πρώτο είναι ή το
τελευταίο; Όχι, δεν είναι, το ξέρω, όπως ξέρω και ότι τρέχει όλη μέρα πάνω-κάτω
σαν το παλαβό, και δεν είναι κανένα στρουμπουλό αγοράκι (παρότι έχει μια τόσο
χαριτωμένη κοιλίτσα, σαν μικρή μπυροκοιλιά) αλλά είναι μια χαρά στο βάρος του,
παρόλα αυτά, είμαι πάντα της άποψης «προσέχουμε για να έχουμε».
Έτσι, όταν βρέθηκα τυχαία μπροστά σ’ αυτή τη συνταγή,
εγώ πίσω από τον ομολογουμένως δελεαστικό τίτλο διάβασα τα υλικά που με ενδιέφεραν.
Μπανάνα, γιαούρτι, γάλα, και λίγη καραμέλα για να το γλυκάνουμε. Προσπέρασα,
λοιπόν την έξτρα σοκολάτα και το μπισκότο, παρόλο που σίγουρα θα τους ταιριάζουν
πάρα πολύ, και κράτησα τη βασική συνταγή, για ένα τελείως «παιδικό» καλοκαιρινό
γλυκάκι. Έτσι, από την αρχή του καλοκαιριού τα έχω φτιάξει ήδη τρεις φορές. Το πόσο
του αρέσουν δε λέγεται. Τόσο, που τρέχει μόνος του στο ψυγείο φωνάζοντας «παωτό,
παωτό», ανοίγει τον καταψύκτη (ναι, ναι, έχω βάλει και ασφάλεια στον καταψύκτη,
μη με ρωτάτε πώς την ανοίγει, είναι κάποια πράγματα που με ξεπερνάνε με αυτό το
παιδί), βγάζει έξω καναδυό και προσπαθεί να τα φάει με τη θήκη. Ευτυχώς που πρέπει
να του τα ανοίξει κάποιος μεγάλος για να τα φάει, γιατί αλλιώς θα είχαμε άλλα…
εγώ πίσω από τον ομολογουμένως δελεαστικό τίτλο διάβασα τα υλικά που με ενδιέφεραν.
Μπανάνα, γιαούρτι, γάλα, και λίγη καραμέλα για να το γλυκάνουμε. Προσπέρασα,
λοιπόν την έξτρα σοκολάτα και το μπισκότο, παρόλο που σίγουρα θα τους ταιριάζουν
πάρα πολύ, και κράτησα τη βασική συνταγή, για ένα τελείως «παιδικό» καλοκαιρινό
γλυκάκι. Έτσι, από την αρχή του καλοκαιριού τα έχω φτιάξει ήδη τρεις φορές. Το πόσο
του αρέσουν δε λέγεται. Τόσο, που τρέχει μόνος του στο ψυγείο φωνάζοντας «παωτό,
παωτό», ανοίγει τον καταψύκτη (ναι, ναι, έχω βάλει και ασφάλεια στον καταψύκτη,
μη με ρωτάτε πώς την ανοίγει, είναι κάποια πράγματα που με ξεπερνάνε με αυτό το
παιδί), βγάζει έξω καναδυό και προσπαθεί να τα φάει με τη θήκη. Ευτυχώς που πρέπει
να του τα ανοίξει κάποιος μεγάλος για να τα φάει, γιατί αλλιώς θα είχαμε άλλα…
Το γεγονός επίσης ότι είναι σε ατομικές θηκούλες και βγαίνουν
σαν παγωτό ξυλάκι, έχει το καλό ότι περιορίζει την ποσότητα ακριβώς όσο πρέπει.
Τουλάχιστον οι συγκεκριμένες θηκούλες που έχω πάρει εγώ είναι αρκετά μικρές,
και με έχουν βολέψει απίστευτα. Όχι ότι όταν τελειώσει το παγωτάκι δεν έχουμε
δράματα, «κι άλλο μαμά, κι άλλο μαμά», αλλά εκεί ξέρετε, μπαίνει μπροστά η αστείρευτη
φαντασία της μάνας, και αρχίζει ο αντιπερισπασμός, τα παιχνίδια, τα τουβλάκια, ο
μίκυ, η πέππα και τα λοιπά, και τα λοιπά, να μην τα αρχίζω τώρα, τα ξέρετε καλύτερα
από μένα.
σαν παγωτό ξυλάκι, έχει το καλό ότι περιορίζει την ποσότητα ακριβώς όσο πρέπει.
