Και τι το κάνεις τότε; Να σου πω. Τη πρώτη μέρα απλά το κοιτάς και σε κοιτάει. Τη δεύτερη το λυπάσαι. Την τρίτη που έχει αρχίσει να μπαγιατεύει και να χάνει την ωραία ζουμερή και αφράτη υφή του, το παίρνεις απόφαση. Δεν μπορείτε απλά να κοιτιέστε, κάτι πρέπει να γίνει. Το κάτι αυτό είναι τόσο απλό, και τόσο νόστιμο, που μπορεί να θες να φτιάχνεις παραπανίσια κέικ, μόνο και μόνο για να περισσέψουν. Άκου πόσο απλό. Παίρνεις το κέικ. Το κάνεις ψίχουλα λίγο -λίγο στο μούλτι ή στον επεξεργαστή τροφίμων. Μαζεύεις τα ψίχουλα σε ένα μπωλ. Τα ανακατεύεις με κάτι. Τι; Ανοίγεις ντουλάπι. Τι έχει; Μερέντα; Φυστικοβούτυρο; Το ψυγείο; Λίγο τυρί κρέμα, λίγη από τη ganache που χρησιμοποίησες για ένα γλυκό (ή για το κέικ); Κάτι θα βρούμε, δεν μπορεί. Ρίχνεις λίγες κουταλιές από αυτό το κάτι μέσα στα ψίχουλα του κέικ και το ανακατεύεις. Σε λίγα μαγικά λεπτά έχεις μια ζύμη. Πλάθεις μπαλάκια, βάζεις ψυγείο, λιώνεις κουβερτούρα, βουτάς μπαλάκια, et voila, έτοιμα τα πιο εύκολα τρουφάκια! Αν έχεις και πιο ντελικάτα χέρια από μένα, τους βάζεις και ένα στικ για γλειφιτζούρι και τα κάνεις cake pops (πιο φαντεζί…).
Η συνταγή
Ένα κέικ που μας περίσσεψε (το δικό μου ήταν ένα δίχρωμα μαρμπρέ βανίλια-κακάο σε μακρόστενη φόρμα)
3-4 κ.σ. πραλίνα φουντουκιού, τυρί κρέμα, ganache, φυστικοβούτυρο, (ό,τι θεωρείτε ότι ταιριάζει καλύτερα στη γεύση του κέικ σας, ακόμα καλύτερα το ίδιο του το γλάσο-αν είχε, όπως έκανα εγώ σε αυτή τη συνταγή)
300 γραμ. κουβερτούρα
2-3 κ.σ. φυτικό λάδι (χρησιμοποίησα αραβοσιτέλαιο)
Κάνουμε το κέικ μας ψίχουλα στο μούλτι ή στον επεξεργαστή τροφίμων. Αν έχει ήδη γλάσο (σοκολατένιο ή τυριού, ή βουτυρόκρεμα) το βάζουμε στο μούλτι μαζί με το γλάσο και στη συνέχεια δεν προσθέτουμε τίποτα (θα βγει έτοιμη η ζύμη από μόνη της). Αν είναι σκέτα τα ψίχουλα, τα μεταφέρουμε σε ένα μπωλ και τα αναμιγνύουμε με το υλικό της αρεσκείας μας (πραλίνα, τυρί κρέμα κλπ). Με τα χέρια μας σχηματίζουμε μπαλάκια ζύμης και τα βάζουμε σε ένα πιάτο στρωμένο με λαδόκολλα. Τα αφήνουμε για λίγες ώρες στο ψυγείο, μπορούμε και όλο το βράδυ.
Λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπαιν μαρί ή στο φούρνο μικροκυμάτων, προσθέτουμε το λάδι και την ανακατεύουμε με μία σπάτουλα σιλικόνης, μέχρι να γίνει χλιαρή. Βγάζουμε τα μπαλάκια από το ψυγείο, τα βυθίζουμε ένα ένα στη χλιαρή σοκολάτα και τα ακουμπάμε σε μία επιφάνεια και πάλι στρωμένη με λαδόκολλα.
Τα στολίζουμε όπως θέλουμε και τα αφήνουμε στο ψυγείο.
33 Comments
Τι ωραία ιδέα! Τώρα το μόνο που μένει είναι να γίνει το θάυμα και να μου περισσέψει κέικ, χιχιχι!
Ε, κι εσύ, κάνε διπλή δόση!
απο τις αγαπημενες συνταγες ανακύκλωσης!!! Και η σιγουρη λύση για ενα κεικ που περίσσεψε…Επίσης μια και όχι τόσο δημιουργικη λύση είναι να κόβω ένα μεγαλο κομματι κεικ και να το βαζω καλα τυλιγμενο στην καταψυξη. Αλλα προτιμω περισσοτερο τη γλυκια ανακύκλωση..χεχεχε… Καλημερα Χρυσα μου!! και καλη εβδομδα !! φιλια
Αυτό με την όχι και τόσο δημιουργική λύση το κάνω κι εγώ πολύ συχνά. Αλλά όταν θέλουμε λίγο να παίξουμε, προσφέρεται ιδιαίτερα!
Πολύ όμορφα σου βγήκαν τα τρουφάκια σου! Εγώ τα κάνω cake pops καθότι είναι το αγαπημένο …παιχνίδι-γλυκό της κόρης μου, αλλά προσυπογράφω ότι είναι πεντανόστιμα τα μεταποιημένα κέικ!
Αν υπάρχουν πρόθυμα χέρια να πειραματιστούν, γιατί όχι, ακόμα καλύτερα!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Στείλε και από εδώ ένα κουτάκι με τρουφάκια!
