Το έπος “εγώ και οι ξηροί καρποί” συνεχίζεται. Φέτος νομίζω ότι είναι οι χρονιά τους για την κουζίνα μου. Μετά τα αμύγδαλα , σειρά έχουν τα καρύδια, τα οποία, πραγματικά, αν με ρωτούσες πριν από χρόνια, θα σου έλεγα πως δεν πρόκειται ποτέ να περάσουν το κατώφλι της κουζίνας μου. Ποτέ ομως. Και ίσως ακόμα και τώρα δεν θα δεχτώ εύκολα να τα δοκιμάσω ωμά, σίγουρα δεν θα τα προτιμήσω. Σε μια καρυδόπιτα όμως; Ε ναι, ειδικά αν πρόκειται για μια σοκολατένια αρωματισμένη, μελαχρινή καρυδόπιτα, τότε ναι, θα ξεχάσω αμέσως τους όποιους ενδοιασμούς έχω με τον συγκεκριμένο καρπό.
Μια μελαχρινή λοιπόν, σήμερα σου γράφει για μια μελαχρινή. Καρυδόπιτα. Αχ, αχ και πάλι αχ. Είναι αυτά τα άτιμα τα παραδοσιακά γλυκά, με τα απλά υλικά, με τα σιρόπια τους και τα αρώματά τους, που μιλάνε πάντα από μόνα τους. Και τι να πω εγώ για αυτό το γλυκό. Θα πω μόνο ότι χαίρομαι πολύ το όνομά του έχει συνδεθεί με ένα βασικό χαρακτηριστικότης εμφάνισής μου (το χρώμα του δέρματος και των μαλλιών μου ήταν πάντα το πρώτο πράγμα που θα πρόσεχε κάποιος επάνω μου, δεν μπορώ να πω ότι ήμουν πάντα συμφιλιωμένη με αυτό, αλλά τώρα πια, σε αυτή την ηλικία, είναι κάτι για το οποίο είμαι πραγματικά περήφανη).
Ένα αληθινό γλυκό. Με πολύ απλά υλικά, με τη γεύση και την υφή του καρυδιού να ξεχωρίζει, και το κακάο να συνδυάζεται τόσο αρμονικά μαζί του. Με μία ανεπαίσθητη νότα εσπεριδοειδών, που σου μένει στο τέλος ως επίγευση, να σε κάνει να αναρωτιέσαι “τι ήταν αυτό εκεί στο βάθος;”, και με ένα σιρόπι, τόσο όσο, που όταν το γλυκό μείνει λίγες μέρες παραπάνω στο ψυγείο (αν τα καταφέρει να μείνει λίγες παραπάνω μέρες στο ψυγείο), ωριμάζει, κάνει τη γεύση του ακόμα πιο μεστή, ακόμα πιο λαχταριστή.
Ένα γλυκό που ταιριάζει απόλυτα στο τέλος ενός παραδοσιακού κυριακάτικου γεύματος, ενός μεγάλου εορταστικού τραπεζιού (όταν επιτέλους θα καταφέρουμε να το κάνουμε κι αυτό), ή ακόμα καλύτερα, ως συνοδεία ενός μερακλήδικου απογευματινού καφέ, που, ιδανικά, έχει ακολουθήσει μια απολαυστική μεσημεριανή σιέστα.
Και μπορεί μια μελαχρινή να μη φοβάται να κυκλοφορήσει μόνη της, αλλά αυτή η μελαχρινή (για την καρυδόπιτα μιλάμε πάντα), αποζητά ιδανικά την συνοδεία ενός άσπρου, κάτασπρου και γαλατένιου παγωτού. Ιδανικά, αν με ρωτάς, η μοναδική επιλογή είναι το καϊμάκι. Καϊμάκι ή ντουντουρμάς, αν είσαι τυχερός και μπορείς να βρεις καλό. Αλλά αν δεν είσαι και μεγάλος φαν, θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα σε αφήσω να τη συνοδεύσεις με μία μπάλα παγωτό κρέμα.
