Συνήθως όταν αποφασίσω ότι κάτι δε μου αρέσει, μένω πιστή σε αυτή την άποψη. Απόλυτη. Στραβόξυλο. Δε με πειράζει, δεν μπορώ τις αλλαγές, με αποσυντονίζουν. Όμως πού και πού, κάτι συμβαίνει, γυρίζει κανένας πλανήτης ανάδρομα, γκρεμίζεται κανένας φούρνος και η απόλυτη γνώμη μου μπορεί να μην είναι πια τόσο απόλυτη.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι φορές που έχει συμβεί αυτό είναι λίγες. Καναδυό άνθρωποι τους οποίους στην αρχή δεν είχα πάρει με καλό μάτι, αλλά τελικά φάνηκε ότι δεν είχα δίκιο, κάποια τραγούδια που είτε δεν είχα προσέξει καλά, είτε από την πολλή ακρόαση τα συνήθισα και τελικά μου άρεσαν, άντε και μερικές τάσεις της μόδας που στην αρχή έλεγα”εγώ; ποτέ!” και φυσικά μετά ενέδωσα.
Και φυσικά είναι και οι γεύσεις. Δε μιλάω για την κλασική περίπτωση που όταν είσαι παιδί δεν θες ούτε να σκέφτεσαι τις φακές/τα φασολάκια/τα ψάρια/το σπανάκι, αλλά μεγαλώνεις, ωριμάζει και ο ουρανίσκος σου και αρχίζεις να τα εκτιμάς και να τα αποζητάς. Μιλάω για πράγματα που και ως ενήλικη δεν μου άρεσαν καθόλου, αλλά κάποια στιγμή έγινε το κλικ και άρχισα να τα βλέπω με άλλο μάτι.
Όπως για παράδειγμα το φυστικοβούτυρο. Κι αν έκανα προσπάθειες να το δω με καλύτερο μάτι. Τι σκέτο, τι με σοκολάτα, τι σε γλυκά, τι σε παγωτά. Αδύνατον. Αλλόκοτη υφή, περίεργη γεύση. Δεν με πειράζουν οι ιδιαίτεροι συνδυασμοί, ποτέ δεν με πείραζαν. Δεν ήταν αυτή η αντίθεση του γλυκού με το αλμυρό που με ενοχλούσε, ήταν κάτι άλλο.
Και τι χρειάστηκε τελικά ώστε να φτάσω να συμπαθήσω αυτό το τόσο δημοφιλές τρόφιμο; Η απάντηση είναι τόσο απλή, σχεδόν προφανής: Το σωστό φυστικοβούτυρο. Όχι το εισαγόμενο κατασκεύασμα που κυκλοφορεί ευρέως στα σούπερ μάρκετ, αλλά ένα φυσικό, ελληνικό, ατόφιο φυστικοβούτυρο. Για να παραφράσω την αμίμητη ατάκα από την ελληνική ταινία, “φυστικοβούτυρο από φυστίκια”.
Μου το έλεγε και η ξαδέρφη μου, που κάθε φορά που ξεστόμιζε τη λέξη “φυστικοβούτυρο”, εγώ έπαιρνα μία έκφραση αηδίας στο πρόσωπό μου. “Κάντο μόνη σου, είναι απλούστατο και έχει αλλιώτικη γεύση”. Αλλά εγώ παρέμενα επιφυλακτική.
Δεν είμαι πια.
Κι αφού το συμπάθησα, ήρθε η ώρα να δοκιμάσω να παίξω λίγο με αυτό. Μια συνταγή για υγιεινά κεκάκια είναι πάντα ευπρόσδεκτη, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτά είναι σοκολατένια.
Φυστικοβούτυρο λοιπόν, συνδυασμένο με σοκολάτα και μπανάνα, αντικατάσταση της ζάχαρης από μέλι, γιαούρτι, κακάο και αλεύρι ολικής άλεσης. Αυτά είναι τα υλικά για αυτά τα τόσο νόστιμα και υγιεινά muffins, που είναι ιδανικά για το πρωινό μας ή για ένα απογευματινό σνακ που θα μας γεμίσει ενέργεια.
Την επόμενη φορά πάντως, λέω να το δοκιμάσω και σε αλμυρές συνταγές, έχω σταμπάρει κάτι ωραίες μαρινάδες για κοτόπουλο, νομίζω ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα δοκιμή!