Τουλάχιστον οι συγκεκριμένες θηκούλες που έχω πάρει εγώ είναι αρκετά μικρές,
και με έχουν βολέψει απίστευτα. Όχι ότι όταν τελειώσει το παγωτάκι δεν έχουμε
δράματα, «κι άλλο μαμά, κι άλλο μαμά», αλλά εκεί ξέρετε, μπαίνει μπροστά η αστείρευτη
φαντασία της μάνας, και αρχίζει ο αντιπερισπασμός, τα παιχνίδια, τα τουβλάκια, ο
μίκυ, η πέππα και τα λοιπά, και τα λοιπά, να μην τα αρχίζω τώρα, τα ξέρετε καλύτερα
από μένα.
Το μόνο κακό είναι ότι άμα το παιδάκι που τα τρώει είναι ούτε
καν δύο χρονών ακόμα, καταλήγεις πάντα με λερωμένο μπλουζάκι (και παντελονάκι,
και καρεκλάκι, και πάτωμα, μη σου πω…). Επομένως στο κόστος υπολογίστε και 1
παγωτάκι = 1 μπλουζάκι για πλύσιμο.
καν δύο χρονών ακόμα, καταλήγεις πάντα με λερωμένο μπλουζάκι (και παντελονάκι,
και καρεκλάκι, και πάτωμα, μη σου πω…). Επομένως στο κόστος υπολογίστε και 1
παγωτάκι = 1 μπλουζάκι για πλύσιμο.
Η ουσία είναι ότι είναι ένα υγιεινό παγωμένο (όσο πρέπει
παγωμένο) σνακ, που αρέσει πάρα πολύ, και γίνεται πάρα πολύ εύκολα. Το μόνο για
το οποίο χρειάζεται να έχουμε προνοήσει είναι να έχουμε ετοιμάσει dulce de leche από
πριν, το γνωστό πλέον στους περισσότερους νομίζω βρασμένο κουτάκι του ζαχαρούχου
γάλακτος. Οδηγίες θα βρείτε παντού, σας έχω δώσει κι εγώ παλιότερα, στη συνταγή
για μπισκότα
γεμιστά με καραμέλα.
παγωμένο) σνακ, που αρέσει πάρα πολύ, και γίνεται πάρα πολύ εύκολα. Το μόνο για
το οποίο χρειάζεται να έχουμε προνοήσει είναι να έχουμε ετοιμάσει dulce de leche από
πριν, το γνωστό πλέον στους περισσότερους νομίζω βρασμένο κουτάκι του ζαχαρούχου
γάλακτος. Οδηγίες θα βρείτε παντού, σας έχω δώσει κι εγώ παλιότερα, στη συνταγή
για μπισκότα
γεμιστά με καραμέλα.
Κι επειδή με έχει πιάσει για τα καλά το καλοκαίρι, δύσκολα
με βλέπω να προλαβαίνω δεύτερη ανάρτηση αυτή την εβδομάδα (έχω να πλύνω και κάμποσα
μπλουζάκια)… Οπότε κρατήστε τα παγωτάκια και τα ξαναλέμε, δυστυχώς ακόμα από
την πόλη, και όχι από την παραλία…
με βλέπω να προλαβαίνω δεύτερη ανάρτηση αυτή την εβδομάδα (έχω να πλύνω και κάμποσα
μπλουζάκια)… Οπότε κρατήστε τα παγωτάκια και τα ξαναλέμε, δυστυχώς ακόμα από
την πόλη, και όχι από την παραλία…
Η συνταγή (12 ατομικές θήκες παγωτού)
3 ώριμες μπανάνες
½ κούπα γάλα (εγώ χρησιμοποίησα πλήρες)
¼ κούπας γιαούρτι στραγγιστό
½ κουτάκι dulce de leche
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας ή άρωμα βανίλιας
Βάζουμε όλα τα υλικά στο μπλέντερ και χτυπάμε μέχρι να
ομογενοποιηθούν. Αδειάζουμε το περιεχόμενο στις θήκες και αφήνουμε να παγώσουν
για αρκετές ώρες.
ομογενοποιηθούν. Αδειάζουμε το περιεχόμενο στις θήκες και αφήνουμε να παγώσουν
για αρκετές ώρες.
