Προφανώς μία ανάρτηση με συνταγή
για πίτσα στην έναρξη ενός Μουντιάλ δεν αποτελεί καμιά πρωτοτυπία. Αυτή όμως
δεν, επαναλαμβάνω ΔΕΝ είναι μία ανάρτηση με συνταγή για πίτσα που θα φτιάξετε
για τον καλό σας για να την απολαύσει βλέποντας το σημαντικότερο θεσμό του
σημαντικότερου αθλήματος του κόσμου (αν δεν έχετε ήδη αρχίσει να αισθάνεστε την
ειρωνεία, δεν ξεκινάμε καλά). Ταυτόχρονα όμως, είναι μία ανάρτηση που απευθύνεται
σε όλες τις γυναίκες που συμβιώνουν με ποδοσφαιρόφιλους (δηλαδή τις
περισσότερες).
για πίτσα στην έναρξη ενός Μουντιάλ δεν αποτελεί καμιά πρωτοτυπία. Αυτή όμως
δεν, επαναλαμβάνω ΔΕΝ είναι μία ανάρτηση με συνταγή για πίτσα που θα φτιάξετε
για τον καλό σας για να την απολαύσει βλέποντας το σημαντικότερο θεσμό του
σημαντικότερου αθλήματος του κόσμου (αν δεν έχετε ήδη αρχίσει να αισθάνεστε την
ειρωνεία, δεν ξεκινάμε καλά). Ταυτόχρονα όμως, είναι μία ανάρτηση που απευθύνεται
σε όλες τις γυναίκες που συμβιώνουν με ποδοσφαιρόφιλους (δηλαδή τις
περισσότερες).
Γιατί μπορεί να μην έχω μεγάλη
εμπειρία ως μαγείρισσα, μπορεί να μην έχω μεγάλη εμπειρία ως μάνα, μπορεί να
μην έχω μεγάλη εμπειρία σε πολλά πράγματα, αλλά ένα δεν επιτρέπω σε κανέναν να
αμφισβητήσει για μένα. Την εμπειρία μου σε Μουντιάλ. Πιο συγκεκριμένα, την
εμπειρία μου σε συμβίωση με άντρα τον μήνα του Μουντιάλ. Και κάθε είδους
ποδοσφαιρική διοργάνωση βέβαια. Ρωτήστε όποιον με ξέρει. Θα μπορούσα να σας
απαριθμήσω άπειρα γεγονότα που να το αποδεικνύουν, αλλά δεν θα το κάνω, γιατί
δεν ξεχνάω ότι αυτό είναι ένα food
blog και όχι ένα
ελάτε-να-κλάψουμε-όλες-μαζί-που-ακόμα-και-οι-πιο-έξυπνοι-άντρες-παθιάζονται-με-άλλους-22-άντρες-που-τρέχουν-πίσω-από-ένα-τόπι-blog. Παρόλα αυτά, αν υπάρχει
έστω άλλη μία εκεί έξω που θυμάται ότι στο γαμήλιο ταξίδι της έπινε μαρτίνι βλέποντας τον τελικό Ισπανία-Ολλανδία του 2010, παρακαλώ πολύ να φανερωθεί.
εμπειρία ως μαγείρισσα, μπορεί να μην έχω μεγάλη εμπειρία ως μάνα, μπορεί να
μην έχω μεγάλη εμπειρία σε πολλά πράγματα, αλλά ένα δεν επιτρέπω σε κανέναν να
αμφισβητήσει για μένα. Την εμπειρία μου σε Μουντιάλ. Πιο συγκεκριμένα, την
εμπειρία μου σε συμβίωση με άντρα τον μήνα του Μουντιάλ. Και κάθε είδους
ποδοσφαιρική διοργάνωση βέβαια. Ρωτήστε όποιον με ξέρει. Θα μπορούσα να σας
απαριθμήσω άπειρα γεγονότα που να το αποδεικνύουν, αλλά δεν θα το κάνω, γιατί
δεν ξεχνάω ότι αυτό είναι ένα food
blog και όχι ένα
ελάτε-να-κλάψουμε-όλες-μαζί-που-ακόμα-και-οι-πιο-έξυπνοι-άντρες-παθιάζονται-με-άλλους-22-άντρες-που-τρέχουν-πίσω-από-ένα-τόπι-blog. Παρόλα αυτά, αν υπάρχει
έστω άλλη μία εκεί έξω που θυμάται ότι στο γαμήλιο ταξίδι της έπινε μαρτίνι βλέποντας τον τελικό Ισπανία-Ολλανδία του 2010, παρακαλώ πολύ να φανερωθεί.