Εσείς άραγε, έχετε αλλάξει γνώμη για κάποιο υλικό που δεν συμπαθούσατε παλιότερα;
Η συνταγή (για 12 muffins)
3 μέτριες. ώριμες μπανάνες
130 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό
150 γραμ. μέλι
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
50 γραμ. φυστικοβούτυρο
1 αβγό
200 γραμ. αλεύρι ολικής άλεσης
40 γραμ. κακάο
1 κ.γ. σόδα
75 γραμ. κουβερτούρα, σπασμένη σε κομματάκια
Βάζουμε στο μπλέντερ τις μπανάνες, το γιαούρτι, το μέλι, τη βανίλια και το φυστικοβούτυρο και χτυπάμε μέχρι να έχουμε έναν ομοιόμορφο χυλό. Μεταφέρουμε το χυλό σε ένα μπωλ, προσθέτουμε το αβγό και ανακατεύουμε με το μίξερ ή με έναν αβγοδάρτη. Προσθέτουμε το αλεύρι, το κακάο και τη σόδα και ανακατεύουμε μέχρι να ενσωματωθούν τα στερεά υλικά στα υγρά. Ανακατεύουμε τα κομματάκια της κουβερτούρας με λίγο αλεύρι, τα ρίχνουμε στο μείγμα και ανακατεύουμε να μοιραστούν ομοιόμορφα. Βάζουμε θήκες σε μία φόρμα για muffins και τις λαδώνουμε ελαφρά. Μοιράζουμε το μείγμα ισόποσα στις 12 θήκες και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς (με αέρα) για περίπου 20 λεπτά, μέχρι να δούμε ότι αν εισάγουμε στο κέντρο ενός muffin μία οδοντογλυφίδα, εκείνη βγαίνει καθαρή.
Tip: μπορούμε μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο να ρίξουμε από πάνω λίγες σταγόνες σοκολάτας.
Προσαρμογή συνταγής από εδώ.
9 Comments
Τέλεια μάφινς και πολύ ωραίες φωτογραφίες!!
οι φωτο υπεροχες!!! και τα κεκακια λαχταριστα!!! το φυστικοβουτυρο δε το εχω σ εεκτιμηση στη γευση. ισως να φταιει αυτο που λες ειναι απ το σουπερ τυποποιημενο.
Αγαπάμε φυστικοβούτυρο! Φαίνονται πολύ ωραία τα μάφινς!
Kι εγώ δεν το πολυσυμπαθούσα.
Σε μια εγκυμοσύνη μου το ζήλεψα στο σουπερ μαρκετ και το πηρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ξαναφάει από τοτε.
Νομίζω όμως ότι θα το έτρωγα ευχαρίστως σε αυτά τα μαφινάκια.
Πολύ ωραία Χρύσα μου
Φιλιά
Σαν μεγάλη λάτρης του φυστικοβούτυρου θα συμφωνήσω πανηγυρικά. Έχω οργώσει κάθε βιολογικό μαγαζί για να βρω ελληνικό φυστικοβούτυρο, ατόφιο χωρίς ζάχαρη, περίεργα έλαια και πρόσθετα. Επίσης ψάχνω μανιωδώς όλα τα ξηροκαρπάδικα για να βρω ελληνικά φιστίκια άψητα για να φτιάξω σωστό σπιτικό φυστικοβούτυρο αλλά δυστυχώς τα πινατς εκ Αργεντινής προερχόμενα είναι μακράν φθηνότερα και τα προτιμούν. Πφφ!
Το λάτρεψα το μαφινάκι σου μόνο από τον τίτλο του και έρχομαι να σε συμπληρώσω "Μια συνταγή για υγιεινά κεκάκια, σοκολατένια και με πολύύύύ φυστικοβούτυρο είναι πάντα ευπρόσδεκτη".
Άντε τώρα που έγινες φαν περιμένουμε και τις αλμυρές συνταγές! 😀
Φαίνονται πεντανόστιμα!!
Φιλιά,
ohmydarlingdeer.blogspot.gr
Σήμερα έκανα την συνταγή! Είναι υπέροχα! Ξετρελάθηκαν όλοι!
Φανταστική συνταγή, την ανακαλύψαμε με το άνοιγμα των σχολείων και έχει γίνει το αγαπημένο σνακ όλης της οικογένειας!
Ευχαριστώ πολύ Μαίρη, είναι και δική μας αγαπημένη συνταγή για γλυκό σνακ! Σύντομα ελπίζω να καταφέρω να σας δείξω και μια αγαπημένη μου παραλλαγή της…