Το γεγονός ότι καταφέρνω να ανεβάσω και δεύτερη συνταγή μέσα στην εβδομάδα, να ξαναγυρίσω δηλαδή στους κανονικούς ρυθμούς μου, είναι για μένα τόσο ευχάριστο, σχεδόν συγκινητικό. Ο Μάρτης ήταν ένας πραγματικά πολύ κακός μήνας, και νιώθω μεγάλη ανακούφιση που επιτέλους σήμερα ξεκουμπίζεται…
Δεν θέλω να γκρινιάξω άλλο, ήδη από την αρχή της εβδομάδας αρχίζω να αισθάνομαι την άνοιξη να χτυπάει την πόρτα, να μπαίνει στο σπίτι και να με κάνει να χαμογελάω λίγο παραπάνω. Να με σπρώχνει να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου, να μου δίνει λίγη παραπάνω αντοχή ώστε να μην σωριάζομαι στον καναπέ στις 10 το βράδυ και να κλείνουν τα μάτια μου πριν προλάβω να σκεφτώ αν έκανα όλα όσα ήθελα ή έπρεπε να κάνω κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Και να μαγειρεύω… Όχι απλά για να φάμε, αλλά για να το ευχαριστηθώ. Ναι, νομίζω ότι όλο το Μάρτη το έκανα ελάχιστα. Το πλήθος των αναρτήσεων άλλωστε το προηγούμενο διάστημα το αποδεικνύει.
Παρόλα αυτά, το φαγητό αυτό το έφτιαξα δύο φορές μέσα σε αυτό το μήνα. Η πρώτη, ένα σαββατιάτικο μεσημέρι, μια τόσο μουντή και συννεφιασμένη μέρα (φαίνεται;), ένα από αυτά τα σαββατοκύριακα που μπορεί να πέρασα 48 ώρες μέσα στο σπίτι, ανάμεσα σε θερμόμετρα, αντιπυρετικά (ή και αντιβιωτικά) και ένα κολλημένο επάνω μου αγοράκι, που, παρά την κατάστασή του, ήθελε να βοηθήσει τη μαμά και να γεμίζει μαζί της κογχυλάκια.
Και επειδή την πρώτη εκείνη φορά που το φάγαμε μας ενθουσίασε, η δεύτερη δεν άργησε να έρθει. Την περασμένη Κυριακή λοιπόν, στα γενέθλια της μαμάς μου (είδατε την τούρτα😉 το ξαναετοίμασα για το γιορτινό τραπέζι που απολαύσαμε οικογενειακώς, μαζί με πολλές ακόμα ελαφριές ανοιξιάτικες λιχουδιές, τις οποίες σκοπεύω να σας δείξω εν καιρώ (σκέφτηκα για μια φορά να τους αφήσω τους καημένους να φάνε χωρίς να πρέπει να με περιμένουν να φωτογραφήσω τα πάντα…).
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το πιάτο αυτό είναι η ανοιξιάτικη (και vegetarian) εκδοχή μιας πιο παλιάς συνταγής, τα Κογχύλια στο φούρνο γεμιστά με κιμά και τυρί, μια συνταγή που αγαπάτε πολύ κατά πώς φαίνεται (είναι άλλωστε εκείνη με τα περισσότερα pins στο pinterest). Πιάτο ελαφρύ, λαχταριστό, ισορροπημένο, με τα τυριά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, χωρίς να μπουκώνουν ή να επισκιάζουν το σπανάκι. Ένα πιάτο που εγώ σίγουρα θα το ξαναφτιάξω και θα το ξαναφτιάξω… Μέχρι που να μάθει ο Γιώργος να το φτιάχνει μόνος του… Άλλωστε αυτά τα “μεγάλα κογχύλια μαμά”, είναι το καινούργιο αγαπημένο του ζυμαρικό, και μόνο αυτά θέλει να τρώει, ακόμα και σκέτα, με κόκκινη σάλτσα…
Εσείς τι λέτε; Δεν είναι πολύ ωραία ιδέα για το ανοιξιάτικο σαββατοκύριακο που μας έρχεται;;;
Μην ξεχνάτε το διαγωνισμό που τρέχει από τη Δευτέρα, με δώρο την καινούργια, ανανεωμένη έκδοση του βιβλίου της Χρύσας Παραδείση “Μαγειρική & Ζαχαροπλαστική” (δηλώνετε συμμετοχή εδώ).
