Πολλές αμαρτωλές λέξεις σε έναν τίτλο, ε; Ναι, ξέρω. Αλλά να, ξέρεις, φθινόπωρο. Δε θα ψήσεις κέικ; Θα ψήσεις. Ε, να μην έχει και λίγη σοκολάτα; Έλα, το ξέρω ότι θέλεις. Κι αν δε βάλω καθόλου αλεύρι και το αντικαταστήσω μόνο με φουντούκια, θα μ’ αφήσεις να βάλω και λίγη πραλίνα; Δεν θα βάλω ούτε έξτρα ζάχαρη. Θα μ’ αφήσεις; Ε; Ξέρω ότι θα μ’ αφήσεις. Γιατί κι εγώ θα σ’ άφηνα. Γιατί εσύ κι εγώ είμαστε το ίδιο…
Αλλά ας αφήσουμε προς το παρόν αυτό το (αχ-βαχ) κέικ… Τελειώνει ο Οκτώβρης σήμερα. Πώς είναι δυνατόν; Μου φαίνεται ότι χθες γύρισα από τις καλοκαιρινές διακοπές, και έχουν περάσει κιόλας δυόμιση μήνες! Κι όχι μόνο αυτό, αύριο μπαίνει ο Νοέμβριος και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, ε; Christmas is near baby! Και μ’ αρέσει…. Μ’ αρέσει που βλέπω στολισμένες βιτρίνες και μαγαζιά με χριστουγεννιάτικα από την περασμένη εβδομάδα, έκαναν την απρογραμμάτιστη βόλτα μου στην αγορά πιο όμορφη. Και μ’ αρέσει που επιτέλους κρύωσε λίγο και ο καιρός, που έστρωσα τα χαλιά στο σπίτι και φόρεσα το λίγο πιο χοντρό μπουφάν μου, ταιριάζει καλύτερα αυτός ο καιρός με τα ψησίματά μου 🙂
Και ξέρεις τι άλλο μου αρέσει πολύ φέτος το φθινόπωρο; Μου αρέσει που έχω ήδη ξεκινήσει και έχω ήδη κάνει δύο μαθήματα με τα μικρά μου μαθητάκια και τους γονείς τους! Τα παιδάκια μου λατρεύουν να μαγειρεύουν, δείχνουν τέτοιο ενθουσιασμό, και οι γονείς από πίσω τα βοηθάνε και ενισχύουν ακόμα περισσότερο αυτόν τον ενθουσιασμό. Νομίζω ότι μέχρι να τελειώσει το εργαστήριο θα έχουν κάνει θαύματα οι μικροί μου σεφ!
Και για να επιστρέψουμε στα ψησίματα με αυτό το κέικ, δεν είναι το κλασικό, αφράτο, μαμαδίστικο κέικ που πιθανόν να έχεις συνηθίσει. Είναι χαμηλό σε ύψος, αρκετά πλούσιο, και γι’ αυτό δεν χρειάζεται να κόψεις και να φας μεγάλο κομμάτι για να το χορτάσεις, και δεν είναι και πολύ γλυκό, αφού δεν έχει άλλη ζάχαρη, πλην αυτής που περιέχει η πραλίνα φουντουκιού. Είναι όμως υπέροχα “φουντουκένιο”, το ιδανικό συνοδευτικό του ζεστού καφέ, του τσαγιού ή της ζεστής σοκολάτας μου. Και μ’ αρέσει τόσο που τα απογεύματα πια σηκώνουν ένα ζεστό ρόφημα…
Κι αν πάλι εσύ θέλεις να το κάνεις ακόμα πιο εντυπωσιακό, με ένα σοκολατένιο γλάσο, ή λίγη ρευστή πραλίνα επιπλέον από πάνω, ποια είμαι εγώ για να σε κριτικάρω; Άλλωστε είπαμε. Εσύ κι εγώ είμαστε το ίδιο… Γιατί θέλουμε το φθινόπωρό μας να έχει λίγο παραπάνω άρωμα. Λίγη παραπάνω γεύση. Λίγη παραπάνω θαλπωρή. Και αυτό το κέικ τα έχει και τα τρία…
Καλή και γλυκιά εβδομάδα σου εύχομαι!
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 15
- 85 γραμ. κουβερτούρα
- 60 γραμ. βούτυρο
- 3 αβγά χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια
- 170 γραμ. πραλίνα φουντουκιού
- 60 γραμ. φουντούκια
- 1 πρέζα αλάτι (καλύτερα ανθό αλατιού)
- Ρίχνουμε τα φουντούκια στο multi και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν όσο πιο ψιλή σκόνη γίνεται.