Όταν πρόκειται να καταναλωθούν, βγάζουμε τη θήκη βάζοντάς
την πρώτα για μερικά δευτερόλεπτα σε πολύ ζεστό νερό, και στη συνέχεια αφαιρούμε
το κάλυμμα.
την πρώτα για μερικά δευτερόλεπτα σε πολύ ζεστό νερό, και στη συνέχεια αφαιρούμε
το κάλυμμα.
15 Comments
Εγώ δεν είμαι δίχρονο αλλά ευχαρίστως να έτρωγα ένα (και δύο και τρία) "ξυλάκια" 🙂
Πολύ ωραία επίσης και η ιδέα του φόντου της φωτογράφησης.
Την καλημέρα μου & καλή συνέχεια
Χαχαχα, κι εγώ το ίδιο κάνω Δήμητρα!
Όσο για το φόντο, ποτέ δεν ξέρεις πού θα σου χρησιμεύσει ενα παιδικό μαλακό πάτωμα-παζλ!
Φιλιά!
Είμαι μικρό παιδάκι με μπυροκοιλιά και θέλω 2-3 ξυλάκια!!!!!!!
χαχαχαχαχα
Τυχερός ο νέος!!!
Σούπερ εύκολο και γρήγορο παγωτό!!!
Φιλιά!!!
Χαχαχαχαχα, κι εσύ μπυροκοιλια;;;
Εύκολο δε λες τίποτα, σε λίγο θα το φτιάχνει μόνος του!
Φιλιά!
Ούτε εγώ είμαι δίχρονο αλλά δεν απέχω και πολύ στη διάθεση και στο κέφι! Θα τα έτρωγα άνετα όλα τα παγωτίνια σου χωρίς ανάσα!!
Χωρίς ανάσα;;; κι εγώ τότε θα σε μάλωνα και θα φωναζα: "όχι άλλο παγωτινι Λίλια, θα πονέσει η κοιλιτσα σου"!!!
Έχει πλάκα πάντως ποσο ενα παγωτακι μας κανει παιδάκια και πάλι!
Γέλασα πάρα πολύ με την εικόνα του μικρούλη να προσπαθεί να φάει το παγωτάκι με τη θήκη! Τέλειο!
Η μπανάνα είναι αγαπημένο φρούτο μικρών και μεγάλων και με τη γλυκιά γεύση της προσφέρεται για πιο υγιεινά γλυκάκια.
Μου αρέσει που σου έχουν βγει άψογα και στο σχήμα. Σπάνια καταφέρνω να βγάλω τόσο όμορφα τα ξυλάκια μου!
Φιλιά
Από τέτοιες εικόνες, άλλο τίποτα!
Ναι, όντως, με τη μπανάνα μπορείς να φτιάξεις πολλές υγιεινές γλυκιές λιχουδιές!
Χαίρομαι που σου άρεσαν, οι συγκεκριμένες φόρμες με έχουν βολέψει πολύ, βοηθάνε να βγούνε όμορφα τα παγωτίνια.
Φιλάκια!
Κατανοώ απόλυτα την λαχτάρα του μικρούλη σου γι αυτά τα υπέροχα καραμελένια παγωτάκια!!
Είναι και πανεύκολα, αυτό που το πας??
Φιλάκια!
Δε φαντάζεσαι πόσο πανεύκολα!
Κι εμείς τα λαχταράμε, μη νομίζεις….
Φιλάκια Έλενα!
Γρήγορα, εύκολα και νόστιμα!
Τι άλλο θέλει μια μαμά..
Τίποτα, τίποτα!
Μακάρι να είχαν όλα τα φαγητά και τα γλυκά τέτοια επιτυχία με τα παιδάκια, όσο αυτό!
Μα κάπως σαν παιγνίδι τις πέρασα τις θήκες, απλωμένες επάνω σε αυτά τα πανέμορφα χρώματα του πατώματος!
Αυτό το παγωμένο μπανανογλύκισμα… πολύ γουστόζικο, περιέχον και περιεχόμενο. 🙂
Καλό Σ/Κ Χρύσα μου!
Z.
Ε, είπαμε να παίξουμε λίγο με το γλυκάκι μας!
Καλοκαίρι είναι άλλωστε!
Φιλάκια Ζ., καλό Σ/Κ και σε σένα!
Εγώ που δεν είμαι μικρό μπορώ να πάρω 2-3;;; Εξάλλου έχω και τις μικρές!! Υπέροχα παγωτάκια Χρύσα μου, γεια στα χέρια σου!!
Φιλιά!