Η συνταγή
300 γραμ. ζυμαρικά κογχύλια (μεγάλα)
350 γραμ. σπανάκι ζεματισμένο και ψιλοκομμένο
250 γραμ. ricotta
200 γραμ. mozzarella τριμμένη
150 γραμ. παρμεζάνα τριμμένη
1 αβγό
1/4 κ.γ. μοσχοκάρυδο
αλάτι (λίγο), πιπέρι
400 ml σάλτσα ντομάτας (έτοιμη ή σπιτική)
Ρίχνουμε τα κογχύλια σε κατσαρόλα με μπόλικο αλατισμένο νερό που βράζει και τα βράζουμε για 6-7 λεπτά. Τα σουρώνουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν λίγο, ώστε να μπορούμε να τα γεμίσουμε.
Ετοιμάζουμε τη γέμιση ανακατεύοντας το σπανάκι με τη ricotta, τα 150 γραμ. από τη mozzarella και τα 100 γραμ. από την παρμεζάνα, το αβγό, το αλάτι, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο.
Ρίχνουμε σε ένα μακρόστενο πυρέξ τη μισή σάλτσα ντομάτας.
Γεμίζουμε τα κογχύλια βάζοντας ένα γεμάτο κουταλάκι γέμιση σε κάθε κογχύλι και τα τοποθετούμε στη σειρά μέσα στο πυρέξ, το ένα κολλητά με το άλλο.
Αφού γεμίσουμε το πυρέξ με τα γεμιστά κογχύλια, περιχύνουμε ομοιόμορφα με την υπόλοιπη σάλτσα. Θα πρέπει να είναι αρκετή ώστε να σκεπάζονται όλα τα κογχύλια μέχρι επάνω, για να συνεχίσουν να βράζουν μέσα στο φούρνο. Αν δούμε ότι δεν είναι αρκετή η σάλτσα, προσθέτουμε και λίγο νεράκι. Ρίχνουμε από πάνω την υπόλοιπη mozzarella και παρμεζάνα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για περίπου 25-30 λεπτά.
9 Comments
Καλημέρα.
Αυτό το θέλω τώρα.
Και για νενα ο Μαρτης ηταν ο χειροτερος μηνας… Αλλα με λιγα απο τα κοχυλια σου μπορω να δω τα πραγματα πιο αισιοδοξα. Φανταστικο φαγητο Χρυσα!!! Και πολυ ευπαρουσιαστο!
θυμήζουν καλοκαίρι τα κοχύλια Χρύσα μου…
Και μόνο στο άκουσμά τους 😉
Υπέροχο πιάτο και δικαιολογημένα να αρέσει πολύ..
Καλό μήνα 🙂
Φαγητάρα!!! Το θέλω!!!
Υπέροχο πιάτο… νοστιμότατο!!!
Την καλημέρα μου!
Αφού καταφέρνεις και ανεβάζεις και συνταγές μπράβο σου! (και που μαγειρεύεις επίσης). Πάει πέρασε και αυτός ο μήνας, ας ελπίσουμε ότι οι επόμενοι θα είναι και θα έιμαστε καλύτερα (κάτι μου λέει ότι καλά θα πάνε). Μετά απο πολύ καιρό που μελέταγα συνταγή με κοχύλες τα εντόπισαμε στο σουπερ μαρκετ και τα φτιάξαμε (με άλλη γέμιση) και στα άμεσα μου σχέδια ήταν/είναι με τέτοια γέμιση, και τσουπ λες και είσαι στο μυαλό μου την πόσταρες….
τελικά για όλους μας ήταν δύσκολος ο προηγούμενος μήνας και για μένα νομίζω συνεχίζει και ο Απρίλιος.. ελπίζω μόνο για μένα και όχι για εσάς τους υπόλοιπους! ευτυχώς που βλέπω τόσα ωραία φαγάκια και ξεχνιέμαι!! φαίνεται υπέροχο!
φιλιά πολλά Χρύσα μου!
Τελειο φαινεται!
http://beautyfollower.blogspot.gr/
Γεια σου Χρύσα μου. Το έφτιαξα χτες το φαγητό σου.
Φανταστικό!!!!