Το θέμα είναι ένα. Μην
προσπαθείτε να το παλέψετε. Θα χάσετε. Για τον επόμενο μήνα μέσα στο σπίτι θα
ακούτε μόνο σφυρίγματα. Θα πηγαίνετε για ύπνο το βράδυ και θα βουίζουν τα αυτιά
σας. Θα ακούσετε τόσα οοοοοο και ααααααα και εεεεεεε, και τόσα βρισίδια, που
δεν έχετε ακούσει τον τελευταίο χρόνο μαζί. Get over it.
προσπαθείτε να το παλέψετε. Θα χάσετε. Για τον επόμενο μήνα μέσα στο σπίτι θα
ακούτε μόνο σφυρίγματα. Θα πηγαίνετε για ύπνο το βράδυ και θα βουίζουν τα αυτιά
σας. Θα ακούσετε τόσα οοοοοο και ααααααα και εεεεεεε, και τόσα βρισίδια, που
δεν έχετε ακούσει τον τελευταίο χρόνο μαζί. Get over it.
Και γιατί όχι να μην το δείτε σαν
μια ευκαιρία να κάνετε πράγματα μόνες σας, πράγματα που εδώ και καιρό θέλατε.
Μην ανησυχείτε, κανένας δεν θα καταλάβει την απουσία σας. Αφήστε μόνο μπύρες
στο ψυγείο, κανένα πατατάκι, κανένα ξηροκάρπι, και τα μενού των κοντινότερων ντελιβεράδικων.
Πιστέψτε με, αυτό θέλουν. Αντίθετα,
μαζευτείτε σε μια ωραία βεράντα με τις φίλες σας και απολαύστε ένα μπουκάλι κρασί
με μία κλασική πίτσα μαργαρίτα (εδώ λοιπόν κολλάει η πίτσα).
μια ευκαιρία να κάνετε πράγματα μόνες σας, πράγματα που εδώ και καιρό θέλατε.
Μην ανησυχείτε, κανένας δεν θα καταλάβει την απουσία σας. Αφήστε μόνο μπύρες
στο ψυγείο, κανένα πατατάκι, κανένα ξηροκάρπι, και τα μενού των κοντινότερων ντελιβεράδικων.
Πιστέψτε με, αυτό θέλουν. Αντίθετα,
μαζευτείτε σε μια ωραία βεράντα με τις φίλες σας και απολαύστε ένα μπουκάλι κρασί
με μία κλασική πίτσα μαργαρίτα (εδώ λοιπόν κολλάει η πίτσα).
Και μιας και ακόμα γνωριζόμαστε,
θέλω να ξέρετε ένα πράγμα για μένα. Αν θέλετε να με κάνετε ευτυχισμένη, να με
δωροδοκίσετε, να μου αποσπάσετε τα βαθύτερα μυστικά μου, κεράστε με πίτσα. Μόνο
με τυρί. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΥΡΙ.
θέλω να ξέρετε ένα πράγμα για μένα. Αν θέλετε να με κάνετε ευτυχισμένη, να με
δωροδοκίσετε, να μου αποσπάσετε τα βαθύτερα μυστικά μου, κεράστε με πίτσα. Μόνο
με τυρί. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΥΡΙ.
Άντε, και καλό μας μουντιαλομήνα.