Έφτασεεεε!
Καταρχήν χρόνια πολλά στο μπλογκ σου εύχομαι!! Να είναι πάντα γεμάτο λαχταριστές συνταγές και όμορφες ιστορίες!! Πεντανόστιμη η ανακύκλωσή σου !!! Και τόσο ζουζουνιάρικη με τα κας κας από πάνω !! Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα!
Ευχαριστώ πολύ Αθηνά μου!
Ναι, εδώ το έχουμε πολύ με το "ζουζούνισμα"!!!
Υπέροχα τα σοκολατοτρουφάκια σου!!!
Εξαιρετική ιδέα "ανακύκλωσης" 🙂
Ευχαριστώ πολύ Γιώργο, χαίρομαι που σου άρεσαν!
Καλά, μου λύνεις τα χέρια! Αυτό με βλαστάρια, που την μια το τρώνε μετά μανίας και την άλλη ούτε να το κοιτάξουν, το ζω και εγώ!!! Νομίζω πως θα δοκιμάσω την ανακύκλωση σήμερα κιόλας…Ξέρεις ποιο είναι το μόνο πρόβλημα ε? "Μπαίνεις κουζίνα- βγαίνεις κουζίνα, μείον 2 τρουφάκια," συν 2 κιλάκια!!!
Αυτό είναι αλήθεια…. Τα κιλάκια δυστυχώς είναι αστάθμητος παράγοντας σε αυτές τις συνταγές…..
τρουφακια και ψευτοπυτιγκες ειναι η αφορμη να αφηνουμε περισσευομενο κεικ !! τελεια τα τρουφακια σου
Αχ ναι, και ψευτοπουτίγκες…. κι αυτές, έχεις δίκιο!
αμ δε.. που περισσεύει κέικ στο δικό μας το σπίτι.. αμ δε!! χααχαχαχαχα
Ε, κάντε κανένα παραπάνω, δε χάθηκε ο κόσμος :Ρ
Χρυσα εγραψες!!!!!! Οι καλυτερες σου φωτογραφιες εβερ και τα μπαλακια του κεικ απαιχτα!! Σκετα λουκουμακια. Ειμαι χιλια της εκατο σιγουρη για τη γευση τους!! Παρ'ολα αυτα οι φωτογραφιες με το φουξια ποτηρι με εντυπωσιασαν παρα πολυ!!
Έβερ;;;;;
Τι να πω, ευχαριστώ πολύ! Λουκουμάκια τα άτιμα!
Πόσο μου αρέσουν αυτές οι συνταγές με…ότι έχει περισσέψει!!!
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες!!!
Κι εμένα, κι εμένα! Δεν πετάμε τίποτα!
Πρώτα πρώτα χρόνια πολλά στο μπλογκ σου! Πράγματι είναι υπέροχα τα τρουφάκια με το κέικ που περίσσεψε!!!
Οι φωτογραφίες πολύ όμορφες και καθαρές!!! Μπράβο Χρύσα!
Ευχαριστώ πολύ Κική μου!
Είναι πολύ βολική συνταγή!
Πρώτα πρώτα χρόνια πολλά στο μπλογκ σου! Πράγματι είναι υπέροχα τα τρουφάκια με το κέικ που περίσσεψε!!!
Οι φωτογραφίες πολύ όμορφες και καθαρές!!! Μπράβο Χρύσα!
Υπέροχη ιδέα και καταπληκτικά τα τρουφάκια σου!!
Ευχαριστώ πολύ Γιώργο!
Την εκτίμησα δεόντως τη σημερινή σου ανάρτηση. Είχαν περισσέψει κάτι μπισκότα, μερικά κομμάτια brownies και στεναχωριόμουνα να τα βλέπω να μπαγιατεύουν (αργά ή γρήγορα, κάποια στιγμή στο σπίτι του blogger όλοι μπουχτίζουν τα γλυκά!). Και ήρθε η ανάρτηση σου να μου δώσει τη λύση. Τα ανακάτωσα όλα μαζί τουρλού τουρλού κι έφτιαξα καταπληκτικά τρουφάκια. Κανείς δεν κατάλαβε πώς τα έφτιαξα, μέχρι που αναζήτησαν τα brownies. Φοβερή συνταγή ανακύκλωσης!
Ααα, χαίρομαι ιδιαίτερα που ήρθε στην κατάλληλη στιγμή!
Ναι, ναι, με brownies είναι σίγουρα ακόμα καλύτερη!!!
Καταρχήν πρέπει να σου πω ότι λάτρεψα τις φωτογραφίες της ανάρτησης! Υπέροχες, παιχνιδιάρικες και φοβερό το λευκό φόντο!
Τα τρουφάκια είναι φοβερή ιδέα για ανακύκλωση cake. Πανεύκολη και γευστικότατη. Και πολύ διασκεδαστική για μικρούς και μεγάλους!
Φιλιά πολλά!
Ω, σε ευχαριστώ πολυ Ερμιόνη μου! Είπα να δοκιμάσω και κάτι διαφορετικό…
Είναι όντως μια διασκεδαστική ιδέα, ειδικά για μικρά χεράκια!
Η πιο "σωστή" αντιμετώπιση για το κεκάκι που ξέμεινε (!!!) Χρύσα μου. Και μετά πηγαίνει κάτω, πολύ πιο εύκολα, είναι βέβαιο 🙂
Φιλιά και καλημέρες.
Φανταστική ιδέα, πάντα περισσεύει λίγο και ποτέ δεν ξέρω τι να το κάνω….