- Λιώνουμε την κουβερτούρα με το βούτυρο σε μπαιν μαρί ή στο φούρνο μικροκυμάτων
- Σε ένα μεγάλο μπωλ ή στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε τους κρόκους, την πραλίνα φουντουκιού τα τριμμένα φουντούκια και ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν.
- Προσθέτουμε το μείγμα της λιωμένης κουβερτούρας-βουτύρου και ανακατεύουμε.
- Σε ένα άλλο καθαρό μπωλ χτυπάμε τα ασπράδια με το αλάτι σε σφιχτή μαρέγκα. Είναι έτοιμη όταν δούμε ότι σχηματίζονται κορυφές στην επιφάνειά της.
- Προσθέτουμε σταδιακά, σε τρεις δόσεις τη μαρέγκα στο μείγμα του κέικ και ανακατεύουμε απαλά με μία σπάτουλα σιλικόνης, μέχρι να ενσωματωθεί εντελώς.
- Λαδώνουμε μία φόρμα σιλικόνης και ρίχνουμε μέσα το μείγμα.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για περίπου 35-40 λεπτά, μέχρι να εισάγουμε μια οδοντογλυφίδα και να δούμε ότι αυτή βγαίνει καθαρή.
Προσαρμογή συνταγής από εδώ.
9 Comments
Λατρεύωωωωωωωωωωωωωω!!
Άχ, βαχ, κλαψ, λιγμ…. όλα μαζί τα επιφωνηματα γιατί τούτη δω την παγωμένη Δευτέρα, που ο αέρας ξυρίζει και τα πατζούρια μου βροντοχτυπάνε στο Βοριά δεν έχω ΑΥΤΟ το θεϊκό κέικ να φάω μαζί με τον καφέ μουυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!
Δείχνει υπέροχα γευστικό αυτό το κέικ! Έχω μόνο μία ένσταση στο σημείο που λες ότι δεν χρειάζεται να φας μεγάλο κομμάτι για να χορτάσεις, μπα…δεν το νομίζω!!
Τι όμορφο! Μου αρέσει το αυλάκι με το αλεσμένο φουντουκάκι που κάνει έντονη αντιπαράθεση με το σοκολατένιο σώμα του κέικ, Χρύσα μου.
Κάτι τέτοια γλυκά πραγματικά θέλουν από δίπλα έναν μυρωδάτο ζεστό καφέ ή και τσάι.
Με το καλό και στην “αποφοίτηση” των μικρών σου σεφ, εύχομαι.
Τι όμορφο που είναι!! Υπέροχη παρουσίαση! Έχω μείνει με το κοντινό πλάνο της τρίτης φωτογραφίας!
Μου αρέσει που επειδή δεν έχει αλεύρι είναι μαλακό σαν μους και κρατσανιστό από τα φουντούκια!!
Πόσο όμορφη και ατμοσφαιρική η πρώτη φωτογραφία!
Το να πω ότι το κέικ σου το λάτρεψα είναι μάλλον περιττό ε;
Αφού το λες κι εσύ άλλωστε… εσύ και εγώ είμαστε ίδιο και στην προκειμένη περίπτωση ισχύει απόλυτα!
Πολύ χαίρομαι με τα νέα σου από τους μικρούς σεφ!
Ελπίζω να συνεχίσετε έτσι με κέφι και ενθουσιασμό!
Σε φιλώ
Και μονο οι φωτογραφιες με ξελιγωσαν!!! ΤΕΛΕΙΟ!!!
Βρε Χρύσα μου και να πω ότι μένουμε μακρυά; Τι σου ζητώ… ένα κομματάκι μόνο! Φανταστικό φαίνεται! Υπέροχες φωτογραφίες! Σχεδόν το μυρίζω!!! Καλή επιτυχία στα μαθήματα που από ότι μαθαίνω σκίζουν! Σε φιλώ γλυκά!!!
ουαουυυυ!!! οι φωτο καταπληκτικες!!! μου ετρεξε το σαλακι κ μονο που τις ειδα!! οσο για τη συνταγη πανευκολη φαινεται!! και το κεικ εντυπωισακο κ ακρως φθινοπωρινό !
Νομίζω Χρύσα μου έπιασες την φιθνοπωρινή ατμόσφαιρα όχι μόνο με τις φωτογραφίες σου, αλλά και το υπέροχο φουντουκέκειο κέικ.
Πάρα πολύ μου αρέσει και με έναν ζεστό καφέ είναι το απόλυτο comfort mood 😉
Καλή συνέχεια με τους μικρούς σου σεφ. Φαντάζομαι πόσο ωραία περνάτε.
Φιλιά πολλά 🙂