Η συνταγή (για 2 μεσαίες πίτσες)
για τη ζύμη
500 γραμ. αλεύρι ιταλικού τύπου
00(και λίγο παραπάνω για αλεύρωμα)
00(και λίγο παραπάνω για αλεύρωμα)
1 φακελάκι μαγιά σε σκόνη
1 κ.γ. αλάτι
1/2 κ.σ. ζάχαρη
2 κ.σ. ελαιόλαδο
300 ml χλιαρό νερό
για την κάθε πίτσα
4 κ.σ. ελαιόλαδο
4-5 κ.σ. σάλτσα ντομάτας (σπιτική
ή έτοιμη)
ή έτοιμη)
150 γραμ. φρέσκια μοτσαρέλα
λίγα φύλλα βασιλικού
Διαλύουμε στο νερό τη μαγιά με τη
ζάχαρη και το λάδι. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το αλάτι, το ρίχνουμε σε μία
μεγάλη επιφάνεια και κάνουμε στο κέντρο ένα πηγαδάκι. Σ’ αυτό μέσα ρίχνουμε τη
διαλυμένη μαγιά και αρχίζουμε να ενσωματώνουμε το αλεύρι με ένα πιρούνι και
κυκλικές κινήσεις, φέρνοντας όλο και περισσότερο αλεύρι μέσα στο υγρό. Όταν πια
έχει αρχίσει να γίνεται η ζύμη, αφήνουμε το πιρούνι και συνεχίζουμε με τα χέρια.
Ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη μας ίσα που ξεκολλάει από τα χέρια. Αλευρώνουμε τον πάτο
ενός μεγάλου μπωλ, βάζουμε μέσα το ζυμάρι, ρίχνουμε λίγο ακόμα αλεύρι από πάνω
και σκεπάζουμε το μπωλ με μια νωπή πετσέτα. Αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να
φουσκώσει για περίπου μία ώρα, μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
ζάχαρη και το λάδι. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το αλάτι, το ρίχνουμε σε μία
μεγάλη επιφάνεια και κάνουμε στο κέντρο ένα πηγαδάκι. Σ’ αυτό μέσα ρίχνουμε τη
διαλυμένη μαγιά και αρχίζουμε να ενσωματώνουμε το αλεύρι με ένα πιρούνι και
κυκλικές κινήσεις, φέρνοντας όλο και περισσότερο αλεύρι μέσα στο υγρό. Όταν πια
έχει αρχίσει να γίνεται η ζύμη, αφήνουμε το πιρούνι και συνεχίζουμε με τα χέρια.
Ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη μας ίσα που ξεκολλάει από τα χέρια. Αλευρώνουμε τον πάτο
ενός μεγάλου μπωλ, βάζουμε μέσα το ζυμάρι, ρίχνουμε λίγο ακόμα αλεύρι από πάνω
και σκεπάζουμε το μπωλ με μια νωπή πετσέτα. Αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος να
φουσκώσει για περίπου μία ώρα, μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.
Αλευρώνουμε ξανά την επιφάνεια
που δουλεύαμε, βάζουμε πάνω το φουσκωμένο ζυμάρι και το ξαναζυμώνουμε για να
βγει ο αέρας και η μαγια να μοιραστεί ομοιόμορφα. Χωρίζουμε τη ζύμη στα δύο. Με
τα χέρια ή με τον πλάστη ανοίγουμε το κάθε κομμάτι ζύμης σε λεπτό και όσο
μπορούμε στρόγγυλο σχήμα. Στρώνουμε λαδόκολλα σε ένα μεγάλο ρηχό ταψί για κάθε
πίτσα, βάζουμε τη ζύμη, την ξανασκεπάζουμε και την αφήνουμε πάλι, ιδανικά για
30 λεπτά πριν το ψήσιμο.
που δουλεύαμε, βάζουμε πάνω το φουσκωμένο ζυμάρι και το ξαναζυμώνουμε για να
βγει ο αέρας και η μαγια να μοιραστεί ομοιόμορφα. Χωρίζουμε τη ζύμη στα δύο. Με
τα χέρια ή με τον πλάστη ανοίγουμε το κάθε κομμάτι ζύμης σε λεπτό και όσο
μπορούμε στρόγγυλο σχήμα. Στρώνουμε λαδόκολλα σε ένα μεγάλο ρηχό ταψί για κάθε
πίτσα, βάζουμε τη ζύμη, την ξανασκεπάζουμε και την αφήνουμε πάλι, ιδανικά για
30 λεπτά πριν το ψήσιμο.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους
250 βαθμούς. Βάζουμε στην κάθε πίτσα το λάδι και τη σάλτσα ντομάτας και ψήνουμε
στη χαμηλή σχάρα για 12-13 λεπτά. Βγάζουμε το ταψί, ρίχνουμε τη μοτσαρέλλα και
το βασιλικό και ξαναψήνουμε, αυτή τη φορά στη μεσαία σχάρα, για άλλα 8-9 λεπτά,
μέχρι να δούμε ότι έχει αρχίσει να ροδίζει.
