Granola με φουντούκια, μπανάνα και raspberries

Το βαζάκι της φωτογραφίας για παράδειγμα είναι το σημερινό μου πρωινό. Όπως και τα περισσότερα πρωινά που τρώω στη δουλειά τον τελευταίο καιρό (δεν παίζει να φάω πρωινό πριν φτάσω στο γραφείο, μην τα ξαναλέμε…). Ok, μπορεί να μην είναι πάντα στο όμορφο, περιποιημένο γυάλινο βαζάκι, με το χαριτωμένο ξύλινο κουταλάκι και το trendy σπαγκάκι (όλα απαραίτητα αξεσουάρ στο food photography…), αλλά, Δευτέρα πρωί είναι, ας καλομάθουμε τον εαυτό μας λίγο παραπάνω.

Αντίστοιχο όμως είναι και το βραδινό μου πολλές φορές. Λίγο γιαούρτι, ίσως ανακατωμένο με λίγο lemon curd και μια γενναία χούφτα granola, είτε χειροποίητη, είτε αγορασμένη, και ικανοποιείται και η βραδινή λιγούρα, αλλά και η (ανάθεμα την) ανάγκη για κάτι γλυκό.

Για να φτάσουμε βέβαια στη σημερινή συνταγή και να δείτε τη granola ου βλέπετε σήμερα, μεσολάβησαν το προηγούμενο διάστημα ουκ ολίγες μαγειρικές και ζαχαροπλαστικές αποτυχίες, από ένα νοστιμότατο, πλην όμως κακάσχημο red velvet cake, το οποίο βέβαια μπορεί να μην ευτύχησε να δει τον εαυτό του ως περήφανη τούρτα για τα γενέθλια του καλού μου (ας είναι καλά και το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς), αλλά βρήκε το δρόμο του ως ένα ωραιότατο σπιτικό κέρασμα (λέγε με cake balls), μέχρι μια ακόμα συνταγή, για ένα ακόμα κέικ, το οποίo και νόστιμο ήταν, και όμορφο ήταν, αλλά τη μέρα που του έλαχε να φωτογραφηθεί, η φωτογράφος του δεν είχε καθόλου κέφια και το αδίκησε οικτρά (καταλαβαίνετε ότι αυτό σημαίνει ότι “δυστυχώς” πρέπει να το ξαναφτιάξω…), αλλά και καναδυό ακόμα fails, τα οποία θα ήθελα να ξεχάσω.

Όλα αυτά μαζεμένα με κάνουν να αναφωνώ “α, ρε μάνα πόσα ξέρεις”, γιατί μου θυμίζουν πάντα τη συμβουλή της Ερατούλας που λέει ότι, αν για οποιοδήποτε λόγο βλέπεις ότι για κάποιο διάστημα η κουζίνα δε σε θέλει, άστη να πάει στην ευχή για λίγο, μπας και γλιτώσεις τη σύγχυση.

Πίσω στη granola λοιπόν, ο συνδυασμός του φουντουκιού με τη μπανάνα ήταν σίγουρο ότι θα πετύχαινε, αλλά και τα αποξηραμένα raspberries που έτυχε να έχω στο ντουλάπι (άλλη καινούργια αγαπημένη συνήθεια) ταίριαξαν πολύ ωραία, δίνουν ένα ωραίο ξινούτσικο τσιμπιματάκι όταν τα πετυχαίνεις στην κουταλιά σου.

Επίσης, αν σας αρέσουν, όπως και σε μένα, τα μεγάλα κομμάτια μέσα στη granola, δοκιμάστε να μην ανακατέψετε καθόλου το περιεχόμενο του ταψιού την ώρα που ψήνεται, αντίθετα δηλαδή με τις περισσότερες συνταγές που θα βρείτε. Απλώς στο τέλος, αφού κρυώσει τελείως, σπάζετε τα κομμάτια με τα χέρια σας, και τα κάνετε όσο μεγάλα ή μικρά (ή και θρύψαλα) θέλετε. Και μετά ξέρετε. Μπαίνεις κουζίνα, ανοίγεις βάζο, τσιμπάς ένα κομμάτι, φεύγεις, repeat…

Καλή και γλυκιά εβδομάδα σας εύχομαι!

Ρίχνουμε σε ένα μεγάλο μπωλ τις νιφάδες της βρώμης. Σπάζουμε τα φουντούκια σε χοντρά, ακανόνιστα  κομμάτια στο multi ή στο γουδί και τα προσθέτουμε στη βρώμη. Σε ένα κατσαρολάκι σε μέτρια φωτιά βάζουμε το λάδι καρύδας, το μέλι και τη ζάχαρη και τα ζεσταίνουμε μέχρι να λιώσουν. Τα ρίχνουμε στο μπωλ και ανακατεύουμε καλά με μία σπάτουλα, μέχρι να αναμιχθούν καλά τα υλικά μεταξύ τους. Βάζουμε λαδόκολλα σε ένα μεγάλο ταψί και ρίχνουμε πάνω το μείγμα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, για περίπου 30-35 λεπτά. Αν θέλουμε η granola μας να έχει μέσα και μεγάλα κομμάτια, δεν ανακατεύουμε καθόλου, αλλιώς, κάθε 10 λεπτά βγάζουμε το ταψί και την ανακατεύουμε.

Όταν ψηθεί, βγάζουμε το ταψί από το φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει τελείως το μείγμα. Αν δεν την έχουμε ανακατέψει, αφού κρυώσει, σπάμε τα κομμάτια με τα χέρια μας όσο μικρά θέλουμε, τα ρίχνουμε σε ένα μπωλ, προσθέτουμε τα τις μπανάνες και τα raspberries και ανακατεύουμε. Φυλάσσεται σε μεγάλο γυάλινο βάζο.

Σερβίρουμε με γάλα ή γιαούρτι, προσθέτοντας αν θέλουμε, κομμάτια φρέσκων φρούτων.