Και ξέρεις τώρα, Πάσχα έρχεται, μεγάλα τραπέζια κάποια στιγμή σίγουρα θα έρθουν (και όλοι ξέρουμε ότι μόλις τα καταφέρουμε, όλοι θα γιορτάζουμε και το παραμικρό με ένα μεγάλο τραπέζι, με όσο περισσότερα άτομα γίνεται), επομένως, κράτα αυτή τη συνταγή γιατί σίγουρα θα σου χρειαστεί. Και σκέψου τώρα εκείνον τον καλοκαιρινό, απογευματινό ελληνικό καφέ, σε ένα μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα, και σκέψου δίπλα στον καφέ αυτό να υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι μελαχρινή, με μια μεγάλη μπάλα παγωτό από πάνω. Δεν είναι αυτή μια σκέψη που μπορεί να σε κάνει να αντέξεις λίγο πιο εύκολα την τόσο δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε όλοι;
Χρόνος προετοιμασίας:
Χρόνος μαγείρεματος:
Συνολικός χρόνος:
Μερίδες: 15
- 6 αβγά
- 120 γραμ. ζάχαρη
- 3 κ.σ. λικέρ εσπεριδοειδών (χρησιμοποίησα Cointreau)
- 4 κ.σ. σιμιγδάλι ψιλό
- 2 κ.γ. baking powder
- 2 κ.σ. κακάο
- 1 κ.γ. κανέλα
- ⅓ κ..γ. γαρίφαλο
- 150 γραμ. καρύδια τριμμένα
- για το σιρόπι
- 450 γραμ. ζάχαρη
- 450 ml νερό
- 2 κ.σ. σιρόπι από γλυκό του κουταλιού εσπεριδοειδών (πορτοκάλι, νεράντζι, περγαμόντο) - προαιρετικά
- για το σερβίρισμα
- παγωτό καϊμάκι ή κρέμα
- Χωρίζουμε τα αβγά σε ασπράδια και κρόκους.
- Χτυπάμε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα και τα αφήνουμε στην άκρη.
- Σε ένα μεγάλο μπωλ ή στον κάδο του μίξερ, χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη, για περίπου 5 λεπτά, μέχρι να φουσκώσουν και να αφρατέψουν.
- Προσθέτουμε το λικέρ και ανακατεύουμε.
- Σε ένα μικρό μπωλ αναμιγνύουμε το σιμιγδάλι, το κακάο, το baking powder, την κανέλα και το γαρίφαλο και ανακατεύουμε.
- Προσθέτουμε το μείγμα των στερεών υλικών στο μείγμα των αβγών και ανακατεύουμε ίσα ίσα μέχρι να αναμιχθούν τα υλικά.
- Με μία σπάτουλα σιλικόνης, ρίχνουμε λίγη λίγη τη μαρέγκα μέσα στο υπόλοιπο μείγμα και την ενσωματώνουμε ανακατεύοντας με πολύ απαλές κινήσεις.
- Ρίχνουμε και τα καρύδια και ανακατεύουμε ελάχιστα, μέχρι να ενσωματωθούν κι αυτά στο μείγμα.
- Βουτυρώνουμε ένα ταψί 28-30 εκ., και πασπαλίζουμε με κακάο.
- Ρίχνουμε το μείγμα στο ταψί και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αντιστάσεις, για περίπου 35-40 λεπτά.
- Στο μεταξύ ετοιμάζουμε το σιρόπι. Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε το νερό και τη ζάχαρη και ανάβουμε τη φωτιά στο δυνατό.
- Ανακατεύουμε με μία σπάτουλα σιλικόνης ή ξύλινη κουτάλα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη, σταματάμε το ανακάτεμα και περιμένουμε να πάρει βράση.
- Μόλις πάρει βράση, περιμένουμε 2 λεπτά και αποσύρουμε από τη φωτιά.
- Όταν είναι έτοιμο το γλυκό, το βγάζουμε από το φούρνο και κατευθείαν το σιροπιάζουμε.
- Αφήνουμε τη μελαχρινή να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και στη συνέχεια την βάζουμε στο ψυγείο.
- Σερβίρεται σε θερμοκρασία δωματίου, ή κρύα, από το ψυγείο, ιδανικά με μία μπάλα παγωτό καϊμάκι ή κρέμα.
No Comments