250 βαθμούς. Βάζουμε στην κάθε πίτσα το λάδι και τη σάλτσα ντομάτας και ψήνουμε
στη χαμηλή σχάρα για 12-13 λεπτά. Βγάζουμε το ταψί, ρίχνουμε τη μοτσαρέλλα και
το βασιλικό και ξαναψήνουμε, αυτή τη φορά στη μεσαία σχάρα, για άλλα 8-9 λεπτά,
μέχρι να δούμε ότι έχει αρχίσει να ροδίζει.
Tips
– Αν η σάλτσα μας έχει ήδη βασιλικό,
καλύτερα να αποφύγουμε να βάλουμε κι άλλο.
καλύτερα να αποφύγουμε να βάλουμε κι άλλο.
– Αν δε θέλουμε να ψήσουμε και τις
δύο πίτσες, μπορούμε να τυλίξουμε τη μία μπάλα ζύμης με μεμβράνη και να την αφήσουμε
στο ψυγείο ή στην κατάψυξη.
δύο πίτσες, μπορούμε να τυλίξουμε τη μία μπάλα ζύμης με μεμβράνη και να την αφήσουμε
στο ψυγείο ή στην κατάψυξη.
18 Comments
Αυτή η πίτσα, η σούπερ διαχρονική παραμένει εδώ και χρόνια πρώτη στην επιλογή μου, άρα?
Άρα, Χρύσα μου, θα έρθω να μουντιαλιστώ παρέα με τους fans του Μουντιάλ, όχι στη βεράντα, μέσα στη βαβούρα…κι ας βουΐζουν τα αυτιά μου όλη νύχτα, αρκεί να αφήσεις πίτσες δίπλα! 🙂
Καλό μουνταλομήνα!
Ζ.
Ααααααα, ώστε μαζί τους κι εσύ…. άντε καλά, για σένα θα την κάνω την εξαίρεση, θα αφήσω μια-δυο!
Φιλιά!
aaaaaa και μενα μονο η μαργαριτα μ αρεσει!! οχι οτι δεν θα κεραστω και τις σπεσιαλ!! χαχαχα … χμμ εγω ισως ειμαι σπανιο ειδος θηλαστικού αφού τρελαίνομαι για μουντιαλ! και το καλυτερο;; προτειμώ να διώξω τον μεσιέ και την παρέα του σε καμια καφετέρεια και ν ακατσω μόνη μου χωρίς τα ααα εεε οοο @##%@@ αγκαλια με ενα ταψί πίτσα!! μου δωσες ιδεα με τη μοτσαρέλα!
Τελικά έχει πολλές φαν το άθλημα εδώ πέρα!
Η μαργαρίτα είναι η βασίλισσα της πίτσας!
Καλό σκ!
σούπερ η πίτσα… Με τη μοτσαρέλα βέβαια δεν έχω την καλύτερη σχέση.. αλλά ευκαιρία να την αναθερμάνουμε..χεχε.. φιλιά
Ποτέ δεν είναι αργά Ελπίδα μου…. Άλλωστε η πίτσα τη ζητάει τη μοτσαρέλα της…
Φιλιά πολλά!
Pizza Margarita forever!!! Όχι τις άλλες δε τις τρώω……
Τέλεια σου έγινε και λεπτή, έτσι όπως μου αρέσει!!
Φιλιά!!
διόρθωση…..όχι οτι τις άλλες δε τις τρώω…
Κι εγώ το ίδιο Πέπη! Πάντα αυτή θα διαλέγω, αλλά αν βρεθεί κι άλλη μπροστά μου, πολύ δύσκολα θα πω όχι….. Αδυναμίες είναι αυτες!
Ευχαριστώ πολύ!
Φιλάκια!
Συμβιώνω με 3 ποδοσφαιρόφιλους, οπότε σε νοιώθω απόλυτα!!!!
Και οι 3 εδώ και χρόνια προσπαθούν να με κάνουν να νιώσω έστω μιαν ελάχιστη συγκίνηση για το όλον θέμα, αλλά τους έχω απογοητεύσει οικτρά χα χα χααα!
Ετοίμασε τις πίτσες και τρέχω να φέρω τις μπυρίτσες εγώ!
Φιλάκια!
3???? Ωωωχχχ….
Καλά, κι εγώ το βλέπω το μέλλον μου κάπως έτσι!
Έλα να πνίξουμε τον πόνο μας με μία πίτσα!!!
Φιλάκια πολλά Έλενα!
Είναι η αγαπημένη μου πίτσα με διαφορά! Βέβαια όλες τις τρώω αλλά αυτή είναι γευστική και ελαφριά! Αχ να είχα ένα κομμάτι τώρα Χρύσα μου:P
Καλό Μουντιάλ^^
Ποσο γελαω μαζι σου!!!!
Ωστε μαρτινι και ποδοσφαιρο ε; χαχαχα Οκ, νομιζω οτι δικαιουσαι μια μαργαριτα μονη σου και την αλλη θα την μοιραστουμε ολες οι υπολοιπες.
Εκανες παλι πολυ καλη δουλεια. Λεπτο ζυμαρι, καθολου παραγεμισμενη πιτσα! Απλα και ιδανικα υλικα!
Για ενημερωση μοναχα…ουτε εγω ειμαι του ποδοσφαιρου. Μονο της πιτσας! Μονο!!!!!
Σε φιλωωωω!
Η πιο απλή, αλλά και πιο νόστιμη πίτσα!Γιαμ!
Ευτυχώς ο άνδρας δεν αγαπά το ποδόσφαιρο, αγαπά όμως την πίτσα:)))
Φιλάκια!
Από τις πολύ αγαπημένες μου πίτσες! Απλή και τόσο γευστική!
Εντάξει έχουν και τα αγόρια μας το δικαίωμα για 1 μήνα να ευχαριστιούνται Μουντιάλ σε συνδυασμό με τέτοιες φοβερές συνταγές (αν και οκ ποτέ δεν πρόκειται να καταλάβω χα χα)!
Μπράβο σου πάντως για το μήνα του μέλιτος! Μεγάλη μαγκιά αγαπητή μου!
Τα φιλιά μου!
Έτσι κι αλλιώς πίτσα και τηλεόραση πάνε μαζί και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο φυσικά!
Ωραία πίτσα 🙂
Πράγματι η πίτσα είναι μια ανδρική λιχουδιά αν κι εγώ τη λατρεύω!!!! Μεγάλη αγάπη!!!
Από την άλλη το ποδόσφαιρο και μάλιστα το Μουντιάλ είναι η γιορτή τους… δεν πειράζει ας τους το αναγνωρίσουμε!! Υπέροχη σου έγινε η μαργαρίτα και ό,τι καλύτερο για μια βραδιά με φίλες τώρα που τα αγόρια είναι απασχολημένα!! 🙂
Φιλιά!
Κι όμως φιλη Χρύσα. Θα σου πω χειρότερο.
Όταν ήταν να γεννήσω την κόρη μας, τον Μάρτη του 2006, ηταν ξημερώματα γύρω στις 2 όταν με έπιασαν οι πόνοι. Την ώρα εκείνη ο λατρεμένος μου σύζυγος έβλεπε την αγαπημένη του ξενη ιταλική ομάδα. Του φώναζα "πάμε, έγιναν 15λεπτοι οι πόνοι". Εκείνος "κρατήσου λίγο ακόμα να τελειώσει ο αγώνας και φεύγουμε!!" Μην στα πολυλογώ….στο τσακ φτάσαμε και δεν πρόλαβα ούτε επισκληρίδιο να κάνω!!!
Ο Θεός συνεχίζει να με τιμωρεί και ο γιος μας έγινε ακόμα πιο psycho ποδοσφαιρόφιλος και πλέον έχω δυο τρελούς στο σπίτι:)))
Η πίτσα θα δοκιμαστει άμεσα Χρύσα και γιατί φαίνεται λαχταριστή και γιατί συμπάσχω:))))